Pio Valenzuela (talambuhay) 5z5e33

PIO VALENZUELA (Pinanganak noong Hulyo 11, 1869 – Namatay noong Abril 6, 1956) Si Pio Valenzuela ay isang doktor na nagbibigay ng libreng serbisyo sa kanyang mga kababayan. Siya ay naging miyembro ng KATIPUNAN na nanguna sa pag-aalsa laban sa rehimeng Espanyol. Ang isang lungsod sa Manila ay pinangalanan para sa kanyang karangalan (Valenzuela City). Siya ay isinilang sa Polo, Bulacan, anak ni Francisco Valenzuela na isang kapitan mayor at Lorenza Alejandrino. Siya ay tinuruan ng isang tutor sa kanilang tahanan, at kung minsan nagpupunta sa Maynila upang mag-aral ng panggagamot sa Kolehiyo ng San Juan de Letran. Sa kanyang ika-apat na taon bilang isang mag-aaral ng medesina, siya ay inilipat sa Unibersidad ng Santo Tomas noong taong 1888. Natapos na niya ang kanyang kursong Medicina sa taong 1895 at nagsimula ng kanyang panggagamot sa Maynila at Bulacan. Siya ay ikinasal kay Marciano Castry kung saan sila ay biniyayaan ng pitong anak. Katipunero Noong Hulyo 15, 1892, sumali siya sa mga lihim na samahan na tinatawag na KATIPUNAN habang siya ay kasalukuyang mag-aaral ng medisina. Dito sila nagkakilala ni Andres Bonifacio at naging malapit na magkaibigan, malapit na kaya ginawa niya si Bonifacio na ninong ng kanyang unang anak na lalaki sa Gregoria de Jesus. Nang sinunog ng mga kaaway ang bahay ng Bonifacio, kanya itong inanyayahan na manatili sa kanilang bahay. Kasama sina Teodoro Plata at Luciano de Guzmán at Pio, sila ay naging tatlong mga haligi ng KATIPUNAN. Bago siya natapos sa kanyang kursong medisina, siya ang inihalal na doktor ng KATIPUNAN noong Enero 1895 at naging fiscal heneral ng Disyembre. Sa kanya ibinigay ang gawain na lumikha ng isang opisyal na pahayagan ng KATIPUNAN. Sa una ito ay sinisipi sa kanyang bahay sa Lavezares Street sa San Nicholas dahil naniwala siya na magiging konbinyente ito para sa kanya, subalit sa ibang pagkakataon, ito ay inililipat sa bahay ni Andres Bonifacio. Inaangkin ni Pio na siya ang editor ng pablikasyon at si Emilio Jacinto ay ang kanyang superbisor. Inaangkin din niya na siya ang nagbigay ng pangalang kalayaan pa sa kanilang opisyal na pahayagan, na inaprubahan naman nina Andres Bonifacio at Emilio Jacinto ang kanyang mungkahi. At upang iligaw ang mga awtoridad ng mga kastila , inilagay niya ang pangalan ni Marcelo H. del Pilar bilang editor at nakalagay ang pag-iimprenta sa Yokohama, Japan, pati ang lugar ng pablikasyon. Ang unang isyu ng kalayaan ay dapat na dumating sa Enero 18, 1896 ngunit ibinahagi sa ibang pagkakataon nang kalagitnaan na ng Marso. Siya ay binigyan ng isang kautusan sa pamamagitan ni Andres Bonifacio upang bisitahin si Jose Rizal sa bilangguan sa Dapitan. Ito ay upang hilingin ang opinyon ni Rizal sa mga nakabinbing plano ng pag-aalsa ng KATIPUNAN. Ngunit si Rizal ay nag-aalangan sa mga plano ng Andres Bonifacio, sinabi sa kanya ni Rizal na ang isang pakikibakang pakikipaglaban ay dapat na magsimula lamang kung mayroong sapat na mga armas para sa bawat rebolusyonaryo at a mula sa mga mayayamang Pilipino upang magtagumpay. Bumalik siya sa Maynila at tinanong ng mga kapwa KATIPUNEROS ang tungkol sa tugon Rizal, sa alalahanin na ang lipunan ay maguluhan,inutusan siya Bonifacio upang manahimik at magtago mula sa iba pang mga miyembro. Isa pang pagtatalaga na ibinigay sa kanya Bonifacio para sa paghahanda para sa nakabinbing pagtuklas sa KATIPUNAN, siya ay kailangang maghanda ng hindi bababa sa dalawang libong bolos para sa mga miyembro. Nang mabunyag ang KATIPUNAN, siya ay pilit na inilipat at itntago sa Balintawak upang makatakas sa mga awtoridad. Ang magkaroon ng kautusan ang Gobernador Heneral Ramon Blanco noong Agosto 30, na ang lahat ng rebelde ay dapat na mabigyan ng amnesty. Si pio ay sumuko noong Septyembre 1, siya ay nabilanggo kasama sina Juan Luan at animnapung iba pang mga rebelde sa Fort Santiago kung saan sila ay nakaharap sa isang panghabangbuhay na pagkakabilanggo. Ngunit sa ibang pagkakataon siya ay ipinatapon sa Barcelona, Espanya at Melilla, Africa. Siya ay nakalaya pagkatapos ng kasunduan ng Paris noong 1898. Rehimeng Amerikano Noong Abril 1899, ibinalik siya sa Pilipinas, ngunit sa Maynila siya ay itinuturo sa Awtoridad Amerikano na siya ay isang tagapagpalaganap ng pag-aaklas. Siya ay inaresto at ibinilanggo muli noong Setyembre ng 1899. Nang siya siya ay inilabas, bumalik siya sa Polo, Bulacan kung saan siya ay ginawang pangulo ng munisipalidad, sa ibang pagkakataon, siya ay inihalal bilang gobernador ng Bulacan sa 1922 at naglingkod sa lalawigan nang anim na taon. Nang umaga ng Abril 6, 1956, namatay siya sa kanyang bayang kinalakhan.