Sage Of Kanchi 5w2t58

Sage of Kanchi – Maha periyavar Contents

Arul 1: ஘நசம் ஘நசம் ஘நன௉ங஧஭஡! ...................................................................................................... 4 Arul 2 : கு஘நமஞ ணண்டிக்஑஧ஞனுக்குக் ஬஑஧டுத்஘ ன௃஖மண ......................................................... 7 Arul 3: ஬஛ன்தன் (Pension for Kainkaryam) ........................................................................................... 9 Arul 4 : உ஛ங஝சம் (Poonool for an orphan boy…) ............................................................................... 12 Arul 5: ஜ஑஧ன் - ன௅஘ல்ணர் ஋ம் ஔந ஆர் ஓந்஘நப்஛ில் (Meeting with MGR)................................ 14 Arul 6: ஜண௃ அன௉ந்஘ந஝ணன் ஜசி஘ச஧ ............................................................................................ 18 Arul 7 : ஑ர்஗ ஝க்ஷந஗ி ஑஧஘நல் ஬ஓ஧ன்ச஭஘஧ (Karna yakshini Kathil) ..................................... 21 Arul 8 : அப்஛஧ணி஝ின் ஛஧ட்டுக்கு, அ஛஝ம் ஑நம஖த்஘ண௃ (Appaviyin Pattuku Abayam ) ...... 25 Arul 9 : ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி/ ஞ஧ஜங஧ஜ ஛஧ட்டி (Thukiri aka Rama Nama Patti) ................................... 34 Arul 10: ஜ஧ங்஑஧டு Mangadu Temple ................................................................................................... 37 Arul 11: Mouna Vradham – Blessings to Indira Gandhi/Gundurao etc….................................................. 42 Arul 12: ண஧க்குண்஖஧ம்-இசி ன௅஘ல் ஛஧஖ம்................................................................................. 45 Arul 13: ஜன௉த்ண௃ணர் (Supreme Dr – Cure to Pazhayanur Devaraja Sharma’s ear pain.) ....................... 46 Arul 14: ஜன௉த்ண௃ணர் (Supreme Doctor Periyavah - Cured Cancer.)...................................................... 48 Arul 15: ஔட்ஜ் இல்ம஠ ஔஸ்டிஸ் (Periyava - Not a Judge but give Justice) ................................ 49 Arul 16: அண்஗ன் ஜட்டும் ஭஛஧ண௃ஜ஧? ........................................................................................ 50 Arul 17: Tirupathi Shetram - ஘நன௉ப்஘ந ஭க்ஷத்ஞத்ம஘ ஋ப்஛டி ஑஧ப்஛஧ற்டநச஧ர் ........................... 51 Arul 18: ஓந஘ம்஛ஞத்஘ந஠நன௉ந்ண௃ ஘ீட்ஓந஘ர்஑ள் (CasdfaChidambaram Dikshidars) ............................ 55 Arul 19: Horse Race - அங஧ம஘ ஛ி஭ஞ஘ ஥ம்ஸ்஑஧ஞம் - அசுண஭ஜ஘ ஝க்கம் Pla ஬ஓய்஘ ன௃ண்஗ி஝ம் ............................................................................................................................................ 56

Arul 20: ஙல்஠நச்஭ஓரி (Nellicheri Srouthigal) ..................................................................................... 57 Arul 21: Collecation for Chartiy - Experience of a Devotee.. ..................................................................... 59 Arul 22: அ஘ந஘ந ஭஛஧ஔசத்ம஘ப் ஛ற்டந ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ன்ச என௉ உண்மஜ ஙந஑ழ்ச்ஓந..(Athithi Bojanam) .................................................................................................................. 62 Arul 23 : Assigned Job ............................................................................................................................. 65 Arul 24 : Cure to Lung Cancer .................................................................................................................... 67 Arul 25 : குன௉ ஘ரிஓசம்! (Thenkalai Azhwar/Thumbikai Azhwar) ................................................... 72 Arul 26: அன௉ள்஬ஜ஧஢ந஑ள் (Arul Mozhigal ) ......................................................................................... 75 Arul 27: ஞ஧஭ஜஸ்ணஞம் - அரிஓந ஭ஓஜநக்஑ ஆம஗ (S Order to Stock Rice in Rameshwaram Sankara Mutt - Miracle) ........................................................................................................................... 76 Arul 28: ஬ணள்஡ிச் ஬ஓ஧ம்஛ில்… குங்குஜப் ஛ிஞஓ஧஘ம்! Tippirajapuram Blessing ................. 77 Arul 29: ஓம஛஝ில் ஭஘஧ற்஛ணர்஑ல௃ம், ஬ஔ஝ிப்஛ணர்஑ல௃ம் (Winning and Loosing ) ............. 79 Arul 30: க஧சி஑஡ின் ஛஧ர்மண (Gnanigal Parvai) ............................................................................ 82 Arul 31 : ஘ண்஖ம் (Thandam) ................................................................................................................ 84 Arul 32: ஓ஧த்ண஑ஜ஧ச ீ ஛க்஘ந (Bakthi – Sathvigam) ........................................................................... 86 Arul 33: ஜ஗ி-ஜந்த்ஞ-ஐத஘ம் ....................................................................................................... 89 Arul 34: ஜ஑஧ப்஬஛ரி஝ணரின் ஭஘ஓப்஛ற்று - ஜசி஘ ஭ங஝ம் ...................................................... 90 Arul 35: ஘ீமக்ஷ஝ில் னென்று ணம஑ (Deekshai).............................................................................. 92 Arul 36: ஓ஭஑஧஘ரி ம஛஝ன் (Charity Begins at home)........................................................................ 94 Arul 37: Pavathi Kalyanam .................................................................................................................. 95 Arul 38: ஋ச்ஓநல் ஭஘஧தம் .................................................................................................................. 101 Arul 39: ஑஧சல்ஙீர்! ............................................................................................................................... 102 Arul 40 : ஋மஓ஝னூர் ஛஧ட்டி (Esayanur Patty) ................................................................................. 103 Arul 41: அம்஛஧஡ின் ஛஠ னொ஛ங்஑ள் (Ambalin Pala Roobamkal) ................................................... 105 Arul 42: ஛டித்஘஘நல் ஬ஜய் ஓந஠நர்த்஘ண௃ .......................................................................................... 107 Arul 43: Foreign Trip ................................................................................................................................ 109 Arul 44 5: Shri Bodendral Swamigal ......................................................................................................... 110

Arul 45 : எல௅க்஑ ஬ஙடந஑ள்! .............................................................................................................. 114 Arul 46: ஑஧஘நல் ணி஢஭ண இல்ம஠஝஧"? (Kathil vizhalaya)........................................................... 115 Arul 47 : Gajana......................................................................................................................................... 116 Arul 48 : ஘ந஝஧சம் (Dnanam).............................................................................................................. 119 Arul : Periyava’s order –To send money to Poor Man in Calcutta .......................................................... 121 Arul: Blessed a poor man with Gold for Thiru mangalyam ....................................................................... 121 Arul: Paul Brunton..................................................................................................................................... 121 Arul: Sri Sreedhara ayyawal ..................................................................................................................... 127 Arul : "Sri Subrahmanyaya Namaste" ...................................................................................................... 133 Arul: Anju pradishinam ............................................................................................................................ 136 Arul : Display of Bakthi by Dog ................................................................................................................ 141 Arul : The value of Annadhanam ............................................................................................................. 142 Arul: Bodhendral ...................................................................................................................................... 142 Arul: Blessed with Kids.. - Mahaswamigal's Grace : P.Chennarayudu ..................................................... 146 Arul: Pushpa Alankaram ....................................................................................................................... 147 Arul: Rama Nama Mahima ................................................................................................................... 147 Arul: Purandara Kesavalu ..................................................................................................................... 148 Arul : Discovery of Atma-bhodendral Adhistanam ................................................................................... 153 Arul Ananda Vikatan Deepavali Malar ................................................................................................. 154 Arul: Solace in Faith .................................................................................................................................. 157 Arul: Karunai to Old Patty ......................................................................................................................... 159 Arul: Mahaswamigal and Chandra Grahanam .......................................................................................... 161 Arul: Making a kid talk…............................................................................................................................ 162 Arul : Paramacharya’s boundless concern ............................................................................................... 163 Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself ......................................................................... 164 Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself ......................................................................... 165

Arul 1: ஡ிணம் ஡ிணம் ஡ிரு஢ாளப! ஔ஭஝ந்஘நஞ ஥ஞஸ்ண஘ந ஸ்ண஧ஜந஑ள் ஜ஖த்ண௃க்கு ணந்ண௃ ஭ஓர்ந்஘ ன௃஘நண௃. என௉ ன௅மட, ஑஧ஞ்ஓந ஛ஞஜ஧ச் ஓ஧ர்஝ ஸ்ண஧ஜந஑ல௃ம், ஔ஭஝ந்஘நஞன௉ம்

ன௃ண௃க்஭஑஧ட்ம஖ம஝ அடுத்ண௃ள்஡ இம஡஝஧ற்டங்குடி ஋னும் ஑நஞ஧ஜத்஘நல் ஘ங்஑ந஝ின௉ந்஘சர்.

஛ஞஜ஧ச்ஓ஧ர்஝஧஡ின் ன௄மஔக்குத் ஭஘மண஝஧ச அமசத்ண௃ ம஑ங்஑ர்஝ங்஑ம஡னேம் ஔ஭஝ந்஘நஞ஭ஞ ஬ஓய்ணண௃ ண஢க்஑ம். ஔ஭஝ந்஘நஞன௉க்கு ஙந஝஧஝ ஓ஧ஸ்஘நஞம் ணித஝ஜ஧஑ச் ஬ஓ஧ல்ண஘ற்கு ஆந்஘நஞ஧ணில் இன௉ந்ண௃ ஜ஧ண்஖ரீ஑ ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி ஋ன்ட ஛ண்டி஘ர் என௉ணர் ணஞணம஢க்஑ப்஛ட்஖஧ர். ஜ஧ண்஖ரீ஑ ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி, ணித்ண஧ன் ஜட்டுஜல்஠; ஛ஞம்஛மஞ ஘சணந்஘ன௉ம்கூ஖. ஆந்஘நஞ஧ணில் இன௉ந்ண௃ ஬ஓன்மசக்கு ணந்ண௃, அங்஑நன௉ந்ண௃

ஞ஝ில் ஌டநச஧ர். அணர், ஘நன௉ஜ஝ம் ஞ஝ில் ஙநம஠஝த்஘நல் இடங்஑ந, அங்஑நன௉ந்ண௃ இம஡஝஧ற்டங்குடிக்குச் ஬ஓல்஠ ஭ணண்டும். ஆச஧ல், ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரிக்குத் ஘ஜநழ் ஬஘ரி஝஧ண௃. ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள் ஛஝஗ித்஘ அ஭஘ ஬஛ட்டி஝ில் மண஘ீ஑ ஆஓ஧ஞத்ண௃஖ன் கூடி஝ ஭ணறு என௉ணன௉ம் ஛஝஗ித்஘஧ர். அணமஞக் ஑ண்஖ண௃ம், „இணன௉ம் இம஡஝஧ற்டங்குடி ஜ஖த்ண௃க் குத்஘஧ன் ஬ஓல்஑நட஧ர் ஭஛஧லும்!‟ ஋ன்று ஋ண்஗ி஝ ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி ஬ஜள்஡ அணமஞ அணு஑ந, ண஖ ஬ஜ஧஢ந ஝ில் ஭஛ஓ ஆஞம்஛ித்஘஧ர். இம஡஝஧ற்டங்குடி஝ில் ஑஧ஞ்ஓந ஑஧ஜ஭஑஧டி ஛ீ஖஧஘ந஛஘ந஑ள் ஘ங்஑ந஝ின௉ப் ஛ண௃ ஛ற்டநனேம் ஬஛ரி஝ண஧஡ின் அம஢ப்஛ின் ஭஛ரில், ஘஧ன் அங்கு ஬ஓல்ணம஘னேம் ணிணரித்஘஧ர்.அத்ண௃஖ன், ”஘ஜநழ் ஬ஜ஧஢ந஭஝஧… ஘ஜந஢஑த்஘நல் உள்஡ ஊர்஑ம஡ப் ஛ற்டந஭஝஧ ஋சக்கு ஋ண௃வும் ஬஘ரி஝஧ண௃. ஘஧ங்஑ள் உ஘ண ஭ணண்டும்!” ஋ன்றும் ஭஑ட்டுக் ஬஑஧ண்஖஧ர். ஆச஧ல், அந்஘ மண஘ீ஑- ஆஓ஧ஞ ஆஓ஧ஜந, ஘சக்கு ஋ண௃வும் ஬஘ரி஝஧ண௃ ஋ன்று அ஠ட்ஓந஝ஜ஧஑க் கூடந஝ண௃ ஖ன், ஭ணறு ஏர் இ஖த்஘நல் ஬ஓன்று அஜர்ந்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧ர். இம஘க் ஑ண்டு, ஭ஜலும் ஭஛ச்மஓ ண஡ர்க்஑஭ண஧, ஘சக்கு

உ஘ண஭ண஧ அந்஘ ஆஓ஧ஜநக்கு ணின௉ப்஛ம் இல்ம஠ ஋ன்஛ம஘ ஬஘஡ிண஧஑

ன௃ரிந்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧ர் ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி. இம஘஝டுத்ண௃, எவ்஬ண஧ன௉ ஞ஝ில் ஙநம஠஝த்஘நலும் ஬஛஝ர்ப் ஛஠ம஑஝ில் ஦நந்஘ந஝ில் ஋ல௅஘ப்஛ட்டின௉ப் ஛ம஘ப் ஛டித்ண௃, அந்஘ந்஘ ஊர்஑஡ின்

஬஛஝ர்஑ம஡த் ஬஘ரிந்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧ர் ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி. ஘நன௉ஜ஝ம் ஞ஝ில் ஙநம஠஝ம் ணந்஘ண௃ம் அங்கு இடங்஑நக் ஬஑஧ண்஖ணர், என௉ண஢ந஝஧஑ இம஡஝஧ற்டங்குடிக்கு ணந்ண௃ ஭ஓர்ந்஘஧ர்.

வ௃ஜ஖த்ண௃க்கு ணந்஘ ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரிக்கு அ஘நர்ச்ஓந! ஞ஝ி஠நல் ஛஝஗ித்஘ அ஭஘ மண஘ீ஑- ஆஓ஧ஞ ஆஓ஧ஜநனேம் அங்கு இன௉ந்஘஧ர். ஜ஖த்஘நல்

இன௉ந்஘ணர்஑஡ி஖ம் அந்஘ ஆஓ஧ஜநம஝ச் சுட்டிக்஑஧ட்டி ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி ணிஓ஧ரித்஘஭஛஧ண௃, ”இணர் வ௃ஜ஖த்஘நல் ன௅க்஑ந஝ப் ஬஛஧றுப்஛ில் உள்஡஧ர்” ஋ன்று ஬஘ரிணித்஘சர். இம஘க் ஭஑ட்஖ண௃ம் ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி ஜந஑வும் ஭ண஘மச அம஖ந் ஘஧ர். „இணரி஖ம் ஬஛஧ன்- ஬஛஧ன௉஡஧ ஭஑ட்஭஖஧ம். ண஧ய் ஬ஜ஧஢ந஝஧஑ என௉

உ஘ணி஘஧஭ச ஭஑ட்஭஖஧ம். ஜ஖த்஘நல் ஬஛ரி஝ ஬஛஧றுப்஛ில் உள்஡ணர், இப்஛டி இன௉க்஑நட஧஭ஞ!‟ ஋ன்று ணன௉ந்஘நச஧ர் ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி. அணரின் ன௅஑ ண஧ட்஖த்ம஘க் ஑ண்஖ணர்஑ள், அ஘ற்஑஧ச ஑஧ஞ஗த்ம஘க் ஭஑ட்஖சர். ஓ஧ஸ்஘நரினேம் ஘சக்கு ஭ஙர்ந்஘ அனு஛ணத்ம஘ ஜச

ணன௉த்஘த்஭஘஧டு ணிணரித்஘஧ர். உ஖஭ச அங்஑நன௉ந்஘ என௉ணர், ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரிம஝ அம஢த்ண௃க் ஬஑஧ண்டு, ஭ங஭ஞ ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஬ஓன்ட஧ர். அப்஭஛஧ண௃, ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ள் அங்குள்஡ கு஡த்஘நல் இடங்஑ந ஙீஞ஧஖ ஘஝஧ஞ஧஑நக் ஬஑஧ண் டின௉ந்஘஧ர். அணன௉஖ன் ஜ஖த்ண௃ ஆட்஑ல௃ம் ஛க்஘ர்஑ள் ஛஠ன௉ம் இன௉ந்஘சர். இணர் ஑ம஡க் ஑ண்஖ண௃ம் „஋ன்ச ணித஝ம்?‟ ஋ன்஛ண௃ ஭஛஧ல் ஛஧ர்த்஘஧ர் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ள். „இத்஘மச ஭஛ர் இன௉க்கும்஭஛஧ண௃ ஋ப்஛டிச் ஬ஓ஧ல்ணண௃‟ ஋ன்று இன௉ ணன௉ம் ஘஝ங்஑ந ஙநன்டசர். ஆச஧ல் ஬஛ரி஝ண஧ ணி஖ணில்ம஠. ணந்஘ ணித஝த்ம஘ச் ஬ஓ஧ல்லும்஛டி ண஠நனேறுத்஘நச஧ர். ஭ணறு ண஢ந ஝ின்டந, அமசத்ம஘னேம் ணிணரித் ஘஧ர், ஓ஧ஸ்஘நரிம஝க் கூட்டி ணந்஘ணர்.

இம஘க் ஭஑ட்஖ண௃ம் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ின் ன௅஑ம் ஜ஠ர்ந்஘ண௃. ”ன௃஑஧ர் ன௃ரி஑நடண௃. ஙஜண௃ ஜ஖த்ண௃க்கு ஙம் அம஢ப்஛ின் ஭஛ரில் ஛஧஖ம் ஬ஓ஧ல்஠ ணந்஘நன௉ப்஛ணர் இணர். இணன௉க்கு, ஙஜண௃ ஜ஖த்஘நல் ன௅க்஑ந஝ ஛஘ணி஝ில் உள்஡ என௉ண஭ஞ

உ஘ண ஜறுத்ண௃ட்஖஧ர் ஋ன்஛ண௃஘஧஭ச ணன௉த்஘ம்? இந்஘ச் ஓநறு உ஘ணிம஝க்கூ஖ ஬ஓய்஝ ஜசஓநல்஠஧ஜல், இவ்ண஡வு ஭ஜ஧ஓஜ஧சணஞ஧஑ இன௉க்஑நட஧஭ஞ

஋ன்று஘஧஭ச ஙநமசக்஑நட஧ய்? ஆச஧ல், ஋சக்கு ஋ன்ச஭ண஧… அணமஞப் ஭஛஧஠ ஙல்஠ண஭ஞ இல்ம஠ ஋ன்று஘஧ன் ஭஘஧ன்று஑நடண௃” ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠ந ஙநறுத்஘நச஧ர் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ள்.

இம஘க் ஭஑ட்஖ண௃ம் ஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி, ன௃஑஧ர் ஬஘ரிணித்஘ ஆஓ஧ஜந உள்஡ிட்஖ அமசணன௉ம் ஋ண௃வும் ன௃ரி஝஧ஜல் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ம஡஭஝ ஛஧ர்த்ண௃க் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘சர். ஆச஧ல் அண஭ஞ஧ ன௃ன்சம஑த்஘஛டி, ”஭ண஬ட஧ண்ணுஜநல்஭஠… ஙம்ஜ ஛ண்டி஘மஞ (஭ணங்஑஭஖ஓ ஓ஧ஸ்஘நரி) ஭ணறு என௉ ஞ஝ில் ஙநம஠஝த்஘நல், „இண௃஘஧ன் ஘நன௉ஜ஝ம்‟ ஋ன்று இடக்஑ந ணி஖஧ஜல், „஋சக்குத் ஬஘ரி஝஧ண௃‟ ஋ன்று எண௃ங்஑நக் ஬஑஧ண்஖஧஭ஞ… அண௃஭ண ஬஛ரி஝ உ஘ணி இல்ம஠஝஧?” ஋ன்ட஧ர் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ள்.

இம஘க் ஭஑ட்டு அங்஑நன௉ந்஘ அமசணன௉ம் ஑ண்஑஡ில் ஙீர் ஜல்஑, ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஙஜஸ்஑ரித்஘சர். „இண௃ ஭஛஧ல் உ஠஑த்ம஘ப் ஛஧ர்க் ஑நட ஛க்குணத்ம஘ ஋ங்஑ல௃க்கும் அன௉ல௃ங்஑ள்‟ ஋ன்று ஭ணண்டிசர்.

இண௃஭஛஧஠ ங஧ன௅ம், ஋ல்஭஠஧மஞனேம்- ஋ல்஠஧ணற்மடனேம்… ஙல்஠ணர்஑஡஧஑ஙல்஠மண ஝஧஑஭ண ஛஧ர்க்஑க் ஑ற்றுக் ஬஑஧ண்஖஧ல், ஘நசம் ஘நசம் ஘நன௉ங஧ள்஘஧ன் இல்ம஠஝஧

Arul 2 : கு஡ிர஧ ஬ண்டிக்கா஧னுக்குக் ககாடுத்஡ ன௃டர஬ ஘ீ஛஧ண஡ி ஘நசம், என௉ கு஘நமஞ ணண்டிக்஑஧ஞன் ணந்ண௃ ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஬ஓய்ண௃ணிட்டுக்

ம஑ம஝ப்

஛ிமஓந்ண௃

஬஑஧ண்டு

ஙநன்ட஧ன்.

'஋ன்ச'

஋ன்று

ஔ஧ம஖஝஧ல் ஭஑ட்஖஧ர்஑ள்,஬஛ரி஝ண஧. "஭ணட்டி..." ஋ன்று இல௅த்஘஧ன்,ணண்டிக்஑஧ஞன். ஬஛ரி஝ண஧ள்,஛க்஑த்஘ந஠நன௉ந்஘

ஓநஷ்஝ரி஖ம்,

"அணனுக்கு

என௉

஭ணஷ்டி-ண௃ண்டு

ண஧ங்஑நக்஬஑஧டு"஋ன்ட஧ர்஑ள். ஓநஷ்஝ர்

஭ணஷ்டி-ண௃ண்டு

஬஑஧ண்டு ணந்ண௃

஬஑஧டுத்஘

஛ின்சர் ணண்டிக்஑஧ஞன்

ங஑ஞணில்ம஠. "ஓம்ஓ஧ஞத்ண௃க்குப் ஬஛஧஖மண..." அந்஘ச்

ஓஜ஝த்஘நல்,

ன௃஖மண

஌ண௃ம்

ம஑஝ின௉ப்஛ில்

இல்ம஠.

஬஛ரி஝ண஧஭஡஧," அணனுக்கு என௉ ன௃ம஖மண ஬஑஧ண்டு ணந்ண௃ ஓநஷ்஝னுக்கு

ஆக்மக஝ிட்஖஧ர்஑ள்.

ஓநஷ்஝ர்

஛஧டு

ஆச஧ல்,

஬஑஧டு"

஋ன்று

஘நண்஖஧ட்஖ஜ஧஑ப்

஭஛஧ய்ணிட்஖ண௃. ஬஛ரி஝ண஧ள் ஘ரிஓசத்ண௃க்஑஧஑ப் ஛஠ ஭஛ர் ணந்஘நன௉ந்஘஧ர்஑ள். அம்ஜ஧ள்,

஬஘஧ண்஖ரின்

இக்஑ட்ம஖ப்

ன௃ரிந்ண௃

஬஑஧ண்஖஧ர்.

அணர்஑஡ில் ஏர் உ஖஭ச,

ஓற்றுத்

஬஘஧ம஠ணில் என௉ ஜமடண஧ச இ஖த்ண௃க்குச் ஬ஓன்று,஘஧ன் ஑ட்டிக் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ ன௃ண௃ப் ன௃ம஖மணம஝க் ஑ம஡ந்ண௃ ணிட்டு,என௉ ஛ம஢஝ ன௃஖மணம஝க் ஑ட்டிக்஬஑஧ண்டு ணந்஘஧ர்.அந்஘ப்

ன௃ண௃ப்

ன௃ம஖மண

ம஝னேம்

ஓனட்டி

ஞணிக்ம஑த்

ண௃ண்ம஖னேம்

ணண்டிக்஑஧ஞசி஖ம் ஬஑஧டுத்ண௃ அனுப்஛ி ணிட்஖஧ர். ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு உ஖ம்஬஛ல்஠஧ம் ஑ண்஑ள் ஭஛஧லும். ன௃஖மண ஜ஧ற்று ணிண஑஧ஞம் அணர்஑ல௃க்குத் ஬஘ரிந்ண௃ ணிட்஖ண௃. ஓற்மடக்஬஑ல்஠஧ம் என௉ ஘ம்஛஘ந ஘ரிஓசத்ண௃க்கு ணந்஘஧ர்஑ள். "஬஛ண்ணுக்குக் ஑ல்஝஧஗ம்,..஬஛ரி஝ண஧ அனுக்ஞ஦ம் ஛ண்஗ணும்.." "஑ல்஝஧஗ப்

ன௃ம஖மண஑ள்,

஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம்

஑ம஖த்

஬஘ன௉ணி஭஠ ண஧ங்஑ந஭ச஡஧?"

"ஆஜ஧ம்,..கூமடப்

ன௃ம஖மண,

ஓம்஛ந்஘நக்குப்

ன௃ம஖மண,

஛ந்ண௃க்஑ல௃க்குப்

ன௃ம஖மணன்னு.. ஌஑ப்஛ட்஖ ன௃ம஖மண஑ள்..." "஛ந்ண௃க்஑ல௃க்குன்னு ண஧ங்஑ந஝ின௉க்஑நட ன௃ம஖மண஝ி஭஠ என௉ ன௃ம஖மணம஝ வ௃ ஜ஖த்ண௃க்குக் ஬஑஧டுப்஛ி஭஝஧?" ஘ம்஛஘நக்கு ஜ஑நழ்ச்ஓந ஑மஞ ன௃ஞண்஖ண௃.஬஛ரி஝ண஧஭஡ ஭஑ட்஑நட஧.. உ஝ர்ந்஘ ன௃ம஖மண என்மட ஬஛ரி஝ண஧ள் ஘நன௉ ன௅ன்சிம஠஝ில் ஓஜர்ப்஛ித்஘஧ர்஑ள். ஬஘஧ண்஖மஞக் கூப்஛ிட்டு, "அ஭஘஧ ஙநற்஑நட஧஭஡...என௉..ஜ஧ஜந,

அண஧஑நட்஭஖ இந்஘ப்

ன௃ம஖மணம஝க்

ணண்டிக்஑஧ஞனுக்குக்

஬஑஧டுத்ண௃ட்டு

஬஑஧டு.....஘ீ஛஧ண஡ி ஛஢மஓக்

ன௃ண௃ப்

஑ட்டிண்டு

ன௃ம஖மணம஝

ஙநற்஑நட஧...."

஋ன்ட஧ர்஑ள்,஬஛ரி஝ண஧ள்.

"஘சி஭஝, ஞ஑ஓந஝ஜ஧஑ ங஖ந்஘ அந்஘ச் ஓம்஛ணத்ம஘ ஋ந்஘ ஝ட்ஓந஗ி ஭஛஧ய் ஬஛ரி஝ண஧ ஘நன௉ச்஬ஓணி஝ில்

஭஛஧ட்஖ண௃?"

ஆஜ஧ம் அந்஘ அம்மஜ஝஧ன௉ம்஘஧ன்!

஋ன்று

ஆச்ஓர்஝ப்஛ட்டுப்஭஛஧ச஧ர்,

ஓநஷ்஝ர்.

Arul 3: கதன்஭ன் (Pension for Kainkaryam) Varagooran Narayanan 1952 ணமஞ ஜ஖த்஘நல்

ம஑ங்஑ர்஝ம்

஛ண்஗ிக்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘

என௉

஬஛ரி஝ணரின் ஬஛஝ர் ஛ஞ்ஓ஧஛஭஑ஓன். ஬஛ரி஝ண஧ல௃ம஖஝ ம஑ங்஑ர்஝ம்஘஧ன் ண஧ழ்ம஑! ஋ன்று இன௉ந்஘ ஬஛ரி஝ ஛க்஘ர். ஘ள்஡஧மஜ஝ிச஧ல் ஜ஖த்஘ந஠நன௉ந்ண௃ ஏய்வு

஬஛ற்றுக்

஬஑஧ண்டு

஬஛ரி஝ண஧ம஡

஛ிரி஝

ஜசஓநல்஠஧ஜல்

஘ஞ்ஓ஧வூரில் உள்஭஡ ஛ிள்ம஡஝ி஖ம் ணந்஘஧ர். உ஖ல்஘஧ன் ஘ஞ்ஓ஧வூரில் இன௉ந்஘஭஘ எ஢ந஝, ஜசஸ் ன௄ஞ஧ ஬஛ரி஝ண஧஘஧ன்! ஋ச஭ண ஘ஞ்ஓ஧வூரிலும் ஌஭஘஧

஬஛ரி஝ண஧

ம஑ங்஑ர்஝ம்

஋ன்று

஛ண்஗ிக்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்.

஛ிள்ம஡஝஧ண்஖஧ன் ஭஑ட்஖஧ன் " ஌ம்஛஧! உங்஑ல௃க்கு ஋ப்஭஛஧ப்஛஧ர்த்஘஧லும் ஬஛ரி஝ண஧ ஭ஓமண஘஧ச஧? ஙீங்஑ ஛டிச்ஓ ஛டிப்ன௃க்கு, அப்஭஛஧஭ண ஌஘஧ணண௃ ஓர்஑஧ர் உத்஘ந஭஝஧஑ம் ஛஧ர்த்ண௃ண்டு இன௉ந்஘஧.........இப்஭஛஧ ஬஛ன்தச஧ணண௃ ணந்ண௃ண்டின௉க்கும்......உங்஑

஬ஓ஠வுக்கு

இல்஠ந஝஧?" ஋ன்ட஧ன். ஛ஞ்ஓ஧஛஭஑ஓன் என௉ன௅மட

஛஘டநப்

஭஛஧ச஧ர்!!

ஙடுங்஑ந஝ண௃.

஭஛ஓக்

அண௃

"ஓநண

கூ஖

useful

ஓநண஧!!"

ன௅டி஝ம஠.

ஆ஑

இன௉க்கும்

அணன௉ம஖஝

உ஖ல்

....."஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு

ம஑ங்஑ர்஝ம் ஛ண்஗ குடுத்ண௃ ஬ணச்ஓநன௉க்஑ணும்஖஧!......஭ஙக்கு அந்஘ ஛஧க்஝ம் ஬஑஖ச்ஓண௃. அணர் ஛க்஑த்ண௃஭஠஭஝ இன௉ந்ண௃ ம஑ங்஑ர்஝ம் ஛ண்஗ி஭சன். ங஧ன் எண்ணு

஭஑க்஑஭டன்.....அண௃ச஧஠,

஭஛஧ய்ட்஭஖ள்?

஋ல்஠஧ன௉ம்

ஙஜக்஬஑ல்஠஧ம்

஋ன்ச

இல்஠஧ஜப் ஬ஓ஧ன்ச஧ர்.

என௉

஬஑஧மட?

஛஧த்ண௃க்஑ட஭஘

"இல்஭஠ப்஛஧.......ஓர்஑஧ர் ஆ஘ங்஑த்஠

life ஋ன்

஠

ஙீங்஑ள்஡஧ம்

஋ன்ச

ஙன்ச஧த்஘஧஭ச

஬ஓ஧ல்லு.....இப்஛ிடி

என௉

஬஛ரி஝ண஧஘஧ண்஖஧........"

உத்஭஝஧஑ம்ச஧, ஬ஓ஧ன்஭சன்"

஬஛ன்தன்

ம஛஝ன்

஭஑ட்டுப்

இன௉க்஭஑ள்? குமடனேம்

ஆ஭ணஓஜ஧஑ச்

ணந்஘நன௉க்கு஭ஜன்னு

஭஛ச்மஓ

ன௅டித்஘஧ன்.

஬஑஧ஞ்ஓங஧ள் ஑஢நத்ண௃, ஌஭஘஧ ஑஧ர்஝ஜ஧஑ ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ஭஛஧ச஧ன் ஜ஑ன். ணரிமஓ஝ில் இணன் ன௅மட ணந்஘ண௃ம், "ஙீ ஛ஞ்ஓ஧஛஭஑ஓன் ன௃ள்ம஡஘஧஭ச?" ஋ன்ட஧ர் ஬஛ரி஝ண஧.

"ஆஜ஧........஬஛ரி஝ண஧" "என் ஭஘஧ப்஛ச஧ர் ஙன்ச஧ இன௉க்஑஧ஞ஧? ஋ன்஑நட்஭஖ அணன௉க்கு ஋வ்ண஡வு ஆத்ஜ஧ர்த்஘ஜ஧ச ப்ரி஝ம், ஛க்஘ந ஬஘ரினே஭ஜ஧? அணஞ ஙன்ச஧......஬ணச்சுக்஭஑஧! ஋ன்ச ஬ஓய்ணி஝஧? இந்஘ ஜ஖த்஠ ம஑ங்஑ர்஝ம் ஛ண்஗டண஧ல௃க்஬஑ல்஠஧ம்

஬ஙமட஝ ஛ண்஗னும்னு ஋சக்கு ஆமஓ஘஧ன்......ஆச஧, ஋ன்ச஧஠ ஔ஧ஸ்஘ந ஛ண்஗

ன௅டி஝ட஘நல்ம஠.

குடுக்஑டண஧

஋ன்ச

குடுக்஑ட஧஭஡஧,

அ஘

஬ணச்சுண்டு இந்஘ ஜ஖த்஘ ங஖த்஘ ஭ணண்டி஝ின௉க்கு. இண௃ "ஓர்க்஑஧ர்" ஆ஛ீஸ் இல்஭஠ல்஠ந஭஝஧?

அண௃ச஧஠,

஋ல்஠஧ன௉ம்

ஙன்ச஧

இன௉க்஑ணும்னு

அசணஞ஘ன௅ம் ஑஧ஜ஧க்ஷநம஝ ப்ஞ஧ர்த்஘நச்சுக்஑டம஘த் ஘ணிஞ ஋ன்ச஧஠ ஭ணட

஋ன்ச ஬ஓய்஝ ன௅டினேம்? ஆச஧....என் ஭஘஧ப்஛ச஧ர் இந்஘ ஜ஖த்஠ ஛ண்஗ிச ம஑ங்஑ர்஝த்ண௃க்கும், ஛க்஘நக்கும் அணன௉க்கு ஋஘஧வுண௃ ஛ண்஗னும்னு ஋சக்கு ஆமஓ.. அண௃ச஧஠ ஜ஧஥஧ஜ஧ஓம் 25 ஑஠ம் ஬ஙல்லு அணன௉க்஑஧஑ அணர் இன௉க்஑ட

஑நஞ஧ஜத்ண௃க்஭஑

ணஞண௃க்கு

஛ண்஗ி஝ின௉க்஭஑ன்.....'஬஛ன்தன்'......ச஧!!" இல்ம஠஭஝஧,

ஜ஑ன்

஘஖஧஬஠ன்று

ணில௅ந்ண௃ ஑஘டந ணிட்஖஧ன்.

஋ன்று

஬஛ரி஝ண஧

ன௅ன்

஌ற்஛஧டு ன௅டித்஘஧஭ஞ஧

ஓ஧ஷ்஖஧ங்஑ஜ஧஑

"ஓர்஭ணஸ்ணஞ஧ ! ஋ங்஑ப்஛஧஑நட்஖ என௉ ஆ஘ங்஑த்ண௃஠஘஧ன் ஭஛ஓந஭ச஭ச எ஢ந஝, அண஭ஞ஧஖

ம஑ங்஑ர்஝த்ம஘ப்

஛த்஘ந

ங஧ன்

஬஛ரி஝ண஧....஋ன்மச ஜன்சிச்சுடுங்஭஑஧!"

஬஑஧மட஭஝

஬ஓ஧ல்஠ம஠

"என்மச ங஧ன் ஬஑஧மட஭஝ ஬ஓ஧ல்஠ம஠........ப்஛஧ ! ஋ன்ச஧஠ ஬஛ன௉஥஧ ஋ந்஘ எ஘ணினேம் ஛ண்஗ன௅டி஝ம஠...ன்னு஘஧ன் இந்஘ ஓநன்ச எத்஘஧மஓக்கு ண஢ந ஛ண்஗ி஭சன்" அப்஛஧ ஛ண்஗ி஝ ஭ஓமணம஝ "஭஛஧றும்" ஋ன்று கூடந஝ ஜ஑ன், அண௃ ன௅஘ல் ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்஭஑

அடிமஜ஝஧஑ந,

அணர்

ம஑ங்஑ர்஝஭ஜ

னெச்ஓ஧஑

ண஧஢

ஆஞம்஛ித்஘஧ர்! -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------஬஛ரி஝ண஧

அன௉஑நல்

இன௉ந்ண௃

஛ண்ணும்

஭ஓமணனேம்

஛஧க்஝ம்஘஧ன்!

஋ல்஠஧ன௉ம் அணர் அன௉஑ந஭஠஭஝ இன௉ந்ண௃ணிட்஖஧ல்............? ஋ப்஭஛஧ண௃ம் ஙம் உள்஭஡ இன௉க்கும் அந்஘ர்஝஧ஜந஝஧ச ஜ஦஧ ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு, ஥த்஝ம், ஓ஑஠ ஔீண஘ம஝, ஛க்஘ந ஋ன்ட ம஑ங்஑ர்஝த்ம஘ ஛ண்ணுணண௃ம் ஛஧க்஝ம்஘஧ன்.

Arul 4 : உத஢஦ணம் (Poonool for an orphan boy…) ஘நன௉ச்ஓந ஞ஝ில்஭ண அலுண஠஑த்஘நல் ஛஗ி, இஞண்டு ம஛஝ன்஑ள்,என௉ ஬஛ண். ஜ஑஧ சுண஧ஜந஑஡ி஖ம் அ஛஧ஞ ஛க்஘ந. ஬஛ரி஝ண஧ள்

஋ங்஭஑

ங஧ம஠ந்ண௃ ஜநன்சல்

ன௅மட஑ள், ஭ண஑

ன௅஑஧ஜநட்டின௉ந்஘஧லும்

குடும்஛த்஭஘஧டு

஘ரிஓசம்

஬஛ரி஝ண஧஡ின்

ணன௉஖த்ண௃க்கு

஘ரிஓசத்ண௃க்கு

இல்ம஠.ஏரின௉

஬ஙன௉க்஑த்ம஘

ங஧ள்஑ள்

ஙந஘஧சஜ஧஑

ணிட்டுத்஘஧ன் ஭஛஧ண஧ர்.

ணன௉ண஧ர். ஘ங்஑ந

அனு஛ணித்ண௃

"இந்஘ப் ம஛஝னுக்கு என்஛ண௃ ண஝஘஧஝ிடுத்ண௃, உ஛ங஝சம் ங஖த்஘ணும்" ஋ன்று

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

ணிக்க஧஛ித்ண௃க்

஬஑஧ண்஖஧ர்,என௉

ன௅மட.

"஬ஓய்஭஝ன்..." "ம஛஝சின் ஭஑஧த்஘நஞம்...சூத்஘நஞம் ஬஘ரி஝ல்஭஠..." ஬஛ரி஝ண஧ள் ஙநஜநர்ந்ண௃ ஛஧ர்த்஘஧ர்஑ள். "உன்஭ச஧஖....ம஛஝ன்஘஧஭ச?" இல்ம஠! ஓநண஭஠஧஑ம் ணிட்டு

ம஛஝சின் ஭஛஧ய்ச்

ணிட்டு

கு஢ந்ம஘ம஝ப்

஑ர்ப்஛ண஧ஓ ஭ஓர்ந்஘஧ர்.

஘஧஝஧ன௉ம்

கு஢ந்ம஘ம஝

"ங஧ங்஑ள்

ஜ஧஘க்

கு஢ந்ம஘ம஝

஬஛஧றுப்ம஛

஝஧ர்

஌ற்஛஧ர்஑ள்?"

஭ஓர்ந்ண௃

஋டுண௃ண்டு

ணிட்஖஧ள்.஑நஞ஧ஜத்஘நல்

ணந்஭஘஧ம்.ஊர்,஬஛஝ர்,

஛ந்ண௃, ஔசங்஑ள் ஬஘ரி஝ம஠,஘நன௉஬ஙல்஭ண஠ந ஛க்஑ம் ஋ன்று ஜட்டும் ஭஑ள்ணி..." ஬஛ரி஝ண஧ள்

ன௅஑த்஘நல்

ன௄ணூல்

அங஧ம஘க் ஭஛஧஖ப்

கு஢ந்ம஘ம஝ ஭஛஧ட஧ர்!஋ன்ச

஌஭஘஧ அக்ஞ஦஧ஞம்

அஓ஧஘஧ஞ஗ஜ஧ச

அன௉஑ந஠நன௉ந்஘ ஬஘஧ண்஖ர் ஑ண்஗சி஖ம், "஛஧ன௉.... ஏர்

஘஑ப்஛ச஧ர்

இஞண்டு

஭஛஧ய்ச்

஛ஞ஧ஜரிக்கும்

஑஧஠த்஘ந஭஠஭஝

஋டுத்ண௃ண்டு

ன௃ன்சம஑. ணந்ண௃,ண஡ர்த்ண௃,

ஜசஸ்,இணன௉க்கு.."

஑ண்஗ன்

஬ஓ஧ன்ச஧ர்:"அண஭ஞ஧஖..஬ஓ஧ந்஘ப் ஛ிள்ம஡னு஘஧ன் ங஧ங்஑ல௃ம் ஙநமசத்ண௃க் ஬஑஧ண்டின௉ன்ந்஭஘஧ம்!" ஬஛ரி஝ண஧ள்

஬ஓ஧ன்ச஧ர்஑ள்"

ஜசசுக்குள்஭஡

ஆசந்஘ப்஛ட்டுக்

஬஑஧ண்டு

"஭஑஧த்஘நஞம் ஬஘ரி஝஧ண஘ர்஑ல௃க்கு,஑஧ஓந஝஛ ஭஑஧த்஘நஞம்;

஥஫த்஘நஞம் ஬஘ரி஝஧஘ணர்஑ல௃க்கு,஭஛஧஘஧஝ச ஥஫த்஘நஞம் ஋ன்று ஭஑ள்ணிப்஛ட்டின௉க்஭஑ன். அண௃ ஜ஧஘நரி ஬ஓ஧ல்஠ந, ன௄ணூல் ஭஛஧டு,ஆச஧,கு஢ந்ம஘ம஝ அந்ஙந஝ஜ஧ ஙநமசச்சு஖஧஭஘.உன்

ம஛஝ன்஘஧ன்."

ஙநமடவு஖ன் ங஑ர்ந்஘஧ர்஑ள்.

஛ிஞஓ஧஘ம்

஬஛ற்றுக்஬஑஧ண்டு

ஜச

Arul 5: ஥கான் - மு஡ல்஬ர் எம் ஜி ஆர் சந்஡ிப்தில் (Meeting with MGR)

஘நன௉ ஛ிச்ஓ஧ண்டி I.A.S., அணர்஑ள் ஬ஓ஧ல்஠஭஑ட்டு ஞ஧ . ஭ணங்஑஖ஓ஧ஜந

஑ஞ்ஓந

ஜ஑஧சின்

ஓங்஑ஞ

ஜ஖த்஘நல் அவ்ணப்஭஛஧ண௃

அன௄ர்ண

ஙந஑ழ்ஓந஑ள்

ங஖ப்஛ண௃ண்டு ஘நன௉ ஋ம் ஔந ஆர் ன௅஘ல்ணஞ஧஑ இன௉ந்஘஭஛஧ண௃ அணன௉ம஖஝ ஭ஙர்ன௅஑ உ஘ணி஝஧஡ஞ஧஑ ஘நன௉ ஛ிச்ஓ஧ண்டி இன௉ந்஘஧ர் ன௅஘ல்ணன௉க்கு உ஖஠நல் ஌ற்஛ட்டின௉ந்஘ ஭஑஧஡஧று ஑஧ஞ஗ஜ஧஑ அணஞ஧ல்

ஓரி஝஧஑

஭஛ஓ

ன௅டி஝ணில்ம஠

.

஘நன௉

஋ம்

ஔந

ஆன௉க்கு ஆன்ஜீ ஑

ணித஝ங்஑஡ில் உறுண௃ம஗஝஧஑ இன௉ந்஘ணர் "இ஘஝ம் ஭஛சு஑நடண௃ " ஘நன௉ ஜ஗ி஝ன்

அணர்஑ள்

.

ன௅஘ல்ணர்

ஜ஑஧மச

஘ரிஓநக்஑

ணின௉ப்஛ம்

஬஑஧ண்஖வு஖ன் , ஘நன௉ ஜ஗ி஝ன் அணர்஑ள் அ஘ற்க்கு ஬ஓ஝ல் ணடிணம் ஬஑஧டுத்஘஧ர் . ன௅஘ல்ணர்

அணஞண௃

ண௃ம஗ணி஝஧ர்

ஜ஗ி஝ன்

னெணன௉ம்

ன௃டப்஛஖

ஆ஝த்஘ஜ஧ச஧ர்஑ள் ஆன்ஜீ ஑ ணித஝ஜ஧ச஘஧ல் ஘நன௉ ஛ிச்ஓ஧ண்டி அணர்஑ள் ன௅஘ல்ணன௉஖ன் ஬ஓல்஠ ஘஝ங்஑நச஧ர்

ஆச஧ல் ன௅஘ல்ணர் ணி஖ணில்ம஠

஘சண௃ உ஘ணி஝஧஡ர் ஋ந்஘ ஓந்஘ர்஛த்஘நலும் ஘ன்னு஖ன் இன௉க்஑ ஭ணண்டும்

஋ன்று ஙநமசத்ண௃ அணமஞனேம் உ஖ன் அம஢த்ண௃ ஬ஓன்ட஧ர் . வ௃

ஜ஖த்஘நற்கு

ன௅஘ல்ணரின்

ணன௉ம஑

ன௅ன்ச஘஧஑

அடநணிட்஖஛ட்஖ண௃

ஜ஑஧னுக்கு ஓற்஭ட உ஖ல் ங஠ம் ஛஧஘நப்ன௃ இன௉ந்஘ ஭஛஧஘நலும் ன௅஘ல்ணமஞ ஛஧ர்க்஑ அனுஜ஘ந அ஡ித்஘஧ர் , ன௅஘ல்ணன௉ம் ஜ஑஧னுக்கு உ஖ல் ங஠ம் ஓரி஝ில்ம஠ ஋ன்று ஭஑ள்ணிப்஛ட்டுத்஘஧ன் இந்஘ ஓந்஘நப்ன௃க்கு ஘நட்஖ஜநட்஖஧ர் . ஜ஑஧ன் அஜர்ந்஘நன௉க்஑

அணன௉க்கு ஓற்று ஋஘ந஭ஞ

ண௃ம஗ணி஝஧ன௉஖ன் அஜர்ந்஘நன௉ந்஘஧ர்

ன௅஘ல்ணர்

஘ன்

஬ஓ஝஠஧஡ர் ஛ிஓ஧ண்டி஭஝஧ ஓற்று ஘ள்஡ி ஭஛஧லீஸ் ணம஡஝த்஘நற்கு அப்஛஧ல்

ஙநன்டநன௉ந்஘஧ர் , இம஘ ஑ணசி஘ ன௅஘ல்ணர் அணமஞ மஓம஑ ஑ட்டி அன௉஭஑

ணன௉ஜ஧று அம஢த்஘஧ர் , ஑஧ண஠ர்஑ள் உள்஭஡ ணி஖ ஜறுத்஘ண௃ம் ன௅஘ல்ணர் அம஢த்஘஘஧ல்஘஧ன்

஬ஓல்஑நன்஭டன்

஋ன்று

ன௅஘ல்ணர் அன௉஭஑ ஬ஓன்று அஜர்ந்஘஧ர் .

கூடந

ஜ஑஧ன் ஛ிச்ஓ஧ண்டிம஝ ஛஧ர்த்ண௃ இணர் உங்஑ள் ஛ி ஌ ண஧ ஋ன்று ஭஑ட்஑ ,

ன௅஘ல்ணர்

அஜ஧ம்

஋ன்டண௃ம்

அங்஑நன௉ந்஘

஛டி஭஝

஛ிச்ஓ஧ண்டி

஘ன்

ண஗க்஑த்ம஘ ஬஘ரிணிக்஑ , ஜ஑஧னும் அணமஞ ஘சண௃ ஘நன௉க்஑ஞத்ம஘ உ஝ர்த்஘ந ஆஓநர்ண஘நத்஘஧ர் ஛ிடகு ன௅஘ல்ணர் ஜ஑஧மச ஛஧ர்த்ண௃ "உங்஑ள் ஭஘஑ம் ஋ப்஛டி இன௉க்஑நடண௃?" ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர் "஭஘஑ம்" ஋ன்று அணர் ஭஑ட்஖ண௃ , "஭஘ஓம்" ஋ன்று ஜ஑஧ன் ஬ஓணி஑஡ில் எ஠நக்஑ ஭஘ஓத்஘நற்கு ஋ன்ச ஙன்ட஧஑த் ஘஧஭ச இன௉க்஑நடண௃ ஋ன்ட஧ர் ஜ஑஧ன் ன௅஘ல்ணர் ஛ிச்ஓ஧ண்டிம஝ ஘நன௉ம்஛ி ஛஧ர்க்஑ , அணர் ஜ஑஧சி஖ம் ணி஡க்஑நச஧ர் "஘ங்஑஡ண௃ ஭஘஑ம் ஋ப்஛டி இன௉க்஑நன்டண௃" ஋ன்று ன௅஘ல்ணர் ஭஑ட்஑நட஧ர் அ஘ற்஬஑ன்ச ஙன்ட஧஑த் ஘஧ன் இன௉஑நன்டண௃

஋ன்ட஧ர் ஜ஑஧ன்

஭஠ஓ஧஑

ன௃ன்ன௅றுணல் ஬ஓய்஘஛டி , இம஖஝ில் ஜ஖த்ண௃ ஓநப்஛ந்஘ந஑ள் ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு உ஖ம்ன௃

஬ஞ஧ம்஛

ன௅டி஝஠

ஜன௉ந்஭஘

ஜந்஘நரி஘஧ன் ஬ஓ஧ல்஠ணும் ஋ன்ட஧ர். உ஖஭ச

ன௅஘ல்ணல்

஬ஓ஧ல்லுங்஑ள்

ஓ஧஛ி஖

ங஧ன்

ஜ஧ட்஭஖ன்஑ஞ஧

஋ன்ச

,

ன௅஘ல்

஬ஓய்஝஭ணண்டும்?

ஜ஑஧சி஖ம் ஭஑ட்஑நட஧ர் . அப்஭஛஧ண௃ம் ஜ஑஧ன் ஘ன் உ஖ம்ம஛ ஛ற்டந அணரி஖ம் ஭஛ஓணில்ம஠ "஋சக்கு

ஙீங்஑ள்

னென்று

஘ஞ஭ணண்டும்" ஋ன்ட஧ர் "஬ஓ஧ல்லுங்஑ள் ஬ஓ஧ல்஑நட஧ர்

஬ஓய்஑ந஭டன்

஑஧ரி஝ங்஑ம஡

"

ன௅஘ல்ணர்

஬ஓய்ண஘஧஑

ண஧க்குறு஘ந

உ஗ர்ச்ஓநணஓப்஛ட்டு

஛஘நல்

"ன௅஘ல் ணித஝ம் - ஘ஜநழ் ங஧ட்டி஭஠ ஛஠ ஭஑஧ணில்஑஡ில் ணி஡க்஭஑ ஋ரி஝டண௃ இல்ம஠ . ணி஡க்கு ஋ரி஝ ஙீங்஑ள் ஌ற்஛ட்டு ஛ண்஗னும் , ன௅஘ல்ணர் ஘ம஠஝஧ட்டு஑நட஧ர்

இஞண்஖஧ண஘஧஑ , ஛஠ ஭஑஧஝ில்஑ள் ஜந஑வும் ஭ஜ஧ஓஜ஧ச ஙநம஠஝ில் இன௉க்கு

அ஬஘ல்஠஧ம் எல௅ங்கு ஛டுத்஘ந கும்஛஧஛ி஭த஑ம் ங஖த்஘னும்". "஬ஓய்ண௃ணிடு஑ந஭டன் " னென்ட஧ணண௃

ணித஝ம்

஋ன்ச

஋ன்஛ம஘

஬ஓ஧ல்஠

ஜ஑஧ன்

ஓற்஭ட

஘஝ங்கு஑நட஧ர் ன௅஘ல்ணன௉ம் ஜ஑஧சின் ன௅஑த்ம஘ உற்று ஛஧ர்த்஘ணண்஗ம் இன௉க்஑நட஧ர் "ங஧஑ஓ஧ஜநம஝ ஜன்சிச்சுன௉ங்஭஑஧ " ஋ன்஑நட஧ர் , (ங஧஑ஓ஧ஜந ஝஧ர் ஋ன்஛ம஘ ஛ற்டந ஬ஓ஧ல்஠ந஝஧஑஭ணண்டும்) . ஛஢ங்஑஧஠ ஭஑஧ணில்஑ள் , ஓநன்சங்஑ள் ஭஛஧ன்டமண஑ம஡ப் ஛ற்டந ஆஞ஧ய்ந்ண௃ ன௃஘ந஝

ன௃஘ந஝

஘஑ணல்஑ம஡

஭ஓ஑ரித்ண௃

ணந்஘

஬஘஧ல்஬஛஧ன௉ள்

ஆமஞஓநத்ண௃மஞம஝ ஭ஓர்ந்஘ணர் . அணர் ஑ண்டு஛ிடிக்கும் ஛஠ ஛஢மஜ஝஧ச ணித஝ங்஑ம஡

,

஭ஙஞடி஝஧஑

஛த்஘நரிம஑஑ல௃க்கு

஬஘஧குத்ண௃

஬஑஧டுத்ண௃

ணிடுண஧ர் . ஛த்஘நரிம஑஑ம஡ ஛஧ர்த்ண௃த் ஘஧ன் ன௅஘ல்ண஭ஞ அமண஑ம஡ப் ஛ற்டந அடநந்ண௃ ஬஑஧ல்ண஧ர் .

ன௅஘ல்ணன௉க்கு இண௃ ஘ம்மஜ உ஘஧ஓனசப்஛டுத்ண௃ம் ஬ஓ஝ல் ஋ன்஑நட ஋ண்சம் . அஞசுக்கு ஬ஓ஧ல்஠நணிட்டு ஘஧஭ச அம஘ ஬ண஡ி஝ில் ஬ஓ஧ல்஠஭ணண்டும் , இ஘ச஧ல் ன௅஘ல்ணர் ங஧஑ஓ஧ஜநம஝ ஘ற்஑஧஠ந஑ ஛஘ணி ஙீக்஑ம் ஬ஓய்ண௃ணிட்஖஧ர் , அம஘

ங஧஑ஓ஧ஜந

ஜ஑஧சி஖ம்

஬ஓ஧ல்஠வும்

இல்ம஠

,

ன௅஘ல்ணரி஖ம்

஭஑ட்஑வும் இல்ம஠ . ன௅஘ல்ணர் என௉ ஙநஜந஖ம் ஬ஜௌசம் ஓ஧஘நப்஛ம஘க் ஑ணசி஘ ஜ஑஧ன் ஭஛ஓநச஧ர் " ங஧஑ஓ஧ஜந ஛஠ ஭஑஧ணில்஑ம஡ப் ஛த்஘ந ணிணஞஜ஧஑ ஆஞ஧ய்ச்ஓந ஬ஓய்ண௃ ஋வ்஡஭ண஧ ணித஝ங்஑ம஡ ங஧ட்டுக்஑஧஑ ஬஘஝ர்஝ப்஛டு஘ந இன௉க்஑஧ர் , அணர் ஆஞ஧ய்ச்ஓந ஛ண்஗஭஠ன்ச஧ ஛஠ ணித஝ங்஑ள் ஬ண஡ி஝ி஠ ஬஘ரி஝஧ஜ஭஠஭஝

஭஛஧ய் இன௉க்கும்

"ஜன்சித்ண௃ ணிடு஑நன்஭டன் " ஋ன்஛ண௃ ஭஛஧ல் ன௅஘ல்ணர்

஘ம஠ம஝ ஆட்டிச஧ர் ஜந஑வும் ஓநடப்ன௃ ண஧ய்ந்஘ இந்஘ச் ஓந்஘நப்஛ில் ஘ஜநழ் ங஧ட்டுக் ஭஑஧஝ில்஑ல௃க்கு ஙநமட஝

ஙன்மஜ஑ள்

஑ணம஠ப்஛஖஧ஜல்

஌ற்஛ட்஖ச

஭ணறு

,

஘சண௃

உ஖ல்

ணித஝ங்஑ம஡

஑ணம஠ப்஛டு஑நன்ட஧ர் ஋ன்று ணி஝ந்஘஧ர் ன௅஘ல்ணர்

ஙநம஠ம஝

஛ற்டந

஛ற்டந

஋வ்ண஡வு

Arul 6: ஥து அருந்஡ி஦஬ன் ஥ணி஡ணா ஭ஓத்஘நஞங்஑ள்

஛஠ணற்றுக்கும்

஬ஓன்று,

அங்கு

உமடந்஘நன௉க்கும்

இமடணமச ஘ரிஓநக்஑ ஭ணண்டும்; ன௃ண்஗ி஝ ங஘ந஑஡ில்- ஘ீர்த்஘ங்஑஡ில் ஙீஞ஧஖ ஭ணண்டும்

஋ன்ட

ஆமஓ

஛஠ன௉க்கும்

உண்டு.

ஜ஑஧ஜ஑ம்,

கும்஛஭ஜ஡஧

஭஛஧ன்ட ன௃ண்஗ி஝ ஑஧஠ங்஑஡ில் ஠ட்ஓக்஑஗க் ஑஧ச ஛க்஘ர்஑ள் ன௃சி஘ ங஘ந஑஡ில் ஙீஞ஧டுணம஘ இன்மடக்கும் ஑஧஗஠஧ம்! ன௃ண்஗ி஝ ங஘ந஑஡ில் ஙீஞ஧டிச஧ல்… ஛஧ணங்஑ள் ஙீங்஑ந, ஜசண௃ள் ஙநம்ஜ஘ந ஬஛ன௉கும்!

„஑஖ம஠க் ஑஧ண்஛஭஘ ணி஭ஓதம். இம஘ப் ஛஧ர்ப்஛஭஘ ன௃ண்஗ி஝த்ம஘த் ஘ன௉ம்‟

஋ன்஛ர். ஆச஧ல், ஓ஧஘஧ஞ஗ ங஧஡ில், ஑஖஠நல் ஙீஞ஧஖க் கூ஖஧ண௃. ஆடி ஜற்றும்

ம஘ அஜ஧ண஧மஓ, ஑நஞ஑஗ம், ஜ஧ஓந ஜ஑ம் ஭஛஧ன்ட ன௃ண்஗ி஝ ஑஧஠ங்஑஡ில்

ஜட்டு஭ஜ ஑஖஠நல் ஙீஞ஧஖஠஧ம். ஆச஧ல் ஞ஧஭ஜஸ்ணஞம், ஘நன௉ப்ன௃ல்஠஧஗ி, ஭ண஘஧ஞண்஝ம், ஘னுஷ்஭஑஧டி ஆ஑ந஝ ஘஠ங்஑஡ில் உள்஡ ஑஖஠நல் ஋ப்஭஛஧ண௃ ஭ணண்டுஜ஧ச஧லும் ஙீஞ஧஖஠஧ம்; ன௃ண்஗ி஝ம் ஬஛ட஠஧ம். ஑஧ஞ்ஓந

ஜ஑஧

஬஛ரி஝ணர்,

஭ஜற்஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்.

஘ஜந஢஑ம்

ஆடி

ன௅ல௅ணண௃ம்

அஜ஧ண஧மஓ

஝஧த்஘நமஞ

ன௃ண்஗ி஝

஑஧஠ம்

஬ஙன௉ங்குணம஘஝ட்டி, ஭ண஘஧ஞண்஝த்஘நல் ஸ்ங஧சம் ஬ஓய்஝ ன௅டிவு ஬ஓய்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள்! அ஘ற்கு ஘க்஑஛டி ஘சண௃ ஝஧த்஘நமஞம஝ அமஜத்ண௃க் ஬஑஧ண்஖஧ர் ஸ்ண஧ஜந஑ள்.

வ௃ஞ஧ஜ஛ிஞ஧ன்,

஑஧ஞ஗-஑஧ரி஝ம்

இல்஠஧ஜல்

஋ந்஘஬ண஧ன௉

ண஧ர்த்ம஘ம஝னேம் ஭஛ஓ ஜ஧ட்஖஧ர்; ஬ஓ஝ல்஛஖ ஜ஧ட்஖஧ர் ஋ன்஛ர். ஜ஑஧ன்஑ல௃ம் அப்஛டித்஘஧ன்… ஬ணட்டிப் ஭஛ச்சு஑ல௃ம் ணண் ீ ஬ஓ஝ல்஑ல௃ம் அணர்஑஡ி஖ம் இன௉க்஑஧ண௃!

஝஧த்஘நமஞ஝ின்஭஛஧ண௃, ண஢ந஝ில் உள்஡ ஓந஠ ஊர்஑஡ில் ன௅஑஧ஜநட்டுத் ஘ங்஑ந, ன௄மஔ஑ம஡

ன௅டித்ண௃க்

஬஑஧ண்டு

஛ிடகு

஛஝஗த்ம஘த்

஬஘஧஖ர்ந்஘஧ர்

ஸ்ண஧ஜந஑ள். இப்஛டி ஏர் ஊரில் ன௅஑஧ஜநட்டின௉ந்஘஭஛஧ண௃, அங்கு ஛ஓந஝஧ல் ண஧டி஝ ஙநம஠஝ில், என௉ணர் ணந்஘஧ர். அணமஞக்

஑ண்஖ண௃ம்

ஜ஖த்ண௃

஭ஜ஭சஔமஞ

அம஢த்஘

ஸ்ண஧ஜந஑ள்,

”இணன௉க்கு ஆ஑஧ஞம் ஬஑஧டு; அப்஛டி஭஝ ஙல்஠ ஭ணஷ்டி- ண௃ண்டும் ஬஑஧டு” ஋ன்ட஧ர். ஭ஜ஭சஔன௉ம் அப்஛டி஭஝ ஬ஓய்஘஧ர்.

஛ிடகு ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ணந்ண௃, ”஘ங்஑஡ின் உத்஘ஞவுப்஛டி உ஗வும் உம஖னேம் ஬஑஧டுத்஘஧ச்சு. அணமஞ அனுப்஛ி஖஠஧ஜ஧?” ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர். உ஖஭ச

஬஛ரி஝ண஧ள்,

அணர்஑ம஡

஋ப்஛டி

ன௅க்஑ந஝

”ஜ஖த்ண௃க்கு

஑ணசிப்஛ீர்஑஭஡஧…

஛ிஞன௅஑ர்஑ள்

அ஭஘஭஛஧஠

இணமஞனேம்

஬஛ரி஝ண஧஡ின்

உத்஘ஞவுப்஛டி,

஑ணசினேங்஑ள்; ஞ஧஭ஔ஧஛ஓ஧ஞம் ஬ஓய்னேங் ஑ள்” ஋ன்ட஧ர். ஭ஜ஭சஔன௉க்குக்

கு஢ப்஛ம்!

இன௉ப்஛ினும்

஝஧த்஘நமஞ஝ில் ன௃஘ந஝ ங஛ன௉ம் உ஖ன் ணந்஘஧ர். ஘நசன௅ம்

஭ஜ஭சஔரி஖ம்,

„அணன௉க்கு

ணந்஘஧ல்

ஓ஧஘ம்

஭஛஧ட்஖஧஝஧?‟,

„அணமஞ

ஙன்ட஧஑க் ஑ணசித்ண௃க் ஬஑஧ள்஑நட஧஝஧?‟ ஋ன்று ணிஓ஧ரித்ண௃க் ஬஑஧ண்஭஖ இன௉ந்஘஧ர் ஸ்ண஧ஜந஑ள்.

ங஧ட்஑ள் ங஑ர்ந்஘ச. அந்஘ ன௃஘ந஝ ஆஓ஧ஜந, ஘நடீ஬ஞச ஜண௃ அன௉ந்஘ந ணிட்டு ணந்஘஧ர். ஑஖வும஡த் ஘நட்டிச஧ர்; ஜ஖த்ண௃ ஊ஢ந஝ர்஑ம஡க் ஑ண்஖஛டி ஌ஓநச஧ர்; ஘சக்கு

உ஗வு

இம஘க்

஑ண்டு

ஜற்றும்

உம஖

இஷ்஖த்ண௃க்குத் ஘நட்டித் ஘ீர்த்஘஧ர்.

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

஬஛஧றுமஜ

ணிணஞம்

஘ந்ண௃

இ஢ந்஘

ன௅ல௅ணண௃ம்

அனுப்஛ி ணிடுங்஑ள்‟ ஋ன்று ஭ணண்டிச஧ர்.

ஆ஘ரித்஘

஭ஜ஭சஔர்,

஬ஓ஧ன்ச஧ர்.

஬஛ரி஝ண஧ம஡னேம்

ஏ஭஖஧டி „இந்஘

ணந்ண௃,

ஆஓ஧ஜநம஝

இம஘க்஭஑ட்டு ண஧ய்ணிட்டுச் ஓநரித்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள். இம்ஜந஝஡வு கூ஖ அந்஘ ஆஓ஧ஜந ஜீ ண௃ ஭஑஧஛஭ஜ ணஞணில்ம஠ ஸ்ண஧ஜந஑ல௃க்கு!

”ஸ்ண஧ஜந! அந்஘ ஆஓ஧ஜநம஝ அனுப்஛ி஖ட்டுஜ஧?” ஋ன்று ஜீ ண்டும் ஭஑ட்஖஧ர் ஭ஜ஭சஔர். ஆச஧ல், ஬஛ரி஝ண஧ள் ஜறுத்ண௃ணிட்஖஧ர். ஆடி

அஜ஧ண஧மஓ!

இந்஘

ங஧஡ில்

஑஧ஞ்ஓந

ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧ள்,

஭ண஘஧ஞண்஝த்஘நல் ஓன௅த்஘நஞ ஸ்ங஧சம் ஬ஓய்஝ப் ஭஛஧஑நட஧ர் ஋னும் ஘஑ணல் அடநந்ண௃

சுற்டநனேள்஡

஛஠

ஊர்஑஡ில்

஭ண஘஧ஞண்஝த்ண௃க்கு ணந்ண௃ ஭ஓர்ந்஘சர்.

இன௉ந்ண௃ம்

஌ஞ஧஡ஜ஧ச

஛க்஘ர்஑ள்

ஆடி அஜ஧ண஧மஓ ங஧஡ில் ஑஖஠நல் ஙீஞ஧டுணண௃ ன௃ண்஗ி஝ம்; அ஘நலும் ஑஧ஞ்ஓந ஜ஑஧னு஖ன் ஙீஞ஧டுணண௃ ஬஛ன௉ம் ஭஛று ஋ன்று ஋ண்஗ி஝஛டி ஬஛ன௉ங் கூட்஖ஜ஧஑

஑஖ற் ஑மஞக்கு ணந்஘நன௉ந்஘சர். ண஝஘஧ச னெ஘஧ட்டி஑ல௃ம் ஆர்ணத்ண௃஖னும் ஛க்஘நனே஖னும் ஑மஞ஝ில் ஑஧த்஘நன௉ந்஘சர்!

ஸ்ண஧ஜந஑ள் ஑஖ற்஑மஞக்கு ணந்஘஧ர்; அணமஞ அமசணன௉ம் ஙஜஸ்஑ரித்஘சர்;

ஙீஞ஧டுண஘ற்஑஧஑ ஑஖஠நல் இடங்஑நச஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள்! அணமஞத் ஬஘஧஖ர்ந்ண௃ னெ஘஧ட்டி஑ள் உட்஛஖ ஋ண்஗ற்ட ஛க்஘ர்஑ள் ஛஠ன௉ம் ஘஛஘஛஬ணச ஑஖஠நல் இடங்஑நசர்.

அவ்ண஡வு஘஧ன்! னெ஘஧ட்டி஑ள் ஓந஠மஞ அம஠ இல௅த்ண௃ச் ஬ஓல்஠… ஛஠ன௉ம் ஬ஓய்ண஘டந஝஧ஜல் ஘ணித்ண௃ ஜன௉஑நசர்.

அப்஭஛஧ண௃… ஆஞண஧ஞ அம஠஑ம஡ப் ஬஛஧ன௉ட் ஛டுத்஘஧ஜல் ஛஧ய்ந்ண௃ ஬ஓன்று, னெ஘஧ட்டி஑ம஡ இல௅த்ண௃ ணந்ண௃, ஑மஞ஝ில் ஭ஓர்த்஘஧ர் என௉ணர். அணர் ஭ணறு ஝஧ன௉ஜல்஠…

஬஛ரி஝ண஧ள்

உட்஛஖

஌ஓநச஧஭ச… அந்஘ ஆஓ஧ஜந஘஧ன்! இணற்மடக்

஑ணசித்஘

ன௃ன்சம஑த்஘஧ர்.

அமசணமஞனேம்

ஸ்ண஧ஜந஑ள்,

உ஖஭ச

அணர்

ஜண௃

஭ஜ஭சஔமஞப் ஏ஭஖஧டி

ஙஜஸ்஑ரித்஘஧ர். ஜ஑஧ன்஑ள் ஘ீர்க்஑஘ரிஓந஑ள்!

ணந்ண௃

஭஛஧ம஘஝ில்

஛஧ர்த்ண௃

஬ஜள்஡

஬஛ரி஝ண஧ம஡

அணர்஑஡ண௃ ஬ஓ஝ல்஛஧டு஑஡ில்… அணர்஑஡ின் எவ்஬ண஧ன௉ ஛஧ர்மண஝ிலும் கூ஖

ஆ஝ிஞஜ஧஝ிஞம்

அர்த்஘ங்஑ள்

஬஛஧஘நந்஘நன௉க்கும்.

இம஘

உ஗ர்ந்ண௃

஬ஓ஝ல்஛ட்஖஧ல், ஜ஑஧ன்஑஡ண௃ ஆஓநர்ண஧஘ம் ஛ரின௄ஞ஗ஜ஧஑ ஑நம஖க்கும். ஜ஑஧ன்஑஡ின்

ன௄ஞ஗

஘நன௉ங஧ள்஘஧஭ச!

ஆஓந

஑நம஖த்ண௃

ணிட்஖஧ல்,

ண஧ழ்ங஧஬஡ல்஠஧ம்

ஜ஑஧஬஛ரி஝ண஧ ஘நன௉ணடி஑ள் ஓஞ஗ம் ஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஬ஔ஝ ஬ஔ஝ ஓங்஑ஞ

Arul 7 : கர்஠ ஦க்ஷி஠ி கா஡ில் கசான்ணள஡ா (Karna yakshini Kathil) Varagoor Narayanan அணர் அனுஜ஘நனே஖ன் ஜறு ஛஘நப்ன௃ ஬ஓய்஝ப்஛ட்஖ண௃ ன௃ண௃க்஭஑஧ட்ம஖஝ில் ன௅஑஧ம். ஬ஜ஝ின் ஭ஞ஧டில் இன௉ந்஘ ஬஛ரி஝ ஓத்஘நஞத்஘நல் ஘ங்஑ந஝ின௉ந்஘஧

஬஛ரி஝ண஧.

இஞவு஑஧஠

ன௄மஔ

ன௅டிந்஘ண௃ம்

஘சக்கு

ம஑ங்஑ர்஝ம் ஛ண்ணும் ங஧஑ஞ஧ஔமசக் கூப்஛ிட்டு " அப்஛஧ ங஧கு! ங஧஡க்஑ந ணிடி஑஧஠ம்஛ஞ னெ஗மஞ ஜ஗ிக்஬஑ல்஠஧ம் ங஧ன் ஌ந்஘நன௉ந்ண௃ ஸ்ங஧சம் ஛ண்஗ி஝஧஑ணும்...........ஙீ க஧஛஑ம் ஬ணச்சுக்஭஑஧!" ஋ன்ட஧ர்.

"உத்஘ஞவு ஬஛ரி஝ண஧. ஓரி஝஧ னெ஗மஞ ஜ஗ிக்கு "஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஔ஝ ஔ஝ ஓங்஑ஞ" ன்னு ங஧ஜ஧ண஡ி ஭஑஧தம் ஛ண்஗஭டன் ஬஛ரி஝ண஧" ஋ன்ட஧ன் ஛வ்஝ஜ஧஑.

ஙன௅ட்டு ஓநரிப்ன௃ ஓநரித்ண௃க் ஬஑஧ண்஭஖ "னெ஗மஞ ஜ஗ிக்கு எங்஑஡ ஋ல௅ப்஛ி ணிட்டு஖஭டன்...ன்னு

஬ஓ஧ன்ச஧,

அவ்ண஡வு

ஙன்ச஧

இன௉க்஑஧ண௃ங்஑ட஘஧஠....."஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஔ஝ ஔ஝ ஓங்஑ஞ" ஬ஓ஧ல்஠஭டன்னு ஬ஓ஧ல்஠டந஝஧க்கும்? ஓரி அப்஛ிடி஭஝ ஛ண்ணு" ஞ஧த்஘நரி

஛஘ந஭ச஧ன௉

ஜ஗ி.

஋ல்஭஠஧ன௉ம்

அங்஭஑

஋ங்஭஑னேம்

஑டி஑஧ஞ஭ஜ

஛டுத்ண௃க்

஬஑஧ண்஖஧஝ிற்று.

஬஛ரி஝ண஧ல௃ம் ஓ஝சத்ண௃க்கு ஭஛஧ய் ணிட்஖஧ர். ங஧குவுக்கு எ஭ஞ ஑ணம஠! அணனும஖஝

ஜ஧ஜ஧

஌஬சன்ட஧ல்

஬஛ரி஝ண஧ல௃஖ன்

஛ம஢஝

ண஧ட்ச்!

அவ்ண஡வு

அண௃கூ஖

ஙன்ட஧஑

ண௄ங்஑நணிட்஖஧ல், ஛ண்ணுணண௃?

"ன௄ணூல்"

இல்ம஠!

஑ல்஝஧஗த்ண௃க்கு

஛ம஢஝

டிஞங்க்

இன௉க்கும்

இன௉க்஑஧ண௃

஬஛ரி஝ண஧ம஡

அணசி஖ம் ஛ிஞஓன்ட்

஬஛஧ட்டிக்குள்

஭஛஧ண௃

஑ட்டிக்

஋ன்஛஘஧ல்஘஧ன். ஋ப்஛டி

இன௉ப்஛஭஘஧,

஋ல௅ப்஛

஛ண்஗ிச இன௉க்கு.

஬஑஧ள்஡ணண௃

஘஧னும்

஛டுத்ண௃

ன௅டினேம்?

஋ன்ச

஭ஙஞ஧஑ ஭஛஧ய் ஘ன் ஬஛஧ட்டி஝ில் இன௉ந்஘ ண஧ட்மஓ ஋டுத்ண௃க் ஬஑஧ண்஖஧ன். ஓத்஘ஜநல்஠஧ஜல்

ணிஷ்ணு

ஓ஦ஸ்ஞ

ங஧ஜ

஛஧ஞ஧஝஗ம்

஛ண்஗

ஆஞம்஛ித்஘஧ன். ஛஠ ஘஖மண ஛ண்஗ிச஧ன். ஓரி஝஧஑ ஜ஗ி 3 . 30 ! ம஑஑ம஡

஑ட்டி

஬஑஧ண்டு

஬஛ரி஝ண஧

ஓ஝ச

அமட

ண஧ஓ஠நல்

ஙநன்று

஬஑஧ண்டு

ஓன்சஜ஧஑ "஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஔ஝ ஔ஝ ஓங்஑ஞ" ஋ன்று ங஧ஜ஧ண஡ி ஭஛஧ட்஖஧ன். ஓநடநண௃ ஭ஙஞத்஘நல் ஓ஧க்ஷ஧த் ஛ஞ஭ஜஸ்ணஞச஧ச ஬஛ரி஝ண஧ ஜந்஘஦஧ஓத்஭஘஧டு

஬ண஡ி஭஝ ணந்ண௃ அணனுக்஭஑ அணனுக்கு ஜட்டும் "ணிஸ்ணனொ஛" ஘ரிஓசம்

குடுத்஘஧ர். ஋ப்஭஛ர்ப்஛ட்஖ ஛஧க்஝ம்!! ஸ்ங஧சத்ண௃க்கு ஌ற்஛஧டு ஛ண்஗ிச஧ன் ங஧கு. அடுத்஘டுத்஘ ங஧ட்஑ள் இ஭஘ ஜ஧஘நரி இஞவு ன௅ல௅க்஑ ஛஧ஞ஧஝஗ம், ஓரி஝஧஑ னெ஗மஞ ஜ஗ிக்கு "஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஔ஝ ஔ஝ ஓங்஑ஞ" ங஧ஜ஧ண஡ி, ஬஛ரி஝ண஧ல௃ம஖஝ ஑஧஗க் ஑நம஖க்஑஧஘ ணிஸ்ணனொ஛ ஘ரிஓசம் ஋ன்று ங஧கு

஘நக்கு ன௅க்஑஧டித்஘஧ன் ஭஛஧ச஧ன்! ஆச஧ல், ஬஛ரி஝ண஧஡ின் ஭ஜல் இன௉ந்஘ ப்஭ஞமஜ அணனுக்கு ஛஠த்ம஘ குடுத்஘ண௃. ங஧ன்஑஧ணண௃

ங஧ள்

இஞவு,

஭ணஷ்டி஝ில்

ண஧ட்மஓ

஬ஓ஧ன௉஑நக்

஬஑஧ண்டு

ஓ஦ஸ்ஞங஧ஜ ஛஧ஞ஧஝஗ம் ஛ண்஗ிக் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ணன், ஛஧ணம், ஘ன்மச அடந஝஧ஜல் ண௄ங்஑ந ணிட்஖஧ன்! "஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஔ஝ ஔ஝ ஓங்஑ஞ" ஜண௃ஞஜ஧ச ஬஘ய்ண஑ ீ த்ணசி, அணமச ஋ல௅ப்஛ி஝ண௃! ண௄க்஑நண஧ரிப் ஭஛஧ட்஖஛டி ஋ல௅ந்஘஧ன்! ஋஘ந஭ஞ ஑ன௉ம஗ ஘ண௃ம்஛ ஓநரித்஘஛டி, அணமச ஭஘டி ணந்ண௃ ணிஸ்ணனொ஛ ஘ரிஓசம் ஘ந்஘஧ன் அந்஘ ஛ஞ஭ஜஸ்ணஞன்!!! ஜநகுந்஘

ண஧த்ஓல்஝த்ண௃஖ன்

"஬஑஧஢ந்஭஘!

ஜ஗ி

ஓரி஝஧

னெ஗மஞ

ஆடண௃஖஧........ப்஛஧! அஓ஘ந஠ ஛஧ணம் ஙீ ண௄ங்஑ந ஭஛஧஝ிட்஭஖ ஭஛஧஠ன௉க்கு! ஛஧ணம்.......எசக்கும்

ங஧ள்

ன௄ஞ

ம஑ங்஑ர்஝ம்..ஓரீஞ

ஸ்ஞஜம்

இன௉க்கு஭ஜ஧ன்஭ச஧?" ஓநரித்஘஛டி஭஝ ஬ஓ஧ல்஠நணிட்டு ண஧ஓல்஛க்஑ம் ஭஛஧ச஧ர். ண஧ட்மஓ ஛஧ர்த்஘஧ல் னெ஗மஞ! இணனுக்஭஑஧ எ஭ஞ ஆச்ஓர்஝ம்! ண஧ட்மஓப் ஛஧க்஑஧ஜ஭஠஭஝ ஬஛ரி஝ண஧ ஋ப்஛டி ஑஬ஞக்஖஧ னெ஗மஞ..ன்னு ஬ஓ஧ன்ச஧ர்!!

ஜறுங஧ள் ஛க்஑த்஘நல் என௉ ஛ித்஘ம஡ ஬ஓ஧ம்஛ில் ஔ஠த்஭஘஧டு அஜர்ந்஘ணன், ஑ண்஗ில் ஔ஠த்ம஘ ணிட்டு அ஠ம்஛ிக் ஬஑஧ண்டு ஛஧ஞ஧஝஗ம் ஛ண்஗ிக் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ணன்

஬ஞண்஖மஞ

ஜ஗ி

ணமஞ

எட்டிணிட்஖஧ன்.

஛஧ணம்.

஘ன்மச஝டந஝஧ஜல் ண௄ங்஑நணிட்஖஧ன். ன௅ந்஘நச ங஧ள் ஭஛஧஠஭ண ஬஛ரி஝ண஧ ஬ண஡ி஝ில் ணந்ண௃ இணன் ண௄ங்குணம஘னேம், ஛க்஑த்஘நல் ஬ஓ஧ம்஛ில் ஔ஠ம் இன௉ந்஘ம஘னேம் ஑ண்டு ஓநரித்ண௃க் ஬஑஧ண்஭஖ ங஧ஜ஧ண஡ி ஭஛஧ட்டு அணமச ஋ல௅ப்஛ிச஧ர். ஜ஗ி ஓரி஝஧஑ னெ஗மஞ!!ஆச்ஓர்஝த்஘நன் உச்ஓநக்஭஑ ஭஛஧ய் ணிட்஖஧ன் ங஧கு! அன்று ஜத்஘ந஝஧ன்சம் ஬ஜண௃ண஧஑ ஬஛ரி஝ண஧ ன௅ன்ச஧ல்

஭஛஧ய் ஙநன்ட஧ன். " ஋ன்ச஖஧....ங஧கு! ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஛ண்஗ிட்டு ஙநக்஑டம஘ப் ஛஧ர்த்஘஧, ஌஭஘஧ ஋ங்஑நட்஖ ஭஑க்஑ணும் ஭஛஧஠ இன௉க்஭஑!! ஋ன்ச ஬஘ரி஝ணும்? ஭஑ல௃..."

"அ஬஘ல்஠஧ம் எண்ணுஜநல்஭஠ ஬஛ரி஝ண஧..........." "஋சக்கு

஬஘ரினேம்.

஬ஞண்டு

஋ல௅ந்ண௃ண்டு

ணஞ஧ர்?

஭஛஧஝ி஖஭ட஧஭ஜ..........஬஛ரி஝ண஧ ஜ஗ிக்கு

஬஑ம஖஝஧஭஘!......஋ப்஛ிடி

ங஧஡஧

஋ப்டி

ங஧ஜ

அவ்ண஡வு

அணர்஑நட்஖

஑஬ஞக்஖஧

ண௄ங்஑நப்

னெ஗மஞ

஑டி஑஧ஞம்

ன௅ல௅சுக்஑ட஧ர்...ன்னு஘஧஭ச

கூ஖

஬஑஧஢ம்஛ிண்டு

இன௉க்஭஑? இல்஠ந஝஧ ஛ின்஭ச?"

"ஆஜ஧ ஬஛ரி஝ண஧. ஋ன்சன்஭ச ஬஘ரி஝ம஠...........஬ஞண்டு ங஧஡஧ ஋ன்மசனேம்

அடந஝஧ஜ ண௄ங்஑ந஖஭டன். ஬஛ரி஝ண஧஘஧ன் ஓரி஝஧ னெ஗மஞக்கு ஌ந்ண௃ ணந்ண௃ ஋ன்மசனேம்

஋ல௅ப்஛ி

ணி஖஭டள்...஋சக்கு

஬ஞ஧ம்஛

஬ணக்஑ஜ஧

னெ஗மஞ ஜ஗ி....ன்னு ஓரி஝஧ ஋ப்டி ஬஛ரி஝ண஧.........."

இன௉க்கு.

அணன் ன௅டிப்஛஘ற்குள் "஌஘஧ணண௃ ஑ர்஗ ஝க்ஷந஗ி ஋ங்..஑஧ண௃஠ ணந்ண௃ "ஜ஗ி னெ஗மஞ " ன்னு ஬ஓ஧ல்஠ட஭஘஧ன்னு ஓந்஭஘஑஭ஜ஧ எசக்கு?" ஑஖஑஖஬ணன்று ஓநரித்஘஧ர்.

"஋ங்..஑஧ண௃஠ என௉ ஝க்ஷந஗ினேம் ணந்ண௃ ஬ஓ஧ல்஠஭஠.........ஜ஗ி னெ஗மஞன்னு ஋ங்..஑஧ண௃஠

ணந்ண௃

஬ஓ஧ன்சண௃

அண௃வும்

"஛ஸ்".

ஜண௃மஞ

டி.ணி.சுந்஘ஞம்

஍஝ங்஑஧஭ஞ஧஖ டி.ணி.஋ஸ் ஛ஸ்!! ஆச்ஓர்஝ப்஛஖஧஭஘!! ஬ஜ஧஘ ங஧ள் ஓரி஝஧ னெ஗மஞக்கு

ஙீ

"஦ஞ

஦ஞ

ஓங்஑ஞ

ஔ஝

ஔ஝

ஓங்஑ஞ"

஬ஓ஧ல்஠ந

஋ல௅ப்஛ி஭சல்஠ந஭஝஧?.....அப்஭஛஧ ண஧ஓப் ஛க்஑ம் ணந்஭஘ச஧...........அப்஭஛஧ என௉ ஛ஸ் ஓத்஘நஞ ண஧ஓம஠ ஘஧ண்டி, ஖வுனுக்குள்஡ ஭஛஧ச்சு! அடுத்஘ ஬ஞண்டு ங஧ல௃ம்

அ஭஘

஛ஸ்ம஥

னெ஗மஞக்கு

஛஧த்஭஘ன்.

அப்ன௃டஜ஧

ணிஔ஧ரிச்ஓ஧.......அண௃ டி.ணி.஋ஸ் ஑ம்஬஛சி஭஝஧஖ ஛ஸ் ! ஜண௃மஞ஭஠ர்ந்ண௃ ன௃ண௃க்஭஑஧ட்ம஖க்கு

ணிடி஝க்஑஧஠ம்

ணஞ

஬ஜ஧஘ல்

஛ஸ்஥பன்னும்

஬ஓ஧ன்ச஧..ஓத்஘நஞ ண஧ஓம஠ அந்஘ ஛ஸ் ணிடி஝க்஑஧஠ம் ஓரி஝஧ னெ஗மஞக்கு ஘஧ண்டிப் ஭஛஧டண௃...என௉ ஬ஓ஑ண்ட் அப்டி....இப்டி ஜ஧டல்஭஠...டி.ணி.஋ஸ் ஛ஸ் என௉

஋஖த்ண௃க்கு

஛ண்஗ிக்஑஠஧ம்னு

ணஞ

஖஝த்஘

஬ணச்சுண்஭஖......ஙம்ஜ

஬ஓ஧ல்லுண஧...அண௃

஑டி஝஧ஞத்஘

ண஧ஸ்஘ணம்஘஧ன்!

னெணு

ஓரி

ங஧ள்

஬ஓரி஝஧ ஛஧த்ண௃ ஬ணச்சுண்஭஖ன்! ங஧஠஧ம் ங஧ள்஭஠ர்ந்ண௃ அந்஘ ஛ஸ்஭஥஧஖ ஓத்஘ம்

஭஑ட்஖

எ஖஭ச஭஝

஘஧ச஧..

஋ல௅ந்ண௃ட்஭஖ன்........஭ணட

஬஛ரி஝

ஞ஑ஸ்஝ம் எண்ணு஭ஜ இல்஭஠஖஧...ப்஛஧ ங஧கு!" ஬஛ரி஝ண஧ ஜந஑வும் ஞஓநத்ண௃ச் ஓநரித்஘஧ர்.

என௉ ஛ஸ் ஭஛஧ணம஘க் கூ஖ ஑ணசிச்சு அண௃வும் என௉ங஧ள் இல்ம஠, ணி஖஧ஜல் ஘நசன௅ம் ஑ணசிச்சு, அம஘னேம் ஸ்஠஧஑நத்ண௃க் கூறும் ண௅ணுக்஑ஜ஧ச ஭஛ஞடநவு, ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு

இன௉ப்஛஘நல்

ஆச்ஓர்஝ம்

இல்ம஠......

஌஬சன்ட஧ல்,

஬஛ரி஝ண஧ ஋ன்ட஧஭஠ ஭஛ஞடநவு஘஧஭ச!! P for "Perfection " - ஋ன்஛ம஘ணி஖ P for Periyava ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠஠஧ம்! ங஧ன௅ம் இந்஘ கு஗த்஘நல் ண௃஡ிம஝஝஧ணண௃

ஙம்ன௅ம஖஝ ஘நசஓரி ண஧ழ்க்ம஑஝ில் ஑ம஖ப்஛ிடிக்஑ ஬஛ரி஝ண஧ அனுக்஑நஞ஑ம் ஛ண்஗ ஛ிஞ஧ர்த்஘நப்஭஛஧ம்.

Arul 8 : அப்தா஬ி஦ின் தாட்டுக்கு, அத஦ம் கிரடத்஡து (Appaviyin Pattuku Abayam ) வ௃ ஞ஧. ஑஗஛஘ந அணர்஑ள் ஋ல௅஘ந஝஘ந஠நன௉ந்ண௃.................................... அந்஘ ஬஛஧ன்சடி஑ள்஘஧ம் ஬஛஝ர் ஬஘ரி஝஧஘ ஋த்஘மச குக்க்ஞ஧ஜங்஑஡ில்

஛ட்டு, ஛஠ ஑஧஠ம் கூ஖ ஘ங்஑ந, அணற்மட ன௃சி஘ ஸ்஘஠ங்஑஡஧஑ ன௃஑ழ் ஬஛ட மணத்஘நன௉க்஑நன்டச.

வ௃ ஬஛ரி஝ண஧, ஑஧ட்டுப்஛ள்஡ி஝ில் 1965 ம் ணன௉தத்ண௃க்கு ன௅ன், ஓந்஘஭ணல௄ர் ஋ன்ட ஊமஞ, ஓநண஭஠஧஑ஜ஧க்஑நச஧ர்.அவ்ணன௉த ஓநணஞ஧த்ரிம஝ அங்஭஑ ங஖த் ஘நச஧ர்.

஛ிற்஛஑ல் ங஧லு ஜ஗ி இன௉க்஑஠஧ம். ஬஛஧க்ம஑னேம் ஭஛஧ஞனேஜ஧ச ஛டிக்஑ட்டு஑ல௃ம், கு஡க்஑மஞ஝ில்

஛஧ஓநனேம்

இந்஘

஛ஓம஠னேஜ஧ச

ணெற்ட஧ண்டு

஑ண்஖

஘ண்஗ ீன௉ம் அந்஘

஬஑஧ண்஖

உண்மஜ஝஧ச

஭ண஘஑஧஠ ஓந்ஙந஝஧ஓந அஜர்ந்஘நன௉ந்஘஧ர். ணிந்ம஘஝஧஑ ஑ல௅த்஘நல் ஜ஠ர் ஜ஧ம஠ அ஗ிந்஘நன௉ந்஘஧ர்.ஓன்஝஧ஓந஑ள் ஜ஧ம஠ அ஗ி஝஠஧ஜ஧ அன்று என௉ ண஧஘஭ஜ

஋ல௅ந்஘ண௃ண்டு. அச஧ல் ஬஛ரி஝ண஧ ஜ஧ம஠ அ஗ினேம் ன௅மடம஝ ன௃ரிந்ண௃ ஬஑஧ண்டு

஛஧ர்த்஘஧ல்

அம஘

஘சக்கு

அ஠ங்஑஧ஞஜ஧஑

அணர்

஘ரிக்஑஭ண஝ில்ம஠ ஋ன்று ஬஘ரினேம். ஜ஧ம஠ம஝ அணர் ஑ல௅த்஘நல் ஭஛஧ட்டுக்

஬஑஧ள்஡஧ஜல்ஓநஞஓந஭஠஭஝ மணத்ண௃ ஬஑஧ள்ணண௃ ண஢க்஑ம். ஓநஞஓநல் குன௉னெர்த்஘ந ஝஧ச அம்஛ிம஑஝ின் ஛஧஘ம் இன௉ப்஛஘஧஑ ஓ஧ஸ்஘நஞம். ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்஭஑஧

அந்஘ஓ஧ஸ்஘நஞம் அனு஛ண஭ஜ! அ஘ச஧ல் குன௉ அஞ்ஓ஠ந஝஧஑ அம்஛஧ள் ஓஞ஗த் ஘நற்கு அ஠ங்஑஧ஞஜ஧஑த்஘஧ன் அணர் "அ஠ங்஑ல் அ஗ிந்஘ன௉ள்ணண௃" அப்ன௃டம் அண௃ ஙல௅ணி ஑ல௅த்஘நல் ணில௅ம்஭஛஧ண௃ அண஡ண௃ ஛ிஞஓ஧஘஭ஜ஝ன்டந சு஝ அ஠ங் ஑஧ஞஜல்஠. அப்஛டி ஑ல௅த்஘நல் ஓரிந்஘ம஘ உ஖஭ச ஑ம஡ந்ண௃ ணிடுண஭஘அணஞண௃ ஬஛஧ண௃ ண஢க்஑ம்.

இன்று ண஢க்஑த்஘நற்கு ஜ஧ட஧஑ ஜ஧ம஠னேம் ஑ல௅த்ண௃ஜ஧஑஭ண ஜ஭ச஧஦ஞ ஘ரி ஓசம் அ஡ித்஘஧ர். இம஡க஬ஞ஧ன௉ணர் அணஞண௃ ஘நன௉ன௅ன்஛஧டிக்஬஑஧ண்டின௉ந் ஘஧ர். ங஧ன் ஬ஓய்஘ ஛஧க்஑ந஝ம் ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓநத்஘ண௃ ஜட்டுஜல்஠; ங஧ன்

஭஛஧கும்஭஛஧ண௃ ஛஧஖஑ர் ஛஧ட்டின் ன௅டிவு ஛கு஘நக்குணந்஘நன௉ந்஘ண௃஘஧ன்! அணர் ஓஞ஗த்஘நன் ஛ின்சின௉ ணரி஑ல௃க்கு ணந்ண௃ ஏரின௉ ஙநஜநதத்஘ந஭஠஭஝ அம஘ ன௅ டித்஘ண௃ ஋ன் ஛஧க்஑ந஝஭ஜ! அப்஭஛ர்ப்஛ட்஖"஭஘ண ஑஧சம்" ! "஑ஞ஧ஔபசி ஹ்ன௉஘஝ ஓ஭ஞ஧ஔண஧ஓநசி

ன௅ஞ஧ரி ஭ஓ஧஘ரி ஛ஞ஧ஓக்஘ந ந்னு"

஋ன்று அணர் ஘நன௉ப்஛ி஝஭஛஧ண௃, ஙல்஠ ஭ணம஡, ஋ன் ஭஑஧஛ம் ஓநரிப்஛஧஑ ஜ஧டந஝ ண௃!

ன௅ந்ம஘஝ ஛஧஘ இறு஘ந஝ில் ணன௉ம் "த்஝஧" ஋ன்஛஭஘஧டு இம஗த்ண௃ "த்஝஧஑ஞ஧ஔபசி ஹ்ன௉஘஝ ஓ஭ஞ஧ஔ" ஋ன்று ஛஧஖ ஭ணண்டி஝ம஘த்஘஧ன் அந்஘ன௃

ண்஗ி஝ண஧ன் "஑ஞ஧ஔபசி" ஋ன்று அஜர்க்஑஡ஜ஧஑ ஘஧஡ம் ஘ட்டி ஓநம஘த்ண௃ ஛஧டிச஧ர்.

஬஛ரி஝ண஧஡ின் ஬஛ன௉மஜ஑ள் அசந்஘ம் ஋ன்ட஧ல் உ஛ஓ஧ஞ ண஧க்஑ல்஠. ஓத்஘ந஝ ஜ஧஑஭ண அசந்஘ம்஘஧ன்! அந்஘ ஬஛ன௉மஜக்கு இன௉ ஑ண்ஜ஗ி஑ள்அல்஠ண௃

இன௉ சுண஧ஓ ஭஑஧ஓங்஑ள் ஭஛஧஠ ஬஛஧றுமஜனேம், ஋஡ிமஜனேம். ஜற்ட ணித஝ங் ஑ம஡ ஬஛஧றுத்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧லும் ஬஛஧றுத்ண௃ ஬஑஧ள்஡஠஧ம்;

என௉

஭஘ர்ந்஘

ஞஓந஑ச஧ல், ஞஓக்குமடண஧சம஘ ஬஛஧றுத்ண௃ ஬஑஧ள்ணண௃ ஜ஧த்஘நஞம் ஬ஞ஧ம்஛ ஬ஞ஧ம்஛ ஸ்ஞஜஜ஧சண௃! அந்஘ ஸ்ஞஜஓ஧த்஘ந஝த்ம஘஘஧ன் ஙம்஬஛ரி஝ண஧ அச஧ ஝஧ஓஜ஧஑ ஓ஧஘நத்஘நன௉க்஑நட஧ர்! ஌஬சன்ட஧ல், இன்று '஛஧ட்டு ஛஧டு஘ல்" ஋ன்ட அந்஘ ஛஧டு ஛டு஘லுக்கு ஞ஧஑ம் ஜட்டுஜநன்டந,ஓ஧஦நத்஝ன௅ம் ஆ஡஧஝ிற்று. இமஓ ஬஑஧ம஠ ஛ி஡ஸ் ஬ஜ஧஢ந ஬஑஧ம஠!

"ணிச஧஝குஙந஬ணல்஠ன்னு ப்஭ஞ஧ண஭ணசினு ணிச஧ ஭ணல்ன௃஭஠ணஞம்ஜ஧" ஋ன்ட ஛ல்஠ணிம஝ ஋டுத்ண௃, அ஘நல் ஋த்஘மச அக்ஷஞ ஛ிம஢, ஸ்ணஞ ஛ிம஢ ஬ஓய்஝஠஧஭ஜ஧ அவ்ண஡வும் ஬ஓய்ண௃, என௉ ண஢ந஝஧஑ ஘ம஠஑ட்டிச஧ர்.஬஛஧று மஜ஝ின் அண஘஧ஞஜ஧ச ஬஛ரி஝ண஧ இசித்஘ ன௅஑ஜ஧஑஭ண ஛஧ட்ம஖ ஭஑ட்டு ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர். ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர்.

஛஧டி ன௅டித்஘ணர்

,

"஛஧ட்டு

ஓரி஝஧

இன௉ந்ண௃஘஧?"

"஋ன்ச ம஘ரி஝ம்?" ஋ன்று ஆச்ஓரி஝ப்஛ட்஭஖ன். ஬஛ரி஝ண஧ ஋ன்ச ஬ஓ஧ல்஠ ஭஛஧஑நட஧ர் ஋ன்று ஆர்ணஜ஧஑ ஭஑ட்஭஖ன். அணர் ஬ஓ஧ன்ச ஛஘நல் ஭ஜலும்ஆச்ஓ ரி஝ஜ஧஑ இன௉ந்஘ண௃.

"஋சக்கு ஓரி஝஧ இன௉ந்஘ண௃. எசக்கு ஭ணண்டி஝ண௃ அ஘஧஭ச?" ஋ன்ட஧ர். "ஆஜ஧ம் ஬஛ரிண஧, ஋சக்கு ஭ணட எண்ணும் ஭ண஗஧ம்" ஋ன்று ஛஧ட்டுக்஑஧ஞர்

஘ண்஖ஜ஧஑ ணில௅ந்ண௃ கும்஛ிட்஖஧ர்.

அணரி஖ம் ஭ணடிக்ம஑஝஧஑ ஭஛ஓ ஆஞம்஛ித்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. "இண௃ ஋ன்ச ஞ஧஑ம்?" "ஜத்஝ஜ஧ண஘ந" "ஜத்஝ஜ஧ண஘ந஝஧? அன௄ர்ண ஞ஧஑ம்஭ச ஓந஠ம஘ ஬ஓ஧ல்டண௃ண்஭஖஧ன்஭ச஧, அப்

஛டி அன௄ர்ணஜ ஛஧டி஭ச" "஬஛ரிண஧ அனுக்ஞ஑ம்"

஛஧ட்டுக்஑஧ஞரி஖ம் ஋ன் ஭஑஧஛ன௅ம் ஓநரிப்ன௃ம் ஭஛஧ய் ஛ரிவு உண்஖஧஝ிற்று. ஙன்கு஛ரிச்ஓ஝ஜ஧ச ஞ஧஑த்ம஘஭஝ உன௉ஜ஧ற்டந ஌஭஘஧ அன௄ர்ண ஞ஧஑ம் ஭஛஧஠

அணர் ஛஧டிச஧ர், ஋ன்஛ம஘஭஝ அந்஘ ஬஛஧ல்஠஧஘ ஑ந஢ணச஧ர் குறும்஛ில் குத்஘ ணம஘ ன௃ரிந்ண௃஬஑஧ள்஡஧஘ அப்஛஧ணி஝஧஑ இன௉க்஑நட஧஭ஞ ஋ன்ட ஛ரிவு.

இம்ஜ஧஘நரி அப்஛஧ணி஑஡ி஖ம் ஬஛ரி஝ண஧஡ின் ஑ன௉ம஗ இன௉ ஜ஖ங்஑஧஑ ஬஛ன௉ கும்.

஛ின்

஌ன்

குறும்஛ி஭஠

குத்஘நச஧ர்

஋ன்ட஧ல்,

அணர்஑ள் ஬஛ன௉ம்஑ன௉ம஗஝ில் ஛஧஘ந஝஡஭ண ஬஛று஑நன்ட "ன௃த்஘நஓ஧஠ந" ஑஡஧ச ஙம்ன௅ம஖஝ ன௃த்஘நக்கும் ஭ணடிக்ம஑ ணி஭ச஧஘ம் ஑஧ட்஖த்஘஧ன்! குத்஘ ல் ஙஜக்குத்஘஧ன்

஬஘ரினே஭ஜ

஘ணிஞ,

குத்஘ப்஛டு஛ணர்஑ல௃க்கு ஬஘ரி஝஧ண௃. அண௃஘஧ன் அணர்஑ள் அப்஛஧ணி஑஡஧ச்஭ஓ! கு஢ந்ம஘஝ி஖ம் ங஧ம்,அம்ஜ஧ குத்ண௃, ஘நம்ஜ஧ குத்ண௃"ணிம஡஝஧டும்஭஛஧ண௃, ஛ிட ன௉க்குத்஘஧ன் ஜந஑வும் ஛஠ஜ஧஑ குத்ண௃ணண௃ ஭஛஧஠ ஬஘ரினே஭ஜ஬஝஧஢ந஝ கு஢ந் ம஘஝ின் ம஑஝ில் குத்ண௃ ஬ஜத்஘஧஑த்஘஧஭சணில௅ம்! ஛ரி஦ஓநப்஛஘஧஑ ஙஜக்கு

஑஧ட்டும்஭஛஧஭஘, "இணமஞ ணி஖ அ஢஑஧஑ உமஞ஝஧஖ ஙண஑ண்஖த்஘நல் என௉ணர் உண்஖஧" ஋சத்஘க்஑ ங஧஝஑ர்.

"ஜத்஝ஜ஧ண஘நன்ச஧ ஋ன்ச?" அப்஛஧ணிம஝ ணி஖வும் அப்஛஧ணி ஭஛஧ல் ஭஑ட்

஖஧ர்.

"ஞ஧஑த்஘நன் ஭஛ன௉" ஛஧ட்டு஑஧ஞரி஖ஜநன௉ந்ண௃ அப்஛஧ணி ஛஘நல் ணந்஘ண௃. "அண௃஘஧ன், ங஧ன் ஋ன்ச ஞ஧஑ம்னு ஭஑ட்஖ப்஛஭ண ஜத்஝ஜ஧ண஘நன்னுட்டி஭஝! அம஘஭஝஘஧ச ஜறு஛டினேம் ஬ஓ஧ல்஭ட? ஜத்஝ஜ஧ண஘நன்ச ஋ன்சஅர்த்஘ம்?" "ஜத்஝ஜம்ச஧ "ஙடு" இல்஠ந஝஧? ஙடு ஛஧஑ம் அண஘ந஝஧ இன௉ந்஘ ஜத்஝ஜ஧ண஘ந

஝஧?" "஬஛ரிண஧ ஋ப்஛டி ஬ஓ஧ல்஭ட஭஡஧ அப்஛டி"

"ன௃த்஘நஓ஧஠ந"஑஡஧ச ங஧ம், அந்஘ அப்஛஧ணி ஭஛஧஠ அப்஛டி ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ல்ணம஘ ஭ண஘ண஧க்஑஧஑ ஬஑஧ள்஭ண஧ஜ஧? "஋ல௅த்஘஧஡ன்"ன்னு ஋ன்மச கூப்஛ிட்டு,"ஜத்஝ஜ஧ண஘நக்கு ங஧ன் குடுத்஘ defenition ஭஑ட்டி஭஝஧?" "஛஧஖ ஬஘ரி஝஧஘ண஧ ஛஧டிச஧........ ஜத்஝ஜ஧ண஘ந ஜத்஝ஜத்ண௃஭஠ ஜட்டுஜநல்஠஧ஜ ஆஞம்஛ம் - ஜத்஝ஜம் அந்஘ம் ஋ல்஠஧஭ஜ அண஘ந஝஧த்஘஧ன்இன௉க்கும்" ஋ன்஭டன். ஓட்஬஖ச ஌஭஘஧ ஙநமசத்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧ர்ப்஭஛஧ல், ஛஧ட்டுக்஑஧ஞமஞ ஛஧ர்த்ண௃,

"ஙீ இந்஘ ஛஧ட்டு ஛஧டிசண௃க்கு ஋ன்ச ஑஧ஞ஗ம்?"

"அச஧஘ ஞக்ஷ஑ந வ௃ ஑஧ஜ஧க்ஷந -ன்னு ணஞண௃஘஧ன்" "அ஘ச஧஠..." அ஭஖஝ப்஛஧! அப்஛஧ணி஝ினும் அப்஛஧ணி஝஧஑ ஋ன்ச ஙடிப்ன௃!!

"஬஛ரிண஧ல௃க்கு ஑஧ஜக்ஷந஘஧ன் ஋ல்஠஧ம்; ஬஛ரிண஧஭஡ ஑஧ஜக்ஷந஘஧ன்஑நட஘஧஠"

ஆ஦஧!! அப்஛஧ணி ஋ன்ச ஭஛஧டு ஭஛஧ட்டு ணிட்஖஧ர்?

"ன௃த்஘நஓ஧஠ந"஑஡஧ல் இ஝஠஧஘ ஋த்஘ம஑஝ ஓ஑ஔ ஛஧ணத்ண௃஖ன் ஓத்஘ந஝த்ம஘ ஬ஓ஧ல்஠ந ணிட்஖஧ர்!

ஓற்஭டனும் இண௃ ஭஛஧஠ அந்஘ ன௃த்஘நஓ஧஠ந஑ள் ஬ஓ஧ன்ச஧லும், உ஖஭ச

஭஛ச்மஓ 'அ஬஛ௌட்஖ர்ன்"

ஓ஑ஔஜ஧஑ ஌ற்று ஬஑஧ண்டு

஘நன௉ப்஛ி ணிடும் ஬஛ரி஝ண஧, அன்று அம஘ ஘஧ன௅ம்

"஑஧ஜக்ஷந஘஧ன் ஋சக்கு ஋ல்஠஧ம், ங஧஭ச ஑஧ஜக்ஷந஘஧ன் [ இப்஛டி அணர் இ஝ல்஛஧஑ கூட ஭஑ட்஖஭஛஧ண௃ உள்஡ங்஑஧ல் ன௅஘ல்உச்ஓந்஘ம஠ ணமஞ ஔநவ்஬ணன்று ஓந஠நர்த்஘ண௃!]

..ங்஑மஞ஭஝...ஙீ ஋ன்ச ஑ண்டு ஛ிடிச்ஓந஭஝஧? ஋ம஘ ஬ணச்சு ஑ண்டு஛ிடிச்஭ஓ?" "஬஛ரிண஧" அப்஛஧ணி ஭஘ம்஛ ஆஞம்஛ித்஘஧ர்,"஑ண்டு ஛ிடிக்஑ல்஠஧ம் ஋சக்கு எண்ணும் ஬஘ரி஝஧ண௃, ஬஛ரிண஧! ஬ஞ஧ம்஛ ஭஛ர் அப்஛டித்஘஧ன்

஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉க்஑஧. ஋சக்கும் ஬஛ரிண஧ம஡ ஛஧த்஘஧ அப்஛ிடித்஘஧ன் ஭஘஧஗ித்ண௃"

஋ன்று

஭஘ம்஛லுக்஑நம஖஭஝

உன்஛஧க்஝஭ஜ ஛஧க்஑ந஝ம்!!

கு஢டந

ன௅டித்஘஧ர்.

அப்஛஧ணி!

ன௄஭஠஧஑ம் ஑஧஗஧஘ ன௃ஷ்ப்஛ஜ஧ ஬஛ரி஝ண஧ உட்க்஑஧ர்ந்஘நன௉ந்஘஧ர். ஭஘ம்஛ல் ஭஘ய்ந்஘ண௃. குறும்ன௃ குத்஘஠நல் ஜீ ண்டும் இடங்஑நச஧ர் குன௉ங஧஘ர். "ஓரி......அனு஛ல்஠ணி஭஠ "஑஧ஜ஧க்ஷந"ன்னுச஧ இன௉க்கு? என௉ ஭ணம஡ ஛஧ட்டு ஛ிள்ம஡஝஧ர் ஭஛ர்஠ இன௉க்கு஭ஜ஧ ஋ன்ச஭ஜ஧! ஙீ ஛஧ட்டுக்கு ஑஧ஜ஧க்ஷந஛஧ட்டு ன்னு ஛஧டிட்டி஭஝?"

"஋ன்ச ஘ப்஛஧ இன௉ந்஘஧லும் ஬஛ரிண஧ ஜன்சிச்சுக்஑ணும்" ஋ன்று அ஢ இன௉ந்஘ ஛஧ட்டுக்஑஧ஞமஞ, "அ஢஧஭஘ப்஛஧! அ஢஧஭஘ப்஛஧! ஋ன்று ஓந்஘சஜ஧஑ஆற்டந ஬஑஧டுத்஘஧ர். "஘ப்ன௃ எண்ணும் ஬ஓ஧ல்஠஭஠ப்஛஧! "ணிங஧஝஑"ன்னு ஆஞம்஛ிச்சுட்டு "஑஧ஜ஧க்ஷந"ன்னு ஭஛஧ட஭஘ன்னு ஭஑ட்஭஖ன். அவ்ண஡வு஘஧ன். ஭஛஧஑ட்டும், ஛஧ட்டு ஋ன்ச ஛஧மத?" குறும்ன௃ குத்஘ல்஘஧ன்! "஬஘லுங்கு" ஋ன்ட஧ர் ஛஧ட்டுக்஑஧ஞர். "அப்஛டி஝஧!"

஋ன்ட

஬஛ரி஝ண஧

என௉

"஘நம்஘நஜ஧"

குத்஭஘

ணிட்஖஧ர்!

அன௄ர்ண

ஞ஧஑ம்஛஧டிச஧ப்஠,

அன௄ர்ண

஛஧மதனேம் ஛஧஖ஞ஭஝஧ன்னுச஧ ஆச்ஓர்ரி஝ப்஛ட்஭஖ன்!"

"஬஛ரிண஧ அனுக்ஞ஑ம்!" ஘நம்஘நஜ஧மணனேம் ஬ஜத்஘நலும் ஬ஜத்஘஧஑ ஌ற்ட ஛஘நல். ஛஧ட்டுக்஑஧ஞர் குடநத்ண௃ ன௅஘஠நல் ஭஑஧஛ன௅ற்டணன், அப்ன௃டம் ஓநரித்஘ணன்,

஛ின்சர் ஛ரிவு ஬஑஧ண்஖ணன், இப்஭஛஧ண௃ அல௅ண௃ணிடு஭ணன் ஭஛஧஠஧஝ிற்று!

"஛஧க்஝ஓ஧஠ந !" உன் அப்஛஧ணித்஘சம் ஋சக்கு ண஧ய்க்குஜ஧?"

"ன௃ரிஞ்ஓ஧லும் ஓரி, ன௃ரி஝஧ணிட்஖஧லும் ஭஛஧஑ட்டும் [குறும்ன௃ குத்஘ல்] ஬஛ரி஝ண஧ ஭஛ஓட஧, ஭஑ட்டுண்஖஝ின௉ப்஭஛஧ம்னு எக்஑஧ந்஘நன௉க்஑ந஭஝...... ஛ஸ் ஭஛஧ய்஖ ஭஛஧டண௃ப்஛஧! ஋ன்ச ம஖ம்?" ஋ன்று ஛டந்஘஧ர். ஛஧ட்டுக்஑஧ஞமஞ ஛ற்டந ஬ஓ஧ன்ச஧ர். ண஠க்ம஑, இ஖க்ம஑ ஬஘ரி஝஧஘ ஆ஝ப்஛ஓங்஑஡ி஖ம்

஑ன ம஘ம஝

஘சக்குள் அ஖க்஑ந ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ க஧சச்ஓ஧ரி஝னுக்கு இன௉ந்஘ அ஭஘ ஛ரிவு. ஛஧ட்டுக்஑஧ஞன௉க்கு ஭ணலூர் ஘஧ண்டி ஌஭஘஧ ஑நஞ஧ஜஜ஧ம். "ஸ்ணல்ல்ப்஛ ன௄ஸ்஘ந஘ந. அண௃஘஧ன் ஔீண஭ச஧஛஧஝ம். ஛டிப்ன௃ ஛ண்ட க்ன௉த்ரிஜம் ஬஘ரி஝஧ஜ

இன௉ந்ண௃ண்டின௉க்஑஧ன்

஌ற்டம் ஬஑஧டுத்ண௃ ஬ஓ஧ல்஠

அந்஘

[஛டிப்ன௃ ஌ட஧஘ம஘ இத்஘மச அ஢஑஧஑

஋஡ிமஜ

஬஘ய்ணத்஘஧ல்஘஧ன் ன௅டினேம்.

இங்஭஑ ஙம் அத்஘மச ஭஛ன௉க்கும் குறும்ன௃ குத்஘ல்]

ணி஘ந்ண௃ ஘஧஝஧ன௉ம் எ஭ஞ ஛ிள்ம஡஝஧ச இணனுஜ஧ இன௉ந்ண௃ண்டின௉க்஑஧. ஑ல்஝஧஗த்ம஘ ஛த்஘ந ஑ஞ்ஓநம஝, கூம஢

஭஝஧ஔமச ஭஛஧஑ம஠஝஧ம். அண஧ ஛஧ட்டுக்கு என௉

குடிச்சுண்டு

ஙநம்ஜ஘ந஝஧ இன௉ந்஘நண்டுன௉க்஑஧.

என௉த்஘ன௉க்கு

என௉

஦஧சி

஬ஓய்஝஧ஜ

஛஧ட்டுன்ச஧ இணனுக்கு ஬஑஧஢ந்ம஘ ங஧ள்஭஠ர்ந்ண௃ என௉ ஆமஓ஝஧ம். ஓநமக்ஷ ஬ஓ஧ல்஠நக்஑ ணஓ஘ந ஬஑஖஝஧ண௃. ஝஧ர் ஆத்஘ந஠஝஧ணண௃,஭஦஧ட்஖ல்஠஝஧ணண௃ ஭ஞடி஭஝஧, ஬ஞ஑஧ர்ட் ஬ணச்ஓ஧ ஏடி ஏடி ஭஛஧ய் ஭஑க்஑ட஘஧ம். ஘சக்கு இன௉க்஑ட க்ஞ஧ஹ்஝ ஓக்஘ந஝ி஭஠ ஋வ்ண஡வு ஛ிடிச்சுக்஑ன௅டி஝ட஭஘஧ ஛ிடிச்சுக்஑ட஘஧ம். ஠ ட்ஓந஝ன௅ம், ஜ஭ச஧஛஧ணன௅ம்஘஧ன் ன௅க்஝஭ஜ ஘ணிஞ, ஑஧ர்஝த்஠ ஋ன்ச ஓ஧஘நக்஑ ன௅டினேங்஑ட஘஧ ன௅க்஑ந஝ம்! அப்஛டி,அங்஑ இங்஑ ஏடி ஘ன்ச஧஠ ன௅டிஞ்ஓ ஜட்

டும் ஛஧ட்டு ஑த்ண௃ண்டு இன௉க்஑஧ன். ஋ன்ச ஛த்஘ந ஭஑ள்ணி஛ட்஖஘ந஭஠ந்ண௃...[஛஧ட் டுக்஑஧ஞமஞ ஛஧ர்த்ண௃]஋ப்஭஛஧ப்஛஧ ஭஑ள்ணிப்஛ட்஭஖?" "஑ச஑஧஛ி஭த஑ம் ங஖ந்ண௃஭஘ அப்஭஛஧" "அ஘஧ணண௃, ஌஬஢ட்டு ணன௉தஜ஧,

அம்஛஧ள், ஑நம்஛஧ள்"

ன்னு ஋ன்மச ஛த்஘ந ஝஧஭ஞ஧ ஬ஓ஧ல்஠ந ஭஑ட்஖ண௃஭஠ர்ந்ண௃ ஋ன்஑நட்஭஖ எ஭ஞ

஛க்஘ந ணந்ண௃டுத்஘஧ம்.஋சக்கு ஛஧டி ஑஧ட்஖ணும் ஑஧ட்஖ணும்..ன்னு ஆமஓ஝஧ம் . "அ஬஘ல்஠஧ம் ஙம்மஜ அல்஬஠ௌ ஛ண்ணுண஧஡ன்னும் ஛஝ஜ஧ம். அ஭஘஧஖, ஑஧ ஞ்ஓநணஞம்

ணந்ண௃ட்டு

஭஛஧டண௃ன்ச

அண௃க்குகூ஖ ணஓ஘ந இல்஠஧஘ ஸ்ஞஜஜ஧ம்"....

஬ஞண்டு,

னெணு

ஆகு஭ஜ,

஛஧ட்டுக்஑஧ஞரின் ஭஘ம்஛ல் ஬஛ரி஝ண஧ம஡ இல௅த்஘ண௃. அன௉ள்ஜ஝ஜ஧஑ அணர் ஛க்஑ம் ஘நன௉ம்஛ி,

"அ஢஧஭஘ப்஛஧! ஛஗ம் ஑஧சு ணன௉ம் ஭஛஧கும். ஙீஅண௃க்஑஧஑ ஛டக்஑஧ஜ இன௉க்஑ந஭஝ , இந்஘ ஜசசு ஝஧ன௉க்கும் ணல்஭஠; ணஞண௃ ண௃ர்஠஛ம். ஍ணெறு ஆ஝ிஞம் ஓம்஛஧஘நக் ஑ட இ஡ம் ஛ஓங்஑கூ஖ [஬ஓ஧ன்சண௃ 40ணன௉தங்஑ள் ன௅ன்ச஧ல்] அ஬ஜரிக்஑஧வு க்கு ஏ஖஠஧ஜ஧ன்னு ஛஧க்஑ட ங஧ள்஠, ஛ஓங்஑ம஡ ஬ஓ஧ல்ண஧஭சன்? ஆ஝ிஞம், ஬ஞண்஖஧஝ிஞம் ஓம்஛஧஘நச்சுரிம஖஝ர் ஆசண஧கூ஖ extension க்஑஧஑ இல்஠஧஘

஘நல்லு ன௅ல்லு ஛ண்ட இந்஘ ங஧ள்஠, ஭஛஧றும்஑நட ஋ண்஗ம் ணஞ஭஘ இல்஭஠... ஌஭஘஧ ணஞ ஜ஧஘நரிக்ஷ஗ம் ணந்஘஧லும் ஏடி ஭஛஧ய்஖டண௃. எசக்கு அண௃

஘ன்ச஧஠ ணந்஘நன௉க்கு. அண௃ ஭஛஧஑வும் ஛஖஧ண௃. ஋ன்மச ஛஧க்஑டண௃க்஑஧஑ கூ஖ ஛஗ம் ஑஧சுணந்஘஧ ஭஘ணம஠஭஝ன்னு ஬ஙமசக்஑஧஭஘. ங஧... என் கூ஖஭ண஘஧ ன் இன௉க்஭஑ன்னு ஬ணச்சுக்஭஑஧......."

஝஧ன௉க்கு ஑நம஖க்கும் அந்஘ ஓர்ண஑஧஠ ஓ஦ண஧ஓ ண஧க்குறு஘ந! ஛஧க்஑ந஝ அப்஛஧ணி ஬ஙடுஞ்ஓ஧ண்஑நம஖஝஧஑ ஙஜஸ்஑ரித்஘஧ர். "஋ன்மச ஛த்஘ந ஭஑ட்஖ண௃஭஠ர்ந்ண௃ ஛஧க்஑ணும், ஛஧஖ணும்னு ஘ணிக்஑ஆஞம்஛ிச் சுட்஖஧ன்........஌஬஢ட்டு ணன௉தஜ஧ ஋சக்஑஧஑ ஘ணிச்ஓநன௉க்஑஧ன். ஘஛ஸ் இன௉க் ஑஧ப்ப்஭஠஭஝........இப்஛த்஘஧ன் ண஧ழ்ங஧ள்஠ ஬ஜ஧஘ல் ஘ஞஜ஧savings ன்னு என௉ ஛த்ண௃ ஛஘நசஞ்சு ம஑஝ி஭஠ ஭ஓந்ண௃஘஧ம்.....அண௃ அப்஛டி஭஝ ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்குன்

னு [஬஛ரி஝ண஧ அ஖க்஑ந஬஑஧ண்஖ ஭஛஧஘நலும் அணஞண௃உள்ல௃ன௉க்஑ம் அந்஘ ண஧ர்

த்ம஘஑஡ில் ஔ஧ம஖ ஑஧ட்டி஝ண௃] ஛ஸ் ஓ஧ர்ஜ் ஭஛஧஑, ஜீ ஘நக்கு ஋சக்கு ன௃ஷ்஛ம், ஛ ஢ம், இ஭஘஧ ஜ஧ம஠஭஛஧ட்டுண்டின௉க்஭஑஭ச, இண௃ ஋ல்஠஧ம் ண஧ங்஑நண்டு ஏடி ணந்ண௃ட்஖஧ன் [ஏ஭஦஧! ஜ஧ன௅சிணர் ஑஢ற்ட஧ஜல் அ஗ிந்஘நன௉ந்஘ ஜ஧ம஠஝ி ன் ஞ஑ஓந஝ம்இண௃஘஧ச?] ஘நன௉ம்஛ி ஭஛஧டண௃க்கு ஓரி஝஧ ஋ன்ச ஛ஸ் ஓ஧ர்஭ஔ஧ அவ்ண஡வு஘஧ன் ம஑஝ி஭஠ ஭ணச்சுண்டின௉க்஑஧ன்"

அ஖஧஖஧! அப்஛஧ணி! உன் ஛க்஘ந ஜட்டுஜநல்ம஠, அ஛ரிக்ஞ஦ன௅ம், த்஝஧஑ன௅ம் கூ஖ ஋ங்஑ல௃க்கு ஑சணிலும் ணஞ஧ண௃!

அந்஘ ஛஧஑ந஝ஓ஧஠நக்கு ஌஭஘னும் ஛஗ின௃ரி஝ ஭ணண்டு஬ஜச ஋சக்கு உந்ண௃஘ல்

஌ற்ப்஛ட்஖஘஧ல்,

"ஞ஧த்஘நரி ன௄மஔ ஛஧த்ண௃ட்டு ஭஛஧டஜ஧஘நரி஘஧ன்ணந்஘நன௉க்஭஑ன். அ஘ச஧஠, அண மஞ ஋ங்஑ ணண்டி஝ி஭஠ ஑நஞ஧ஜத்ண௃க்கு ஬஑஧ண்டு ணிட்டுட்டு ணஞ ஬ஓ஧ல்஠ண஧? " உ஖஭ச ஬஛ரி஝ண஧ ஛஡ிச்஬ஓன்று ஬ஓ஧ன்ச஧ர் "அந்஘ ஓவு஑ர்஝த்ண௃க்஭஑ல்஠஧ம் அணமச ஑஧ட்டி ஬஑஧டுக்஑஧஭஘!

[஑஧ட்டி஬஑஧டுக்஑஧஭஘....஋ன்ச அர்த்஘ன௃ஷ்ட்டி஝஧ச ஛஘ப்ஞ஭஝஧஑ம்!] "஛஧த்஘ந஝஧.......஬஛ரி஝ ஋ல௅த்஘஧஡ர் என்஑நட்஖ ஋வ்ண஡வு ஛ிரி஝ஜ஧ இன௉க்஑஧ர்? அண௃க்஑஧஑ அணர் ஋ல௅஘டண௃, ஋ம஘஝஧ணண௃ ஛டிச்சுட்டு ஘நண்஖஧஖஧஭஘! அணர் ஛஗ம், ஑஧சு ஬஑஧டுத்஘஧ ஬஘஧஖஧஭஘! ஑஧ர் ஓண஧ரி ஛ண்஗ி ஬ணக்஑஭டன் ச஧லும் எத்ண௃க்஑஧஭஘ !"

ம஛஝ன் ஬ஓ஧ன்ச஧ர் "ங஧ன் ஛டிக்஑ ஜ஧ட்஭஖ன் ஬஛ரிண஧! ஋சக்கு அ஬஘ல்஠஧ம் ன௃ரி஝஧ண௃; ஑஧சும் ஝஧ர்஑நட்஭஖னேம் ண஧ங்஑ட஘நல்஭஠, ஬஛ரிண஧; ஑஧ர் ஓண஧ரிக்஭஑ல்஠஧ம் ஆமஓப்஛஖ம஠ ஬஛ரிண஧! ஬஛ரிண஧ ஆஓநர்ண஧஘ந்஘஧ன் ஭ணணும்"

"஭ணண்டி஝ஜட்டும் ஘஭ஞன் " ஋ன்று ண஧ரிணிட்஖ ணள்஡ல் ஛஧஑ந஝ஓ஧஠ந஝ி஖ம் " எசக்கு ங஧஢ந஝஧ச்சு.....ஓட்னு ஭஛஧ய் ஓந்஘நஞ ஬ஜௌலீஸ்ணஞன௉க்கு ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஛ண்஗ிட்டு ண஧, ஛ிஞஓ஧஘ம் ஘஭ஞன்"

"ஓந்஘நஞ ஬ஜௌலீஸ்ணஞர்ச஧ ஋ந்஘ சுண஧ஜந? ஋ங்஭஑ ஭஑஧ணில் இன௉க்கு?" ஋ன்று ஬஛ரி஝ண஧ம஡஭஝ ஭஑ட்஖஧ர், ஘ச அடந஝஧மஜ஝஧஭஠஭஝ ஑ண்஑ம஡ ஜல்஑ ஬ஓய்஘ ஛஧க்஑ந஝ஓ஧஠ந.

"ஓந்஘நஞ ஬ஜௌலீஸ்ணஞர்஘஧ன் இந்஘ ஜ஖த்ண௃க்கு சுண஧ஜந. அ஭஘஧ அங்஭஑஘஧ன்

ங஧ங்஑ அணமஞ ஬ணச்சுண்டு ஘ங்஑ந இன௉க்஭஑஧ம். ஭஛஧ய் ஙஜஸ்஑஧ஞம்஛ண்஗ிட் டு ஏடி ண஧"

"ஜ஖த்ண௃ சுண஧ஜந ஑஧ஜ஧க்ஷந அம்ஜன் இல்஠ந஝஧?" "அணல௃ந்஘஧ன். அண ஜ஖த்ண௃க்கு ஜட்டும் இல்஠஧ஜ ஊர்

உ஠஑த்ண௃க்஬஑ல்஠஧ம் ஬஛஧ண௃ண஧ ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞத்஠ ஬஛஧ண௃ ஭஑஧ணில்஠இன௉க்஑஧.... ....அண஭஡஘஧ன் ஓ஧ஜந஝஧ர்஑ள்

இந்஘

ஜட்டும்

ஜ஖த்ம஘ ன௄மஔ

஛஧த்ண௃க்஑டண௃க்஑஧஑,

஛ண்஗டண௃க்஑஧஑ - ஆச஧

இந்஘

ஜ஖த்ண௃

ஜ஖த்ண௃க்஑஧஑

ஜட்டும் இல்஠஧ஜ, ஭஠஧஑ம் ன௄ஞ஧வுக்குஜ஧஑ ன௄மஔ ஛ண்டண௃க்஑஧஑ ஓந்஘நஞ ஬ஜௌலீஸ்ணஞர்ன்னு அண஭஡஧஖ ஆத்ண௃க்஑஧ஞர்

[ ஋஡ி஝ணர்க்஭஑ற்ட

஋஡ி஝஛஘ ஛ிஞ஭஝஧஑ம்] அணமஞ ஸ்஛டி஑ ஠நங்஑ னொ஛த்஘ந஭஠ இங்஭஑ அனுப்஛ிச் சு ஬ணச்சு, அணர் ஛க்஑த்஘ந஭஠ ஘஧னும் ஭ண஭ட என௉ ஜ஧஘நரி னொ஛த்஘ந஭஠ [ வ௃ஓக்ஞம், ஭ஜன௉ ஋ன்஬டல்஠஧ம் ஬ஓ஧ல்஠ந அணமஞ ஘நண்஖஧஖ மணக்஑஧஘ அன௉ மஜ ஛஧ன௉ங்஑ள்]

இன௉க்஑஧. ஑ணஓன௅ம் அ஠ங்஑஧ஞன௅ம், ன௃ஷ்ப்஛ன௅ஜ஧஭஛஧ட்டின௉க்஑ஞ஘஧஭஠ எசக்கு ஠நங்஑ம், அம்஛஧ள்ன்னு ஋ல்஠஧ம் எண்ணும் ஸ்஛ஷ்ட்஖ஜ஧ ஬஘ரி஝஧ண௃. அண௃க்஑஧஑ ஭஘டிண்டு இன௉க்஑஧஭஘! "இங்஭஑சுண஧ஜந இன௉க்஑஧ர் ன்னு " ஬ஙசச்சுண்டு என௉ ஙஜஸ்஑஧ஞத்ம஘ ஛ண்஗ிட்டு ஏடி ண஧" அணர் ஭஛஧சண௃ம் ஋ன்சி஖ம் "ஙீ அணமச ஑஧ர்஠ அனுப்஛ி ஬ணச்சு ஑஧ர், ஭ஜ஧ர் ன்னு ஭஛஧ய் ஑நஞ஧ஜத்஘஠ ஋டங்஑ஞ஧ன்னு ஬ணச்சுக்஭஑஧, அப்஛஧ என௉஬ஜ஘ப்ன௃ ஋ ண்஗ம் ணந்஘஧லும் ணந்ண௃஖஠஧ம். அணனுக்கு ஋ண௃க்கு அ஬஘ல்஠஧ம்? அணனு க்கு ணஓ஘ந ஭ணண்஖஧ம், ஓவு஑ர்஝ம் ஭ணண்஖஧ம்,

status,஭஘஧ஞம஗ எண்ணும் ஭ணண்஖஧ம். அடநவு, ணித்ணத்கூ஖ ஭ணண்஖஧ம். ஆஜ஧ம், ஭ணண்஖஧ந்஘஧ன்! ஬ஓ஧ல்஭டன் ஭஑ல௃"

"ஓஜீ ஛ ஑஧஠ஜ஧ ஭ணலூர்஭஠ர்ந்ண௃ என௉ ஛஧ட்டு ண஧த்஝஧ர் ஋ன்஑நட்஭஖ ணந்ண௃ண்டு இன௉க்஑஧ர். ஏஞ஡வு ணித஝ம் ஬஘ரிஞ்ஓணர்; அம஘ணி஖ [குறும்஛஧

சஓநரிப்ன௃஖ன்] ஬஛஧றுமஜஓ஧஠நன்னும் ஬஘ரி஝டண௃.........ங஧ன் ஬ஓ஧ன்஭சன்ச஧.. ...இணனுக்கு ப்ரீ஝஧஭ண ஑த்ண௃க்஬஑஧டுப்஛஧ர். அப்஛டி ஛ண்஗ அணன௉க்குஅ஛ிப்

ஞ஧஝ஜநல்஭஠ன்னு ஬஘ரிஞ்ஓ஧லும், ங஧ன் ஝஧ர் ஘ம஠஝ி஠஧ணண௃ ம஑ ஬ணச்சு அ

ணனுக்஑஧஑ ஓம்஛஡ம் ஑ட்஖டண௃க்கு ஈ஥ந஝஧ ஌ற்஛஧டு஛ண்஗ி஖஠஧ம்.......ஆச஧ அந்஘ ஜ஧஘நரி ஋ண௃க்கும் அணமச ங஧ன் ஑஧ட்டி ஬஑஧டுக்஑ ஬ஙமசக்஑஭஠ .....ஓ

ரி஝஧ ஛஧஖டண௃ங்஑ஞ ஓ஧ஜர்த்஘ந஝ம் கூ஖அணனுக்கு ஭ணண்஖஧ம். அணன் ஛஧ட்டு க்கு இன௉க்஑ட஛டி இன௉க்஑ட்டும். இப்஛ ஛஧஖ட஛டி஭஝ ஛஧டிண்டு ஭஛஧஑ட்டும். ஘ ற்஑஧஠ ன௃த்஘நஓ஧஠ந உ஠஑த்஘ந஭஠னேம் ஘ப்஛ி ஘ணடந, இந்஘ ஜ஧஘நரி அஓ஖஧ இன௉க்஑டண஧, ஙநத்஘ந஝ அஓ஖஧஭ண இன௉க்஑ட்டும். அண஧ம஡ ஬஑டுக்஑ ஭ணண்஖஧ம்஭ச ஋சக்கு இன௉க்கு"

ஓந்஘நஞ ஬ஜௌலீஸ்ணஞர் ஝஧஬ஞன்று ஬஘ரி஝஧ஜ஭஠, ங஖ஜ஧டும் ஓந்஘நஞ ஬ஜௌலீ ஸ்ணரி஝஧ல் இன்மட஝ ன௃த்஘நஓ஧஠ந உ஠குக்கு ஜ஧ற்று ஜன௉ந்஘஧஑ ஭஛஧ற்டப்஛ட்஖ ஛஧஑ந஝ஓ஧஠ந, அணர் ஬ஓ஧ன்ச஛டி஭஝ ஙஜஸ்஑ரித்ண௃ ணிட்டு ணந்஘஧ர்.

"ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஛ண்஗ிக்஭஑஧ ங஧஢ந஝஧ச்சு!" ஛ிரி஝ ஜசஜநன்டந, ஑ண்஗ன௉ம் ீ ஑ம்஛ம஠னேஜ஧஑ ஛஧க்஑ந஝ஓ஧஠ந ஙஜஸ்஑ரித்஘஧

ர்...........ஙீ ஛஧டிசி஭஝, அந்஘ ணிங஧஝஑மச ஞக்ஷநக்஑ஞ஧ப்஠ என்ச அம்஛஧ள் ஋ப் ஛வும் ஞக்ஷநசுண்டு இன௉க்஑ட்டும்" ஋ன்று ஆஓநர்ண஘நக்஑஭ண ஌ற்ப்஛ட்஖஘நன௉க்஑ஞ த்ம஘ ண௄க்஑நச஧ர்.

Arul 9 : துக்கிரிப்தாட்டி/ ஧ா஥஢ா஥ தாட்டி (Thukiri aka Rama Nama Patti)

஑஧ஞ்ஓநப்஬஛ரி஝ணமஞ ஘ரிஓநக்஑ ஜ஖த்஘நற்கு ணந்஘நன௉ந்஘஧ர். அந்஘ ஊரில் ஓநணன் ஭஑஧஝ி஭஠஧, ஬஛ன௉ஜ஧ள் ஭஑஧஝ி஭஠஧ ஑நம஖஝஧ண௃. எ஭ஞ என௉ ஛ிள்ம஡஝஧ர்

஭஑஧஝ில்

ஜட்டும்

஘஧ன்.

ணந்஘நன௉ந்஘

஛க்஘ர்

஘ன்னும஖஝

ஊமஞச்

஬ஓ஧ன்சண௃ம், ஬஛ரி஝ணர் அணரி஖ம், “”உங்஑ள் ஊர் ஛ிள்ம஡஝஧ர் ஭஑஧஝ிம஠, ஞ஧ஜ஛ிள்ம஡஝஧ர்

஭஑஧஝ில்

அணன௉ம்,””ஆஜ஧ம்

஋ன்று

சுண஧ஜந!”

஘஧஭ச

஋ன்று

கூறுண஧ர்஑ள்,”

஬ஓ஧ல்஠ந

஋ன்ட஧ர்.

஘ம஠஝மஓத்஘஧ர்.

ஓநடநண௃ ஭ஙஞ ஭஝஧ஓமசக்குப் ஛ின் ஬஛ரி஝ணர் ஜீ ண்டும் ஛க்஘மஞ அம஢஘...்ண௃, “”உங்஑

஑நஞ஧ஜத்஘நல்

அந்஘

஑஧஠த்஘நல்

ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி

஋ன்஬ட஧ன௉த்஘ந

இன௉ந்஘஧ள் ஬஘ரினேஜ஧?” ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர். ஛க்஘ன௉ம் ஛஝஛க்஘நனே஖ன்,””ங஧ன் ஭஑ள்ணி஛ட்டின௉க்஑ந஭டன்!”

஋ன்ட஧ர்.

“”உங்஑ள் ஊர் ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி ஛ற்டந ங஧஭ச உசக்குச் ஬ஓ஧ல்஑ந஭டன்” ஋ன்று ஬஘஧஖ர்ந்஘஧ர். “”அந்஘

஑஧஠த்஘நல்

உங்஑ள்

ஊர்

஛ிள்ம஡஝஧ர்

஭஑஧஝ி஠நல்

஘஧ன்

ஞ஧ஜங஧ஜ஬ஔ஛ம் ங஖க்கும். அ஘ச஧ல் அக்஭஑஧஝ிலுக்கு “”ஞ஧ஜ ஛ிள்ம஡஝஧ர்

஭஑஧஝ில் ” ஋ன்ட ஬஛஝ர் ணந்஘ண௃” ஋ன்ட஧ர். ஬஛ரி஝ணர் ஭஛ச்மஓ ஛க்஘ர் ஬ஜய்ஜடந்ண௃ ஭஑ட்஑த் ஬஘஧஖ங்஑நச஧ர். ஬஛ரி஝ணர், ””அண௃ஓரி! ஞ஧ஜ஛ிள்ம஡஝஧ர் இன௉க்஑ட்டும்.

ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி “”

஑ம஘க்கு

ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி஝ின்

ணன௉஑ந஭டன்!”

இ஡ண஝஘ந஭஠஭஝

஋ன்று

஑஗ணர்

஬஘஧஖ர்ந்஘஧ர்.

இடந்ண௃

ணிட்஖஧ர்.

அ஘ச஧ல், அணம஡ உ஠஑ம் ஛஢நத்ண௃ப்஭஛ஓந஝ண௃. அணம஡க் ஑ண்஖஧ல் ஆ஑஧ண௃ ஋ன்று ஋ண்஗ி “”அடி! ண௃க்஑நரி! ண௃க்஑நரி!” ஋ன்று ஘நட்டித்஘ீர்த்஘ண௃. ணி஘ந஝ின் ஬஑஧டுமஜம஝ ஋ண்஗ி஝ அணள் ஘ன் ஜசஙநம்ஜ஘நக்஑஧஑ ஞ஧ஜங஧ஜ஧மணச் ஬ஓ஧ல்஠த்

஬஘஧஖ங்஑நச஧ள்.

அண௃஭ண

ஔ஛஭ணள்ணி஝஧சண௃.

ஆண்டு஑ள்

உன௉ண்஭஖஧டிச. அணல௃ம் ஛஧ட்டி஝஧஑நணிட்஖஧ள். என௉ ஓந்஘ர்ப்஛த்஘நல், ஊர் ஛ிஞன௅஑ரின்

஛ிள்ம஡க்கு

ண஝ிற்றுண஠ந஝஧ல் ஑நம஖க்஑ணில்ம஠. ஛ிஞன௅஑ரின்

கு஢ந்ம஘

உ஖ம்ன௃க்கு ண௃டித்஘ண௃.

ணித஝த்ம஘

ணட்டுக்கு ீ

஑ந஡ம்஛ி

ன௅டி஝஧ஜல்

஭஛஧சண௃.

ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி

஘஧ச஧஑஭ண

மணத்஘ந஝ம்

அடநந்஘ ணந்஘஧ள்.

஬ஓய்ண௃ம்

ஞ஧ஜங஧ஜத்ம஘

கு஗ம்

஬ஔ஛ித்ண௃,

கு஢ந்ம஘஝ின் ஬ஙற்டந஝ில் ணின௄஘ந஝ிட்டு, “”ன௄ஞ஗ கு஗ம் உண்஖஧கும்” ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠நச்

஬ஓன்ட஧ள்.

஋ன்ச

ஆச்ஓர்஝ம்!

அன்மடக்஭஑

ண஝ிற்றுண஠ந

குமடந்ண௃ ஛ிள்ம஡ ஋ல௅ந்ண௃ ஙநற்கும் அ஡வு ஓக்஘ந ஬஛ற்ட஧ன். இ஘ன் ஛ிடகு, ஞ஧ஜங஧ஜம் ஬ஔ஛ிக்கும் அணம஡ “”ண௃க்஑நரிப்஛஧ட்டி” ஋ன்று அம஢த்஭஘஧஭ஜ ஋ச

ஊர்ஜக்஑ள்

அம஢க்஑த்

ணன௉ந்஘நசர்.

஬஘஧஖ங்஑நசர்.

“”ஞ஧ஜங஧ஜ ஛஧ட்டினேம்

஛஧ட்டி”

஋ன்று

஛க்஘ந஭஝஧டு

஬ஓல்ண஧க்஭஑஧டு

ண஧஢த்

஬஘஧஖ங்஑நச஧ள்.

ஙீனேம்

அந்஘

஛஧ட்டி஭஛஧஠

ஓ஘஧ஓர்ண

஑஧஠ன௅ம்

ஞ஧ஜங஧ஜத்ம஘ ஬ஔ஛ித்ண௃ண஧. ஋ல்஠஧ம் ஙல்஠ணி஘ஜ஧஑ ங஖ந்஭஘றும்,” ஋ன்று ஆஓந஝஡ித்ண௃ அனுப்஛ிச஧ர். ஬஛ரி஝ணரின் ஭஛ச்மஓக் ஭஑ட்஖ அமசணன௉ம் ஞ஧ஜங஧ஜத்஘நன் ஜ஑த்ண௃ணத்ம஘ உ஗ர்ந்஘சர்.

Arul 10: ஥ாங்காடு Mangadu Temple Mr.Lakshmi Narayanan’s memories of Periyava:

஬஛ரி஝ண஧‟ ஋ன்ட஧ல், அண௃ ஑஧ஞ்ஓநப் ஬஛ரி஝ணமஞத்஘஧ன் குடநக்கும். ணில௅ப்ன௃ஞத்஘நல் ஬஛ரி஝ணர் இன௉ந்஘ ஑஧஠ந்஬஘஧ட்டு அணன௉஖ன் கூ஖஭ண

இன௉ந்஘ணர்

஠க்ஷ்ஜநங஧ஞ஧஝஗ன்.

஘சண௃

ஆறு

ண஝ண௃

ன௅஘஭஠

஬஛ரி஝ண஧ல௃஖ன் ஬ஙன௉க்஑ஜ஧஑ப் ஛஢஑ந, அணன௉க்குச் ஭ஓமண ன௃ரிந்஘ணர். ஘ற்஭஛஧ண௃ 76 ண஝஘஧கும் இணர், ஬஛ரி஝ண஧஡ின் ஙநமசவு஑ம஡ இப்஭஛஧ண௃ம் ஬ஙஞ்ஓநல் சுஜந்ண௃஬஑஧ண்டின௉க்஑நட஧ர். அந்஘ச் ஓந஠நர்ப்஛஧ச ஙநமசவு஑ம஡ ஛஑நர்ந்ண௃ ஬஑஧ள்஑நட஧ர்...

ன௅ன்னுமஞ : (ஜ஧ங்஑஧டு ஸ்஘஠ ன௃ஞ஧஗ம் http://www.mangadukamakshi.com) ஓநண஬஛ன௉ஜ஧னும்,

஭஘ணினேம் ம஑஠஧஝த்஘நல்

஬஛஧ல௅஘நல், ஭஘ணி஝஧சணர்

என௉

ங஧ள்

ணிம஡஝஧டும்

ணிம஡஝஧ட்஖஧஑ ஓநண஬஛ன௉ஜ஧சின் ஑ண்ம஗

னெடி ணிம஡஝஧஖, உ஠஑ம் ன௅ல௅ண௃ம் இன௉ண்டுணிட்஖ண௃! ஘஧஝஧ர் ஘ன் ஘ணறுக்஑ணன௉ந்஘ந ஓநணசின் ஭஑஧ஞ!, ஓநண஬஛ன௉ஜ஧ன் ஭஘ணிம஝

ஜன்சிப்ம஛

ன௄஭஠஧஑ம்

஬ஓய்஝ ஛஗ித்஘஧ர்! ஭஘ணி஝஧ன௉ம்

஬ஓன்று ஑டும் ஘ணம்

ன௄஭஠஧஑ம்

ணந்ண௃,

இ஖ண௃

஑஧ல் ஛ஞ்ஓ஧க்சி஝ில் மணத்ண௃, ண஠ண௃ ஑஧ம஠ ஜ஖க்஑ந, இ஖ண௃ ம஑஝ில்

ஔ஛ஜ஧ம஠னே஖ன் ஘ம஠ ஭ஜல் ண௄க்஑ந, ஑டும் ஘ணம் ன௃ரி஝ ஬஘஧஖ங்஑நச஧ர். ஘ணம் ன௅டிந்஘ ஛ின், ஘஧஝஧ர் ம஑஠஧஝ம் ஬ஓல்லும் ஬஛஧ல௅ண௃, அக்சிம஝ அம஗க்஑஧ஜல் ஬ஓல்஠, அந்஘ இ஖஭ஜ அக்சி஝ின் சூட்டில் ஘ணிக்஑ ஬஘஧஖ங்஑ந஝ண௃.. ஛ின் அங்கு

ஆ஘ந ஓங்஑ஞர் அங்கு ணந்஘

஬஛஧ல௅ண௃,

அங்கு என௉ வ௃ ச்ஓக்஑ஞம் ஙநறுணிச஧ர்... ஜ஧ங்஑஧டு அம்ஜன் ஭஑஧ணில் ன௃ண௃ப்஛஗ி

ன௃ண௃ப்஛ிக்஑ப்஛டுண஘ற்கும்,

அக்சிம஝ அம஗த்ண௃,

ஜ஧ங்஑஧டு ஑஧ஜ஧ட்ஓந அம்ஜன் ஆ஠஝ம்

அன௉஭஑஭஝

இணர்

என௉

஭ண஘

஛஧஖ஓ஧ம஠

ஆஞம்஛ிப்஛஘ற்கும்

஑஧ஞ்ஓநப்

஬஛ரி஝ணர்

஑஧ஞ஗ஜ஧஑

இன௉ந்஘ம஘

ணிணரிக்஑நட஧ர் ஠க்ஷ்ஜநங஧ஞ஧஝஗ன். அண௃ 1952-ஆம் ணன௉தம்.எவ்஬ண஧ன௉ ணி஝஧஢க்஑ந஢மஜனேம், ஬஛ரி஝ண஧ம஡ப் ஛஧ர்க்஑க் ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ணன௉஭ண஧ம். அப்஛டி என௉ ணி஝஧஢க்஑ந஢மஜ஝ன்சிக்கு ணந்஘ப்஭஛஧,

”஭ஙத்஘நக்கு ஋சக்கு என௉ ஬ஓ஧ப்஛சம். „஛ஞ்ஓ஧க்சி ஔபண஧ம஠஝஧஠ ஋சக்கு எ஖ம்஬஛ல்஠஧ம்

஋ரி஝டண௃.

இங்஭஑

ன௃சன௉த்஘஧ஞ஗ம்

஛ண்஗ணும்‟னு

அம்஛஧ள் ஬ஓ஧ப்஛சத்ண௃஠ ஭஛ஓநச஧. ஋ங்஭஑஭஝஧ அம்஛஧ள் ஭஑஧஝ில் எண்ணு ஛஧஢ம஖ஞ்சு ஬஑஖க்கு. ஑ண்டு஛ிடிச்சு ஬ஓ஧ல்டந஝஧?”ன்னு ஋ங்஑நட்஖ ஭஑ட்஖஧ர். ”என௉

ண஧ஞம்

஖஝ம்

஬஑஧டுங்஭஑஧”ன்஭சன்.

அடுத்஘

ண஧ஞம்

அணமஞப்

஛஧ர்த்஘ப்஭஛஧, ன௅஘ல் ங஧ள் ஞ஧த்஘நரி ஜறு஛டினேம் அம்஛஧ள் ஬ஓ஧ப்஛சத்ண௃஠ ணந்஘஘஧ ஬ஓ஧ன்ச஧ர். அன்சிக்கு என௉ ஝஧மச ணந்ண௃ ண௃ம்஛ிக்ம஑஝஧஠ அணமஞக் ம஑ப்஛ிடிச்சு அம஢ச்சுண்டு அணன௉க்கு

஭஛஧ச்சு.

ஜட்டும்

஬஛ரி஝ண஧

அண௃

அந்஘

஝஧மச஝஧

஝஧மச஭஝஧டு

஬஘ரி

஝஭஠.

஑ந஡ம்஛ிட்஖஧.

அம்஛஧஡஧த்஘஧ன்

஬஘ரிஞ்ஓநன௉க்கு. ஬ஞ஧ம்஛ ஭ஙஞம், ஬ஞ஧ம்஛ ண௄ஞம் ஝஧மச ஬஛ரி஝ண஧ம஡ அம஢ச்சுண்டு

஭஛஧ச்சு.

஬஛ரி஝ண஧ல௃ம்

அண௃

஛ின்ச஧டி஭஝

ங஖ந்ண௃

஭஛஧சண௃ம்,

஝஧மச

஭஛஧஝ிண்஭஖ இன௉ந்஘஧. ஛஠ ஜ஗ி ஭ஙஞத்ண௃க்஑ப்ன௃டம் என௉ ஜண் ஭ஞ஧ட்டு஠ ஝஧மச

஘நன௉ம்஛ித்ண௃.

அங்஭஑

஬஑஧ஞ்ஓ

ண௄ஞம்

ஜமடஞ்சுடுத்ண௃. அப்஛டின்ச஧, அந்஘ப் ஛஧஢ம஖ஞ்ஓ அம்஛஧ள் ஭஑஧ணில் இங்஭஑஘஧ன் ஋ங்஭஑஭஝஧ இன௉க்஑ணும்னு ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்குத் ஬஘ரிஞ்சுடுத்ண௃. ஞ஧த்஘நரி ஬஛ரி஝ண஧ அங்஭஑஭஝ ஘ங்஑ட஘஧ ஘ீர்ஜ஧சம் ஛ண்஗ிட்஖஧. அங்஭஑ என௉ ஜ஧ட்டுக் ஬஑஧ட்஖ம஑ ஜ஧த்஘நஞம்஘஧ன் இன௉ந்ண௃ண௃. ஬஛ரி஝ண஧ அ஘னுள்஭஡ ஭஛஧ய்ப் ஛டுத்ண௃ண்டுட்஖஧. அந்஘

஌ரி஝஧வுக்கு

அப்஭஛஧

ஜ஗஠ந

ஞ஧ஜ஑நன௉ஷ்஗

ன௅஘஠ந஝஧ர்஘஧ன்

ங஧ட்஖஧மஜ. ஬஛ரி஝ண஧ ணந்஘நன௉க்஑நட ணித஝ம் ஬஘ரிஞ்சு ன௅஘஠ந஝஧ர் ணந்ண௃ ஛஧ர்த்஘஧ர்.

”஋ன்ச

஬ஓய்஝ணு஭ஜ஧,

஑ணம஠ப்஛஖஧஘ீங்஭஑஧”ன்ச஧ர்.

ங஧ன்

஬ஓய்஝஭டன்.

஬஛ரி஝ண஧

”24 ஜ஗ி ஭ஙஞத்ண௃஠ ஓம்ப்஭ஞ஧க்ஷ஗ம் ஛ண்஗ணும்”னு ஬ஓ஧ன்ச஧ ஬஛ரி஝ண஧. ஜ஡ஜ஡ன்னு ஑஧ரி஝ங்஑ள் ஆஞம்஛ிச்சுண௃.

ஆல௃க்கு ஆ஝ிஞம் னொ஛஧஭஛஧஠ ஭஛஧ட்஖஧. ன௃஘ன௉ம், ஛஧ம்ன௃ப் ன௃த்ண௃஑ல௃ஜ஧ இன௉ந்஘ அந்஘ இ஖த்ம஘ச் சுத்஘ம் ஛ண்஗ிச஧. ஓநன்ச ஭஑஧ன௃ஞம் ஬஘ரிஞ்சுண௃. ”ஆ஘நஓங்஑ஞர் ஑ர்ப்஛ ண஧ஓம் இன௉ந்஘ இ஖ம் இண௃஘஧ன்”ச஧ ஬஛ரி஝ண஧.

஑ர்ப்஛ ண஧ஓம்ச஧ ஛த்ண௃ ஜ஧ஓம் ஏரி஖த்஘ந஭஠ ஘ங்஑ந஝ின௉க்஑டண௃. ”அர்த்஘ ஭ஜன௉ இங்஑ ஛ிஞ஘நஷ்ம஖ ஛ண்஗ி஝ின௉க்கு. அம்஛஧ள் இங்஭஑ உக்ஞஜ஧ இன௉க்஑஧; அணல௃ம஖஝

உக்ஞத்ம஘த்

஘஗ிக்஑ணும்”னு

஬ஓ஧ன்ச஧.

இம஘஬஝ல்஠஧ம் ஬ஓஞ்சு ன௅டிச்சுட்டுப் ஬஛ரி஝ண஧ ஜறு஛டினேம் ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ஭஛஧஝ிட்஖஧. இ஖த்ம஘

஋ல்஠஧ம்

ஓரி

஛ண்஗ி,

கும்஛஧஛ி

஭த஑ம்

ங஖த்஘ந஭ச஧ம்.

அப்஭஛஧ம஘க்கு ஌஑஧ம்஛ஞ குன௉க்஑ள்னு என௉த் ஘மஞ ன௄மஔ ஛ண்஗ ஙந஝ஜசம் ஛ண்஗ி஭ச஧ம். ஬஘ரி஝஧ண௃.

ஜ஧ங்஑஧டு

஭஑஧஝ில்

஛த்஘ந

அப்஛ல்஠஧ம்

஝஧ன௉க்கும்

஛க்஑த்ண௃஠஭஝ ஬஛ரி஝ண஧ ஘சக்஬஑஧ன௉ இ஖ம் ஭ணணும்னு ஭஑ட் டின௉ந்஘஧. ”ஆ஑ட்டும். ன௅டிச்சுத் ஘஭ஞன்”஭சன். ஆச஧, ஌஭஘஭஘஧ ஭ணம஠஝ில் அண௃ அப்஛டி஭஝

஘ள்஡ிப்

”ஜ஧ங்஑஧ட்டு஠

஭஛஧஝ிடுத்ண௃.

இ஖ம்

ஜடந்ண௃ட்டி஝஧?”ன்னு

1965-஭஠

ண஧ங்஑நத்

க஧஛஑ப்஛டுத்஘நச஧

ஜறு஛டினேம்

஘ஞணும்னு ஬஛ரி஝ண஧.

என௉

஘ஞம்,

஭஑ட்஭஖஭ச,

கூ஖஭ண,

”என௉த்

஘ர்஑நட்஭஖னேம் ஑஖ன் ஑ந஖ன் ண஧ங்஑ப்஛஖஧ண௃. உன் ம஑க்஑஧மஓப் ஭஛஧ட்டு ண஧ங்஑நத் ஘ஞணும்”னு ஙந஛ந்஘மச ஭஛஧ட்஖஧. அ஘ச஧஠, அண௃ ன௅டி஝஧ஜ஭஠ இன௉ந்஘ண௃.

஬஛ரி஝ண஧

அப்஛ப்஭஛஧

க஧஛஑ப்஛டுத்஘நண்஭஖

இன௉ப்஛஧.

என௉ண஢ந஝஧ 1976-஠ இந்஘ இ஖த்ம஘ ண஧ங்஑ந஭சன். னெ஗மஞ ஑நஞவுண்டு ஙந஠ம். அஞ்சு ஠ட்ஓம் இன௉ந்஘஧த்஘஧ன் ஑ட்஖ ன௅டினேம். ஋ன்஭ச஧஖ ணட்ம஖ ீ ணித்ண௃,

ஜமசணி஝ின்

ஙம஑஑ம஡

ணித்ண௃

஋ப்஛டி஭஝஧

ன௃ஞட்டிப்஭஛஧ட்டு

ண஧ங்஑நட்஭஖ன். ”இங்஭஑

என௉

அம்஛஧ள்

஭஑஧ணில்

஑ட்஖ணும்.

ன௅஘ல்஠

ஆ஘நஓங்஑ஞர்

஛஧ண௃ம஑ம஝ மணக்஑ணும். அப்ன௃டம் ஭ஜ஠ ஑ட்஖஠஧ம். 16 அடி அஸ்஘நண஧ஞம் ஭஘஧ண்டி, உள்஭஡ 108 ஭஑஧டி ஛ஞ்ஓ஧ட்ஓஞம் ஋ல௅஘நப் ஭஛஧஖ணும். அஞ்சு ஔட்ஜ் ணந்ண௃஘஧ன்

ஃ஛வுண்஭஖தன்

஭஛஧஖ணும்”ச஧ர்.

சுத்ண௃ப்஛ட்டு

இன௉க்஑நட

஛ள்஡ிக்கூ஖த்ண௃ப்

஛ிள்ம஡஑ள்஑நட்஭஖

108

஭஑஧டி

஛ஞ்ஓ஧ட்ஓஞம்

஋ல௅஘ந

ண஧ங்஑ந஭ச஧ம்.

ஔட்ஜ் ஛஧஠சுப்஛ிஞஜ஗ி஝ அய்஝ர்஑நட்஖ ஃ஛வுண்஭஖தனுக்குப் ஬஛ரி஝ண஧஭஡ ஬ஓ஧ல்஠நட்஖஧.

஬ஓய்஝டண௃க்குப்

அணர்

ஆக்மக

஛ண்஗ிச஧,

஬஛ரி஝

ஜனுத஧ள்஡஧ம்

உ஖஭ச

஋டுத்ண௃ச்

஑஧த்஘நன௉ந்஘஧.

1982-ஆம் ணன௉தம்… கு஭ஞ஧ம்஭஛ட்ம஖஠ என௉ ஓநன்ச இ஖ம் ண஧ங்஑ந ணடு ீ ஑ட்டிண்டு

஭஛஧஝ிட்஭஖ன்.

அப்஭஛஧

ங஧ன்

ஓநம்஥ன்஭஠

அக்஑வுன்ட்ஸ்

஬ஓக்ஷன்஭஠ ஭ணம஠ ஛஧ர்த் ண௃ண்டு இன௉ந்஭஘ன். ஭ணம஠ ன௅டிஞ்ஓண௃ம், ஭ங஭ஞ

இங்஭஑

ணந்ண௃

஑ட்஖஖

஭ணம஠஑ம஡க்

கு஭ஞ஧ம்஭஛ட்ம஖ ஭஛஧஝ிடு஭ணன். ஭ணம஠

இல௅த்ண௃ண்஭஖

஭஛஧ய்,

1992-஠஘஧ன்

஑ணசிச்சுட்டு,

ஞ஧த்஘நரி

ன௅டிஞ்சுண௃.

இந்஘க்

஭஑஧ணிலுக்குப் ஬஛ரி஝ண஧ ம஑஝஧஠஘஧ன் கும்஛஧஛ி஭த஑ம் ஛ண்஗ணும்னு ஋சக்கு ஆமஓ. ”ங஧ன்஘஧஭ச ஋ல்஠஧ம் ஛ண்஗ி ஬ணச்஭ஓன். இண௃க்கும் ஌ன் ஋ன்மச஭஝ கூப்஛ி஖஭ட? ஬ஔ஭஝ந்஘நஞமஞக் கூப்஛ிட்டுக்஭஑஧. கும்஛஧஛ி஭த஑ம் ஛ண்ட

஑஧஠ம்,

஬஛ரி஝ண஧஭஡஧஖

குன௉

ண஧ஞன௅ம்

஛ஞ்ஓஜநனேம்

ஙட்ஓத்஘நஞம்

஭ஓர்ந்ண௃

அனுதம்஑நட஘஧஠,

இன௉க்஑ணும்”ச஧. அனுதன௅ம்

஭ஓர்ந்஘நன௉ந்஘஧ ஙன்ச஧ன௉க்கும்ச஧ர் ஬ஔ஭஝ந்஘நஞர். 1994 ஔசணரி 8-ஆம் ஭஘஘ந… 12 ஜ஗ிக்கு ஋சக்குத் ஘நடீர்னு ஑டுமஜ஝஧ச ஔபஞம்!

஋ன்

஛ண்஗ிட்஖஧ங்஑.

குடும்஛த்஘஧ர்

஋ன்மச

ஆஸ்஛த்஘நரி஝ி஠

஑டுமஜ஝஧ச

”உங்஑ல௃க்குக்

அட்ஜநட்

஦஧ர்ட்

அட்஖஧க்

ணந்஘நன௉க்கு”ன்ச஧ர் ஖஧க்஖ர். னெணு ங஧ள் ஍ஓநனே-஠ இன௉ந்஭஘ன். ங஧஠஧ம் ங஧ள், ஖஧க்஖ர்஑஭஡ ஆச்ஓரி஝ப்஛டும்஛டி஝஧ ங஧ன் கு஗ஜ஧஑நட்஭஖ன். ”உங்஑ம஡ டிஸ்ஓ஧ர்ஜ்

஛ண்஗ி஖஭ட஧ம்.

இன௉ந்஘஧லும்,

45

ங஧ம஡க்கு

஋ங்஭஑னேம்

டிஞ஧ணல் ஛ண்஗஭ணண்஖஧ம்”ன்ச஧ர் ஖஧க்஖ர். ஛ிற்஛஧டு஘஧ன் ஋சக்குத் ஬஘ரி஝ ணந்ண௃ண௃… ஋சக்கு ஦஧ர்ட் அட்஖஧க் ணந்஘ அன்சிக்கு஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ ன௅க்஘ந அம஖ஞ்சுட்஖஧ங்஑நட ணித஝ம். அப்ன௃டம்,

ணிஔ஭஝ந்஘நஞர்஘஧ன்

஬ணச்ஓ஧ர்.”இந்஘ ங஖த்ண௃”ன்னு

இ஖த்஘ந஭஠

ணந்ண௃ ஝ஔபர்

஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉ந்஘஧

இங்஭஑ ஭ண஘

஬஛ரி஝ண஧.

கும்஛஧஛ி஭த஑ம் ஛஧஖ஓ஧ம஠ அ஘ன்

஛டி

஛ண்஗ி

ஆஞம்஛ிச்சு ஆஞம்஛ிச்சு

ங஖த்஘ந஭சன். ன௅஘ல்஭஠ ஆறு ஭஛ர் ஬ண஡ினைர்஠ இன௉ந்ண௃ ணந்஘஧. அப்ன௃டம்

஛த்஘஧ச்சு;

஛ன்சிஞண்஖஧ச்சு.

அப்ன௃டம்

஭ண஘ம்

஑த்ண௃க்஑

ணஞண஧஭஡஧஖

஋ண்஗ிக்ம஑ ஛டிப்஛டி஝஧ குமடஞ்சுடுத்ண௃.எண்஗மஞ ணன௉தஜ஧ ஝஧ன௉ம் ணஞ஘நல்஭஠. ஋சக்கு இண௃ ஬஛ரி஝ குமட. ஬஛ரி஝ண஧ ஆமஓப்஛டி ஑ட்டிச ஭஑஧஝ில்

இண௃.

஭ண஘

஛஧஖ஓ஧ம஠னேம்

அணர்

உத்஘ஞணின்

஭஛ரில்

ஆஞம்஛ிச்ஓண௃஘஧ன். இண௃ ஬஘஧஖ர்ந்ண௃ ஙன்ச஧ ங஖க்஑ணும் ஑நடண௃஘஧ன் ஋ன் ஆமஓ!”-

஬ஓ஧ல்லும்஭஛஧஭஘

஘ல௅஘ல௅ப்ன௃!

஠க்ஷ்ஜநங஧ஞ஧

஝஗சின்

குஞ஠நல்

என௉

Arul 11: Mouna Vradham – Blessings to Indira Gandhi/Gundurao etc… ஑஧ஞ்ஓநப் ஬஛ரி஝ணமஞ ணந்ண௃ ஘ரிஓசம் ஬ஓய்ண௃ ஛஠சம஖ந்஘ ஓந஠ர் ஛ற்டந ஙநமசவு கூர்஑நட஧ர் ஜ஧ங்஑஧டு ஠க்ஷ்ஜந ங஧ஞ஧஝஗ன்…

”஬஛ரி஝ண஧ கும்஛஭஑஧஗ம் ஛க்஑த்஘நல் ஘நன௉ணிம஖ஜன௉ண௄ரில் ஭ண஘ ஞட்ஓ஗ ஓஜந஘ந ஓ஘ஸ் ங஖த்஘நணிட்டு, ஘நன௉ணண்஗஧ஜம஠ ண஢ந஝஧஑, ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ஭஛஧஑஠஧ம் ஋ன்று அ஛ிப்ஞ஧஝ப்஛ட்஖஧ர். ஘நன௉ணண்஗஧ஜம஠க்கு ஭஛஧ண஘஧

஋ன்று,

ணந்ண௃ணிட்டு,

஑஧ம஠஝ி஭஠஭஝

஑நரி

஛ிஞ஘ட்ஓந஗ம்

஘஝஧ஞ஧஑நக்

஛ண்஗஧ஜல்

஑ந஡ம்஛ிணிட்஖஧ர்.

ஜத்஘ந஝஧சம் னென்று ஜ஗ி ஆ஝ிற்று ஑நரிண஠ம் ணந்ண௃ ன௅டிக்஑.

ண஢ந஝ில் ஓந஠ ஬ஓடி஑ம஡க் ஑நள்஡ி, ”஛஧ன௉, இ஘நல் ஌஠க்஑஧ய் ண஧ஓமச ணஞ஘஧?” ஋ன்று ஭஑ட்஛஧ர். இன்஬ச஧ன௉ ஬ஓடிம஝க் ஑நள்஡ி இம஠ம஝ ஋டுத்ண௃, ”இ஘நல் ஛஧ர், ஛ச்மஓக் ஑ற்ன௄ஞ ண஧ஓமச ணன௉ம்!” ஋ன்று ஙீட்டுண஧ர். இண௃ ஜ஧஘நரி

அங்஑ங்஭஑ ஙநன்று ஓந஠ குடநப்஛ிட்஖ ஬ஓடி஑஡ின் இம஠஑ம஡ ஜட்டும் ஑நள்஡ி ஋டுத்ண௃க் ஑஧ண்஛ிப்஛஧ர். ”இங்஭஑ அந்஘க் ஑஧஠த்஘ந஭஠ ஙநமட஝ ஓநத்஘ர்஑ள் இன௉ந்஘நன௉க்஑஧. அண஧ல௃க்குத் ஘ங்஑ம் ஋ல்஠஧ம் ஛ண்ட ஞஓண஧஘ ணித்ம஘ ஬஘ரிஞ்ஓநன௉ந்ண௃ண௃. ஆச஧, அந்஘ ணித்ம஘ம஝ ஋ல்஠஧ம் அந்஘ச் ஓநத்஘ர்஑ள் ஝஧ன௉க்கும் ஬ஓ஧ல்஠நணிட்டுப் ஭஛஧஑஭஠!” ஋ன்று ஓநரித்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. அப்ன௃டம்,

஘நன௉க்஭஑஧ணிலூர்

ண஢ந஝஧஑

஝஧த்஘நமஞ

஛ண்஗ி,

஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம்

ணந்ண௃ணிட்஭஖஧ம். ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞத்஘நலும் அ஘ந஑ ங஧ள் ஘ங்஑ணில்ம஠. அங்஭஑ இன௉ந்ண௃ ஑஠மணக்கு ணந்ண௃ணிட்஭஖஧ம். அங்஭஑஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧஭஡஧஖ ஛ஞஜ குன௉ணின் அ஘நஷ்஖஧சம் இன௉க்஑நடண௃.

஑஠மண ன௅஑஧ம்஠ என௉ ணி஭ஓதம். இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந, ஋ம்.ஔந.ஆர். ஭஛஧ன்ட ணி.஍.஛ி-க்஑ள் ஋ல்஠஧ன௉ம் ஑஠மண஝ில்஘஧ன் ணந்ண௃ ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓசம் ஛ண்஗ிணிட்டுப்

஭஛஧ச஧ர்஑ள்.

ஜண௃மஞ஝ில்

என௉

ஜீ ட்டிங்குக்குப்

஭஛஧ய்ணிட்டு, ஬ஓன்மசக்கு ணந்஘஧ர் இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந. ஬ஞ஧ம்஛வும் ஛஖஛஖ப்஛஧஑ இன௉ந்஘஧ர்.

஭஛஧஭ணன்‟

„஬஛ரி஝ண஧ம஡ப் ஋ன்று

஛஧ர்த்ண௃

உறு஘ந஝஧஑

஘ரிஓசம்

இன௉ந்஘஧ர்.

஛ண்஗ிணிட்டுத்

„அணர்

஬ஜௌச

஘஧ன்

ணிஞ஘த்஘நல்

இன௉க்஑நட஧ர். அணர்஑நட்஭஖ ஙீங்஑ ஋ண௃வும் ஭஛ஓ ன௅டி஝஧ண௃. அணன௉ம் ஛஘நல் ஋ண௃வும் ஬ஓ஧ல்஠ ஜ஧ட்஖஧ர்‟ ஋ன்று அணரி஖ம் ஬ஓ஧ன்஭ச஧ம். „஛ஞண஧஝ில்ம஠. ஬஑஧ள்஑ந஭டன்.

஋ன்

அப்஛டி,

஭ணண்டு஭஑஧ம஡ அணர்

ங஧ன்

ஜச஘நல்

ன௅ன்சிம஠஝ில்

ங஧ன்

ஙநமசத்ண௃க்

ஙநமசத்ண௃க்

஬஑஧ள்ண஭஘ ஭஛஧ண௃ம். அணர் ஛஘நல் ஌ண௃ம் ஬ஓ஧ல்஠ ஭ணண்஖஧ம்!‟ ஋ன்று கூடநணிட்஖஧ர் இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந. அ஭஘ ஜ஧஘நரி஘஧ன் ங஖ந்஘ண௃. என௉

஑ந஗ற்டடி஝ில்

஬஛ரி஝ண஧

உட்஑஧ர்ந்ண௃

஬ஔ஛ம்

஛ண்஗ிக்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர். அணமஞப் ஛஧ர்க்஑நட ஜ஧஘நரி இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந ணந்ண௃ ஋஘ந஭ஞ உட்஑஧ர்ந்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧ர். ஋ண௃வு஭ஜ ஭஛ஓணில்ம஠!

இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந உத்஘ஞவு ண஧ங்஑நக்஬஑஧ள்஡ ஋ல௅ந்஘஭஛஧ண௃, ஬஛ரி஝ண஧ என௉ ன௉த்ஞ஧க்ஷ ஜ஧ம஠ம஝ ஋டுத்ண௃க் ஬஑஧டுத்஘஧ர். அம஘ என௉ ஘ட்டில் மணத்ண௃ இந்஘நஞ஧ ஑஧ந்஘ந஝ி஖ம் ஬஑஧டுத்஭஘஧ம். அந்஘ க்ஷ஗த்஘ந஠நன௉ந்஭஘ அம஘ அணர் அ஗ிந்ண௃஬஑஧ள்஡த் ஬஘஧஖ங்஑ந ணிட்஖஧ர்.

஑ர்ங஧஖஑஧ணில் அப்஭஛஧ண௃ ஭஘ர்஘ல் ஭ஙஞம். ஑஧ங்஑நஞஸ் ஜந்஘நரி குண்டுஞ஧வ் அடிக்஑டி

஬஛ரி஝ண஧ம஡ப்

஛஧ர்க்஑

ணன௉ண஧ர்.

஭஘ண஬஑ௌ஖஧,

஬஑ௌ஖஧ ஋ச ஋ல்஠஧ன௉க்கு஭ஜ ஬஛ரி஝ண஧ ஭ஜல் ஛க்஘ந உண்டு.

ங஧஑ண்஗

குண்டுஞ஧வ் ணந்ண௃, „஬஛ரி஝ண஧ ஋ன்மச அனுக்஑நஞ஑ம் ஛ண்஗ணும்‟ ஋ன்று ஭஑ட்டுக்

஬஑஧ண்஖஧ர்.

„஋ன்஭ச஧஖

அனுக்஑நஞ஑ம்

஋ண௃க்கு?

஑஧ஜ஧ட்ஓந

அம்ஜமச ஭ணண்டிக்஭஑஧. உன் ஛ிஞ஧ர்த்஘மச ஛஠நக்கும்!‟ ஋ன்ட஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. அ஭஘ ஜ஧஘நரி, அடுத்஘ என௉ ஜ஧஘த்஘நல் ஋஬஠க்ஷசில் குண்டுஞ஧வ் ஬ஔ஝ித்ண௃, ஑ர்ங஧஖஑஧ணில்

ன௅஘ல்

ஜந்஘நரி

ஆ஑நணிட்஖஧ர்.

அணர்

஋ப்஭஛஧ண௃ம்

ணி஝஧஢க்஑ந஢மஜ அஞ்சு ஜ஗ிக்குத்஘஧ன் ணன௉ண஧ர். ணந்஘஧ல் அ஘ந஑ம் ஭஛ஓ ஜ஧ட்஖஧ர். அன்மடக்கு அணர் ணன௉஑நட஭஛஧ண௃ என௉ னெட்ம஖ அரிஓநனேம், என௉ னெட்ம஖ ஓர்க்஑மஞனேம் ஬஑஧ண்டு ணந்ண௃, ஛ிஞஓ஧஘த்ண௃க்கு மணத்ண௃க்஬஑஧ள்஡ ஭ணண்டும் ஋ன்று ஭஑ட்டுக்஬஑஧ண்஖஧ர்.

77-ல் ஋஬஠க்ஷசில் ஭஘஧ற்றுப் ஭஛஧ச஧ர் இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந. அ஘ற்கு அடுத்஘ ணன௉தம் ஑ர்ங஧஖஑஧ணில் உள்஡ ஓநக்ஜ஑ல௄ரில் ஙநன்ட஧ர். அப்஭஛஧ண௃ ஑஧ங்஑நஞ

஥஫க்குப் ஛சுஜ஧டு – ஑ன்று ஓநன்சம் இன௉ந்஘ண௃. ஆச஧ல், அண௃ ஭ணண்஖஧ம்; ஭ணறு ஓநன்சம் ஭ணண்டும் ஋ன்று ஙநமசத்஘஧ர் இந்஘நஞ஧.

஑஠மண஝ில் அணர் ஬஛ரி஝ண஧ம஡ச் ஓந்஘நத்஘஭஛஧ண௃, ஬஛ரி஝ண஧ ம஑ம஝

உ஝ர்த்஘ந ஆஓனர்ண஧஘ம் ஬ஓய்஘஧ர் அல்஠ண஧? அண௃ அப்஭஛஧ண௃ ஜசஓநல் ணஞ, ம஑ம஝஭஝

஑஧ங்஑நஞஸ்

ஓநன்சஜ஧஑த்

஘ீர்ஜ஧சித்ண௃ணிட்஖஧ர்

இந்஘நஞ஧.

஑஧ங்஑நஞ஥஫க்குத் ம஑ ஓநன்சம் ன௅த்஘நமஞ஝஧஑க் ஑நம஖த்஘ண௃ இப்஛டித்஘஧ன். ஓநக்ஜ஑ல௄ரில் இந்஘நஞ஧ ஬ஔ஝ித்ண௃ணிட்஖஧ர்.

என௉ ணி஭ஓதத்ண௃க்஑஧஑ அ஭஑஧஛ி஠த்ண௃க்குப் ஭஛஧஑ணும் ஋ன்று ஬஛ரி஝ண஧ ன௃டப்஛ட்஖஧ர். ஬஛ரி஝ண஧ ங஖ந்ண௃ ணந்஘஧லும், ஜ஖த்ண௃ச் ஓநப்஛ந்஘ந஑ள் என௉ ஔீப்஛ில் ஓ஧ஜ஧ன்஑ம஡ ஋ல்஠஧ம் ஬஑஧ண்டு ணந்஘஧ர்஑ள். அ஭஑஧஛ி஠ம்

ஆந்஘நஞ஧ணில்

஭க்ஷத்஘நஞங்஑ள்

இன௉க்஑நடண௃.

இன௉க்஑நன்டச.

அங்஭஑

எவ்஬ண஧ன்றும்

என்஛ண௃

எவ்஭ண஧ர்

ஙஞஓநம்ஜ இ஖த்஘நல்

இன௉க்கும். ஭஛஧ண஭஘ ஑ஷ்஖ம். எ஭ஞ னெங்஑நல் ஑஧஖஧஑ இன௉க்கும். அப்஛டி஭஝ னெங்஑ந஠஧ல்

஛ந்஘ல்

஭஛஧ட்஖ண௃஭஛஧஠

இன௉க்கும்.

அ஘நல்

ஓர்ப்஛ங்஑ள்

஬஘஧ங்கும். ஘஧ண்டிப் ஭஛஧஑஭ண ஛஝ஜ஧஑ இன௉க்கும். அந்஘ப் ஛க்஑த்஘நல் ண௃ஷ்஖ ஜநன௉஑ங்஑ள் ஋ல்஠஧ம் ஙநமட஝ ங஖ஜ஧டும். ஆ஘ந ஓங்஑ஞ ஛஑ணத் ஛஧஘஭ஞ, ஘ன்மசக்

஬஑஧ல்஠

ணந்஘

஑஧஛஧஠ந஑ம஡,

அங்஭஑

இன௉ந்஘

ஙஞஓநம்ஜ

சுண஧ஜநம஝ ஭ணண்டிக்஬஑஧ண்டு, ண஘ம் ஛ண்஗ி஝ இ஖ம் அண௃. உக்ஞ

ஙஞஓநம்ஜர்

ஓந்ஙந஘நம஝

6

ஜ஗ிக்குக்

஑஘ணம஖த்ண௃

ணிடுண஧ர்஑ள்.

அ஘ற்஑ப்ன௃டம் அங்஭஑ ஝஧ன௉ம் ணஞ ன௅டி஝஧ண௃. ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு அ஭஑஧஛ி஠ம் ஭஛஧஑ணும்

஋ன்று

஭஘஧ன்டநணிட்஖ண௃.

உத்஭஘ஓநத்ண௃

஋ங்஑ல௃க்஬஑ல்஠஧ம்

அணன௉ம஖஝

஘஛ஸ்

ணந்ண௃ணிட்஖ண௃.

஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு அப்஛டி.

ஆச஧ல்,

஋ப்஛டிப் அந்஘

஭஛஧ணண௃

஛஝ம்

அணன௉க்கு

஭஛஧஑நட

ண஢நம஝

஋ன்று

஋ல்஠஧ம் ஜட்டுஜல்஠,

஛஝ம்

஑நம஖஝஧ண௃. அண஭ஞ஧டு

ணன௉஑நடணர்஑ல௃க்கும் ஋ந்஘ ஆ஛த்ண௃ம் ஭ஙஞ஧ஜல் ஛஧ர்த்ண௃க்஬஑஧ள்ல௃ம் ஜ஑஧ ஓக்஘ந அணரி஖ம் இன௉ந்஘ண௃!” ஋ன்஑நட஧ர் ஠க்ஷ்ஜந ங஧ஞ஧஝஗ன்.

Arul 12: ஬ாக்குண்டாம்-இணி மு஡ல் தாடம் ஍ந்ண௃

ண஝ண௃க்

கு஢ந்ம஘னே஖ன்

஬ஓய்஘சர் ஘ம்஛஘ந஝ர்.

ணந்ண௃

அன்சிக்கு

"ணிஔ஝஘ஓஜந

அக்ஷஞ஧ப்஝஧ஓம்

ஙணஞ஧த்஘நரி஝ின்஭஛஧ண௃,ணட்ம஖ ீ ஬஛ரி஝ண஧

஘஑ப்஛ன்

ணிட்டு

அனுக்ஞ஦ம்

ஙன்ட஧஑

கு஢ந்ம஘க்குச் ஬஛ரி஝ண஧

஛வ்஝ஜ஧஑,

஬ஓ஧ல்஠நக்

கு஢ந்ம஘ம஝த்

ஙஜஸ்஑஧ஞம்

஬ஓய்஝ணும்...

ணஞ

ன௅டி஝஧ண௃,

஬ஓய்஝ணும்.கு஢ந்ம஘க்குப்

ணஞணும்..."஋ன்று ஜந஑வும்

஬஛ரி஝ண஧ம஡

஛ிஞ஧ர்த்஘நத்ண௃க்

"஬஛ரி஝ண஧...஌஘஧ணண௃ ஬஑஧டுக்஑ணும்"

஘ன்

அன௉஑நல்

஛டிப்ன௃

஬஑஧ண்஖஧ர்஑ள்.

என௉

஋ன்று

ண஧ர்த்ம஘... கும஢ந்஘஧ன்.

அம஢த்஘஧ர்஑ள்."஬ஓ஧ல்லு..

...ண஧க்குண்஖஧ம் ஙல்஠ ஜசன௅ண்஖஧ம் ஜ஧ஜ஠ஞ஧ன் ஭ங஧க்குண்஖஧ம் ஭ஜசி ண௅஖ங்஑஧ண௃.....ன௄க்஬஑஧ண்டு

ண௃ப்஛஧ர்

஘நன௉஭ஜசி

ண௃ம்஛ிக்ம஑஝஧ன்

஛஧஘ம்

஘ப்஛஧ஜற் ஓ஧ர்ண஧ர் ஘ஜக்கு. இண௃ ஐமண஝஧ர் ஛஧ட்டி ஛஧டிசண௃, ஬஘ரினேஜ஧? ஘நசம் ஬ஓ஧ல்லு... இந்஘

ஙந஑ழ்ச்ஓநம஝ப்

஛஧ர்த்ண௃க்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘ணர்஑஡ில்

ஓந஠

஘ஜந஢டநகர்஑ல௃ம் இன௉ந்஘஧ர்஑ள்.஬஛ரி஝ண஧ள் ண஖ ஬ஜ஧஢ந஝ின்஛஧ல் ஬஛ன௉ம் ஛ற்றுக் ஬஑஧ண்஖ணர்஑ள் ஋ன்ட ஑ன௉த்ண௃ ஛ஞணி஝ின௉ந்஘஘஧ல் ஭஛஧ன்ட] என௉ ஓம்ஸ்஑நன௉஘ சு஭஠஧஑த்ம஘ச் ஋஘நர்஛஧ர்த்ண௃க்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘஭஛஧ண௃

[னெதந஑ ண஧஦ச..஋ன்஛ண௃

஬ஓ஧ல்஠நக் ஬஑஧டுப்஛஧ர்஑ள் ஋ன்று

"ண஧க்குண்஖஧ம்..."

஋ன்று

஘நன௉ண஧ய்

ஜ஠ர்ந்஘ன௉஡ிச஧ர்஑ள்.஘ஜந஢டநகர்஑ல௃க்கு ஌஑ப்஛ட்஖ ஓந்஭஘஧தம்.

"இண௃

஋ங்஑ல௃க்கு

ண஧க்குண்஖஧ம்஘஧ன்

ஏர்

உ஛஭஘ஓம்

ன௅஘ல்

ஜ஧஘நரி.இசி஭ஜல்

஛஧஖ம்"

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஬஘ரிணித்ண௃க் ஬஑஧ண்஖஧ர்஑ள்.

஋ன்று

஋ங்஑ள்

உள்஡஧ர்ந்஘

ணடு஑஡ில் ீ ன௄ரிப்ன௃஖ன்

Arul 13:

஥ருத்து஬ர் (Supreme Dr – Cure to Pazhayanur Devaraja

Sharma’s ear pain.) ஑஧ஞ்ஓநப்஬஛ரி஝ணரி஖ம் ஛ம஢஝னூர் ஭஘ணஞ஧ஔஓர்ஜ஧வுக்கு ஜநகுந்஘ ஛க்஘ந உண்டு. ஓர்ஜ஧ ஋ப்஭஛஧ண௃ம் ஬஛ரி஝ணமஞ ஜச஘நல் ஓநந்஘நத்ண௃க் ஬஑஧ண்஭஖ இன௉ப்஛஧ர்.

஌ப்ஞல்

1978,

஭஘ச஧ம்஛஧க்஑த்஘நலுள்஡

13, ஘ன்

஘ஜநழ்ப்

ணட்டில் ீ

ன௃த்஘஧ண்டு

உடங்஑நக்

஘நசம்.

அன்று

஬஑஧ண்டின௉ந்஘

஭஘ணஞ஧ஔஓர்ஜ஧ணின் உ஖ம்஛ில் ஜநன்ஓ஧ஞம் ஛஧ய்ந்஘ண௃ ஭஛஧஠ இன௉ந்஘ண௃. ஓட்஬஖ன்று ஑ண்஘நடந்ண௃ ஛஧ர்த்஘஧ர். அணன௉ம஖஝ ன௅ன்சிம஠஝ில் ணின௄஘ந, ன௉த்ஞ஧ட்ஓம்,

஑த஧஝த்ண௃஖ன்

஬஛ரி஝ண஭ஞ

஑஧ட்ஓந

஘ந்஘஧ர்.

அ஘நர்ச்ஓநனேம்

ஆசந்஘ன௅ம் ஜச஘நல் ஙநமட஝ ஋ல௅ந்ண௃ ஙநன்ட ஭஘ணஞ஧ஔஓர்ஜ஧வுக்கு, “”஋ன்ச

ன௃ண்஗ி஝ம் ஬ஓய்஭஘஭ச஧ ஓத்குன௉஭஘ண஧” ஋ன்று ரீ஘ந஬஑ௌம஡ ஞ஧஑த்஘நல் ன௅ம்ம஛

ஓ஭஑஧஘ரி஑ள்

ஙநமசவுக்கு ணந்஘ண௃.

ஓ஭ஞ஧ஔ஧வும்,

஠஠ந஘஧வும்

஛஧டும்

஛஧஖ல்

஘஧ன்

ஜறுங஧ள் ஑஧ம஠஝ில் ஬஛஧ல௅ண௃ ணிடினேம் ன௅ன்஭஛ கு஡ித்ண௃ ஭஑஧஝ிலுக்குச் ஬ஓல்஠

ஆ஝த்஘ஜ஧ச஧ர்.

ஜ஧஖ண஘ந஝ிலும் ீ ஓ஑ஸ்ஞங஧ஜ

அரிக்஭஑ன்

஛஧ஞ஧஝஗

஛஧ஞ஧஝஗ம்

஬ஓய்஘஧ர்.

அந்஘

ஆண்டு

஬ஓ஝ல்஑ள்

அமசத்ண௃ம்

஭஑஧ஷ்டினே஖ன்

஬ஓய்஘஧ர்.

ணி஡க்஬஑஧஡ி஝ில் ண஠ம்

஑஧ஜ஧ட்ஓந

ன௅ல௅ணண௃ம்

ணந்ண௃,

அம்ஜமசத்

஭஘ணஞ஧ஔஓர்ஜ஧ணிற்கு

ஙநமசத்஘ம஘ணி஖ச்

ஓநடப்஛஧஑஭ண

ங஧ன்கு ணிஷ்ணு ஘ரிஓசம்

஋டுத்஘

அமஜந்஘ச.

குன௉஑஖஧ட்ஓம் ஬஛ற்ட஧ல் ண஧ழ்ணில் ஭஑஧டி ஙன்மஜ உண்஖஧கும் ஋ன்஛ம஘ ஓர்ஜ஧ உ஗ர்ந்஘஧ர். ஭஘ணஞ஧ஔ ஓர்ஜ஧ணிற்கு என௉ன௅மட ஑஧஘நல் ஑டுமஜ஝஧ச ண஠ந ஌ற்஛ட்஖ண௃. ஛ரி஭ஓ஧஘மச ஬ஓய்஘ ஜன௉த்ண௃ணர் ஆ஛஭ஞதன் ஬ஓய்஘஧ல் எ஢ந஝ ண஠ந குமட஝ ண஧ய்ப்஛ில்ம஠ ஋ன்று ஘நட்஖ணட்஖ஜ஧஑ச் ஬ஓ஧ல்஠ந ணிட்஖஧ர். ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ஬ஓன்று ஬஛ரி஝ணமஞத் ஘ரிஓநத்ண௃ அணரி஖ம் உத்஘ஞவு ஬஛ற்ட஧ல் எ஢ந஝ ஆ஛஭ஞதன் ஬ஓய்ண௃ ஬஑஧ள்ண஘நல்ம஠ ஋ன்று ஘ீர்ஜ஧சம் ஋டுத்ண௃க் ஬஑஧ண்஖஧ர் ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம்

ஓர்ஜ஧.

ம஑஝ில்

஑ந஡ம்஛ிச஧ர்.

ஆஞஞ்சுப்஛஢ங்஑ம஡

஑஧ண௃ண஠ந

஛ற்டந

஋டுத்ண௃க்

஬஛ரி஝ணரி஖ம்

஬஑஧ண்டு

஬ஓ஧ல்஠ந

ணன௉த்஘ப்஛ட்஖஧ர். ஬஛ரி஝ணர் ஛஘ந஭஠ண௃ம் ஬ஓ஧ல்஠஧ஜல், அணர் ஬஑஧டுத்஘ ஛஢ங்஑஡ின் ஭஘஧ல்஑ம஡ உரித்ண௃க் ஑ன ஭஢ ஭஛஧ட்஖஧ர். ஓர்ஜ஧ ஘ன் ஜச஘நற்குள், ஬஛ரி஝ணர் ஘ன் ஘ீணிமச஑ம஡஭஝ உரித்ண௃ ஋டுத்ண௃ணிட்஖஘஧஑ ஋ண்஗ிக் ஬஑஧ண்஖஧ர். அன்று ன௅஘ல் ஑஧ண௃ண஠ந குமட஝ ஆஞம்஛ித்ண௃ ணிட்஖ண௃. ஜறு஛டினேம் ஑஧ண௃ ஛ரி஭ஓ஧஘நக்கும் ஖஧க்஖ரி஖ம் ஬ஓன்ட஧ர். ஖஧க்஖ன௉க்கு அ஘நர்ச்ஓந. “”உண்மஜம஝

ஜமடக்஑஧ஜல் ஬ஓ஧ல்லுங்஑ள். ஭ணறு ஖஧க்஖ரி஖ம் ஬ஓன்று மணத்஘ந஝ம் ஋டுத்ண௃க்

஬஑஧ண்டீர்஑஡஧?

஑஠ங்஑ந஝஛டி஭஝,”"஭ணறு மணத்஘ந஝ம்

஋ண௃வும்

஋ன்று

”

஋ந்஘

஭஑ட்஖஧ர்.

ஜன௉த்ண௃ணரி஖ன௅ம்

஋டுத்ண௃க்

ஓர்ஜ஧

஑ண்

஬ஓல்஠ணில்ம஠.

஬஑஧ள்஡ணில்ம஠”

஋ன்ட஧ர்.

஖஧க்஖ர் ஓர்ஜ஧ணி஖ம், “”஛஝ப்஛஖஧ஜல் ஬ஓ஧ல்லுங்஑ள். ங஧ன் அந்஘ ஜன௉ந்ம஘த் ஬஘ரிந்ண௃ ஬஑஧ண்஖஧ல் உங்஑ம஡ப் ஭஛஧ன்டணர்஑ல௃க்கு ஬஑஧டுக்஑ ணஓ஘ந஝஧஑ இன௉க்கும்” ஋ன்று ஛ரிண஧஑ ஭஑ட்஖஧ர்.

“”஖஧க்஖ர்! ஙீங்஑ள் ஬ஓ஧ல்ணண௃ ஋ன்ச஭ண஧ உண்மஜ ஘஧ன். ஓந஠ ங஧ட்஑ல௃க்கு ன௅ன் என௉

஬஛ரி஝

மணத்஘ந஝ரி஖ம் ஬ஓன்஭டன்.

அணர்

஑஧ஞ்ஓநன௃ஞத்஘நல்

இன௉க்஑நட஧ர். “அன௉ட்஛ிஞஓ஧஘ம்‟ ஋ன்னும் ஜன௉ந்ம஘க் ஬஑஧டுத்ண௃ ஋ன்மசக் கு஗ப்஛டுத்஘நணிட்஖஧ர்”

஋ன்று

஬ஓ஧ல்஠ந

ஜ஑நழ்ந்஘஧ர்

ஓர்ஜ஧.

஖஧க்஖ன௉ம் ஓர்ஜ஧ணி஖ம்,”"இசி ஆ஛஭ஞதன் உங்஑ல௃க்குத் ஭஘மணப்஛஖஧ண௃. ஙீங்஑ள்

ம஘ரி஝ஜ஧஑

கு஗ஜ஧஑நணிட்஖ண௃”

ணட்டுக்குச் ீ ஋ன்று

஬ஓல்஠஠஧ம்.

உறு஘ந஝஡ித்஘஧ர்.

஑஧ண௃஭ங஧ய்

ன௅ற்டநலும்

஭஘ணஞ஧ஔஓர்ஜ஧வும்,

஬஛ரி஝ணரின் ஑ன௉ம஗ம஝ ஜச஘நற்குள் ணி஝ந்஘஛டி஭஝ ஘ன் ணட்டுக்கு ீ ஑ந஡ம்஛ிச஧ர்.

Arul 14: ஥ருத்து஬ர் (Supreme Doctor Periyavah - Cured Cancer.) இன௉஛ண௃ ணன௉தங்஑ல௃க்கு ன௅ன்ன௃ ங஖ந்஘ ஓம்஛ணம். ஈச்ஓங்குடி ஑஭஗ஓ஝ர் ஋ன்஛ணர்

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

ஜமசணிக்கு

ண஝ிற்டநல்

ஙநஞம்஛வும்

஛க்஘ந

ன௃ற்று஭ங஧ ஌ற்஛ட்டு

ன௄ண்஖ணர்.

ஜந஑வும்

அணன௉ம஖஝

஑ஷ்஖ப்஛ட்஖஧ள்.

஖஧க்஖ர்஑ள் அந்஘ அம்ஜ஧ல௃க்கு ஆ஛஭ஞதன் ஬ஓய்ண௃஘஧ன் ஆ஑ ஭ணண்டும். இல்஠஧ணிட்஖஧ல்,

஛ிம஢ப்஛ண௃

அரிண௃

஋ன்று

஭ஓ஧ல்஠நணிட்஖஧ர்஑ள்.

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ணந்ண௃ ஛ிஞ஧ர்த்஘நத்஘஧ர், ஑஭஗ஓ஝ஞ... ஛க்஑த்஘ந஭஠ இன௉க்கு.

஭ணண்஖஧ம்.

„ஆ஛஭ஞதன் ஘நன௉஬ஙல்஠நக்

அந்஘

஑஧ணல்

ஸ்஭஖தசில்

஋ன்று

இடங்஑ந

஘நன௉த்ண௃மடப்ன௄ண்டிக்குப்

என௉

என௉

ஞ஝ில்஭ண

ஸ்஭஖தன்

஑ந஭஠஧ஜீ ட்஖ர்

஭ஜற்஭஑

஭஛஧ச஧ல், என௉ ண஧க்஑஧ல் ணன௉ம். அ஘ன் ஑மஞ஝ில், ஑ச஑ல் ஋ன்று என௉ ஜஞம் இன௉க்கு.

அ஘ன்

இம஠க்஑஧ம்ம஛

கு஗ஜ஧஑நணிடும்‟ ஋ன்ட஧ர்஑ள் ஬஛ரி஝ண஧.

ஓ஧ப்஛ி஖ச்

஭ஓ஧ல்,

஑஧ன்஥ர்

அ஘ன்஛டி அந்஘ அம்ஜ஧ள், அந்஘ ஜஞத்஘நன் இம஠஝ின் ஑஧ம்ம஛ ஬ஜன்று ஘நன்று

ணந்஘஧ள்.

ஓந஠

ங஧ட்஑஡ில்

஭ங஧ய்

ஜமடந்஭஘ணிட்஖ண௃.

(ண௃ஞ஘நன௉ஷ்஖ணஓஜ஧஑, அந்஘க் ஑ச஑ல் ஜஞம் ஓஜீ ஛த்஘நல் ஛ட்டுப் ஭஛஧ணிட்஖ண௃)" - வ௃ ஜ஖ம் ஛஧லு

Arul 15: ஜட்ஜ் இல்ரன ஜஸ்டிஸ் (Periyava - Not a Judge but give Justice) ஔட்ஜ்

இல்ம஠

஘஑ஞ஧று.஛஧஑ப்

ஜன்டத்ண௃க்குப்

ஔஸ்டிஸ்

குடும்஛த்஘நல்

஬ஓ஧த்ண௃ப்

஛ிரிணிமச஝ில்

஛ிரிணிமச஝ில் உ஖ன்஛஧டு ஌ற்஛஖஧஘஘஧ல், ண஢க்கு ஙீ஘ந ஭஛஧ய்

என௉ணர்,஘ரிஓசத்ண௃க்கு

ணிட்஖ண௃.

ணந்஘஧ர்.

ண஢க்஑நல்

"஬஛ரி஝ண஧

ஓம்஛ந்஘ப்஛ட்஖

அனுக்ஞ஦ம்

஛ண்஗ணும்.஘ீர்ப்ன௃ ஋சக்கு ஓ஧஘஑ஜ஧஑ இன௉க்஑ணும்" ஋ன்று கும஢ந்஘஧ர். ஬஛ரி஝ண஧ள்,

"ங஧ன்

஋ன்ட஧ர்஑ள். "஬஛ரி஝ண஧

ஔட்ஜ்

இல்ம஠஭஝,

அனுக்ஞ஦ம்

஭஝஧஭஑ஸ்ணஞக்

஬ஓ஧ல்டண௃க்கு!"

஛ண்஗ிச஧ல்

"ஓஞ்ஓ஝ன் ஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉க்஑஧ர்..... ஝த்ஞ

஘ீர்ப்ன௃

஑நன௉ஷ்஭஗஧

஝த்ஞ

஛஧ர்த்஭஘஧

஭஛஧ண௃ம்..."

஘னுர்஘ஞ:

!

஘த்ஞ வ௃ர் ணிஔ஭஝஧ ன௄஘நர் த்ன௉ண஧ ஙீ஘நர் ஜ஘நர் ஜஜ !! ஬஛ற்஭ட஧ர் உ஝ி஭ஞ஧டு இன௉ந்஘ ஑஧஠த்஘நல் அணர்஑ம஡க் ஑஧ப்஛஧ற்டணில்ம஠.஬ஓ஧த்஘நல் ஜட்டும் ஛ங்கு

஭ணணும்

ணிட்டு,உள்஭஡

இல்ம஠஝஧?"

஋ன்று ஭஛஧ய்

ஓற்றுக்

஭஑஧஛ஜ஧஑நச்

஬ஓ஧ல்஠ந

ணிட்஖஧ர்஑ள்

஬஛ரி஝ண஧ள். இஞண்டு ஜ஧஘ங்஑ள் ஑஢நத்ண௃ ஙீ஘ந ஜன்டத் ஘ீர்ப்ன௃ ணந்஘ண௃. இணன௉க்கு ஬஛ரி஝ண஧ள்

ணி஭ஞ஧஘ஜ஧஑. ஔட்ஜ்

இல்ம஠஘஧ன்,

ஔஸ்டிஸ்- ஙீ஘நஜ஧ன் ஆ஝ிற்஭ட!..

ஆச஧ல்

அணர்஑ள்

Arul 16: அண்஠ன் ஥ட்டும் ளதாது஥ா? அண்஗ன்

ஜட்டும்

஬ஓன்மச஝ி஠நன௉ந்ண௃ ங஧ட்டுப்஬஛ண்

஭஛ஞன்....ஙட்ஓத்஘நஞம் ன௅஘ல்

஭஛ஞன்..

஘ரிஓசத்ண௃க்கு

ம஑஝ில்

ஜ஖த்஘நன்

ண஭஝஧஘ந஑ ணந்஘நன௉ந்஘஧ர்

னென்று

ஜ஧஘க்

ஆடிட்஖ர்,

குடும்஛த்ண௃஖ன்.

கு஢ந்ம஘."

ணிஓ஧஑ம்...இன்னும் ஬஛஝ர் மணக்஑ம஠.இணன்஘஧ன் ஜற்டப்

இல்ம஠.ங஧ட்டுப்஬஛ண் ஬஛ரி஝ண஧ள்

஭஛஧ண௃ஜ஧?

ம஛஝ன்஑ல௃க்குக்

கு஢ந்ம஘ம஝த்

஛஧ர்மண஛டும்஛டி஝஧஑.

இன்஬ச஧ன௉

஛கு஘ந஝ில்

கு஢ந்ம஘

஘மஞ஝ில்

அன்று

஑ந஖த்஘நச஧ள்.

ஓங்஑஖஦ஞ

஑஗஛த்஝஘ர்ணஓனர்தம்

ஓண௃ர்த்஘ந.

஛஧ஞ஧஝஗ம்

ங஖ந்ண௃ ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ண௃.஬஛ரி஝ண஧,"஑஗஛஘ந சுப்ஞஜண்஝ம்னு ஬஛஝ர் மண ஋ன்ட஧ர்஑ள். ஆடிட்஖ர் அ஑ ஜ஑நழ்ந்ண௃ ஭஛஧ச஧ர். அன்று,ஓண௃ர்த்஘ந ஆச஘஧ல், ஬஛஧ன௉த்஘ஜ஧ச ஬஛஝ர். அத்ண௃஖ன் அணர்஑ள்

஑஗஛஘ந

கு஠ ஬஘ய்ணஜ஧ச ஛஢சி

சுப்ஞஜ஗ி஝த்ம஘னேம் ஭ஓர்த்ண௃ மணக்஑ச் ஬ஓ஧ல்஠ந ணிட்஖஧ர்஑஭஡! ஋ன்ச ஑ன௉ம஗!

஑ன்சத்஘நல்

஭஛஧ட்டுக்

஬஑஧ண்஖஧ர்,஛ஞணஓத்ண௃஖ன்.

"அண்஗஧

ஜட்டும் இன௉ந்஘஧ல் ஭஛஧ண௃ஜ஧? ஘ம்஛ினேம் ணஞட்டும்," அ஘நர்ந்ண௃ ஭஛஧ச஧ர், ஆடிட்஖ர்.அப்஛டி஝஧!

஑஧ரில் ஬ஓன்மசக்குத் ஘நன௉ம்஛ிக் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஭஛஧ண௃ ஛஧஘ந ண஢ந஝ில், "ண஝ிற்மடக்

குஜட்டு஑நடண௃"

கூடநச஧ள்,இஞண்஖஧ணண௃ ஜன௉ஜ஑ள்.

஋ன்று

ஈசஸ்ணஞத்஘நல்

"சுப்ஞஜண்஝ம்....சுப்ஞஜண்஝ம்...஋ன்று

஛஢ஙந ஜம஠ ஭ங஧க்஑நக் கும்஛ிடு ஭஛஧ட்஖஧ர்,ஆடிட்஖ர்.

஬஛ரி஝ண஧஡ின் ஭ஙத்஘நஞங்஑ள், Scaning Apratus-ஆ?இல்ம஠ ஙம் அடநவுக்கு அப்஛஧ற்஛ட்஖...Super Super Apratus

Arul

17:

Tirupathi

Shetram

-

஡ிருப்஡ி

ளக்ஷத்஧த்ர஡

எப்தடி

஋ப்஛டி

஑஧ப்஛஧ற்டநச஧ர்

஋ன்஛ண௃

காப்தாற்நிணார் ஑஧ஞ்ஓந

ஜ஑ன்

஘நன௉ப்஘ந

஭க்ஷத்ஞத்ம஘

஛஠ன௉க்கு ஬஘ரி஝஧ஜல் ஭஛஧ய் ணிட்஖ ணித஝ம் இண௃ ஌டக்குமட஝ 40-50

ஆண்டு஑ல௃க்கு ன௅ன் ங஖ந்஘ண௃ . ஘நன௉ப்஘ந ஭஑஧஝ி஠நல் ஋ப்஬஛஧ல௅ண௃ம் ஋஘஧ணண௃ ஜ஧று஘ல்஑ள் ஬ஓய்ண௃஬஑஧ண்஭஖ இன௉ப்஛஧ர்஑ள் ஛க்஘ர்஑஡ின் ணஓ஘நக்஑஧஑ என௉

ன௅மட

அங்஭஑

அடஙநம஠஝த்ண௃மட

இன௉ந்஘

அமஜச்ஓன௉ம்

஬஛஧ண௃஛஗ி என௉

ண௃மட

அ஘ந஑஧ரி஑ல௃ம்

ன௅க்஑ந஝ஜ஧ச

ன௅டிவுக்கு

஘஝ஞ஧஑ந஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்஑ள் .஬஛஧ண௃ஜக்஑ள் உள்஭஡ னெ஠ஸ்஘஧சத்ண௃க்குள்

஭஛஧ய் அ஭஘ ண஢ந஝஧஑ ஘நன௉ம்஛ி ணன௉ணண௃ ண஢க்஑ம் , இம஘ ஜ஧ற்டந , அ஘ற்கு ஛஘நல் னெ஠ஸ்஘஧ச஘நற்கு ஛க்஑த்஘நல் உள்஡ அர்த்஘ ஜண்஖஛த்஘நன் சுணர்஑ம஡ இடித்ண௃

ஜக்஑ள்

ண஠ப்஛க்஑ம்

இ஖ப்஛க்஑ம்

ண஢ந஝஧஑

ணந்ண௃

஭஛஧ச஧ல் அணர்஑ல௃க்கு ஬ஓௌ஑ரி஝ஜ஧஑ இன௉க்கும் ஬ஙரிஓலும் குமடனேம் ஋ன்று ன௅டிவு ஬ஓய்ண௃ ஑ன ழ் ஜட்஖ அ஡ணில் ஭஛ஓந இ஘ற்஑஧஑ ஬ண஡ிங஧ட்டில்

இன௉ந்ண௃ 40 ஠க்க்ஷம் ஬ஓ஠ணில் ஭஑஧ணில் சுணற்மட இடிக்஑ என௉ ஙணச ீ இ஝ந்஘நஞத்ம஘ ஘ன௉ணிக்஑வும் ன௅டிவு ஬ஓ஝ப்஛ட்஖ண௃ .

இமண஝மசத்ம஘னேம் ஭஑ட்டு ஜச ஙநம்ஜ஘ந இ஢ந்஘ணஞ஧஑ ஸ்஘஛஘ந ஑஗஛஘ந அங்஭஑

அஜர்ந்஘நன௉ந்஘஧ர் அமஜச்ஓர்

இம஘

஑ணசித்ண௃

ணிட்டு

ஙீங்஑ள்

என்றும் இண௃ ஛ற்டந ஑ன௉த்ண௃ கூடணில்ம஠஭஝ , உங்஑ல௃க்கும் இ஘நல் ஓம்ஜ஘ம் ஘஧஭ச ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர் ஋ன்னும஖஝ ஑ன௉த்ம஘ இங்஭஑ கூட஠஧ஜ஧ ஋ன்று

஭஑ட்஖஧ர்

ஸ்஘஛஘ந

அ஘ற்கு

,

஘஧ஞ஡ஜ஧஑

கூறுங்஑ள்

஋ன்ட஧ர்

அமஜச்ஓர் ஸ்஘஛஘ந கூடநச஧ர் ஋த்஘மச஭஝஧ ஆண்டு஑ல௃க்கு ன௅ன்ன௃ ஆ஑ஜ ணி஘நன௅மடப்஛டி

ணல்லுசர்஑ம஡

஭஑஧஝ில் னெ஠ஸ்஘஧ச஘நற்கு ஜந஑வும்

஛ணித்ஞஜ஧சண௃

அவ்ண஡வு

உஓந஘ஜ஧சண௃

஬஑஧ண்டின௉க்கும்

஬஑஧ண்டு

அடுத்஘஛டி஝஧஑

அம஘

இடித்ண௃

அல்஠

஛஑ண஧சின்

,

அர்த்஘

இன௉ன௃டன௅ம்

அப்஛டி

ஓக்஘நனேம்

உள்஡

உன௉ண஧க்஑ப்஛ட்஖

஬ஓய்஘஧ல்

அணஞண௃

ண஢ந ,

ன௃சி஘

ஜண்஖஛ம் ஬ஓய்ணண௃

இங்஭஑

குடி

஘ன்மஜனேம்

஭஛஧ய்ணிடும் உ஖஭ச இந்஘ ஭ணம஠ம஝ ஙநறுத்஘நணிடுங்஑ள் ஋ன்று கூடநச஧ர்.

அமசணஞண௃ என௉ஜநத்஘ ஑ன௉த்ண௃ம் இடிப்஛஘ந஭஠஭஝ இன௉ந்஘஘஧ல் ஘ீர்ஜ஧சம் ஙநமட஭ணற்டப்஛ட்஖ண௃ , அடநக்ம஑ ஘஧஝஧ர் ஬ஓய்஝ப்஛ட்டு அமசணரி஖ன௅ம்

ம஑஬஝஧ப்஛ம் ஬஛டப்஛ட்டு ஸ்஘஛஘ந஝ின் எப்ன௃஘லும் அ஘நல் ஬஛டப்஛ட்஖ண௃ , ம஑஬஝஧ப்஛ம் இட்டுணிட்டு அந்஘ இ஖த்ம஘ ணிட்டு உ஖஭ச ஑ந஡ம்஛ிணிட்஖஧ர் ஸ்஘஛஘ந ஑சத்஘ ஜச஭஘஧டு

஋ன்ச ஬ஓய்ணண௃ ஋ன்று ஬஘ரி஝஧஘ கு஢ம்஛ி஝ ஙநம஠஝ில் ஑஧ஞ்ஓந ஜ஑ன்

என௉ண஭ஞ

இ஘ற்க்கு ஘ீர்வு ஑஧஗ ன௅டினேம் ஋ன்று ஋ண்஗ி , அணஜ஝ம்

ஆந்஘நஞ஧ணில் ன௅஑஧ஜநட்டின௉ந்஘ ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ணிமஞந்஘஧ர் ஑஗஛஘ந ஸ்஘஛஘ந

ஆந்஘நஞ஧ணில்

஑஧ர்஭ணட்டி

ங஑ர்

஋ன்ட

இ஖த்஘நல்

கு஡க்஑மஞ

ஏஞம்

஛ஞசஓ஧ம஠ அமஜத்ண௃ ஘஧ங்஑ந இன௉ந்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ ணி஖஧஛ிடி஝஧஑ ஜச஘நல் ஭஘஧ன்டந஝

எ஭ஞ

குடநக்஭஑஧ல௃஖ன்

ஸ்஘஛஘ந

ஜ஑஧சின்

இன௉ப்஛ி஖ம்

஬ஓன்டம஖ந்஘ ஭஛஧ண௃ ணிடி஝ற்஑஧ம஠ ஭ஙஞம் அன்ச஧ ஆ஑஧ஞஜநன்டந ஜச஘நல்

஬஛ன௉ம் சுமஜனே஖ன் ஜ஑஧சின் ன௅ன் ஭஛஧ய் ஙநன்டவு஖ன் ஑ண்஑஡ில் இன௉ந்ண௃ ஘஧மஞ ஘஧மஞ஝஧஑ ஑ண்஗ர்ீ ஬஛ன௉஑ந஝ண௃ , ண௃க்஑த்ம஘ அணஞ஧ல் அ஖க்஑ ன௅டி஝ணில்ம஠

஘நன௉ப்஛஘ந஝ில்

஋ந்஘

ஜ஧று஘ல்

஬ஓய்ண஘஧ச஧லும்

஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஭஑ட்டு ஘஧ன் ஬ஓய்ண஧ர்஑ள் ஆச஧ல் இந்஘ ணித஝த்ம஘ கூடணில்ம஠

இப்஛டி

஬ஓய்஝஭஛஧஑ந஭ட஧ம்

஋ன்ட

஘஑ணம஠

஘஧ன்

கூறுண஧ர்஑ள் , அ஘ச஧ல் ஬஛ரி஝ண஧ அ஛ிப்ஞ஧஝ம் ஬ஓ஧ல்஠஧ஜல் இம஘ ஘டுத்ண௃ ஙநறுத்஘ ஌஘஧ணண௃ ண஢ந ஬ஓ஧ல்஠ணும் ஋ன்ட஧ர் ஸ்஘஛஘ந

அந்஘ ஓஜ஝ம் ஜ஑஧சின் ண஧஝ி஠நன௉ந்ண௃ ஜ஗ி ஜ஗ி஝஧஑ ஓந஠ ண஧ர்த்ம஘஑ள்

ணந்஘ச

"உன் ஜசசு ஛ிஞ஑஧ஞம் ஋ல்஠஧ம் ங஖க்கும் ஑ணம஠ப்஛஖஧஭஘ "஋ன்று கூடந

ஸ்஘஛஘நம஝ அணர் அனுப்஛ி மணத்஘஧ர் ஋ன்

"ஜசசு

஛ிஞ஑஧ஞம்"

஋ன்ட஧ல்

஭஑஧஝ில்

இடி

஛஖஧ஜல்

஘ப்ன௃ஜ஧?

஭ஓ஧ர்஭ண஧டு ஘஧ன் இன௉ப்஛ி஖ம் ணந்஘ ஸ்஘஛஘ந ஙல்஠ அஓ஘ந ஑஧ம஠஝ில் ஓ஧ப்஛ிட்஖ ஆ஑஧ஞம்

ஙன்ட஧஑ ண௄ங்஑ந ஭஛஧ச஧ர் ஆச஧ல் ஝஧஭ஞ஧ ஋ல௅ப்஛ி

ணிட்஖ம஘ ஭஛஧ல் உ஗ர்ந்஘ ஸ்஘஛஘ந ஜச஘நன் ஭ண஑ம் ஙம஖஝ில் ஬஘ரி஝஧ ஭ஙஞ஧஑ ன௅஘ன் ஜந்஘நரி ணட்ம஖ ீ ஭ங஧க்஑ந ங஖ந்஘஧ர் (அப்஭஛஧ண௃ ப்ன௉ம்ஜசந்஘

஬ஞட்டி

ன௅஘ல்ணர்)

ணிடி஝ற்஑஧ம஠

.

ஜ஗ி

ஸ்஘஛஘ந

ன௅஘ல்ணர் ணட்ம஖ ீ

ணந்஘ணமஞ

3.௩ரு

அம஖ந்஘஭஛஧ண௃

அம஖஝஧஡ம்

஑ண்டு

,

ண஧஝ிற்஑஧ப்஭஛஧ன் ஋ன்ச ஸ்஘஛஘ந இண஡வு ஑஧ம஠஝ில் ஋ன்ட஧ர் ங஧ன் ன௅஘ல்ணமஞ ஛஧ர்க்஑ ஭ணண்டும் "அ஛஧஝ின்ட்஬ஜன்ட் இன௉க்஑஧"? இல்ம஠

அப்஭஛஧ அணர் ணஞ஬ஓ஧ல்஠ந இன௉க்஑஧ஞ஧ அப்஛டி ஋ன்ட஧ல் ஙீங்஑ அணமஞ

இப்஭஛஧ ஛஧ர்க்஑ ன௅டி஝஧ண௃ ங஧ன் ஑ண்டிப்஛஧஑ அணமஞ இப்஛஭ண ஛஧ர்த்஘஧஑ ஭ணண்டும்

஘நன௉ப்஛஘ந

஑஗஛஘ந

ஸ்஘஛஘நம஝

஋ல்஠஧ன௉ம்

ங஧ன்கு

அடநந்஘ணர்஑ள் , ஋ப்஛டி அணஞண௃ ஭ணண்டு஭஑஧ம஡ ஙநமட஭ணற்றுணண௃ அப்஛

என்னு ஬ஓய்னேங்஑ அணர் ஑஧ம஠ 4.30 ஜ஗ிக்கு ஋ல௅ந்ண௃ ஑ன ஭஢ ஑஧ப்஛ி ஓ஧ப்஛ி஖

ணன௉ண஧ர் , அப்஬஛஧ல௅ண௃ அணர் உங்஑ம஡ ஛஧ர்த்ண௃ணிட்஖஧ல் ஙீங்஑ள் ஭஛ஓ஠஧ம் இல்ம஠஬஝ன்ட஧ல் அப்ன௃டம் ஘஧ன் ஛஧ர்க்஑ ன௅டினேம் ஋ன்று கூடநணிட்஖஧ர் , இம஘ ஭஑ட்஖ ஸ்஘஛஘ந அங்஭஑஭஝ உட்஑஧ர்ந்ண௃ ணிட்஖஧ர் ஓரி஝஧஑ ஜ஗ி 4.30

ன௅஘ல்ணர் ஜ஧டி஝ில் இன௉ந்ண௃ ஑ன ஭஢ இடங்஑ந ணந்஘஧ர் ண஧஝ி஠நல் ஙநற்கும்

ஸ்஘஛஘நம஝ ஛஧ர்த்஘஧ர் ஋ன்ச ஑஗஛஘ந இவ்஡வு ஑஧ம஠஝ில் ? உங்஑஡ி஖ம் என௉

ன௅க்஑ந஝ஜ஧ச

ணித஝ம்

஭஛ஓ஭ணண்டும்

஋ன்று

கூடந,

஘நன௉ப்஛஘ந

஭஑஧஝ிலுக்கு ஆ஛த்ண௃ ஋ன்ட஧ர் ஋டுத்஘ ஋டுப்஛ி஭஠஭஝ ஋ன்சண௃ !!! ஋ன்று ஘நம஑த்ண௃ அணர் ஭஘஧ள் ஭ஜல் ம஑ ஭஛஧ட்டு உள்஭஡ அம஢த்ண௃ ஬ஓன்ட஧ர் ங஖ந்஘மண

உம஖த்஘஧ர்

஋ல்஠஧ணற்மடனேம் ஸ்஘஛஘ந

஬஑஧ந்஘஡ித்஘ண௃ ன௅஘ல்ணன௉க்கு

ஏன்று

ணி஖஧ஜல்

஑ண்஗ ீன௉஖ன்

அப்஛டி஭஝

ன௅஑த்஘நல்

஭஛஧ட்டு ஭஑஧஛ம்

அடஙநம஠஝த்ண௃மட அமஜச்ஓன௉க்கு உ஖஭ச ஬஘஧஖ர்ன௃ ஭஛஧ட்஖ ஬ஓ஧ன்ச஧ர்

஬஘஧ம஠஭஛ஓந஝ில்

அமஜச்ஓர் ஬஘஧ம஠஭஛ஓந ம஠சில் ணந்஘஧ர் ன௅஘ல்ணர் ஭ஙற்று ன௅ன்஘நசம் ஘நன௉ப்஛஘ந஝ில் ஋ன்ச ங஖ந்஘ண௃ ஋ன்ட஧ர் அண௃ ணித஝ஜ஧஑த்஘஧ன் அ஘ற்க்஑஧ச ஭஑஧ப்ன௃஑ல௃஖ன் ஘ங்஑ம஡ ஓந்஘நக்஑ அனுஜ஘ந ஭ணண்டி உங்஑ள் ணடிற்கு ீ ணந்ண௃ ஬஑஧ண்டின௉க்஑நன்஭டன் ஋ன்ட஧ர் அமஜச்ஓர் ஭ஙற்று ன௅ன்஘நசம் ஘நன௉ப்஛த்஘நல் ஋ன்ச ங஖ந்஘ண௃ ஋ன்று ஭஑ட்஭஖ன் ஋ன்ட஧ர் உஞத்஘

குஞ஠நல்

ன௅஘ல்ணர்

அமஜச்ஓர்

ங஖ந்஘

ணற்மட

அப்஛டி஭஝

எப்ன௃ணித்஘஧ர் அ஬஘ல்஠஧ம் ஭஑ட்஖ ஬ஞட்டி஑஧ன௉ ன௅஘஠நல் ங஧ன் ஬ஓ஧ல்ணம஘ ஭஑ல௃ங்஑ள் "஬ணங்஑ண்஗஧ ஭ஔ஧஡ிக்஑ந ஭஛஧஑஧ண்டி"

அ஘஧ணண௃ ஘நன௉ப்஛஘ந ஬ணங்஑஖஧ஔ஠஛஘ந ணித஝த்஘நல் ஘ம஠஝ி஖஭ணண்஖஧ம்

இண௃ ஋ன்னும஖஝ உத்஘ஞவு ஋ன்று கூடந ஭஛஧மச ண௃ண்டித்஘஧ர் ஘நன௉ப்஛஘ந஝ில் என்றும்

ஸ்஘஛஘நம஝

ண஢ந

ங஖க்஑஧ண௃

அனுப்஛ி

ஙீங்஑ள்

மணத்஘஧ர்

஭஛஧ய்

ண஧ன௉ங்஑ள்

ன௅஘ல்ணர் உன்

ஜசசு

஋ன்று

஭஛஧஠

஋ல்஠஧ம் ங஖க்கும் ஋ன்று ஜ஑஧ன் ஬ஓ஧ல்ணண௃ ஭஑ட்஖ண௃ அன்று ஜட்டும் ஜ஑஧ன் ஆஓந இல்ம஠஬஝ன்ட஧ல் ஘நன௉ப்஛஘ந ஭஑஧஝ில் ஋ன்சண஧஑ந஝ின௉க்கும்

Arul

18:

சி஡ம்த஧த்஡ினிருந்து

஡ீட்சி஡ர்கள்

(CasdfaChidambaram

Dikshidars) ஑஧ஞ்ஓநஓங்஑ஞஜ஖த்஘நற்கு

ஓந஘ம்஛ஞத்஘ந஠நன௉ந்ண௃

஘ீட்ஓந஘ர்஑ள்

ஓந஠ர்

ணந்஘நன௉ந்஘சர். அணர்஑ள் ஬஛ரி஝ணரி஖ம் ஓந஘ம்஛ஞம் ஭஑஧஝ில் கும்஛஧஛ி஭த஑ அம஢ப்஛ி஘ம஢ச் ஓஜர்ப்஛ித்ண௃ ண஗ங்஑நசர்.

அம஢ப்஛ி஘஢நல் என௉ ணரி ணி஖஧ஜல் அமசத்ண௃ப் ஛க்஑ங்஑ம஡னேம் ஛டித்ண௃ ன௅டித்஘ ஬஛ரி஝ண ஓர்ஜ ஑த஧஝ம் ஋ன்ட ஬ஓ஧ல்லுக்கு ஬஛஧ன௉ள் ஋ன்ச ஋ன்று ஭஑ட்஑, ஝஧ன௉ம் ஛஘நல் ஬ஓ஧ல்஠ ன௅ன்ணஞணில்ம஠. “”அர்த்஘ம்

஬஘ரிந்஘ணர்஑ள்

ஓர்ஜ

஑த஧஝த்ம஘ப்

஬ஓ஧ல்லுங்஑஭஡ச஋ன்று ஜீ ண்டும் ஭஑ட்஖஧ர் ஬஛ரி஝ணர்.

஛ற்டநச்

ன௃஠ணர் ஬ணங்஑஭஖ஓன் ஋ன்ட ஛க்஘ர்,”"ஓர்ஜ ஑த஧஝ம் ஋ன்஛ண௃ ஓஜஸ்஑நன௉஘ச்

஬ஓ஧ல் ஋ன்று ஜட்டும் ஬஘ரி஑நடண௃. ஆச஧ல், ஋சக்கு அ஘ன் ஬஛஧ன௉ள் ஬஘ரி஝ணில்஠

஋ன்ட஬ஓ஧ல்஠ந

ன௅டித்஘஧ர்.

ஓர்ஜ஑த஧஝த்஘நற்கு ணி஡க்஑ம் ஘ஞ ன௅ன் ணந்஘஧ர்.

உ஖஭ச

஬஛ரி஝ண஭ஞ

“ஓர்ஜ ஑த஧஝ம் ஋ன்஛ண௃ ஓஜஸ்஑நன௉஘ச் ஬ஓ஧ல் ஘஧ன். ஆ஠ஜஞம், அஞஓஜஞம், அத்஘நஜஞம், ஛஠஧ஜஞம் ஭஛஧ன்ட ஛஧ல் ண௃஡ிர்க்கும் ஜஞங்஑஡ில் இன௉ந்ண௃

ஜஞப்஛ட்ம஖஑ம஡ ஭ஓ஑ரித்ண௃ இடித்ண௃ ஘ண்஗ ீரில் ஭஛஧ட்டு என௉ ஜண்஖஠ம் (41ங஧ட்஑ள்) ஙன்ட஧஑ ஊட மணப்஛஧ர்஑ள். அந்஘ ஑த஧஝த்ம஘ ஑஠ஓங்஑஡ில் ஙநஞப்ன௃ண஧ர்஑ள்.

ன௄மஔ஝ில்

மணத்ண௃

஭ண஘ஜந்஘நஞங்஑ம஡

஬ஔ஛ித்ண௃

ணிக்ஞ஑ங்஑ல௃க்கும், ஑஠ஓங்஑ல௃க்கும் அ஛ி஭த஑ம் ஬ஓய்ண஧ர்஑ள்,” ஋ன்று அன௉மஜ஝஧ச

ணி஡க்஑ம்

அ஡ித்஘஧ர்.

இம஘க்

஭஑ட்டுக்

஘ீட்ஓந஘ர்஑ல௃ம், ஛க்஘ர்஑ல௃ம் ஬஛ன௉ம் ஜ஑நழ்ச்ஓந அம஖ந்஘சர்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘

Arul 19: Horse Race - அ஢ார஡ திள஧஡ மம்ஸ்கா஧ம் - அசு஬ள஥஡ ஦க்ஞம் Pla கசய்஡ ன௃ண்஠ி஦ம் கும்஛஭஑஧஗த்஘ந஠நன௉ந்ண௃ ஆனேர்஭ண஘ மணத்஘ந஝ர் வ௃ ஠க்ஷ்ஜந ஑஧ந்஘ ஓர்ஜ஧ ணந்஘஧ர்.

஬஛ரி஝ணர்஑஡ி஖ம்

அத்஝ந்஘

஛க்஘ந

உம஖஝ணர்.

...

அணரி஖ம்,

"஋ன்ச.....அசுண஭ஜ஘ ஝க்கம் ஓரி஝஧ ங஖ந்ண௃ண்டு ணஞ஘஧?" ஋ன்று ஬஛ரி஝ண஧ ஭஑ட்஖஧ர்஑ள். அங்஭஑ இன௉ந்஘ணர்஑ல௃க்஬஑ல்஠஧ம் ண௄க்஑ந ண஧ரிப் ஭஛஧ட்஖ண௃.

"஋ன்சண௃" ஠க்ஷ்ஜந஑஧ந்஘ ஓர்ஜ஧ கு஘நமஞப் ஛ந்஘஝ம் ஭஛஧஑நட஧ஞ஧" அக்ஞஜம்" ஋ன்று ஘நம஑த்ண௃ப் ஭஛஧ச஧ர்஑ள். "ஆச஧ல்

வ௃

ஓர்ஜ஧,஬஑஧ஞ்ஓன௅ம்

கூச்ஓப்஛஖஧ஜல்

ஜந஑வும்

இ஝ல்஛஧஑,

"஬஛ரி஝ண஧ அனுக்ஞ஦த்஘ந஭஠ ஙன்ச஧ ங஖ந்ண௃ண்டு இன௉க்கு" ஋ன்று ஛஘நல் ஬ஓ஧ன்ச஧ர். ணித஝ம் ஭ணறுன்றுஜநல்ம஠. ஬஛ரி஝ண஧ள் உத்஘ஞவுப்஛டி "அங஧ம஘ப் ஛ி஭ஞ஘ ஥ம்ஸ்஑஧ஞ ஓஜந஘ந" ஋ன்ட

஬஛஝ரில் என௉ அமஜப்ன௃ ஌ற்஛டுத்஘ந,அங஧ம஘஝஧஑ இடந்ண௃ ணிட்஖ணர்஑ல௃க்கு உள்ல௄ர் ஙநர்ண஧஑த்஘ந஖ம் அனுஜ஘ந ஬஛ற்று, உரி஝ ன௅மட஝ில் ஥ம்ஸ்஑஧ஞம் ஬ஓய்ணண௃

஋ன்ட

ஜந஑

அங஧ம஘

஛ி஭ஞ஘

஥ம்ஸ்஑஧ஞம்

ன௃ண்஗ி஝ம்

உ஝ர்ந்஘

஑நம஖க்கும்"

஛஗ிம஝ ஬ஓய்஘஧ல் ஋ன்஛ண௃

வ௃

ஓர்ஜ஧

அசுண஭ஜ஘

ஓ஧ஸ்஘நஞ

஬ஓய்ண௃ ஝஧஑ம்

ணந்஘஧ர். ஬ஓய்஘

ண஧க்஑ந஝ம்.

இந்஘ ஓனெ஑ ஭ஓமணம஝ப் ஛ற்டந஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ள் சூஓ஑ஜ஧஑ "அசுண஭ஜ஘ ஝க்கம் ங஖க்஑நட஘஧" ஋ன்று ஆழ்ந்஘ ஬஛஧ன௉ல௃஖ன் ஭஑ட்டின௉க்஑நட஧ர்஑ள் ஋ன்஛ண௃ ஬஘ரி஝ ணந்஘ண௃. அங஧ம஘ ஛ி஭ஞ஘ ஥ம்ஸ்஑஧ஞம் ஋ன்ட ஓனெ஑ ஬ஓமண,஬஛ரி஝ண஧஡ின் ஭ஓண஧ ஑஧ரி஝ங்஑஡ில் ஜந஑ ன௅க்஑ந஝ஜ஧சண௃.

Arul 20: ஢ல்னிச்ளசரி (Nellicheri Srouthigal) ஘ஞ்ஓ஧வூர் அன௉஑நலுள்஡ ஙல்஠நச்஭ஓரி ஑நஞ஧ஜத்஘நல், ஭ண஘஛ண்டி஘ர் ஓ஧ம்஛ஓநண ஸ்஬ஞௌ஘ந஑ள் ஋ன்஛ணர் ணஓநத்஘஧ர். அணர் ஓந்ஙந஝஧ஓம் ண஧ங்஑நக் ஬஑஧ண்டு

஑ந஡ம்஛ி ணிட்஖஧ர். அணன௉க்கு எ஭ஞ என௉ ஆண்஛ிள்ம஡ ஜட்டும் ஘஧ன். அணன௉ம் ஭ண஘஛ண்டி஘ர். ஆச஧ல், அணன௉க்கு இன௉஘஝ ஭ங஧ய் ஋ன்஛஘஧ல், ஭ண஘஛஧ஞ஧஝஗த்ம஘ ஬஘஧஖ர்ந்ண௃ ஬ஓய்஝ ன௅டி஝஧ஜல் ஭஛஧சண௃. ணன௉ஜ஧சம் இல்஠஧ஜல் குடும்஛ம் ஜந஑வும் ஓநஞஜப்஛ட்஖ண௃. அம்ஜ஧வும், ஛ிள்ம஡னேம் அன்ட஧஖த் ஭஘மணக்஭஑ அல்஠ல்஛ட்஖சர். ஘ஞ்ஓ஧வூரில்

இன௉ந்஘

ஓந்஘஧சஞ஧ஜன்

஛ிள்ம஡னேம்

஬ஓன்டசர்.

஋ன்஛ணர்,

஑஧ஞ்ஓநப்஬஛ரி஝ணரின்

஛க்஘ஞ஧஑ இன௉ந்஘஧ர். அணரி஖ம் ஓ஧ம்஛ஓநண ஸ்஬ஞௌ஘ந஑஡ின் ஜமசணினேம், ண஧ங்஑நக்஬஑஧ண்டு

஑஧ஞ்ஓநஜ஖த்஘நற்குச்

஬஛ரி஝ணமஞத்

஘ரிஓநக்஑

஬ஓல்ண஘ற்கு

஑ந஡ம்஛ிச஧ர்஑ள்.

஛஗ம் ஘ங்஑ள்

ஙநம஠மஜம஝ ஋டுத்ண௃ச் ஬ஓ஧ல்஠ந ஋ப்஛டினேம் உ஘ணி ஬஛ட஭ணண்டும் ஋ன்஛ண௃ அணர்஑஡ின் ஭ங஧க்஑ம். ஓந்஘஧சஞ஧ஜனும் அணர்஑஡ண௃ ஛஝஗ச் ஬ஓ஠ணிற்கு ஛஗ம்

஬஑஧டுத்ண௃

ண஢ந஝னுப்஛ி

மணத்஘஧ர்.

஬஛ரி஝ணன௉க்கு

஌ற்஑ச஭ண

ஓ஧ம்஛ஓநண ஸ்஬ஞௌ஘ந஑஡ின் ஜமசணிம஝னேம், ஛ிள்ம஡ம஝னேம் ஙன்ட஧஑த் ஬஘ரினேம்.

அணர்஑஡ி஖ம்

ங஠ம்

ணிஓ஧ரித்஘

஬஛ரி஝ணர்

ஜ஖த்஘ந஭஠஭஝

ஓந஠ங஧ட்஑ள் ஘ங்கும்஛டி அணர்஑ல௃க்கு உத்஘ஞணிட்஖஧ர். ஌஘஧ணண௃ உ஘ணி ஬ஓய்஝த்஘஧ன், ஬஛ரி஝ணர் இங்கு ஘ங்கும்஛டி ஬ஓ஧ல்஑நட஧ர்

஋ன்று ஋ண்஗ி ஙம்஛ிக்ம஑஭஝஧டு அணர்஑ள் இன௉ந்஘சர். ஓந஠ங஧ட்஑ள் ஑஢நத்ண௃ ஓந஬ஞௌ஘ந஑஡ின்

஛ிள்ம஡஝ி஖ம்,”"ஙீனேம்

உன்

஘஧஝஧ன௉ம்

ஙல்஠நச்஭ஓரிக்கு

஑ந஡ம்ன௃ங்஑ள். உங்஑ள் ஭஘மண஑ம஡ ஜ஖ம் ஑ணசித்ண௃க் ஬஑஧ள்ல௃ம்,” ஋ன்று கூடந ண஢நச்஬ஓ஠வுக்கு ஛஗ம் ஬஑஧டுத்ண௃ அனுப்஛ி மணத்஘஧ர். ஓந஬ஞௌ஘ந஑஡ின் ஛ிள்ம஡க்கு அணஙம்஛ிக்ம஑ உண்஖஧சண௃. ஘ஞ்ஓ஧வூர் ஓந்஘஧சஞ஧ஜமசச் ஓந்஘நத்ண௃,

“”ஜ஑஧சுண஧ஜந஑ள்

஋ன்

ஙநம஠ம஝

ஙன்கு஬஘ரிஞ்சும்

“ம஑ணிரிச்சுட்஖஧! ஋ன்மசனேம் ஋ன் ஘஧஝஧மஞனேம் ஙல்஠நச்஭ஓரிக்கு ஘நன௉ம்஛ிச் ஬ஓல்லும்஛டி அனுப்஛ிச் சுட்஖஧! இசி஭ஜல் ங஧ன் ஋ன்ச ஬ஓய்஭ணன். ங஧னும் அம்ஜ஧வும் இஞண்டுங஧ட்஑ள் ஘ஞ்ஓ஧வூரில் ஘ங்஑நணிட்டு ஙல்஠நச்஭ஓரிக்கு ஑ந஡ம்ன௃஭ட஧ம்,” ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠ந ஭ண஘மசப்஛ட்஖஧ர்.

இந்஘ ஓந்஘ர்ப்஛த்஘நல் ஘ஞ்ஓ஧வூர் ஜநஞ஧சு஘஧ர் என௉ணர் ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ஜ஖த்஘நற்கு ணந்஘நன௉ந்஘஧ர். அணன௉க்கு ஆஓந஝஡ித்ண௃ ஛ரின௄ஞ஗ அனு஑நஞ஑ம் ஬ஓய்஘஧ர்

஬஛ரி஝ணர். அணரி஖ம் ஑஧ஞ்ஓநப்஬஛ரி஝ணர், “”஋சக்கு என௉ உ஘ணி ஬ஓய்ணி஝஧?” ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர். “”ஓ஧ஜந! உங்஑ உத்஘ஞவுப்஛டி஭஝ ங஖க்஑ந஭டன். ஋ன்ச஬ணன்று ஬ஓ஧ல்லுங்஑ள்,” ஋ன்ட஧ர்.

“”ஙல்஠நச்஭ஓரி ஑நஞ஧ஜத்஘நல் ஓ஧ம்஛ஓநண ஸ்஬ஞௌ஘ந஑ள் குடும்஛ம் உள்஡ண௃.

அவ்ணட்டில் ீ அணஞண௃ ஛ிள்ம஡னேம், ஜமசணினேம் ணறுமஜ஝ில் ஜந஑வும் ஓநஞஜப்஛டு஑நட஧ர்஑ள்.

என௉

ணன௉தத்஘நற்கு

஭஘மண஝஧ச

அரிஓந,஛ன௉ப்ன௃,

஛஠ஓஞக்கு஑ம஡ என௉ ணண்டி஝ில் அனுப்஛ிமண. இம஘ உ஖஭ச ஬ஓய்஘஧ல் ஋சக்கு

ஓந்஭஘஧தம்”

஋ன்று

ஜநஞ஧சு஘஧ரி஖ம்

஭஑ட்டுக்஬஑஧ண்஖஧ர்.

ஜநஞ஧சு஘஧ன௉ம் ஬஛ரி஝ணர் ணின௉ப்஛த்ம஘ உ஖஭ச ஙநமட஭ணற்றும் ணம஑஝ில் என௉ ணண்டிஙநமட஝ அரிஓந, ஛ன௉ப்ன௃, உப்ன௃,ன௃஡ி, ஜந஡஑஧ய் ஋ன்று அத்஘மசனேம் ணந்ண௃

ஓந஬ஞௌ஘ந஑஡ின்

ணட்டிற்கு ீ

அனுப்஛ி

மணத்஘஧ர்.

ஆச஧ல்,

ஓந஬ஞௌ஘ந஑஡ின் ண஭஖஧ ீ ன௄ட்டி஝ின௉ந்஘ண௃. ணட்டின் ீ ன௅ன்சர் ஬஛஧ன௉ட்஑ம஡ குணித்ண௃ணிட்டு ஭ண஘஛ண்டி஘ரின் ஜமசணிக்கு ஘஑ணல் ஘ந்஘சர். அம்ஜ஧வும், ஙல்஠நச்஭ஓரிக்கு “”஬஛ரி஝ண஧஡ின்

஛ிள்ம஡னேஜ஧஑ ஑ந஡ம்஛ி

ஙல்஠

ஓந்஘஧சஞ஧ஜன்

ணந்஘சர்.

ஜசமஓ

அப்஭஛஧ண௃

ன௃ரிஞ்சுக்஑஧ஜல்

ணட்டில் ீ

இன௉ந்ண௃

ஓந்஘஧சஞ஧ஜசி஖ம், இப்஛டித்

஘ணட஧

ஙநமசத்ண௃ணிட்஭஖஭ச!” ஋ன்று ஜந஑வும் ணன௉ந்஘நசர். ஬஛ரி஝ணரின் ஛க்஘ஞ஧ச ஓந்஘஧சஞ஧ஜனும் ணி஛ஞத்ம஘ அடநந்ண௃ ஑ண்஗ ீர் ணடித்஘஧ர்.

Arul 21: Collecation for Chartiy - Experience of a Devotee.. ஬ஜட்ஞ஧ஸ் ஛஧ஓ,

ஞ஧஗ிப்஭஛ட்ம஖ம஝

அங்குஓம்

஛ண்஗ித்

஭ஓர்ந்஘

஘ன௉ம்஛டி

஛க்஘ர்஑஡ி஖ம்,

஑஧ஜ஧க்ஷநக்கு

஬஛ரி஝ண஧

஬ஓ஧ன்ச஧ர்.

஋த்஘மச

அந்஘

ஊர்஭஠஭஝

ணசூல்

஝஧ஓ஑ம்

஭஑க்஑ணுஜ஧

஋ன்ச?"

ஙல்஠ ஬஘ய்ண஑ ீ ஛஗ி஝஧ச஧லும், "ஙந஘ந" ஋ன்று ணன௉ம்஭஛஧ண௃஘஧ன் அம஘ ஘நஞட்டும் ஑ஷ்஖ம் ஬஘ரினேம்!

"஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம்

஑஧ஜ஧க்ஷநக்கு..ன்ச஧

஛ண்஗ிக்஑஠஧஭ஜ! "அணசணன்

இங்஑

ணந்ண௃

஭ஓ஧த்ண௃க்கு

ண஢ந

இல்஠஧ஜ

஘நண்஖஧டிண்டு

இன௉க்஑஧ன்.......அம்஛஧ல௃க்கு ஛஧ஓஜ஧ம், அங்குஓஜ஧ம்" ஜக்஑ள்

஭ஓமண஭஝

ஜ஭஑ஓன்

஭ஓமண...ஆஸ்஛த்஘நரி,

஛ள்஡ிக்

கூ஖ம்,

அச஧ம஘ ஆஸ்ஞஜம், ன௅஘ந஭஝஧ர் இல்஠ம்...ன்னு ஬ஓ஠வுக்கு குடுத்஘஧, ஜக்஑ல௃க்கு ஛஧ஓம்,

இன்னும்

அண௃

஛ிஞ஭஝஧ஔசப்஛டும்.

அங்குஓம்

இல்஭஠ன்ச஧

இம஘ணி஖

ஜ஦஧

அம஘

஌ண௃ம்

஭ஜ஧ஓஜ஧ச

ணிட்டுட்டு,

அம்஛஧ல௃க்கு

ஙஷ்஖ஜ஧

஋ன்ச?"

ண஧ர்த்ம஘஑ம஡

஭஑ட்஑

஭ணண்டி஝ின௉ந்஘ண௃. ஆச஧லும், என்஭ட என்று஘஧ன் ஜ஦஧ ஛஠த்ம஘னேம் குடுத்ண௃க் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ண௃...........அண௃, "஬஛ரி஝ண஧ல௃க்஑஧஑ ஬஛ரி஝ண஧ல௃ம஖஝

஛ண்ணு஑ந஭ட஧ம்" ஓங்஑ல்஛ம்

ம஑ங்஑ர்஝ம்

ஙநமசத்஘ம஘

ன௅க்஑ந஝ஜ஧஑

ன௅ன்சின்று

஬ஓ஧ன்ச஧ர்......"஛஗ ஭஛஧஝ின௉ப்஭஛....஋ல்஠஧ன௉ம்

ணி஖

ங஖க்஑஧ஜல் ஜந஑ச்

ங஖த்஘ந஝

ணசூலுக்஑஧஑ ஜசஓ஧ஞ

஋ன்ட ஭஛஧குஜ஧?

ஓநடப்஛஧஑ என௉

ஓந்஭஘஧தம்! ஛஧ஓ஧ங்குஓ

ங஖ந்஘ண௃.

஛க்஘ரி஖ம்

அம஘

஬஛ரி஝ண஧

஬ஞ஧ம்஛ குடுத்஘நன௉ப்஛஧...ன்னு

஭஛ர்஑நட்஖ ஬ஓ஧ல்஠

ன௅டி஝஧ண௃. ஓந஠ ஭஛ர் ஬ஞ஧ம்஛ ஘஧றுஜ஧ட஧க் கூ஖ ஭஛ஓந எங்஑ ஜசம஥ ஬ஞ஧ம்஛

ன௃ண்஛டுத்஘ந஝ின௉ப்஛஧......"஌ண்஖஧ப்஛஧

஌த்ண௃ண்஭஖஧ம்?

஭஛ஓ஧ஜ

ஆ஝ிஞ஭ஜ஧,

இந்஘

஬ஞண்஖஧஝ிஞ஭ஜ஧

஭ணம஠஝ ஝஘஧

ஓக்஘ந

குடுத்ண௃ட்டு எண௃ங்஑நண்டின௉க்஑஠஧஭ஜ஧?...ன்னு கூ஖ ஭஘஧஗ி஝ின௉க்கும்......

ஆச஧, இந்஘ ஜ஧஘நரி஝஧ச ஬஛஧ண௃க் ஑஧ர்஝ங்஑ள்஡ ஈடு஛஖ஞப்஭஛஧, ங஧லு ஭஛ர்

ங஧லு

஠க்ஷந஝஭ஜ

ணி஘ஜ஧

஬ஓ஧ல்஠த்஘஧ன்

஛ண்஗ப்஖஧ண௃.

஬ஓ஧ல்லுண஧.

அம்஛஧ல௃க்கு

஛ண்ட

அம஘஬஝ல்஠஧ம்

ம஑ங்஑ர்஝ம்..ன்னு

ஜசஸ்஠ உறு஘ந இன௉க்஑ணும். இந்஘ ஋ண்஗ம் ணந்ண௃டுத்ண௃ன்ச஧....ஜசஸ் ஓஜ஧஘஧சம் ஆய்டும்" ஋த்஘மச

ஓத்஝ஜ஧ச

[சு஝ங஠ஜநல்஠஧஘

உ஛஭஘ஓம்!

஭ஓமண]

இண௃

஬஛஧ண௃

஭ஓமண஝ில்

஋ல்஠஧ன௉க்குஜ஧ச

ஈடு஛டும்

உ஛஭஘ஓம்஘஧ன்

இண௃!

஬஘ய்ணத்஘நன் குஞல்.............. "஛஭ஞ஧஛஑஧ஞம் ஛ண்஗டண஧ல௃க்கு ஊக்஑ன௅ம், ம஘ர்஝ன௅ம் அத்஝஧ணச்஝ம். ஜ஧ச

அணஜ஧சத்ம஘

஬஛஧ன௉ட்஛டுத்஘஧஘

கு஗ம்

஭ணணும்.

"஬஛஧ல௅ண௃஭஛஧க்கு" ன்னு ஬ஓ஧ல்஠ந, ண஧ய்க்கு ன௉ஓந஝஧ ஘நங்஑ட ஋஖த்஭஠னேம், ஑ண்ம஗ ஑ணர்ட ஑஧ட்ஓநஓ஧ம஠஑ள்஡ ஬஛஧ல௅஘ ண஗஧க்஑டண௃ ீ ஘ப்ன௃. இந்஘ ஭ஙஞத்஘,

஬஛஧டத்஘ந஝஧ன௉க்கு

஭ஓமண

஛ண்஗ட஘நல்

஑஢நக்஑ணும்.

"ம஠ப்...஠ ஌஑ப்஛ட்஖ அக்஑ப்஭஛஧ன௉க்கு ஙடுவு஠ ஬஑஧ஞ்ஓம் உல்஠஧ஓஜ஧ ஬஛஧ல௅஘

஑஢நக்஑டண௃

஭஑க்஑டண஧ல௃க்கு

என௉

஘ப்஛஧?..ன்னு

஛஠஭஛ர்

஬ஓ஧ல்஭டன்.....஛஭ஞ஧஛஑஧ஞஜ஧

஭஑க்஑஠஧ம்.

஭ஓமண

அப்஛ிடி

஛ண்஗ிச஧஭஠

஭஛஧றும், அண௃஭ண ஬஛ரி஝ உல்஠஧ஓம் ன்னு ஬஘ரி஝ ணன௉ம். அண௃஘஧ன் ஬ணம஡஝஧ட்டு. அண௃஘஧ன் ஓந்஭஘஧தம். ஈஓ஧ண஧ஸ்஝ உ஛ஙநதத் ஬ஜ஧஘ல் ஜந்த்ஞத்஭஠஭஝ "த்஝஧஑ம் ஛ண்஗ி அனு஛ணி" ன்னு ஬ஓ஧ல்டண௃. ஑஧ந்஘ந

கூ஖

இண௃஠஘஧ன்

அந்஘

உ஛ஙநதத்ம஘

இன௉ந்஘஧ர். ஘஧சம்

஛ண்஗ிட்டு

இன௉க்஑஠஧ம். ஛ண்஗ிச஘

஘ம஠க்கு

ங஧ம்

ஆச஧லும், மங஥஧

஘ன்஭ச஧஖

ஙம்ஜ

஛ி஠஧ஓ஛ி

஭ஜ஠

஬ணச்சுண்டு

஭஛மஞ

"஋ப்டி஝஧ணண௃

ன௅ல௅க்஑

ங஧லு

஭஛ப்஛ர்஠ ஭஛ன௉க்கு

஬஘ரி஝ப்஛டுத்஘ந஖ணும்"..ங்஑ட

இன௉க்குன்னு ச்஠஧஑நச்சுண்டு

஭஛஧ட்டுக்஑஧ஜ ங஧ஜ

஋ண்஗ம்

஘஧சம் உள்ல௄ஞ

இன௉ந்஘஧..........஭஛ப்஛ர்஠ ஭஛஧ட்டுக்஑ட஘ ணி஖ ஜ஦஧ ஭஘஧தஜ஧஝ிடும்.

"஛ண்஗ிச

஘஧சத்஘

஬ண஡ி஠

஬ஓ஧ல்஠நக்஑஧ஜ

இன௉க்஑஧஭ஞ!

஋த்஘ச

உத்஘ஜஜ஧ச கு஗ம்" ன்னு ஛த்ண௃ ஭஛ர் ஸ்஭஘஧த்ஞம் ஛ண்ணுண஧. அந்஘ ஜ஧஘நரி ஆமஓ஑ள் ஘ம஠ம஝ கூ஖ ண௄க்஑ ஬ண஧ட்஖஧ஜ அம஘ ஓம்஦஧ஞம் ஛ண்஗னும்ச஧....஋ன்ச ஛ண்஗ணும்? "஘஧சம்

ண஧ங்஑டணன்,

ஙன்ச஧

஘சக்கு

அந்ஙந஝ன்

ஸ்஘நஞஜ஧க்஑நண்டுட்஖஧.......குடுத்஘஘

இல்஭஠"..ங்஑ட

஬ண஡ி஠

க஧சத்஘

஬ஓ஧ல்஠நக்஑஭ண

஭஘஧஗஧ண௃. ஙம்ஜ ஛ந்ண௃க்஑ல௃க்஭஑஧, ஙம்ஜ ஬஑஧஢ந்ம஘஑ல௃க்஭஑஧ ஌஘஧ணண௃ குடுத்஘஧, ஜ஧஘நரி

அ஘

஬ண஡ி஠

஭஠஧஑த்஠

ஓ஑஠

஬ஓ஧ல்஠ந

ஔீண

஬஛ன௉மஜப்

ஔந்ண௃க்஑ல௃க்கும்

஛ட்டுப்஭஛஧ஜ஧?

அ஭஘

அப்஛஧

அந்஘

அம்ஜ஧

஛஧ர்ண஘ந ஛ஞ஭ஜஸ்ணஞ஧ள்஘஧ன் ! "஘஧சம்" ங்஑ட ண஧ர்த்ம஘கூ஖ ஘ப்ன௃஘஧ன். "஛஑ண஧ன் ஙம்ஜம஡ ஬஑஧டுக்஑ ஬ணச்ஓ஧ன்" ன்னு ஛வ்஝ஜ஧ இன௉க்஑ணும்.

Arul 22: அ஘ந஘ந ஭஛஧ஔசத்ம஘ப் ஛ற்டந ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ன்ச என௉ உண்மஜ ஙந஑ழ்ச்ஓந..(Athithi Bojanam) அ஘ந஘ந ஭஛஧ஔசத்ம஘ப் ஛ற்டந ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ன்ச என௉ உண்மஜ ஙந஑ழ்ச்ஓந............... ன௅ப்஛஬஘ட்டு,

"஬஘஧ள்஡஝ிஞத்ண௃

ன௅ப்஛த்஬஘஧ம்஭஛஧ண௃ன்னு

க஧஛஑ம்

A(roundasda

Around 1938/39A). ஙம்ஜ ஆச்ஓ஧ர்஝஧ள் ஜ஖ம் கும்஛஭஑஧஗த்஘நல் இன௉ந்஘ப்஭஛஧, ங஖ந்஘ என௉ ஓம்஛ணம். ஋ல்஠஧ன௉ம் ஸ்ஞத்ம஘஝஧ ஭஑ட்டுட்஖஧஭஠, இ஭஘஧஖ ஜ஦நமஜ ஙன்ச஧ ஭஘஧஖

ன௃ரிஞ்சுடும்! கும்஛஭஑஧஗த்஘நல் ஭ஜ஠ண்஖க்

஑மஞ஠

என௉

கும்஛஭஑஧஗ம்

஬஛ரி஝

ணடு ீ

ஜ஧ஜ஧ங்஑

உண்டு.

கு஡த்஘ந஠.,

அண௃஠

குஜ஭ஞஓன்

஬ஓட்டி஝஧ர்னு ஛஠ஓஞக்கு ணி஝஧஛஧ரி எர்த்஘ர் குடி஝ின௉ந்஘஧ர். ஋சக்கு ஙன்ச஧ க஧஛஑ம் இன௉க்கு....... அண஭ஞ஧஖ ஘ர்ஜ஛த்சி ஭஛ன௉ ஓநண஑஧ஜந ஆச்ஓந! அண஧ ஑஧ஞக்குடி ஛க்஑த்஠ ஛ள்஡த்ண௄ஞ ஭ஓந்஘ண஧. அண஧ல௃க்கு ஬஑஧஢ந்ம஘ குட்டி ஬஑ம஖஝஧ண௃. அண஧ ஊர்஭஠ர்ந்ண௃ ஙம்஛஑ஜ஧ என௉ ஬ஓட்டி஝஧ர் ம஛஝ச அம஢ச்சுண்டு ணந்ண௃ ஆத்஭஘஧஖ ஬ணச்சுண்டு, ஜ஡ிம஑க் ஑ம஖஝ அணன் ஬஛஧றுப்ன௃஠ ணிட்டின௉ந்஘஧. ஬ஓட்டி஝஧ன௉க்கு அப்஭஛஧,

அம்஛ண௃,

அம்஛த்஘ஞ்சு

அம்஛ண௃க்குள்஡஘஧ன்

ண஝ஸ்

இன௉க்கும்.

ஓ஘஧

இன௉க்஑஠஧ம்........அந்஘

ஓர்ண

஑஧஠ன௅ம்

ஆச்ஓநக்கு

஬ஞண்டு஭஛஭ஞ஧஖

ண஧ய்஭஠ர்ந்ண௃ம் "ஓநண ஓநண ஓநண ஓநண" ங்஑ட ங஧ஜஸ்ஜஞ஗ம்஘஧ன் ணந்ண௃ண்டு இன௉க்கும்.

஭ணட

ஜ஧ட்டுணண்டி எட்டிண்டு

஭஛ச்஭ஓ

இன௉ந்ண௃ண௃.

஭஛஧ண஧ர்!

஬஑ம஖஝஧ண௃! அண௃஠

ஙநத்஝ம்

ஆச்ஓந஝

஬ஓட்டி஝஧ர் எக்஑஧ஞ

஑஧஠ங்஑஧ர்த்஘஧஠

ணட்஠ ீ

஬ணச்சுண்டு

஬ஞண்டு

என௉

எத்ம஘

஬ஓட்டி஝஧஭ஞ

஬஛றும்

ணண்டி஠

஑஧ணிரிக்கு ஸ்ங஧சம் ஛ண்஗ ணன௉ண஧....ஸ்ங஧சத்஘ ன௅டிச்சுண்டு அப்டி஭஝ ஙம்ஜ ஜ஖த்ண௃க்கும் ணந்ண௃ ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஛ண்஗ிப்டு ஆஓனர்ண஧஘ம் ண஧ங்஑நண்டு ஭஛஧ண஧ . அப்஛ிடி என௉ அன்஭஝஧ன்஝ஜ஧ இன௉ந்஘஧. இ஬஘ல்஠஧ம் ண௄க்஑ந஝டிக்஑ட ஜ஧஘நரி, என௉ ணித஝ம் ஋ன்சன்ச஧.............அந்஘ ஘ம்஛஘ந஑ள் ஛஠ ணர்தங்஑஡஧ அ஘ந஘ந ஭஛஧ஔசம் ஛ண்஗ிண்டின௉ந்஘஧! ஛ிஞ஘ந ஬஘சன௅ம் ஜத்஝஧ன்சம் ஋த்஘மச ஓநணசடி஝஧ர்஑ள் ணந்஘஧லும்,

அண஧ல௃க்கு

ன௅஑ம்

஭஑஧஗஧ஜ,

அண஧஭஡஧஖

஑஧ல்஑ம஡

ண஧ஓத்஘நண்ம஗஝ில் எக்஑஧ஞ஬ணச்சு அ஠ம்஛ி, ணஸ்த்ஞத்஘஧஠ ஬஘஧஖ச்சு, ஓந்஘சம் குங்குஜம் இட்டு, கூ஖த்஠ எக்஑஧ஞ஬ணச்சு, ஌஭஘஧ இன௉க்஑ட஘ப் ஭஛஧஖஧ஜ, எவ்஬ண஧ன௉ அடி஝஧ன௉க்கும்

஋ன்஬சன்ச

஛ிடிக்கும்னு

஭஑ட்டு

அம஘

ண஧ங்஑நண்டு

ணந்ண௃

ஓமஜச்சுப் ஭஛஧டுண஧. ஆத்஠ ஓமஜ஝லுக்கு ஆ஬஡ல்஠஧ம் இல்஭஠! அந்஘ அம்ஜ஧஭ண ஘ன் ம஑஝஧஠ ஓமஜச்சுப் ஭஛஧டுண஧! அப்டி என௉ எஓந்஘ ஜசஸ்! ஋சக்கு ஋ப்஛ிடி இ஬஘ல்஠஧ம்

஬஘ரினேங்஑஭ட஡஧?

ஙம்ஜ

ஜ஖த்ண௃க்கு

ணந்ண௃ண்டு

இன௉ந்஘

சுந்஘ஞமஜ஝ர்஘஧ன் ஬ஓட்டி஝஧஭ஞ஧஖ ஑஗க்கு ண஢க்஬஑ல்஠஧ம் ஛஧த்ண௃ண்டு இன௉ந்஘஧ர். அணர்஘஧ன் இ஬஘ல்஠஧ம் ஬ஓ஧ன்ச஧ர்..... என௉ங஧ள் ஙல்஠ ஜம஢! என௉ அ஘ந஘நம஝ கூ஖ ஑஧஭஗஧ம்.

஬ஓட்டி஝஧ர்

ஜ஦஧ஜ஦க்஬஑஧஡த்஘ண்ம஖ ஓநணசடி஝஧ர்

எர்த்஘ர்

என௉ ணந்ண௃

஬஑஧ம஖ம஝

஛஧ர்த்஘஧ர்.

இன௉ந்஘஧ர்.

஋டுத்ண௃ண்டு,

஬஑஧ஞ்ஓம்

ஙன்ச஧

஌ன்ச஧.....ண஢ந஬஝ல்஠஧ம்

ண஧ஓநச்ஓ ஭஘ண஧ஞம்

஬ஓ஧ல்஠நண்஭஖ ணந்஘஧ர். ணட்டுக்கு ீ ஭஛஧சண௃ம், "஋ன்ச ஑஧ய் ஛ிடிக்கும்? ஭஛஧ய் ண஧ங்஑நண்டு ணந்ண௃ ஓமஜச்சுப் ஭஛஧஖஭ட஧ம்"...ன்னு ஬ஓ஧ன்ச஧ர். ணந்஘ணன௉க்஭஑஧ ஙல்஠

஛ஓந

஭஛஧஠

இன௉க்கு!

"஬ணறும்

஬ஜ஧஡க்஑ன மஞ

கூட்டும்,

஑ன மஞத்஘ண்டு

ஓ஧ம்஛஧ன௉ம் ஛ண்஗஧ ஭஛஧றும்"ன்ச஧ர். ம஑஠ என௉ னெங்஑நல் ஘ட்஭஖஧஖ ஑ன மஞ ஛டநக்஑ப்

஭஛஧ச஧ர்.

஬ஓட்டி஝஧ன௉ம்

இன்஬ச஧ன௉

஛க்஑ம்

஑ன மஞ

஛டநக்஑

ஆஞம்஛ிச்ஓ஧ர்...........ஆச்ஓந஭஝஧ இண஧ ஬ஞண்டு ஬஛றும் ஛டநக்஑டம஘ ஬஑஧ல்ம஠ப் ஛க்஑ஜ஧ ஙநன்னுண்டு ஛஧த்ண௃ண்஭஖ இன௉ந்஘஧..... ஘ட்டுக்஑ள் ணந்஘ண௃ம், அந்஘ அம்ஜ஧ ஋ன்ச

஛ண்஗஧

஬஘ரினேஜ஧?

஬ஞண்டு ஑ன மஞம஝னேம்

஘சித்

஘சி஝஧

அ஠ம்஛ி

஘சித்஘சி஝஧ ஭ண஑ ஬ணச்சு ஛க்ணம் ஛ண்஗஧. இம஘ ஓநணசடி஝஧ர் ஑ணசிச்சுண்஭஖ இன௉ந்஘஧ர்.

஋ல்஠஧ம்

஛ண்஗ிசண௃ம்,

ஓநணசடி஝஧ர்

஛டநச்ஓ

஑ன மஞம஝

ஜட்டும்

ஸ்ண஧ஜநக்கு மங஭ணத்஝ம் ஛ண்஗ிட்டு, இணன௉க்கு ஛ரிஜ஧டநச஧. அடி஝஧ன௉க்஭஑஧ ஬஛ன௉மஜ ஛ிடி஛஖ம஠ ஭஛஧ஔசம் ன௅டிஞ்ஓண௃ம், ஘஧ன் ஛டநச்ஓ ஑ன மஞம஝ ஜட்டும் மங஭ணத்஝ம் ஛ண்஗ிச஘ப் ஛த்஘ந ஭஑ட்஖஧ர். அந்஘ அம்ஜ஧ ஬ஓ஧ன்ச஧ " ஍஝஧. ஬஑஧ல்ம஠஠ ஑ன மஞ ஛டநக்஑ஞச்஭ஓ ங஧ன் ஛஧த்ண௃ண்஭஖ இன௉ந்஭஘ன்.....஋ன் ஛ர்த்஘஧ "ஓநண ஓநண" ன்னு ங஧ஜம் ஬ஓ஧ல்஠நட்஭஖ ஛டநச்ஓ஧ர். அண௃ அப்஛஭ண ஓநண஧ர்ப்஛஗ம் ஆ஝ிடுத்ண௃. ஜறு஛டி ஙந஭ண஘நக்஑ அணஸ்஝஭ஜ இல்஭஠.

அ஘஧ன்

ஙீங்஑

஬஑஧ண்டு

ணந்஘

஑ன மஞம஝

ஜட்டும்

மங஭ணத்஝ம்

஛ண்஗ி஭சன்". அடி஝஧ன௉க்கு ஋ன்ச஭ஜ஧ ஜ஧஘நரி ஆ஝ிடுத்ண௃! ஬ஞண்டு ஭஛மஞனேம் ஆஓனர்ண஧஘ம்

஛ண்஗ின்ட்டு

஭஛஧ய்ட்஖஧ர்.

இப்஛டி அ஘ந஘ந ஭஛஧ஔசத்஘ ணி஖஧ஜ ஛ண்஗ிண்டு இன௉ந்஘ண௃க்கு "஛஠ ப்ஞ஧ப்஘ந" ஋ன்சன்ச஧.........என௉ ஓநணஞ஧த்஘நரி அன்சிக்கு கும்஭஛ஸ்ணஞர் ஭஑஧ணில்஠ ங஧லு

஑஧஠ ன௄மஔக்கும் எக்஑஧ந்ண௃ ஘ரிஓசம் ஛ண்஗஧...ணட்டுக்கு ீ ணந்஘ ஆச்ஓந, ஘சக்கு "எச்ஓ஠஧஝ின௉க்கு"ன்னு

஬ஓ஧ல்஠நட்டு

ஓ஧ஞ்சுட்஖஧.....!

஭஛஧ய்

஛஘டநப்

஬ஓட்டி஝஧ன௉ம் ்!

அந்஘

அந்஘ம்ஜ஧

ஜ஦஧

ஓ஧னேஜ்஝த்஘"

ன௄மஔ

"ஓநண஑஧ஜந"

னொம்஠

ன்னு

஛க்஑த்ண௃஠஭஝

ஓநணஞ஧த்஘நரி

அ஖ஞ்சுட்஖஧.

அன்சிக்஭஑

அ஘ந஘ந

எக்஑஧ந்஘ண,

஑த்஘நண்஭஖

அப்஛ிடி஭஝

உள்஭஡

஭஛஧ச

ஓ஧ஞ்சுட்஖஧ர்...!அவ்ண஡வு஘஧ச ஬ஞண்டு

஭஛஧ஔசத்஘

஭஛ன௉ம்

ணி஖஧ஜ

஭ஔ஧டி஝஧ ஛ண்஗ிச

"ஓநண அந்஘

஘ம்஛஘ந஑ல௃க்கு ஬஑஖ச்ஓ "஛஘ணி" ஝ப் ஛஧த்஭஘஡஧? இப்஛வும் எவ்஬ண஧ன௉ ஜ஦஧ ஓநணஞ஧த்஘நரி

அன்சிக்கும்

அந்஘

஘ம்஛஘ந஝

஬ஙசச்சுப்஭஛ன்....."

அ஘ந஘ந ஋ன்஛ண௃ ன௅஘஠ந஭஠஭஝ information ஬஑஧டுத்ண௃ணிட்டு ணன௉ம் ஙண்஛ர்஑஭஡஧, ஬ஓ஧ந்஘க்஑஧ஞர்஑஭஡஧ இல்ம஠. ஋஘நர்஛஧ஞ஧ஜல் ணன௉ம் ஋ணன௉஭ஜ அ஘ந஘ந஑ள்஘஧ன்! "஘ந஘ந" ஋ன்ட஧ல், ங஧ள். குடநப்஛ிட்஖ ங஧஡ில், ஭ஙஞத்஘நல் ஓ஧ப்஛ி஖ ணன௉஑ந஭டன் ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠ந஭஝஧, அல்஠ண௃ "ஓ஧ப்஛ி஖ ணந்ண௃ணிடுங்஑ள்" ஋ன்று ங஧஭ஜ என௉ ங஧ள், ஭ஙஞம் குடநத்ண௃ அம஢ப்஛ண஭ஞ஧ அ஘ந஘ந இல்ம஠. ஘நடீ஬ஞன்று ஓநணஞ஧த்஘நரி !

ணன௉஛ணர்஑ள்"

஘஧ன்

அ-஘ந஘ந "஭ஙஞம் ஑஧஠ம் இல்஠஧ஜல்

அ஘ந஘ந஑ள்.

இன்று

஋஭஘ச்மஓ஝஧஑

ஜ஧஥

Arul 23 : Assigned Job என௉ன௅மட ஘நன௉ப்஛஘ந ஬ஓன்றுணிட்டு ங஧னும் ஋ன் ஆடிட்஖ர் ஙண்஛ன௉ம் ணன௉ம் ண஢ந஝ில் ஑஧ஞ்ஓந ஬ஓன்று ஸ்ண஧ஜந஑ம஡ ஘ரிஓசம் ஬ஓய்னேம் ஋ண்஗த்ண௃஖ன் ஜ஖த்ண௃க்கு ஬ஓன்஭ட஧ம். அன்று ஬ணள்஡ிக்஑ந஢மஜ. ஸ்ண஧ஜந஑ள் ஘நன௉ப்஛஘ந஝ில் ஬஛ன௉ஜ஧ல௃க்கு

அ஛ி஭த஑ம்

஋ப்஛டி

ஙம஖஬஛ற்டண௃

஋ன்று

ணிஓ஧ரித்ண௃

ணிட்டு

஋ன்னும஖஝ ணங்஑ந ஋ப்஛டி ...இன௉க்஑நடண௃ ஋ன்றும் ணிஓ஧ரித்஘஧ர். அண௃ ன௅டிந்஘ண௃ம் ணிம஖ ஬஛ற்றுக்஬஑஧ள்஡஠஧ம் ஋ன்று ஙநமசத்ண௃ ஏஞஜ஧஑ ஙநன்஭ட஧ம்.ஜ஗ி஛஑ல் இஞண்஖஧஑ந ணிட்஖ண௃. ஸ்ண஧ஜந஑ள் அங஘ ஑஗க்஑ர் இஞண்டு஭஛மஞனேம் ஭஛஧ய் ஜ஖த்஘நல் ஓ஧ப்஛ி஖ச் ஬ஓ஧ல்லு ஋ன்று ஜ஖த்ண௃ ஓநப்஛ந்஘ந ச்ரீ஑஗஖ன் னெ஠ஜ஧஑ ஆம஗஝ிட்஖஧ர். ங஧ங்஑ல௃ம் ஭஛஧ய் உ஗ணன௉ந்஘நணிட்டு ஜறு஛டினேம் ணந்ண௃ ஙநன்஭ட஧ம். ஋ங்஑ம஡ப் ஛஧ர்த்஘ண௃ம்

ஸ்ண஧ஜந஑ள்

இப்஛டி஭஝

இன௉ங்஑ள்

உங்஑ல௃க்கு

என௉

஭ணம஠

இன௉க்஑நடண௃ ஋ன்ட஧ர்.஋ங்஑ல௃க்கு என்றும் ன௃ரி஝ணில்ம஠. ஋ங்஑ம஡ப் ஭஛஧ன்ட ஓ஧ஜசி஝ர்஑஡஧ல் ஸ்ண஧ஜந஑ல௃க்கு ஭ணம஠ ஬ஓய்஝ ன௅டினேஜ஧? அப்஭஛஧ண௃

ஜ஖த்ண௃

ஓநப்஛ந்஘ந

ணந்ண௃

ஸ்ண஧ஜந஑஡ி஖ம்

ச்ரீஞங்஑ம்

ஔீ஝ர்

ஸ்ண஧ஜந஑஡ி஖ஜநன௉ந்ண௃ என௉ ஑டி஘ம் ணந்஘நன௉ப்஛஘஧஑க் கூடநச஧ர். அந்஘ச் ஓஜ஝ம் ச்ரீஞஒ஑ம் ஞங்஑ங஧஘ ஸ்ண஧ஜந஝ின் ஞ஧ஔ஭஑஧ன௃ஞப் ஛஗ி ங஖ந்ண௃ ஬஑஧ண்டு இன௉ந்஘ண௃. ஸ்ண஧ஜந஑ல௃ம் அம஘ உஞக்஑ப் ஛டிக்கும்஛டி அணரி஖ம் ஬ஓ஧ன்ச஧ர். அ஘நல் ஭஑஧ன௃ஞப் ஛஗ி ஋ப்஛டி ங஖ந்ண௃ ஬஑஧ண்டு இன௉க்஑நடண௃ ஋ன்றும் இன்னும் ஋வ்ண஡வு ஛஧க்஑ந இன௉க்஑நடண௃ ஋ன்றும் ஋ல௅஘ந இன௉ந்஘஧ர். அப்஭஛஧ண௃ ஸ்ண஧ஜந஑ள் அணரி஖ம் ஬஑஧ஞ்ஓம் ஙநறுத்ண௃ ஋ன்று கூடந ணிட்டு ஋ன்மசப் ஛஧ர்த்ண௃ உன்னும஖஝ ஭ணம஠ ணஞப்஭஛஧஑நடண௃ ஋ன்ட஧ர். ங஧ன் என்றும் ன௃ரி஝஧ஜல் ணி஢நத்஭஘ன்.அடுத்஘ ணரி஑஡ில் அந்஘க்஑டி஘த்஘நல் ச்ரீ. ஔீ஝ர் ஸ்ண஧ஜந஑ள் ஭஑஧ன௃ஞம் ஑ட்டுண஘ற்கு ஙன் ஬஑஧ம஖ அ஡ிக்கும் ஙநறுணசங்஑ல௃க்கு ணன௉ஜ஧ச ணரி஝ி஠நன௉ந்ண௃

ன௅ல௅ ணி஠க்கு அ஡ிப்஛஘ற்஑஧஑ ஜத்஘ந஝ அஞஓ஧ங்஑த்஘நன் ஙந஘ந ண௃மடக்கு அனுப்஛஛ட்஖ ணிண்஗ப்஛ம் இன்னும் ஛ரிந்ண௃மஞ ஬ஓய்஝ப்஛ட்டு ஆர்஖ர் ணந்ண௃ ஭ஓஞணில்ம஠. ஆ஘஠஧ல் ஸ்ண஧ஜந஑஡ின் உ஘ணிம஝ இந்஘ ணித஝த்஘நல் ஭஑஧ரி இன௉ந்஘஧ர். உ஖஭ச ஸ்ண஧ஜந஑ள் ஋ன்மசப் ஛஧ர்த்ண௃ ஙீ஘஧஭ச ணங்஑ந஝ின் ணன௉ஜ஧சவ்ரி ஑஗க்கு ண஢க்கு஑ம஡ ஜத்஘ந஝

஑ணசித்ண௃஬஑஧ண்டு

இன௉க்஑நட஧ய்.

ணன௉ஜ஧சணரித்ண௃மட஝ின்

உசக்குத்஘஧ன்

குல௅ணின்

஬஖ல்஠ந஝ில்

஘ம஠மஜ஝஧஡மஞ

ஙன்ட஧஑த்஬஘ரினே஭ஜ. அணரி஖ம் ஬ஓ஧ல்஠ந ஓனக்஑நஞம் ஛ர்ஜநதன் ண஧ங்஑நக்஬஑஧டு. ஙல்஠ ஑஧ரி஝த்஘நல் ஛ங்கு஬஑஧ண்஖ ஛஠னும் ணன௉ம் ஋ன்ட஧ர். அணன௉ம஖஝ ஬஛ரி஝ ஙநம஠க்கு ஑ண்஗மஓத்஘஧ல் ஙந஘நஜந்஘நரி஭஝ இம஘ ஬ஓய்ண௃ ன௅டித்஘நன௉ந்஘நன௉ப்஛஧ர் . இன௉ந்஘஧லும் ஋ன்மசப்஭஛஧஠ ஋஡ி஝ணசி஖ம் இந்஘ப் ஛஗ிம஝க் ஬஑஧டுத்஘ண௃ ஋சக்கு அணர் ஬ஓய்஘ அன௉ள். அணர் ஬ஓ஧ன்ச஛டி஭஝ அப்஭஛஧ண௃ CBDT ஭ஓர்ஜச஧஑ இன௉ந்஘

஖஧க்஖ர்.

ஓநணஸ்ண஧ஜந஝ி஖ம்

அணு஑ந

ஸ்ண஧ஜந஑஡ின்

ணின௉ப்஛த்ம஘ச்

஬ஓ஧ன்சண௃ம் உ஖஭ச ணி஠க்கு அ஡ிக்கும் ஆர்஖மஞ ஜத்஘ந஝ ஬஑ஔட்டில் ஛஘நவு ஬ஓய்ண௃ணிட்஖஧ர். இ஘நல் ஋சக்கு ன௃ரி஝஧஘ண௃ ஑டி஘ம் ணன௉ண஘ற்கு ன௅ன்஭஛ ஋ப்஛டி ஋சக்கு ஭ணம஠ ணஞப்஭஛஧஑நடண௃ ஋ன்றும், ஑டி஘த்஘நன் ஛஧஘ந஝ில் ஛டிக்஑஧ஜ஭஠஭஝ ஙநறுத்஘ந ஋சக்குரி஝ ஛கு஘ந ணஞ஭஛஧஑நடண௃ ஋ன்று ஋ப்஛டிச் ஬ஓ஧ன்ச஧ர். அணர்஘஧ன் ன௅க்஑஧஠ன௅ம் உ஗ர்ந்஘ ஜ஦஧ச஧஝ிற்஭ட இண௃ என௉ ஬஛ரி஝ ணித஝ஜ஧ அணன௉க்கு?

Arul 24 : Cure to Lung Cancer ஥஑஧ ஬஛ரி஝ணர் னெ஠ம் ஙன்மஜ ஬஛ற்டணர்஑ள் ஛ட்டி஝ல் ஜந஑ ஙீண்஖ண௃. அணர் ஑ன௉ம஗ ஋ல்஭஠஧ர் ஜீ ண௃ம் ஜம஢ ஭஛஧ல் ஬஛஧஢நந்஘ண௃. அந்஘க் ஑ன௉ம஗ ஜம஢஝ில் ஙமசந்஘ணர்஑ள் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ணரி஖ம் ஜ஧ட஧஘ ஜரி஝஧ம஘னேம் அன்ன௃ம் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்஑ள். அப்஛டி என௉ ஓம்஛ணம்஘஧ன் இண௃.

1980-ல் ஭஑ஞ஡ ஆல௃ஙஞ஧஑ இன௉ந்஘ணர் ஘நன௉ஜ஘ந ஭ஔ஧஘ந ஬ணங்஑஖஧ஓ஠ம். அப்஭஛஧ண௃ அணரி஖ம் ஬ஓ஝஠ஞ஧஑ப் ஛஗ி஝஧ற்டந ணந்஘ணர் டி.ணி.சுண஧ஜநங஧஘ன்.

என௉ டிஓம்஛ர் ஜ஧஘க் ஑ம஖ஓந஝ில், அணரின் உ஖ல்ஙநம஠ ஛஧஘நத்ண௃, ஘நசன௅ம் ஑஧ய்ச்ஓல் ணஞ ஆஞம்஛ித்஘ண௃. கூ஖஭ண, ஋ம஖னேம் குமடந்ண௃஬஑஧ண்டு ணந்஘ண௃. ஞத்஘ப் ஛ரி஭ஓ஧஘மச ஬ஓய்஘஧ர்஑ள்; ஋க்ஸ்஭ஞ ஋டுத்ண௃ப் ஛஧ர்த்஘஧ர்஑ள். ஛ின்ன௃,

சுண஧ஜநங஧஘மசத்

ஙநன௃஗ர்஑஡ி஖ம்

஘நன௉ணசந்஘ன௃ஞம்

஬஑஧ண்டு஭஛஧ய்க்

஬ஓய்஘஧ர்஑ள்.

அங்஭஑,

„ண௅மஞ஝ீஞ஠நன்

஭ஜற்஛கு஘ந஝ில்,

஛ரி஭ஓ஧஘நத்஘சர்.

ண௅மஞ஝ீஞல்

ஜன௉த்ண௃ணக்

஑ல்லூரி

ஙநன௃஗ர்஑ள்

அணமஞப்

஑஧ண்஛ிக்஑஠஧ம் ண௃மட

ன௃ற்று

஭ங஧ய்

஋ன்று

ஆஞம்஛க்

இன௉க்஑நடண௃!‟ ஋ன்ட஧ர் ன௅஘ன்மஜ ஜன௉த்ண௃ணர்.

ன௅டிவு

஑ட்஖த்஘நல்

ணித஝ம் உ஖஭ச ஆல௃ஙர் ஘நன௉ஜ஘ந ஭ஔ஧஘ந ஬ணங்஑஖஧ஓ஠ம் அணர்஑ல௃க்குத் ஬஘ரிணிக்஑ப்

஛ட்஖ண௃.

ஜசி஘஧஛ிஜ஧சம்

ஜநக்஑

அணர்

஛஘டநப்

஭஛஧ய்,

„஬ஓன்மச஝ில் ஙல்஠ ஜன௉த்ண௃ண ஓந஑நச்மஓ ஑நம஖க்கும் ஋ன்ட஧ல், அங்஭஑ சுண஧ஜந ங஧஘மசக் கூட்டிக்஬஑஧ண்டு ஭஛஧ங்஑ள். அ஘ற்஑஧ச ங஖ணடிக்ம஑ம஝ உ஖஭ச

஋டுங்஑ள்!‟

஋ன்ட஧ர்.

஬஛஧ண௃ஜன௉த்ண௃ணஜமச஝ில்

அ஘ன்஛ின்,

சுண஧ஜநங஧஘மசச்

஬ஓன்மச஭ஓர்த்஘சர்.

அஞசு அணமஞ,

ன௃஑ழ்஬஛ற்ட ஜன௉த்ண௃ணஞ஧ச ஖஧க்஖ர் ஭஑.ணி.஑நன௉ஷ்஗சுண஧ஜந, ஘ீணிஞஜ஧஑ப் ஛ரி஭ஓ஧஘மச ஬ஓய்஘஧ர். „இ஘நல்

ன௃ற்று

ண௅மஞ஝ீஞ஠நன்

஭ங஧ய் ஭ஜல்

அடநகுடந ஛கு஘ந஝ில்

஋ண௃வும் ஏர்

஬஘ரி஝

அல௅த்஘ம்

ணில்ம஠.

ஆச஧ல்,

஬஘ன்஛டு஑நடண௃.

ஜீ ண்டும் ஛ரி஭ஓ஧஘நத்ண௃ப் ஛஧ர்க்஑ ஭ணண்டும்!‟ ஋ன்ட஧ர்.

அம஘

இ஘ற்஑நம஖஭஝, ஖஧க்஖ர் ஬ஓரி஝மசனேம் ஬ஓன்று ஛஧ர்த்஘஧ர் சுண஧ஜநங஧஘ன். அணஞண௃ ஋க்ஸ்஭ஞ ஛஖ங்஑ம஡ ஋ல்஠஧ம் ஛஠ ஭஑஧஗ங்஑஡ில் மணத்ண௃ப் ஛஧ர்த்஘ ஖஧க்஖ர் ஬ஓரி஝ சின் ன௅஑த்஘நல் ஓற்றுத் ண௃஝ஞம் ஬஘ரிந்஘ண௃. ‟இ஖ண௃ ண௅மஞ஝ீஞ஠நன் ஭ஜ஭஠ ன௃ற்று ஭ங஧ய் ஛஧஘நத்஘நன௉க்஑நடண௃. உ஖சடி஝஧஑ அறுமண ஓந஑நச்மஓ ஭ஜற்஬஑஧ண்஖஧஑ ஭ணண்டும். ஌ற்஬஑ச஭ண ங஧ன்ம஑ந்ண௃ ஜ஧஘ங்஑ள்

ண஗஧஑நப் ீ ஭஛஧ய் ணிட்஖ச. இசினேம் ஑஧஠஘஧ஜ஘ம் ஬ஓய்஝஧஘ீர்஑ள்!‟ ஋ன்ட஧ர் அணர்.

஛஧ணம், சுண஧ஜநங஧஘னுக்கு ஋ன்ச ஬ஓய்ண஬஘ன்஭ட ன௃ரி஝ணில்ம஠. 1981-ஆம் ஆண்டு, ஜ஧ர்ச் ஜ஧஘ம், அணர் ஬஖ல்஠ந ஭஛஧஑஭ணண்டி஝ ஭ணம஠ ணந்஘ண௃. அங்஭஑னேம் என௉ ஭ஓ஧஘மச ங஖த்஘நப் ஛஧ர்த்ண௃ணி஖ ன௅஝ன்ட஧ர். அங்஭஑ ஛ிஞ஛஠ ஜன௉த்ண௃ணர் ஖஧க்஖ர் ஭஑஧஛ிச஧த், சுண஧ஜநங஧஘சின் ண௅மஞ஝ீஞம஠ப் ஛ரி஭ஓ஧஘மச ஬ஓய்ண௃ ஛஧ர்த்ண௃ணிட்டு, ஖஧க்஖ர் ஑நன௉ஷ்஗சுண஧ஜந ஬ஓ஧ன்சண௃ ஭஛஧஠஭ண, ”ண௅மஞ஝ீஞ஠நன் ஭ஜற்஛கு஘ந஝ில் அல௅த்஘ம் இன௉க்஑நடண௃. னென்று ஜ஧஘ங்஑ள் ஬஘஧஖ர்ந்ண௃ ஜன௉ந்ண௃஑ள் ஓ஧ப்஛ிட்டு ணிட்டு, ஛ின்சர் ஋க்ஸ்஭ஞ ஋டுத்ண௃ப் ஛ரி஭ஓ஧஘மச ஬ஓய்஝஠஧ம், ஑ணம஠ப்஛஖஧஘ீர்஑ள்!‟ ஋ன்ட஧ர்.

சுண஧ஜநங஧஘னுக்கு ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் அ஡வு ஑஖ந்஘ ஛க்஘ந உண்டு. அணர் ஋ப்஭஛஧ண௃ம் ஘ன் ஜீ ண௃ அ஠஧஘ந஝஧ச ஛ரிவு ஑஧ட்டி ணந்஘நன௉ப்஛ண௃ அணன௉க்கு ஙநமசவு

ணந்஘ண௃.

஬஛ரி஝

஬஛ரி஝

ஜன௉த்ண௃ணர்஑ள்

஋ல்஠஧ம்

இப்஛டி

஬ணவ்஭ணட஧ச ஑ன௉த்ண௃க்஑ள் கூடந஝஘நல், அணன௉க்கு ஜந஑வும் ஑ணம஠஝஧஑ப் ஭஛஧ய்ணிட்஖ண௃.

ஆஞம்஛த்஘ந஭஠஭஝

ஓஞ஗ம஖ந்஘நன௉க்஑஠஧஭ஜ஧ ஋ன்று

ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

ணன௉த்஘ப்஛ட்஖஧ர். ஋த்஘மச ஬஛ரி஝ கு஢ப்஛ஜ஧஑ இன௉ந்஘஧லும், அணரி஖ம் ஘஧ம்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘

அ஡ணற்ட

஛ரின௄ஞ஗ஜ஧஑ ஙம்஛ிச஧ர்.

஛க்஘ந

஘ம்மஜக்

஑஧ப்஛஧ற்றும்

஋ன்று

அப்஭஛஧ண௃, ஑ர்ங஧஖஑- ஜ஑஧ஞ஧ஷ்டிஞ ஋ல்ம஠ ஝ில் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஘ங்஑ந, ஛க்஘ர்஑ல௃க்கு அன௉ள்஛஧஠நத்ண௃க்஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்.

சுண஧ஜநங஧஘சின் ஓ஧ர்஛஧஑ அணஞண௃ ஬ஙன௉ங்஑ந஝ ஙண்஛ன௉ம், ஬஛ரி஝ண஧஡ின்

஛ஞஜ ஛க்஘ன௉ஜ஧ச ஭ஔ஧தந ஋ன்஛ணர், சுண஧ஜநங஧஘ன் ஛டும் ண௃ன்஛த்ம஘ ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஋டுத்ண௃ச் ஬ஓ஧ன்ச஧ர்.

அ஘ன்஛ின், ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஓந஠ ஜ஗ி ஭ஙஞம் ஑டும் ஜவுசம் அனுஓரிக்஑த் ஬஘஧஖ங்஑நணிட்஖஧ர்.

அப்஭஛஧ண௃ அணரின் ன௅஑஧ஞணிந்஘த்஘நல் ஌ற்஛ட்டின௉ந்஘ ஭஘஭ஔ஧ஜ஝ஜ஧ச எ஡ி, அமசணமஞனேம் ஆச்ஓரி஝த்ண௃க்குள் ஡஧க்஑ந஝ண௃. „அண௃ ஋ன்ச அப்஛டிப்஛ட்஖

என௉ ஛ிஞ஑஧ஓம்!‟ ஋ன்று சுற்டந இன௉ந்஘ணர்஑ள் ஬஑஧ஞ்ஓம் ஛஝ந்ண௃ கூ஖ப் ஭஛஧ச஧ர்஑ள்.

ஓற்று ஭ஙஞத்ண௃க்குப் ஛ிடகு, ஜவுசத்ம஘க் ஑ம஠த்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. ஋஘ந஭ஞ ஙநன்று஬஑஧ண்டின௉ந்஘ ஭ஔ஧தந ஜற்றும் ஑ண்஗ன் இன௉ணமஞனேம் அன௉஑நல் அம஢த்ண௃, „அணனுக்கு அ஬஘ல்஠஧ம் எண்ணும் ணஞ஧ண௃!‟ ஋ன்று ஜந஑வும் ஑ன௉ம஗ ஭஝஧டு, ஆச஧ல் அல௅த்஘ஜ஧஑ச் ஬ஓ஧ன்ச஧ர். ஭ஔ஧தந

இம஘த்

஬஘஧ம஠஭஛ஓந

னெ஠ம்

சுண஧ஜநங஧஘சி஖ம்

஬ஓ஧ல்஠,

அணன௉க்கு எ஭ஞ ஜ஑நழ்ச்ஓந! இசம் ஬஘ரி஝஧஘ ன௃த்ண௃஗ர்ச்ஓந! ஭ஔ஧தந஝ின் ண஧ர்த்ம஘஑ள் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ின் ண஧ய் ண஧ர்த்ம஘஑஡஧஑஭ண அணர் ஑஧஘நல் ணி஢, ஬ஜய்ஓந஠நர்த்ண௃ப் ஭஛஧ச஧ர். அன்மட஝

஘நசத்஘ந஠நன௉ந்ண௃,

ஜ஧ம஠஝ில்

஑஧ய்ச்ஓல்

ணன௉ணண௃

ஙநன்டண௃. ன௅஑த்஘நல் இன௉ந்஘ ஘஡ர்ச்ஓநனேம், ஭ஓ஧ர்வும், ஑ணம஠ ஭ஞம஑஑ல௃ம் ஬ஜள்஡ ஬ஜள்஡ அ஑ன்டச. உ஖ல் ஋ம஖ குமட ணண௃ம் ஙநன்டண௃. ன௅஑த்஘நல் என௉ ன௃஘ந஝ ஬஛஧஠நவு ணந்஘ண௃.

ஆச஧ல், ஭ஜ ஜ஧஘த்஘ந஠நன௉ந்ண௃ ஆஞம்஛ித்ண௃ணிட்஖ண௃.

ஏ஝஧஘

ஜறு஛டினேம் அணன௉க்கு உ஖ம்ன௃ ஛டுத்஘ இன௉ஜலும்,

஑஧ய்ச்ஓலும்

ணஞ

ஆஞம்஛ித்஘ச. ஭஑ஞ஡ ஆல௃சரின் குடும்஛ ஆ஭஠஧ஓ஑ஞ஧ச என௉ ஜன௉த்ண௃ணர், சுண஧ஜநங஧஘சின்

஛ம஢஝

஋க்ஸ்஭ஞ

஛஖ங்஑ம஡னேம்

ஜன௉த்ண௃ணக்

குடநப்ன௃஑ம஡னேம் ஛஧ர்த்ண௃ணிட்டு, ஜந஑ ஙணச ீ ஑ன௉ணி஝஧ல் இன்னும் ஓந஠ ஛஖ங்஑ள் ஋டுத்ண௃ப் ஛஧ர்த்஘஧ர்.

அந்஘ ஙநன௃஗ரின் ன௅஑ம் ணன௉த்஘த்஘நல் ஭஘஧ய்ந்஘ண௃. ஛஖த் ஘நல், ண௅மஞ஝ீஞ஠நன் ஭ஜல் ஛க்஑த்஘நல் ன௃஘ந஘஧஑ என௉ ஙந஢ல் ஬஘ரிந்஘ண௃. சுண஧ஜநங஧஘னுக்குப் ன௃ற்று ஭ங஧ய் இஞண்஖஧ம் ஑ட்஖ ஙநம஠ம஝ அம஖ந்ண௃ணிட்஖ண௃ ஋ன்றும், ஆச஧ல்

அறுமண ஓந஑நச்மஓம஝ அணர் ஘஧ங்கும் ஙநம஠஝ில் இல்ம஠ ஋ன்றும்

கூடநச஧ர். ‟உ஖சடி஝஧஑ ஑ன ஭ஜ஧஬஘ஞ஛ி ஋சப்஛டும் ஑஘நர் இ஝க்஑ ஓந஑நச்மஓ ஬஘஧஖ங்஑ ஭ணண்டும். அண௃கூ஖ இறு஘ந ஙநம஠ ண஠ந஝ிச஧ல் உண்஖஧கும் ஭ண஘மசம஝க் குமடக்஑த்஘஧ன் உ஘வும்!‟ ஋ன்ட஧ர். அணர் ஆல௃ஙன௉க்கு என௉ ஘சிக்குடநப்ன௃ம்

஋ல௅஘ந

அனுப்஛ிச஧ர்.

அ஘நல்,

னென்று

ஜ஧஘ங்஑ல௃க்குள்

சுண஧ஜநங஧஘சின் உ஝ின௉க்கு ஆ஛த்ண௃ ணஞக்கூடும் ஋ன்று குடநப்஛ிட்டின௉ந்஘஧ர். ஆல௃சர்

஘நன௉ஜ஘ந

஭ஔ஧஘ந

஬ணங்஑஖஧ஓ஠த்ண௃க்குத்

஘ன்

உ஘ணி஝஧஡ர்

சுண஧ஜநங஧஘ன் ஜீ ண௃ ஜந஑வும் ஛ரி஘஧஛ம் உண்஖஧஝ிற்று. ஜறு஛டினேம் ஬஖ல்஠ந

அ஑ந஠ இந்஘ந஝ ஜன௉த்ண௃ண ஜமசம஝த் ஬஘஧஖ர்ன௃஬஑஧ண்டு, னெத்஘ ஜன௉த்ண௃ணர் என௉ணரின் அனுப்஛ி,

ஆ஭஠஧ஓமச஝ின்஭஛ரில்

ஞ஝ில்஭ண

ஆஸ்஛த்஘நரி஝ில்

சுண஧ஜநங஧஘மச ஭ஓர்க்஑ச்

஬ஓன்மசக்கு

஬ஓய்஘஧ர்.

அங்஭஑,

சுண஧ஜநங஧஘சின் இ஘஝ம் ஜந஑வும் ஛஠஑ன சஜ஧஑ இன௉ப்஛஘஧஑வும், அ஘ன் ஑஧ஞ஗ஜ஧஑

இ஘஝த்஘நல்

ஞத்஘ம்

஭஘ங்஑நப்஭஛஧ய்,

஘஧ங்கும்

ஓக்஘நம஝க்

஑஖ந்஘ண௃ம் ஬ணடித்ண௃ ணிடும் ஭஛஧ன்ட அ஛஧஝ ஑ட்஖த்஘நல் இன௉ப்஛஘஧஑வும், ஬஛ரி஝ குண்ம஖த் ண௄க்஑நப் ஭஛஧ட்஖஧ர்஑ள்.

சுண஧ஜநங஧஘ன் ஙடுஙடுங்஑நப்஭஛஧ச஧ர். ஜீ ண்டும் ஙண்஛ர் ஭ஔ஧தந஝ி஖ம் ஘ன் ஙநம஠மஜம஝

஋டுத்ண௃ச்஬ஓ஧ல்஠ந,

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

ன௅மட஝ிடுஜ஧று

஭஑ட்டுக் ஬஑஧ண்஖஧ர். அ஘ன்஛டி, ஭ஔ஧தநனேம் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஜீ ண்டும் ஘ரிஓநத்ண௃, „சுண஧ஜநங஧஘சின் ஜமசணிக்கு ஜ஧ங்஑ல்஝ ஛ிமத ஭஑ட்஑ந஭டன், சுண஧ஜந!‟ ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠நக் குலுங்஑நக் குலுங்஑ந அல௅஘஧ர். ஛க்஘ரின்

அ஛஧஝

இன௉ப்஛஧஭ஞ஧? ஓநடநண௃

ஙநம஠ ஭ஙஞ

஬஘ரிந்ண௃ம், ஜவுசத்ண௃க்குப்

ஜ஑஧ ஛ின்,

஬஛ரி஝ண஧ ஸ்ச஧சம்

ன௃டப்஛ட்஖ர். ஭ஔ஧தந ஘ம்஛஘ந஝ர் ஛஝஛க்஘நனே஖ன் எண௃ங்஑ந ஙநன்டசர்.

சும்ஜ஧ ஬ஓய்஝ப்

ஙீர் ஙநமடந்஘ ஬஘஧ட்டி஝ில் இடங்஑ந ஙநன்ட ஬஛ரி஝ண஧, ஭ஔ஧தநம஝ அன௉஑நல் அம஢த்஘஧ர். சுண஧ஜநங஧஘ன் ஛ற்டந஝ ன௅ல௅ ணிணஞங்஑ம஡னேம் ஜீ ண்டும் என௉ ன௅மட ஬ஓ஧ல்஠ச் ஬ஓ஧ன்ச஧ர். ஛ிடகு என௉ ஘஖மண

ஙீரில் னெழ்஑ந ஋ல௅ந்஘஧ர். „அணனுக்கு என்றும் ஆ஛த்ண௃ ணஞ஧ண௃. அணனுக்கு இண௃ ன௃சர் ஔன்ஜம்!‟ ஋ன்று உத்஘ஞவு ஘ன௉ணண௃ ஭஛஧ன்று அன௉஡ிச஧ர்.

஭ஔ஧தந இம஘ சுண஧ஜநங஧஘னுக்குத் ஬஘ரிணித்ண௃, ம஘ரி஝ஜ஧஑ இன௉க்கும்஛டி ஭஑ட்டுக்஬஑஧ண்஖஧ர். ஙணச ீ

஑ன௉ணி஑஡ின்

஑஗ிப்ன௃,

ஜன௉த்ண௃ணர்஑஡ின்

஬஑டு,

ஙநன௃஗ர்஑஡ின்

஑ன௉த்ண௃க்஑ள் ஋ல்஠஧ம் அணன௉க்கு னென்று ஜ஧஘ங்஑஭஡ ஋ன்று ஙநர்஗஝ித்ண௃ ணிட்஖ ஛ிடகு, ஋ப்஛டித் ம஘ரி஝ஜ஧஑ இன௉ப்஛ண௃? ஋ந்஘ ஓக்஘ந஝஧ல் இம஘ ஜ஧ற்ட ன௅டினேம்? ஜறு஛டி,

஬஖ல்஠ந஝ில்

ங஧ட்஑ள்

15

஭ஓ஧஘மச஑ள்

ங஖ந்஘ச.

ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧஭஡ „அணனுக்குப் ன௃சர்ஔன்ஜம்‟ ஋ன்று கூடநணிட்஖ ஛ிடகு, அந்஘த் ஬஘ய்ணத்஘நன்

ண஧க்குக்கு

ஜறுண஧க்கு

உண்஭஖஧?

அ஘ற்஑஧ச

஛஠ன்஑ள்

஑நட்஖஭ண ஬ஓய்஘ச. ஋ல்஭஠஧மஞனேம் ணி஝ப்஛ில் ஆழ்த்ண௃ம் அ஡வுக்கு, ஏர் அற்ன௃஘஭ஜ ஙந஑ழ்ந்஘நன௉ந்஘ண௃. ஘நன௉ணசந்஘ன௃ஞத்஘நல் ஋டுத்஘ ஋க்ஸ்஭ஞ ஛஖த்஘நல் ஑஧஗ப்஛ட்஖

஑ன௉

ஜமடந்஘நன௉ந்஘ண௃.

ஙந஢ல்,

஬஖ல்஠ந஝ில்

஋டுத்஘

஛஖த்஘நல்

ன௅ற்டநலும்

஬஖ல்஠ந ஛ரி஭ஓ஧஘மச஝ின் ன௅டிணில், ஓந஠ ஋஘நர்஛஧ஞ஧஘ உண்மஜ஑ள் ஬஘ரி஝

ணந்஘ச. சுண஧ஜநங஧஘னுக்குப் ஛ிடணி஝ி஭஠஭஝ னெக்குத்஘ண்டில் ணம஡வு உண்டு.

அ஘ன்

஑஧ஞ஗ஜ஧஑,

அணன௉க்கு

ஔ஠஭஘஧தம்

஛ிடிக்கும்஭஛஧஬஘ல்஠஧ம் ஓ஡ி ஬ண஡ி஭஝ ணஞ஧ஜல், ண௅மஞ஝ீஞலுக்குள் ஭ஓர்ந்ண௃, உமடந்ண௃ ஭஛஧ய், அ஘ச஧ல்஘஧ன் ண௅மஞ஝ீஞ஠நல் அல௅த்஘ம் ஑஧஗ப் ஛ட்஖ண௃. அண௃஘஧ன் ஑ன௉ ஙந஢ல் ஭஛஧ல் ஋க்ஸ்஭ஞ஝ில் ஬஘ரிந்஘நன௉க்஑நடண௃. அம஘த்஘஧ன் ன௃ற்று ஭ங஧ய் ஋ச ணல்லுஙர்஑ள் ஘ணட஧ச ன௅டிவுக்கு ணஞக் ஑஧ஞ஗ஜ஧஑ இன௉ந்஘ண௃.

சுண஧ஜநங஧஘னுக்குத்

஘நன௉ணசந்஘ன௃ஞம்

ஜன௉த்ண௃ண

ஜமச஝ில்

என௉

ஓநறு

அறுமண ஓந஑நச்மஓ அ஡ிக்஑ப்஛ட்டு, அணர் ன௄ஞ஗ கு஗ம் அம஖ந்஘஧ர். னென்று ஜ஧஘஭ஜ

அணன௉க்கு

ஆனேட்஑஧஠ம்

஋ன்று

ன௃஑ழ்஬஛ற்ட

ஜன௉த்ண௃

ணர்஑ள்

஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉ந்஘஭஛஧ண௃ம், ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் அணர் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ அ஡ப்஛ரி஝ ஛க்஘ந அணமஞக் ஑஧ப்஛஧ற்டந஝ண௃.

அணர் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓசம் ஬ஓய்஝ச் ஬ஓன்ட஭஛஧ண௃, அணர் ஘ம் அன௉஑நல்

இன௉ந்஘

஑ண்஗சி஖ம்,

„சுண஧ஜநங஧஘ன்

ணந்஘நன௉க்஑஧஭ச,

஛஧ர்த்஘ந஝஧? ன௃ற்று ஭ங஧ய், அண௃ இண௃ன்னு அணமச ஛஝ன௅றுத்஘நட்஖஧஡஧஭ஜ?‟ ஋ன்று ஓநரித்ண௃க்஬஑஧ண்஭஖ ஭஑ட்஖஧ஞ஧ம்.

ஜ஑஧சின் ஑ன௉ம஗க் ஑஖஧ட்ஓம் ஑நம஖த்ண௃ணிட்஖஧ல், அ஘ற்கு ஭ஜல் ஭ணறு ஋ன்ச஘஧ன் ஭ணண்டும்?

Arul 25 : குரு ஡ரிசணம்! (Thenkalai Azhwar/Thumbikai Azhwar) ”ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஘சக்கு ஬ஙன௉க்஑ஜ஧ இன௉க்஑டண஧஑நட்஖னேம், ஘ன்மசச் சுத்஘ந இன௉க்஑டண஧஑நட்஭஖னேம்஘஧ன் ஑ன௉ம஗ ஑஧ட்டுண஧ர்னு ஙநமசச்ஓ஧, அண௃ ஘ப்ன௃. அணன௉க்கு ஋ப்஛வு஭ஜ ஔசங்஑஭ஜ஠ அ஛ரிஜந஘ஜ஧ச அன்ன௃ உண்டு. அணங்஑ ஑ஷ்஖ப்஛஖டம஘ப் ஬஛஧றுத்ண௃க்஑஭ண ஜ஧ட்஖஧ர். அணஞ஧஠ அம஘

ஓ஑நச்சுண்டு இன௉க்஑ன௅டி஝஧ண௃!” ஋ன்ட ஛ீடிம஑னே஖ன், ஛஠ ணன௉஖ங்஑ல௃க்கு ன௅ன்ச஧ல் ங஖ந்஘ ஙந஑ழ்ச்ஓந என்மட ணிணரித்஘஧ர் ஛ட்டு ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள்.

”஘நன௉ஜ஢நமஓஆழ்ண஧ர் ஛ிடந்஘ ஭க்ஷத்஘நஞம் ஘நன௉ஜ஢நமஓ. அந்஘ ஊன௉க்குப் ஛க்஑த்஘ந஭஠஭஝ ணெம்஛ல்னு என௉ ஑நஞ஧ஜம் இன௉க்கு. இங்஭஑, ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ என௉ன௅மட ன௅஑஧ஜநட்டின௉ந்஘஧ர். என௉ங஧ள்…

஘நன௉க்கு஡த்ண௃஠

ஸ்ங஧சம்

஛ண்஗ிட்டு,

஛க்஑த்஘ந஭஠஭஝

இன௉க்஑நட ஬஛ன௉ஜ஧ள் ஭஑஧஝ிலுக்கு ணந்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. அப்஭஛஧ ஜ஗ி 11 இன௉க்கும்; சுள்ல௃னு ஬ண஝ில் அடிச்ஓநண்டின௉ந்஘ண௃. சூடுன்ச஧ அப்஛டி஝ன௉ சூடு!

஭஑஧஝ில் ண஧ஓல்஠ ஬஛ரி஝ ஑஘வும், அண௃஭஠஭஝ ஓநன்ச஘஧ என௉ ஑஘வும் இன௉க்கும். அம஘த் ஘நட்டிண஧ஓல்னு ஬ஓ஧ல்லுண஧! அந்஘ ண஢ந஝஧ உள்஭஡ ஭஛஧ச ஬஛ரி஝ண஧, ஜ஘நம஠ எட்டி ஬஑஧ஞ்ஓம் ஙந஢ல் இன௉ந்஘ இ஖த்ண௃஠ ஭஛஧ய் அப்஛டி஭஝

ஓ஧ய்ஞ்சு

உட்஑஧ர்ந்ண௃ட்஖஧ர்.

அணன௉க்கு

஋஘ந஭ஞ

அடி஭஝ன்;

஬஛ரி஝ண஧ ஭஑க்஑டண௃க்கு ஋ல்஠஧ம் ஛஘நல் ஬ஓ஧ல்஠நண்டு இன௉ந்஭஘ன்.

஬ண஝ில் ஬ஙன௉ப்஛஧ ஬஑஧஘நச்ஓநண்டு இன௉ந்஘ இ஖த்ண௃஠ ஙநன்னுண்டின௉ந்஭஘ன். இன்னும்

஬஑஧ஞ்ஓ

஭ஙஞம்

அப்஛டி஭஝

ஙநன்னுண்டின௉ந்஘஧,

஑஧஭஠

஬஛஧சுங்஑நடும்஭஛஧஠

இன௉ந்ண௃ண௃.

அப்஛டி஝ன௉

சூடு!

஬஛ரி஝ண஧஑நட்஭஖

஭஛ஓநண்டின௉ந்஘ அ஭஘ ஭ஙஞம், ஘மஞ஭஝஧஖ சூடு ஬஛஧றுக்஑ட ணமஞக்கும் என௉ ஑஧ல், அப்ன௃டம் ஓட்டுன்னு அடுத்஘ ஑஧ல்… இப்஛டி஭஝ ஑஧ல்஑ம஡ ஜ஧த்஘ந ஜ஧த்஘ந ஬ணச்சு ஙநன்னு ஓஜ஧஡ிச்சுண்டின௉ந்஭஘ன்! ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧,

ஙம்஭ஜ஧஖

ஜசசு஠

஋ன்ச

இன௉க்குங்஑டம஘஭஝

஬஘ரிஞ்சுக்஑ட ஜ஑஧ன். ஋஘நர்஠ ஙநக்஑ட ஋ன்஭ச஧஖ ஙநம஠மஜ அணன௉க்குத் ஬஘ரி஝஧ஜ

இன௉க்குஜ஧?

ஓட்டுன்னு

஭஛ச்மஓ

ஙநறுத்஘நச

஬஛ரி஝ண஧,

”஬ண஡ி஝ி஠ ஋ன்ச஭ண஧ ஭஛ச்சு ஓத்஘ம் ஭஑க்஑ட ஜ஧஘நரி இன௉க்கு. ஋ன்சன்னு ஭஛஧ய்ப் ஛஧ர்த்ண௃ட்டு ணந்ண௃ ஬ஓ஧ல்லு!”ன்ச஧ர்.

ணிறுணிறுன்னு ஬ண஡ி஭஝ ணந்஭஘ன். ண஧ஓல்஠ ஙநன்னு ஋ட்டிப் ஛஧ர்த்஭஘ன். அங்஭஑ என௉ ணெத்஘ம்஛ண௃, இன௉ணெறு ஭஛ர் ஙநன்னுண்டின௉ந்஘஧. ஋ல்஠஧ன௉ம் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ம஡

஘ரிஓநக்஑நடண௃க்஑஧஑த்஘஧ன்

ஙநக்஑ட஧ங்஑ன்னு

஬஛ரி஝ண஧஑நட்஖ ணந்ண௃ ணிணஞத்ம஘ச் ஬ஓ஧ன்஭சன்.

ஆச஧

ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧஭஡஧,

஘ரிஓசத்ண௃க்கு஘஧஭ச

”அண஧

ணந்஘நன௉க்஑஧?!

ஜறு஛டினேம் ஋ன்மச அனுப்஛ிச஧ர்.

஋ண௃க்கு ஓரி஝஧

஭஘஧ணுச்சு.

ணந்஘நன௉க்஑஧? ஭஑ட்டுண்டு

ஸ்ண஧ஜந ண஧!”ன்னு

„அ஖஖஧… ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ல்டண௃஭஛஧஠, ஬ண஡ி஝ி஠ ஙநக்஑டண஧ ஋ல்஠஧ன௉ம்

ஸ்ண஧ஜந ஘ரிஓசத்ண௃க்கு ணந்஘நன௉க்஑஠஧ம், இல்ம஠஝஧? ஙஜக்குத் ஭஘஧஗஧ஜ ஭஛஧ச்஭ஓ! ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓசம் ஛ண்஗த்஘஧ன் ணந்஘நன௉க்஑஧னு ங஧ச஧஭ண ஋ப்஛டி ஙநமசச்சுக்஑஠஧ம்?‟ ஋ன்று ஭஝஧ஓநச்ஓ஛டி, ண஧ஓல் ஛க்஑ம் ங஑ர்ந்஭஘ன். ”அப்஛டி஭஝

ம஑஭஝஧஖,

அண஧ள்஠஧ம்

஬ண஝ில்஠

ஙநக்஑ட஧஡஧,

஋ன்஑நட்஖

஭஛ஓநண்டு

ஙநக்஑ட஧஡஧னு ஛஧ர்த்ண௃ண்டு ண஧”ன்ச஧ர் ஬஛ரி஝ணர். „ஙீ

ஜட்டும்஘஧ன்

஑஧ல்

சூட்஭஖஧஖

ஙந஢ல்஠

ஙநக்஑ட஘஧

ஙநமசக்஑டந஭஝஧?! உன்மசப்஭஛஧஠ ஋த்஘மச ஭஛ன௉ ஬ண஝ில்஠ ஑஧ல்஑டுக்஑ ஙநன்னுண்டின௉க்஑஧னு

உசக்குத்

஬஘ரி஝஭ண஗஧ஜ஧?‟ன்னு஘஧ன்,

஬஛ரி஝ண஧ ஋ன்மச அனுப்஛ிமணச்ஓ ஜ஧஘நரி ஭஘஧஗ிச்சு ஋சக்கு.

ஜ஑஧

ஔசங்஑ கூட்஖ஜ஧ ஙநன்னுண்டின௉ந்஘ இ஖த்ண௃க்கு ணந்஭஘ன். ”஋ல்஠஧ன௉ம் ஭஑஧஝ிலுக்கு

ஸ்ண஧ஜந

஘ரிஓசத்ண௃க்கு

ணந்஘நன௉க்஭஑஡஧…

஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓநக்஑ ணந்஘நன௉க்஭஑஡஧?”ன்னு ஭஑ட்஭஖ன். ஘ரிஓசம்

”஬஛ரி஝ண஧ம஡

஛ண்஗ி,

ஆஓனர்ண஧஘ம்

இல்஠,

ஜ஑஧

ண஧ங்குடண௃க்கு஘஧ன்

ணந்஘நன௉க்஭஑஧ம்”னு ஭஑஧ஞ஥஧ ஛஘நல் ஬ஓ஧ன்ச஧. ஏடி ணந்ண௃ ஬஛ரி஝ண஧஑நட்஖ ணித஝த்ம஘ச் ஬ஓ஧ன்஭சன். அணர்

உ஖஭ச

”இங்஭஑

஋ல்஠஧மஞனேம்

ஜ஘ந஭஠஧஖

ஙந஢ல்

உட்஑஧ர்ந்ண௃க்குங்஭஑஧”ன்ச஧ர். ஬ண஝ி஠நன்

உக்஑நஞத்ம஘த்

உள்஭஡

ணி஢டண௃.

அனுப்஛ிமணக்஑ச்

஋ல்஠஧ன௉ம்

஘஧ங்஑ன௅டி஝஧ஜ

஬ஓ஧ன்ச஧ர்.

அப்஛டி஭஝

஘ணிச்ஓ

ஙந஢ல்஠

஋ன்஭ச஧஖

ஙநம஠மஜம஝க் ஑ணசிச்ஓ அ஭஘ ஭ஙஞம், ஬ண஡ி஭஝ ஔசங்஑ ஙநன்னுட்டின௉க் ஑நடம஘னேம், அணங்஑ல௃ம் ஬ண஝ில்஠ ஑ஷ்஖ப் ஛டுண஧ங்஑஭஡ங்஑நடம஘னேம்

஬஛ரி஝ண஧ ஭஝஧ஓநச்சு, அணங்஑ம஡ உ஖஭ச உள்஭஡ அனுப்஛ச் ஬ஓ஧ன்ச஧ர் ஛஧ன௉ங்஭஑஧, அ஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧஭஡஧஖ ஬஛ன௉ங்஑ன௉ம஗.

இம஘க் ஭஑ட்஑டண௃க்கு ஬ஞ஧ம்஛ச் ஓநன்ச ணித஝ம்஭஛஧஠த் ஬஘ரி஝஠஧ம். ஆச஧, ஋ந்஘ என௉ ஓநன்ச ணித஝த்ண௃஭஠னேம் ண௅ணுக்஑ஜ஧ச ஛஧ர்மண஭஝஧டு, ஔசங்஑ ஭ஜ஠ ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஑஧ட்டிச அன்ம஛னேம் அக்஑மடம஝னேம்஘஧ன் ங஧ஜ இங்஭஑ ன௅க்஑ந஝ஜ஧ ஑ணசிக்஑ணும்.

கூட்஖த்஭஘஧டு ஭஛ஓநண்டின௉ந்஘ ஭ஙஞத்ண௃஠, ”ஙீ ஭஛஧ய் ஭஑஧஝ிம஠ச் சுத்஘நப் ஛஧ர்த்ண௃ட்டு

ண஧”ன்னு

஋ன்மச

அனுப்஛ிச஧ர்.

஬஛ரி஝ண஧

எவ்஬ண஧ண்ணுக்கும் ஌஘஧ணண௃ உள் அர்த்஘ம் எண்ணு இன௉க்கும்.

உத்஘ஞவு

ங஧ன் ஛ிஞ஧஑஧ஞத்ம஘ ண஠ம் ணந்஘ப்஛, அங்஭஑ ஛ிள்ம஡஝஧ர் ஓந்ஙந஘நம஝ப் ஛஧ர்த்஭஘ன். ஆச்ஓரி஝ன௅ம் கு஢ப்஛ன௅ஜ஧ இன௉ந்஘ண௃. ஬஘ன்஑ம஠ ங஧ஜத்஭஘஧஖ ஑஧ட்ஓந ஘ந்஘஧ர் ஛ிள்ம஡஝஧ர். ஬஛ன௉ஜ஧ள் ஭஑஧஝ில்஠ ஛ிள்ம஡஝஧ர் ஋ப்஛டி? ஘ம஠ம஝ப் ஛ிய்ச்சுண்஭஖ன். ஭஝஧ஓநக்஑ ஭஝஧ஓநக்஑, ஛஘ந஭஠ ஑நம஖க்஑ம஠.

஭஑஧஝ிம஠ச் சுத்஘ந ன௅டிச்சு, ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஋஘ந஭ஞ ணந்ண௃ ஙநன்஭சன். ஋ன்மச என௉஑஗ம் உத்ண௃ப் ஛஧ர்த்஘஧ர்.

஬஘ன்஑ம஠

”஋ன்ச…

஛ிஞஜநச்சுட்டி஭஝஧?

ங஧ஜம்

மணஷ்஗ண

஭஛஧ட்஖

஛ிள்ம஡஝஧ர்

ஓம்஛ிஞ஘஧஝ப்஛டி

இன௉க்஑஧஭ஞனு

அணமஞ

„ண௃ம்஛ிக்ம஑

ஆழ்ண஧ர்‟னு ஬ஓ஧ல்லுண஧!”னு ணி஡க்஑ம் ஬ஓ஧ல்஠நட்டுச் ஓநரிச்ஓ஧ர் ஬஛ரி஝ண஧.

Arul 26: அருள்க஥ா஫ிகள் (Arul Mozhigal ) வ௃

஑஧ஞ்ஓந

஑஧ஜ஭஑஧டி

வ௃ஜத்

ஔ஑த்குன௉

ண஢ந஑஡ில்

஛஧ணங்஑ள்

ஓஞஸ்ண஘ந ஸ்ண஧ஜந஑஡ின் அன௉ள்஬ஜ஧஢ந஑ள். ங஧ம்

ங஧ன்கு

஑஧ரி஝ங்஑ள்

஬ஓய்ணண௃,

ண஧஝ிச஧ல்

வ௃ஓந்஘நஞ஭ஓ஑஭ஞந்஘நஞ

஬ஓய்஑ந஭ட஧ம்.உ஖஠நச஧ல்

஭஛஧ய்

஭஛சுணண௃,

஘ீ஝

஬ஓ஧ல்஠த்஘஑஧஘

ண஧ர்த்ம஘஑ம஡ ஬ஓ஧ல்ணண௃, ஜச஘நல் ஬஑ட்஖ ஋ண்஗ங்஑ம஡ ஙநமசப்஛ண௃, ஛஗த்஘நன்

னெ஠ம்

஛஧ணச்

஬ஓ஝ல்஑ம஡ச்

஬ஓய்ணண௃.

இந்஘

ங஧ன்஑நன்

னெ஠ஜ஧஑஭ண ஙன்மஜ ஬ஓய்஝ ங஧ம் ஛஢஑ ஭ணண்டும். ஜற்டணர்஑ல௃க்கு

உ஛஑஧ஞம் ஬ஓய்ண஘ற்஭஑஧, ஑஖வுல௃க்கு ஬஘஧...ண்டு ஬ஓய்ண஘ற்஭஑஧ உ஖ம஠ப் ஛஝ன்஛டுத்஘஠஧ம்.ண஧஝ிச஧ல்

஛஑ண஧சின்

ங஧ஜங்஑ம஡

உச்ஓரிக்஑

஭ணண்டும். ஜசம் ஘஧ன் ஑஖வுள் குடி ஬஑஧ள்ல௃ம் இ஖ம். அம஘ ங஧ம் என௉ குப்ம஛த்

஬஘஧ட்டி஝஧க்஑நணிட்஭஖஧ம்.

அம஘

சுத்஘ம்

஬ஓய்ண௃

஑஖வும஡

ணற்டநன௉க்஑ ீ ஬ஓய்஝ ஭ணண்டும். அவ்ண஧று ஬ஓய்ண௃ ஙநம்ஜ஘ந஝஧஑ இன௉க்஑ ஭ணண்டும்.

என௉

஍ந்ண௃

ஙநஜந஖ஜ஧ணண௃

ங஧ம்

஘ந஝஧சம்

஬ஓய்஝஠஧ம்.

஛஗த்஘நச஧ல் ஌ம஢஑ல௃க்கு உ஘ணி ஬ஓய்஝஠஧ம். ஑஖வுல௃க்கு ஬஘஧ண்டு ஬ஓய்னேம் ஑஧ரி஝ங்஑ல௃க்஑஧஑ச் ஬ஓ஠ணி஖஠஧ம்.

Arul 27: ஧ாள஥ஸ்஬஧ம் - அரிசி ளச஥ிக்க ஆர஠ (S Order to Stock Rice in Rameshwaram Sankara Mutt - Miracle) 1964

ம்

ணன௉த

ஆஞம்஛த்஘ந஭஠஭஝

ஜ஖த்ண௃க்கு

அரிஓந

னெட்ம஖

உ஛஝ஜ஡ிப்஛ணர்஑ம஡, ஞ஧஭ஜஸ்ணஞத்஘நலுள்஡ ஙஜண௃ ஜ஖த்ண௃க்கு அ஘மச அனுப்ன௃ம்஛டி஝஧஑ ஬஛ரி஝ண஧ ஑ட்஖ம஡஝ிட்டு ணந்஘஧ர்஑ள்.஋஘ற்க்஑஧஑ இப்஛டி அங்஭஑ ஌஑ஜ஧஑ ஸ்஖஧க் ஬ஓய்஝ ஬ஓ஧ல்஑நட஧ர் ஋ன்று ஜ஖த்ண௃ ஜ஧஭சஔன௉க்கு ன௃ரி஝ணில்ம஠. இண௃ ணித஝ஜ஧஑ அணன௉க்கு ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஜசஸ்஘஧஛஭ஜ

ணந்ண௃ ணிடு஭ஜ஧ ஋னும்஛டி஝஧ச ஓந்஘ர்஛ங்஑ள் ஌ற்஛ட்஖ண௃ண்டு. அச஧லும் ஬஛ரி஝ண஧

எ஭ஞ

ஞ஧ஜ...஭்ஸ்ணஞத்஘நல்

஛ிடிண஧஘ஜ஧஑

஑஧ல்

஭ஓர்க்஑

ஆ஝ிஞம்

னெட்ம஖஑ம஡

஬ஓய்஘஧ர்.

அவ்ண஧ண்டு டி஬ஓம்஛ர் ஑ம஖ஓந஝ில் ஞ஧஭ஜஸ்ணஞத்஘நல் ஑டும் ன௃஝ல் ணஓநற்று, ீ ஛஧ம்஛ன்

஛஧஠ம்

஘஑ர்ந்஘ண௃.

஘னுஷ்஭஑஧டி

னெழ்஑ந஝ண௃.

஑஖஠நன்

஬஑஧ந்஘஡ிப்ம஛ ஜீ டந ஞ஧஭ஜஸ்ணஞத்஘நற்கு உ஗வு ஛ண்஖ம் அனுப்ன௃ணண௃ இ஝஠஧஘

஑஧ரி஝ஜ஧஝ிற்று.

இந்஘ ஛஝ங்஑ஞ சூ஢஠நல், ஞ஧஭ஜஸ்ணஞத்஘நல் ஓநக்஑ந ஬஑஧ண்஖ ஆ஝ிஞஜ஧஝ிஞம்

உ஘ஞம் ஙநமட஝ உ஘ணி ஛ண்஗ி஝ண௃....ஆம்......஛஠ ஜ஧஘ங்஑஡஧஑ ஬஛ரி஝ண஧ உத்஘ஞவுப்஛டி அங்கு ஭ஓ஑ரித்ண௃ மணக்஑ப்஛ட்஖ 250 னெட்ம஖ அரிஓந஘஧ன்.

Arul

28:

க஬ள்பிச்

கசாம்தில்…

குங்கு஥ப்

தி஧சா஡ம்!

Tippirajapuram Blessing கும்஛஭஑஧஗த்ண௃க்கு

அன௉஑நல்

உள்஡ண௃

஘நப்஛ிஞ஧ஔன௃ஞம்.

அ஢஑ந஝

இந்஘

஑நஞ஧ஜத்஘நன் ஓநடப்ன௃- அக்ஞ஦஧ஞம். ஭ண஘ ஛஧஖ஓ஧ம஠னேம் அமஜந்ண௃ள்஡ இந்஘ ஑நஞ஧ஜத்஘நல்,

஭ண஘

ணிற்஛ன்சர்

ஆ஑ந஭஝஧ர் ண஧ழ்ந்஘சர்.

஑ள்

ஜற்றும்

ஓ஧ஸ்஘நஞ

஛ண்டி஘ர்஑ள்

஑ட்டுக் குடுஜநனேம் ஑ல௅த்஘நல் ன௉த்஘நஞ஧ட்ஓன௅ஜ஧஑ ஜ஧஗ணச் ஓநறுணர்஑ள் ஛஠ர் இங்கும் அங்குஜ஧஑ ஏடி஝஧டி ணிம஡஝஧டுண஭஘ அத்஘மச அ஢கு! அண௃ ஜட்டுஜ஧? அக்ஞ஦஧ஞ ணட்டு ீ ண஧ஓல்஑஡ில்… ஑஧ம஠- ஜ஧ம஠ இஞண்டு

஭ணம஡னேம் ஑஧ணிக் ஭஑஧஠ங்஑ள் ஙநமடந்஘நன௉க்கும். அக்ஞ஦஧ஞப் ஬஛ண்஑ள், ஘ீ஛஭ஜற்டந

சு஭஠஧஑ங்஑ம஡ப்

஘நன௉ணிம஖ஜன௉ண௄ர், ஑நஞ஧ஜங்஑ள். ஭ஙஓநத்஘஧ர்.

஑஧ஞ்ஓந

஛஧டுணர்.

஭஑஧ணிந்஘ன௃ஞம் ஜ஑஧

இ஭஘

஭஛஧ல்

ஆ஑ந஝மணனேம்

஬஛ரி஝ண஧ள்

இந்஘

஘நன௉ணிஓஙல்லூர்,

அ஢கு

஑நஞ஧ஜங்஑ம஡

஘ணல௅ம்

஬஛ரிண௃ம்

என௉ன௅மட, ஘நப்஛ிஞ஧ஔன௃ஞத்஘நல் ன௅஑஧ ஜநட்டின௉ந்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள். இந்஘ ஑நஞ஧ஜத்ண௃ ஜக்஑ள், ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஜநகுந்஘ ஛க்஘ந மணத்஘நன௉ந்஘சர். என௉ ங஧ள்… „ஔ஝ ஔ஝ ஓங்஑ஞ ஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ‟ ஋னும் ஭஑஧தம் ன௅஢ங்஑, ஭ஜச஧ணில் (஛ல்஠க்கு) ண஘நனே஠஧ ீ ணந்஘஧ர் ஑஧ஞ்ஓந ஬஛ரி஝ண஧ள். ண஢ந஬ஙடு஑

ண஧ம஢ஜஞன௅ம் ஜ஧ணிம஠த் ஭஘஧ஞ஗ங்஑ல௃ம் ஑ட்஖ப்஛ட்டின௉ந்஘ச. ணடு஑ள் ீ ஭஘஧றும் ண஧஝ி஠நல் ஭஑஧஠ஜநட்டு, ஘ீ஛஭ஜற்டந மணத்஘நன௉ந்஘சர். எவ்஬ண஧ன௉

ணட்டு ீ

ண஧ஓ஠நலும்

஭ஜச஧

ஙநன்டண௃.

அந்஘஗ர்஑ள்

஭ண஘

ஜந்஘நஞங்஑ம஡ ன௅஢ங்஑நசர்; ன௄ர்஗ கும்஛த்ம஘த் ஬஘஧ட்டு ஆஓநர்ண஘நத்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள். அமசணன௉ம் அணமஞ ஙஜஸ்஑ரித்஘சர்.

஬ஜள்஡ ங஑ர்ந்ண௃ ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ண௃ ஭ஜச஧. இந்஘ ஙநம஠஝ில்… ஘சணந்஘ர் என௉ணர், ஘சண௃ ணட்டில் ீ ஛ஞ஛ஞப்ன௃ம் ஛஘ட்஖ன௅ஜ஧஑ இன௉ந்஘஧ர். „஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓநக்஑ ஭ணண்டும்‟ ஋ன்று ஋ண்஗ி, ன௄ர்஗ கும்஛த்ண௃க்஑஧஑ ஬஛ட்டிக்குள்

மணத்஘நன௉ந்஘

஬ணள்஡ிச்

஬ஓ஧ம்ம஛

஋டுத்ண௃க்

ம஑஝ில்

மணத்ண௃க்

஬஑஧ண்஖஧லும் „ஊ஭ஞ கூடி஝ின௉க்கும் இந்஘ ஭ணம஡஝ில் ண஧ஓலுக்கு ணந்ண௃ ஬஛ரி஝ண஧ம஡

஘ரிஓநக்஑

ஜன௉஑நச஧ர்.

஭ணண்டுஜ஧?‟

஋ன்று

ஓநந்஘நத்஘஛டி

஘ணித்ண௃

அணஞண௃ ணட்டு ீ ண஧ஓ஠நன் ன௅ன் ஙநன்டண௃ ஭ஜச஧. ணட்டுக்குள் ீ இன௉ந்ண௃

஘஝க்஑த்ண௃஖ன் ஋ட்டிப் ஛஧ர்த்஘ ஘சணந்஘மஞப் ஛஧ர்த்ண௃, „ண஧ இங்஭஑…‟ ஋ன்஛ண௃ ஭஛஧ல் மஓம஑ ஑஧ட்டிச஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள்!

஛஘டநப் ஭஛஧ச ஘சணந்஘ர், ம஑஝ில் மணத்஘நன௉ந்஘ ஬ணள்஡ிச் ஬ஓ஧ம்ன௃஖ன்,

ஏடி

ணந்஘஧ர்.

஬஛ரி஝ண஧ம஡

஬ஙன௉ங்஑ந

஛வ்஝ஜ஧஑

ஙநன்ட஧ர்.

ம஑஝ி஠நன௉ந்஘ ஬ஓ஧ம்ம஛ „஬ணடுக்‟஬஑ச ஛ிடுங்஑நச஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள்.

அணரின்

஘சணந்஘ன௉க்குத் ண௄க்஑நண஧ரிப் ஭஛஧ட்஖ண௃. „இந்஘ ஬ஓ஧ம்ம஛ அ஠ம்஛஭ண஧, ஘ீர்த்஘ம் (஘ண்஗ர்) ீ ஙநஞப்஛஭ண஧ இல்ம஠஭஝…‟ ஋னும் குற்ட உ஗ர்ச்ஓந஝ில் கூசிக் குறு஑ந ஘ம஠ ஑ணிழ்ந்ண௃ ஙநன்ட஧ர் ஘சணந்஘ர்.

஛ல்஠க்஑நல் மணத்஘நன௉ந்஘ குங்குஜப் ஛ிஞஓ஧஘த்ம஘ என௉ ஛ிடி அள்஡ி ஋டுத்஘ ஬஛ரி஝ண஧ள்,

஘சணந்஘ரின்

஬ணறும்

஬ணள்஡ிச்

஬ஓ஧ம்஛ினுள்

அணரி஖ம் ண஢ங்஑ந, ”«க்ஷஜஜ஧ இன௉” ஋ன்று ஆஓநர்ண஘நத்஘஧ர். உ஖஭ச

஬஛ரி஝ண஧஡ின்

ஙஜஸ்஑ரித்஘஧ர்

஘சணந்஘ர்.

ன௅ன்

஬ஙடுஞ்ஓ஧ண்஑நம஖஝஧஑

அணஞ஧ல்

஭஛ஓ஭ண

஭஛஧ட்டு,

ணில௅ந்ண௃

ன௅டி஝ணில்ம஠.

஬஛஧஠஬஛஧஠஬ணச ஑ண்஗ில் ஙீர் ஬஛ன௉஑நற்று. ஓந஠ ஙநஜந஖ங்஑ல௃க்குப் ஛ிடகு ஘ன்மச ஆசுண஧ஓப்஛டுத்஘நக் ஬஑஧ண்஖ ஘சணந்஘ர், „குன௉ ஜ஑஧ ஬஘ய்ண஭ஜ…‟ ஋ன்று ஭஛ஓ ன௅ற்஛ட்஖஧ர். ஆச஧ல், ஬ஜல்஠ந஝ ன௃ன்சம஑னே஖ன், „஭஛஧஑஠஧ம்‟ ஋ன்஛ண௃ ஭஛஧ல் மஓம஑ ஑஧ட்டிச஧ர் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ள். ஭ஜச஧ ங஑ர்ந்஘ண௃.

ஊர் ஜக்஑ல௃க்கு ஆச்ஓரி஝ம்! „அ஖… ஛க்஘ந ஓநஞத்ம஘னே஖ன் ஋ல்஭஠஧ன௉ம் ன௄ஞ஗கும்஛ம் அ஡ித்஘஭஛஧ண௃, அணற்மடத் ஬஘஧ட்டு ஜட்டு஭ஜ ஆஓனர்ண஘நத்஘ ஬஛ரி஝ண஧ள்,

இந்஘

ஆஓனர்ண஘நக்஑நட஧஭ஞ?

஘சணந்஘ன௉க்கு ஛ஞண஧஝ில்ம஠…

஋ன்று ஭஛ஓநக் ஬஑஧ண்஖சர்.

ஜட்டும் ஘சணந்஘ர்

குங்குஜம்

஬஑஧டுத்ண௃

அ஘நர்ஷ்஖ஓ஧஠ந஘஧ன்‟

உண்மஜ஘஧ன்!

ஓனன௉ம்

ஓநடப்ன௃ஜ஧஑

ண஧ழ்ந்஘

஘சணந்஘ர்,

ஓஜீ ஛த்஘நல்

஬ங஧டித்ண௃ப் ஭஛஧ய் ணி஖… இம஘஝டுத்ண௃ ஬ண஡ி஭஝ ணன௉ணண௃ம் இல்ம஠; ஋ணமஞனேம்

ஓந்஘நப்஛ம஘னேம்

஘ணிர்த்ண௃

ணந்஘஧ர்.

அணஜ஧சத்஘஧ல்

ணட்டி஭஠஭஝ ீ அம஖ ஛ட்டுக் ஑ந஖ந்஘஧ர். அ஘ச஧ல்஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ள் ண஘நனே஠஧ ீ ணந்஘஭஛஧ண௃ம் ஬ண஡ி஭஝ ணஞ ஘஝ங்஑நச஧ர் ஘சணந்஘ர்.

இம஘ உ஗ஞ஧ஜ஠஧ இன௉ப்஛஧ர் ஬஛ரி஝ண஧ள்? அந்஘ ஘சணந்஘ர் ண஧ழ்ந்ண௃

஬஑ட்஖ணர் ஋ன்஛ம஘ அடநந்஘ணர், ண஘நனே஠஧ணின் ீ ஭஛஧ண௃ அணமஞ அம஢த்ண௃, அணர்

ம஑஝ில்

ன௃ரிந்஘஧ர். ஓந஠

இன௉ந்஘

ஜ஧஘ங்஑஡ில்…

஬ஓ஧ம்஛ில்

஘சணந்஘ரின்

குங்குஜத்ம஘னேம்

குடும்஛ம்

஬ஜள்஡

ண஢ங்஑ந

அன௉ள்

ன௅ன்஭சடந஝ண௃.

஛டிப்஛டி஝஧஑ ஬ஓல்ணம் ஭ஓஞ… ஜீ ண்டும் ஘ம஢த்஭஘஧ங்஑ந஝ண௃ ஘சணந்஘ரின் குடும்஛ம். ஛ம஢஝ ஙநம஠ம஝ ணி஖ இன்னும் ஛஠ ஛டி ன௅ன்஭சடநச஧ர்! இம஘஝டநந்஘ ஘நப்஛ிஞ஧ஔன௃ஞம் ஜக்஑ல௃க்கு ஬஛ரி஝ண஧ள் ஜீ ண௃ இன௉ந்஘ ஛க்஘நனேம்

அன்ன௃ம் ஛஠ ஜ஖ங்கு அ஘ந஑ரித்஘ண௃.

ஓம஛஝ில் ஭஘஧ற்஛ணர்஑ல௃ம், ஬ஔ஝ிப்஛ணர்஑ல௃ம் ==================================

Arul 29:

சரத஦ில் ள஡ாற்த஬ர்களும், கஜ஦ிப்த஬ர்களும் (Winning and Loosing )

஑஧ஞ்ஓந ஜ஑ன் ஛஠ ணித஝ங்஑஡ில் ஋டுத்஘ ங஖ணடிக்ம஑஑ள் ஝஧வும் ஙம்மஜ இப்஭஛஧ண௃ம் ஛ிஞஜநக்஑ மணக்஑நன்டச

என௉ ஓஜ஝ம் ஆந்஘நஞ஧ணில் இன௉ந்ண௃ ணந்஘ ஛஠ ணித்ண஧ன்஑ள் ஬஛ரி஝ண஧ ன௅ன்ச஧ள் அஜர்ந்஘நன௉ந்஘஧ர்஑ள் அந்஘ ணித்ண஧ன்஑ள் ஋ல்஠஧ன௉ம் ஬ஜத்஘ ஛டித்஘ணர்஑ள் ஘ங்஑ள் ஬ஓ஧ல்஠஭ணண்டி஝ம஘ ஑஗஬ஞன்ட ீ குஞ஠நல் ஓற்று உஞக்஑஭ண ஬ஓ஧ல்லுண஧ர்஑ள் என௉

ணித஝த்ம஘

஬ஓ஧ல்லுண஧ர்஑ள்

஋டுத்ண௃க்஬஑஧ண்஖஧ல் அண௃வும்

ஆல௃க்கு

஘ங்஑ள்

என௉

஑ன௉த்ம஘

஑ன௉த்ண௃஘஧ன்

஌ற்றுக்஬஑஧ள்஡கூடி஝ண௃ ஋ன்று அடித்ண௃ ஬ஓ஧ல்லுண஧ர்஑ள் . ஌டக்குமட஝ ஛஘நமசந்ண௃ ஭஛ர் க஧சணெல்஑ம஡ ஛ற்டந஝ ணிண஧஘ம் - ஌டக்குமட஝ "஛ட்டி ஜன்டம்" ஭஛஧ல் ஋ன்று மணத்ண௃க்஬஑஧ள்ல௃ங்஑஭஡ன்.

இன௉ ஛கு஘ந஑஡஧஑ ஛ிரிந்ண௃ ணிண஧஘ம் ங஖த்஘நச஧ர்஑ள் ஜந஑வும்

஬஛஧றுமஜ஝஧஑

஬஛ரி஝ண஧ அம஘

஭஑ட்டுக்஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர் எவ்஬ண஧ன௉ணன௉ம்

஘ங்஑ள் ஑ட்ஓநம஝ ஋டுத்ண௃ ஬ஓ஧ல்லும்஭஛஧ண௃ அண௃ ஘஧ன் ஓரி ஋ன்று ஙநமசக்஑ ஭஘஧ன்றும்

஋ல்஠஧ன௉ம் ஭஛ஓந எய்ந்஘஧ர்஑ள் இவ்ண஡வு ஭ஙஞம் ஬஛஧றுமஜ஝஧஑ ஘஧ங்஑ள்

஭஛ஓந஝ம஘஬஝ல்஠஧ம் இந்஘ ஜ஑஧ன் ஭஑ட்டுக்஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧஭ஞ இணர் ஋ன்ச ஬ஓ஧ல்஠ப்஭஛஧஑நட஧஭ஞ஧? அஜர்ந்஘நன௉ந்஘஧ர்஑ள் .

஋ன்று

அணஞண௃

஘நன௉ன௅஑த்ம஘

஛஧ர்த்஘ண஧று

஭஠ஓ஧஑ ன௃ன்சம஑த்஘ண஧று ஜ஑஧ன் என௉ ஓந஠ ண஧ர்த்ம஘஑஡ில் ஘சக்஭஑

உரித்஘஧ச அந்஘ அமஜ஘ந஝஧ச குஞ஠நல் ஬ஓ஧ல்஠ந ன௅டித்஘஧ர்

அந்஘ ஓஜ஝த்஘நல் ஜ஖த்஘நல் ஭ண஘ம் ஛஝ின்று ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ ஜ஧஗ணன் என௉ணன்

ஜ஑஧னுக்கு

ணிஓநடநக்஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ன் ஬ஓ஧ல்஠க்஭஑ட்஖

஬ஓ஧ல்஠நணிட்஖஧ன் .

அந்஘

஛ின்ச஧ல் ஬஛ரி஝ண஧ ஜ஧஗ணன்

ஙநன்று஬஑஧ண்டு

அணன௉க்கு

஋ன்று

ண஧ய்ணிட்டு

அந்஘ "ஆ஦஧"

ண஧ர்த்ம஘஑ம஡

஬஛ரி஝ண஧ ஬ஜண௃ண஧஑ அணமச ஘நன௉ம்஛ி ஛஧ர்க்஑நன்ட஧ர் ஛ிடகு ஛஘நல் ஌ண௃ம் ஭஛ஓ஧ஜல் ஘நன௉ம்஛ிக்஬஑஧ண்஖஧ர் , அ஭஘ ஓஜ஝த்஘நல் ஆந்஘நஞ஧ணில் இன௉ந்ண௃ ணந்஘ ஛ண்டி஘஧ர்஑ள் ஝஧ணன௉ம் ஋ல௅ந்஘சர் அ஘நல் என௉ணர் ஜட்டும் "ங஧ங்஑ள் இவ்ண஡வு ஭ஙஞம் ஭஛ஓந஝஘ற்கு ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ என௉ ஓந஠ ண஧ர்த்ம஘஑஡ில் ஛஘நல் ஬ஓ஧ல்஠ந ணிட்டீர்஑ள் அ஘ச஧ல் ங஧ங்஑ள் ஭஛ஓந஝஬஘ல்஠஧ம் ஘ண஭ட஧ ஋ன்஑நட ஍஝ம் ஋ங்஑ல௃க்குள் ஋ல௅஑நன்டண௃ இப்஭஛஧ண௃ ங஧ங்஑ள் ன௃டப்஛ட்டு ஭஛஧ய்

ஙன்ட஧஑

ணிண஧஘நத்஘

ஓந்஘நக்஑நன்஭ட஧ம் ஋ன்ட஧ர் .

஛ிடகு

ங஧ம஡ ஬஛ரி஝ண஧ம஡

ணந்ண௃

ணித்ண஧ன், ஜ஑஧சி஖ம் ஑஧ட்டி஝ அ஖க்஑ம் ஛க்஘ந ன௄ர்ணஜ஧சண௃ ஬஛ரி஝ண஧

அணர்஑ல௃க்கு அன்஭஛஧டு ணிம஖ ஬஑஧டுத்ண௃ அனுப்஛ிணிட்டு அன்மட஝ ஙம஖

ன௅மட ன௄மஔ஑ம஡ ஋ல்஠஧ம் ஑ணசிக்஑ ஆஞம்஛ித்஘஧ர் ஋ல்஠஧ம் ன௅டி஝ இஞவு ஬ணகு

஭ஙஞஜ஧஑நணிட்஖ண௃

ணில்ம஠

஬஛ரி஝ண஧

஛டுத்ண௃ணிட்஖஧ர்

,ஆச஧ல்

ண௄ங்஑

஑஧ம஠஝ில் ஋சக்஬஑஧ன௉ ஛ய்஝ன் ணிஓநடநக்஬஑஧ண்டு இன௉ந்஘஧஭ச அணமச

கூப்஛ிடு ஋ன்று ஜ஖த்ண௃ ஓநப்஛ந்஘நக்குக் ஑ட்஖ம஡஝ிட்஖஧ர்

அணன் அம஢க்஑ப்஛ட்஖஧ன் இந்஘ ஭ஙஞத்஘நல் ஜ஑஧ன் ஘ன்மச ஋஘ற்க்஑஧஑

அம஢க்஑நட஧ர் ? ஋ன்று அணன் ணந்஘஧ன் ணந்஘ணசி஖ம் ஬஛ரி஝ண஧ ஭஑ட்஖஧ர் "஑஧த்஘஧஠ ஓ஘ஸ்஠ ஋ன்ச ஬ஓ஧ன்஭ச"? "ங஧ன் என்னும் ஬ஓ஧ல்஠஠ந஭஝" அணன் அ஢ ஆஞம்஛ித்஘஧ன் ஛ிடகு சு஘஧ரித்ண௃க்஬஑஧ண்஖஧ன் ஑஧ம஠஝ி஠

"ங஧ன்

ஓ஘ஸ்஠

உட்஑஧ர்ந்஘ண௃

இன௉ந்஘஭஛஧ண௃

ணித்ண஧ன்஑ள்

஋ல்஠஧ம் ஭஛ஓநச஧, ஭஛ச்சு ன௅டிஞ்ஓண௃க்கு அப்ன௃டம் அணர்஑ல௃க்கு ஛஘ந஠஧஑ ங஧ன் ங஧லு ண஧ர்த்ம஘ ஬ஓ஧ன்஭சன் , அம஘ ஭஑ட்டுட்டு "ஙீ ஆ஦஧ன்னு ஬ஓ஧ன்஭ச இல்ம஠஝஧" "ஆஜ஧" "஬஛ரி஝ ணித்ணத் ஓம஛஠ ஬ஔ஝ிக்ஞணங்஑ல௃ம் ஑நம஖஝஧ண௃ , ஭஘஧க்ஞணங்஑ல௃ம் ஑நம஖஝஧ண௃ , ணித஝ங்஑ம஡ ஋ல்஠஧ன௉ம் ஑ற்றுக் ஬஑஧ள்஑நட஧ர்஑ள் இன௉

஛க்஑ன௅ம்

஬ஓ஧ன்஭சன் ஋ல்஠஧ம்

஭஛ஓந஝ம஘

ணச்சுண்டு

ங஧ன்

ங஧஭஠

ண஧ர்த்ம஘஘஧ன்

"அப்஭஛஧ ஙீ ஆ஦஧ன்னு ஬ஓ஧ன்ச஘஧஠ அணங்஑ ஭஛ஓநசண௃

஘ப்ன௃ங்஑ட

ஜ஧஘நரினேம்

,

ங஧ன்

஭஛ஓநசண௃

஘஧ன்

ஓரிங்஑ட

ஜ஧஘நரினேம் ஆ஑நடண௃ இல்ம஠஝஧? ஬஛ரி஝ ணித்ணத் ஓம஛஠ இப்஛டி஬஝ல்஠஧ம் ஭஛ஓப்஖஧ண௃ ஬஘ரினேஜ஧"

ஜ஧஗ணன் ன௃ரிந்ண௃஬஑஧ண்஖஧ன் ஜ஑஧மச ண஗ங்஑ந ணிம஖ ஬஛ற்ட஧ன்

Arul 30: ஞாணிகபின் தார்ர஬ (Gnanigal Parvai) ஞ஧ஜ஑நன௉ஷ்஗ர் இம஡கர்

ஜ஖த்஘நல்

஘ன்ச஧ர்ண

ஊ஢ந஝ஞ஧ய்

஛஗ின௃ரினேம்

அந்஘

என௉ ஑ம஖஝ில் ஭ணம஡ ஬ஓய்ண௃ ஬ஓ஧ற்஛ ஓம்஛஡ம் ஬஛ற்று

ணந்஘஧ர். அணர் என௉ ஛ின௉ம்ஜஓ஧ரி அணர் ஜச஘நல் அப்டி஛ட்஖ என௉ ஛க்஘ந ஓத்஘ம் ஭஛஧ட்டு ஭஛ஓந அடந஝஧஘ணர் ஛க்஘நம஝ ஘ணிஞ அணன௉க்கு ஭ணறு என்றும்

஬஘ரி஝஧ண௃ ஜ஖த்஘நன் ண௃டணி஑ள் அணன௉க்கு ஬஑஧டுத்஘ ஜரி஝஧ம஘ அணர்஑ள் அணன௉க்கு அ஡ித்஘ ஙற்ஓ஧ட்ஓந ஛த்஘நஞம் அந்஘

இம஡கன்

என௉

ஜ஖த்஘நற்கு ணந்஘நன௉ந்஘஧ர்

஘஖மண

஑ஞ்ஓந

அ஘ந஑ஜ஧ச

ஜ஑஧மச

கூட்஖ம்

஛க்஘ர்஑ள்

ஙநன்டநன௉ந்஘஧ர்஑ள் இம஡கனும் ணரிமஓ஝ில் ஙநன்ட஧ர் ஜ஑஧ன்

உட்ன௃டத்஘நல்

஛க்஘ர்஑ல௃க்கு

ஆஓந

஘ரிஓநக்஑

ண஢ங்஑ந

ணரிமஓப்஛டி அந்஘ இம஡கர் ஜ஑஧ன் ன௅ன் ணந்ண௃ ஙநன்ட஧ர்

஑஧ஞ்ஓந

ணரிமஓ஝ில்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்

஘நடீ஬ஞச ஜ஑஧சி஖ம் என௉ ஜ஧று஘ல் ஘ன் இன௉க்ம஑ம஝ ணிட்டு ஋ல௅ந்ண௃ ஬ண஡ி஭஝ ணந்஘ணர் ஋஘ந஭ஞ ஙநன்று஬஑஧ண்டின௉ந்஘ அந்஘ இம஡கன் ம஑ம஝ ஛ிடித்ண௃ ஘ன்னு஖ன் அம஢த்ண௃ப் ஭஛஧ச஧ர்

ஜ஖த்ண௃ ஓம்ப்ஞ஘஧஝ம் ஑஧ஞ஗ஜ஧஑ ஜ஑஧ன் ஝஧மஞனேம் ஬஘஧டுண஘நல்ம஠ ஆஓ஧ஞஜ஧ச

அந்஘஗ர்஑ள் ஜட்டும் ஬ஙன௉க்஑ஜ஧஑ இன௉ந்ண௃ ம஑ங்஑ர்஝ம்

஬ஓய்஝ ன௅டினேம் ஋ச஭ண ஋ல்஭஠஧ன௉க்கும் அ஘நர்ச்ஓந

சுற்டநலும் ஙநன்டநன௉ந்஘ ஛க்஘ர்஑ள் ன௅஑த்஘நல் ஬஘ரிந்஘ கு஢ப்஛த்ம஘ ஛஧ர்த்஘ ஜ஑஧ன் இணன் ஜந஑வும் உ஝ர்ந்஘ணன் ஋ன்஛ம஘ உ஗ர்த்ண௃ம் ணம஑஝ில் மஓம஑ ஬ஓய்ண௃ அந்஘ ண஧஠ந஛மஞ ஘ன் அன௉஭஑ அஜர்த்஘நக் ஬஑஧ண்஖஧ர் , ஘சக்கு ஭஛஧ட்஖ என௉ ஜ஧ம஠ம஝ அணன௉க்கு அ஗ிணித்ண௃ ஘ம஠஝ில் ஜ஠ர் ஑நரீ஖ன௅ம் மணத்ண௃ அ஢கு ஛஧ர்த்஘஧ர் . ஛ிடகு ஛ிஞஓ஧஘ன௅ம் ஬஑஧டுத்ண௃ அந்஘ இம஡கமஞ ஆஓநர்ண஘நத்ண௃ அனுப்஛ிச஧ர் . இ஘ற்க்கு ஋ன்ச ஑஧ஞ஗ம் ?

ப்ன௉ம்ஜகசி஑ள் உள்஡ம஘த்஘஧ன் ஊடுன௉ணி ஛஧ர்஑நட஧ர்஑ள் இம஡கசின் உள்஡ம் ஋ப்஛டி஛ட்஖ண௃ ஋ன்஛ம஘ ஜ஑஧ன் அடநந்஘நன௉க்஑நட஧ர் அ஘ற்க்கு இண௃஭ண ஓ஧ட்ஓந

஛஠ணன௉஖ங்஑ல௃க்கு ஛ிடகு எ஬ண஧ன௉ அம்ஜண஧மஓனேம் ஑஧ஓந஝ில்

஛க்஘ர்஑ல௃க்கு அன்ச஘஧சம் ஬ஓய்னேம் ஬஛஧றுப்ம஛ ஌ற்டநன௉஑நன்ட஧ர்

ஆ஝ிஞம்

஭ஜலும் ஛க்஘ர்஑ம஡ குமடந்஘ ஬ஓ஠ணில் ஑஝ி஠஧஝ ஝஧த்஘நமஞக்கு அம஢த்ண௃ ஬ஓல்லும் ஬஛ன௉ம் ஭஛ற்மடனேம் ஬஛ற்டநன௉஑நன்ட஧ர் அந்஘ இம஡க஧ர் அணர்

இன்சன௅ம்

ப்ன௉ம்ஜஓ஧ரி஘஧ன்

஘ன்ச஧ர்ண ஬஘஧ண்஖ர்஘஧ன்

ஞ஧ஜ஑நன௉ஷ்஗஧

ஜ஖த்஘நன்

Arul 31 : ஡ண்டம் (Thandam) ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ன௅ன்ச஧ல் என௉ ங஧ள் ஑஧ம஠஝ில்

இம஡கன் என௉ணன்

அல௅஘஛டி ஙநன்று ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ ஑ரிஓசத்ண௃஖ன் அணமச ணிஓரி஘஧ண௃ம் அணசண௃ அல௅ம஑ ஭ஜலும் அ஘ந஑ஜ஧஝ிட்ட்று

ஓற்று ஬஛஧ன௉ண௃ அணன் ஘ன்மச ஛ற்டந ஬ஜண௃ண஧஑ ஬ஓ஧ன்ச஧ன் , ஛டிப்ன௃

ன௅டிந்ண௃

இஞண்டு

ணன௉஖ங்஑஡஧஑நனேம்

஑நம஖க்஑ணில்ம஠ ணட்டில் ீ

உள்஡ணர்஑ள்

இன்னும்

஌ச்சும்

஭ணம஠

஭஛ச்சும்

஘஧ங்஑

ன௅டி஝ணில்ம஠ , அப்஛ ஋ப்஛ ஛஧த்஘஧லும் ஋ன்மச " ஘ண்஖ம் ஘ண்஖ம்னு" குத்஘ந ஑஧ட்டிண்டு இன௉க்஑஧ர் ஜசசுக்கு ஬ஞ஧ம்஛ ஭ண஘மச஝஧ இன௉க்கு அ஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ ஑நட்஖ ஬ஓ஧ல்஠ந ஆஓநர்ண஧஘ம் ண஧ங்஑நண்டு ஭஛஧஠஧ம்னு ணந்஭஘ன் ஋ன்று ஑ஞ஑ஞத்஘ குஞ஠நல் ஬ஓ஧ன்ச஧ர் .

஑ன௉ம஗஭஝஧டு ஛஧ர்த்஘ ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ என௉ ஛க்஑ஜ஧஑ உட்஑஧ஞ ஬ஓ஧ன்ச஧ர் அன்மட஝ அனுஷ்஖஧சங்஑ம஡ ன௅டிக்஑ ஭ணண்டும் அல்஠ண஧

஬஘஧஖ர்ந்ண௃ ஘சண௃ ஬ஓங்஭஑஧஠஧஑ ஘ந஑ல௅ம் ஘ண்஖ம் ஋ன்று ஋ல்஭஠஧ஞ஧லும் அம஢க்஑ப்஛டும்

஬ஓங்஭஑஧லு஖ன்

ணன்சம் அஜர்ந்ண௃ இன௉ந்஘஧ர்

அப்஬஛஧ல௅ண௃ என௉ணர்

அஞசுத்ண௃மட஝ில்

஬஛ரி஝ண஧ம஡

஋ல்஭஠஧ன௉க்கும்

஑஧ட்ஓந

உ஝ர் ஛஘ணி஝ில் இன௉ந்஘

஘ரிஓநக்஑

ணந்஘நன௉ந்஘஧ர்

அ஡ித்஘

இன்ஔநசி஝ர்

அணமஞ

஛஧ர்த்஘

ஜ஑஧ன் ன௃ன்சம஑த்஘஧ர் , ணந்஘நன௉ந்஘ இன்ஔநசி஝ன௉க்஭஑஧ ஜசம் ஙநமடந்஘ உற்ஓ஧஑ம் , ஘஧ன் ம஑஝ில் இன௉ந்஘ ண௃ஞணஞ ஘நன௉க்஭஑஧ம஠ அணரி஖ம் ஑஧ட்டி

இ஘ற்க்கு ஬஛஝ர் ஋ன்ச ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர் ?

இன்ஔநசி஝ர் "஘ண்஖ம் " ஋ன்ட஧ர் ஜந஑ ஛஗ிண஧஑ இண௃க்கு உன்ச஧஠ என௉ ஭ணம஠ ஭஛஧ட்டு ஘ஞன௅டினேஜ஧ ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர் ஜ஑஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ல்஠டண௃ ஋சக்கு ன௃ரி஝஠஭஝

ஜ஑஧ன் ஘ன் அன௉஑நல் ஋ட்஖ இன௉ந்஘ இம஡கமச அம஢த்ண௃ இணனுக்கு என௉

஭ணம஠ ஭஛஧ட்டு குடுப்஛ி஝஧? ஋ன்ச

இணமச

கூப்஛ி஖ஞ஧஡஧ம்

ணட்டில் ீ

஋ல்஠஧ன௉ம்

"

஘ண்஖ம்

஘ண்஖ம்

"

஭ச

஬஛ரி஝ண஧ உத்஘ஞவு ஭஛஧ட்஖ ஭஛஧஘஧஘஧ அண௃க்஑஧஑த்஘஧஭ச ஑஧த்ண௃ண்டு

இன௉க்஭஑஧ம் ஋ன்ட஧ர் இன்ஔநசி஝ர் . ஓரி

என௉

஘ண்஖த்ண௃க்கு

஘ண்஖த்ண௃க்கு

஭ணம஠

஭ணம஠

஑நம஖ச்ஓநடுத்ண௃

இல்ம஠ன்னு

இசி஭ஜ

஬ஓ஧ல்஠நட்டு

இந்஘

஘ன்

ம஑஝ி஠நன௉ந்஘ ஬ஓங்஭஑஧ம஠ சுணற்டநன் ஛க்஑ம் ஓ஧ய்த்ண௃ மணத்ண௃ ணிட்டு ஬ஓ஧ன்ச ண஧ர்த்ம஘஑ள் இமண "஘ண்஖ம் ஞக்மக்ஷ

஘ண்஖ம்னு" ,

஑ரிச்சு

஬஑஧ட்஖ஞ஧஭஡

ப்ன௉ம்ஜச்ஓரி஑ல௃க்கும்

ஞக்மக்ஷ

அண௃஘஧ன் .

஋ங்஑ல௃க்கும்

ஞ஧ஔ஘ண்஖த்ண௃க்கு

அ஖ங்஑நத்஘஧ன் ஭஠஧஑த்ம஠஭஝ ஙீ஘ந ஙந஝஧஝ங்஑ள் இன௉ந்஘ண௃ .

ஈஸ்ணஞ ஓநன௉ஷ்டி஝ில் ஋ண௃வு஭ஜ உ஛஭஝஧஑ஜ஧சண௃஘஧ன் ஘ண்஖ஜநல்ம஠

஋ன்ட஧ர்

Arul 32: சாத்஬க஥ாண ீ தக்஡ி (Bakthi – Sathvigam) ஘நன௉ச்ஓந஝ில் என௉ ஛க்஘ர் ன௃ம஑ப்஛஖க்஑஧ஞர் ஓநடந஝ ஸ்டுடி஭஝஧ மணத்஘நன௉ந்஘஧ர் ணட்டில் ீ ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஛஖ம் ஛ிஞ஘஧சஜ஧஑ இன௉க்கும் .

஘நசன௅ம் ஑஧ம஠஝ில் ஋ல௅ந்ண௃ கு஡ித்ண௃ணிட்டு ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஛஖த்ண௃க்கு ஬ஙய்஭ணத்஘ந஝ம் ஛ம஖த்ண௃ணிட்டு ஘஧ன் ஋ந்஘ ஭ணம஠ம஝னேம் ஬஘஧஖ங்குண஧ர் உ஘டு஑ள் ஋ப்஬஛஧ல௅ண௃ம் ஜ஑஧஬஛ரி஝ண஧

ங஧ஜ஧மண

உச்ஓரித்ண௃க்஬஑஧ண்஭஖ இன௉க்கும் என௉ ஘஖மண ஬஛ரி஝ண஧

஬ஓய்஘நன௉ந்஘஧ர் அண௃஭ண஧

ஆந்஘நஞஜ஧ஙந஠஘நலுள்஡

உஷ்஗ப்ஞ஭஘ஓம்

஬஑஧ண்டின௉ந்஘ண௃

஬ண஝ில்

஑ர்னுலுக்கு

ணிஔ஝ம்

஑டுமஜ஝஧஑ ஬஑஧ல௃஘நக்

஘நன௉ச்ஓந஝ில் இன௉ந்஘ இந்஘ ன௃ம஑ப்஛஖ ஑ம஠கன௉க்கு ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓநக்஑ ஭ணண்டும் ஋ன்ட ஆமஓ ணந்஘ண௃ அன்று ஑஧ம஠ ஞ஝ி஠நல் ன௃டப்஛டும் ன௅ன் என௉ ஖ம்஛஡ரில் சூ஖஧ச ஛஧ம஠ மணத்ண௃ணிட்டு ஑ந஡ம்஛ிணிட்஖஧ர் .

஑ர்னு஠நல் அ஡வுக்கு அ஘ந஑ஜ஧ச ஛க்஘ர் கூட்஖ம் , ஋ங்கு ஘நன௉ம்஛ிச஧லும் ஜக்஑ள் ஬ணள்஡ம் ன௃ம஑ப்஛஖ ஑ம஠கஞ஧ல் உள்஭஡ ஬ஓல்஠ ன௅டி஝ணில்ம஠

ஓற்று ஜ஗ல் ஭ஜ஖஧஑ இன௉ந்஘ என௉ இ஖த்஘நல் ஌டந ஙநன்று ஜ஑஧மச ஘ரிஓநக்஑

ன௅஝ற்ஓநத்஘஧ர் , ஬ணய்஝ி஠நன் ஘஧க்஑ம் ஑஧ம஠ சு஖஭ண ஑ன ஭஢ இடங்஑நணிட்஖஧ர் ஓரி ஓற்று கூட்஖ம் குமடந்஘ண௃ம் ஜ஧ம஠ ணந்ண௃ ஜ஑஧மச ஘ரிஓநக்஑஠஧ம்

஋ன்று ஙநமசத்ண௃ ஑ந஡ம்஛ிணிட்஖஧ர்

இவ்ண஡வு ண௄ஞம் ணந்ண௃ம் ஜ஑஧மச ஘ரிஓநக்஑ ன௅டி஝ணில்ம஠஭஝ ஋ன்ட

஌க்஑ம் அணர் ஜசஓநல் இன௉ந்஘ண௃

ஓற்று ண௄ஞம் ஭஛஧சண௃ம் ஘ன்மச ஝஧஭ஞ஧ அம஢ப்஛ண௃ ஭஛஧ல் உ஗ர்ந்ண௃

஘நன௉ம்஛ி ஛஧ர்க்஑

என௉ ஛க்஘ர் ஭ண஑ஜ஧஑ இணரி஖ம் ஏடி ணந்஘஧ர் , ஙீங்஑ ஘நன௉ச்ஓந஭஠ந்ண௃ ஘஧஭ச ணந்஘நன௉க்஑ன ங்஑ "அஜ஧ம் " ஬஛ரி஝ண஧ உங்஑ம஡ அம஢ஓநண்டு ணஞ ஬ஓ஧ன்ச஧ர் ஋ன்மச஝஧ ? ஙீங்஑ ஭஛஧஭஖஧க்ஞ஧஛ர் ஘஧஭ச ? "அஜ஧ம்" அப்஛டி஬஝ன்ட஧ல் ண஧ன௉ங்஑ள் ணி஖஧ப்஛ிடி஝஧஑

அணமஞ

அம஢த்ண௃க்஬஑஧ண்டு

ஙநறுத்஘நச஧ர் அந்஘ ஓநஷ்஝ர் ம஑஑ம஡ கூப்஛ி஝ண஧று

஬஛ரி஝ணர்

ன௅ன்

஑ண்஑஡ில் ஙீர் ஬஛ன௉க்஬஑டுத்ண௃ ஏ஖ ன௃ம஑ப்஛஖ ஙநன௃஗ர் ஘ன்மச ஜடந்ண௃ அங்஭஑ ஙநன்ட஧ர் அணமஞ ஌ட இடங்஑ என௉ ன௅மட ஛஧ர்த்஘ ஜ஑஧ன் "஋ன்மச ஛஧ர்க்஑ணும்னு

இவ்ண஡வு ஋ன்ட஧ர்

ண௄ஞம்

ணந்஘நன௉க்஑

஛஧ர்க்஑ஜ

஭஛஧ச஧

஋ன்சப்஛஧ அர்த்஘ம்

"

கும்஛ல் ஙநமட஝ இன௉ந்஘ண௃ அ஘஧ன் ஬஑஧ஞ்ஓம் குமடஞ்ஓவு஖ன் ணஞ஠஧ம்னு

஋ன்று இல௅த்஘஧ர் ன௃ம஑ப்஛஖க்஑஧ஞர் ஓரி ஓரி ஓ஧ப்஛ிட்஖஭஝஧ ஓ஧ப்஛ிட்஭஖ன்

ஓந஠ ணிச஧டி஑ள் ஘஧ஜ஘த்஘நற்கு ஛ின் ஜ஑஧ன் ஭஛ஓநச஧ர் " ஋ன் ண஧ம஝ ஛஧ர்த்஘ந஭஝஧"?

ங஧க்ம஑ ஬ண஡ி஭஝ ஙீட்டு஑நட஧ர் சூடு ஛ட்஖ண௃ ஭஛஧ல் ஓநணந்ண௃ இன௉ந்஘ண௃ உ஘஬஖ல்஠஧ம் கூ஖ ன௃ன்ச஧஝ிடுத்ண௃ ஋ன் ஬஘ரினேஜ஧ ? ன௃ம஑ப்஛஖ ஙநன௃஗ன௉க்கு ன௃ரி஝ணில்ம஠ "

ஙீ

஛஧ம஠

சூ஖஧

ணச்சுட்டு

இல்ம஠஝஧ அ஘஧ன் ஋ன்ட஧ர் ஘நன௉ஓநக்஑஧ஞன௉க்கு

஘஧ன்

ஓ஧ஷ்஖஧ங்஑ஜ஧஑

ஜ஑஧சின்

அணஓஞ

ன௃டப்஛டும்

அப்஭஛஧ண௃஘஧ன் ஙநமசணிற்கு ணந்஘ண௃

ஜன்சினேங்஑ள் ஋ன்று ஑஘டநச஧ர்

அணஓஞஜ஧

஭஛஧ண௃

஑஧஠நல்

஘஧ன்

ணில௅ந்ண௃

஑ந஡ம்஛ி

ணந்ண௃ட்஭஖

மணத்஘

஛ம஖஝ல்

஛ிஞ஭஛஧

஋ன்மச

஋ந்஘஡வுக்கு ஛க்஘ந இன௉ந்஘நன௉ந்஘஧ல் ஜ஑஧ன் அந்஘ ஛஧ம஠ ன௉ஓந஘நன௉ப்஛஧ர் ஋ன்஛ம஘ ஓற்஭ட ஋ண்஗ிப்஛஧ன௉ங்஑ள் அண௃ ஓ஧த்ண஑ஜ஧ச ீ ஛க்஘ந

ஆண்஖ண஭ச ஙீ஘஧ன் ஋சக்கு ஋ல்஠஧ம் ஋ன்று ஙநமசக்கும் ஛க்஘ந ..

Arul 33: ஥஠ி-஥ந்த்஧-ஔ஭஡ம் என௉

஬஛ண்,

஘ம்஛஘நனேம்,இ஡ம் ஬ணறும்

உ஖ல் ...

குச்ஓந

஬஛ண்ணும்

ஜ஧஘நரி

஛஠ணசஜ஧஑ ீ

ண஡ர்ச்ஓநனேம்

஬ஓய்ண஘஧,஭ணண்஖஧ஜ஧ன்஭ச ஬஛ரி஝ண஧ள்

஬ஓ஧ல்஠ந஝

கூறுணம஘ப்

஭஛஧ல்

இன௉ந்஘ண௃.

஛ண்஗னும்.இணல௃க்குக்

ன௃ரி஝ம஠.஬ஞ஧ம்஛க்

அடநவுமஞ஝ில்

஭஛஧஠,னென்று

ணந்஘஧ர்஑ள்.

இன௉ந்஘஧ள்.ண஝சுக்஭஑ற்ட

இல்ம஠

அனுக்஑நஞ஦ம்

"஬஛ரி஝ண஧

஘ரிஓசத்ண௃க்கு

஑ல்஝஧஗ம்

கு஢ப்஛஧ஜ஧

இன௉க்கு."

ஜ஗ி-ஜந்த்ஞ-ஐத஘ம்

ணம஑஝஧ச

ஓந஑நச்மஓ஑ள்

஋ன்று

இன௉ந்஘ச.

1.கும்஛஭஑஧஗ம் ஜ஑஧ஜ஑க் கு஡க்஑மஞ஝ில் ஑஧ஓந ணிசுணங஧஘ர் ஭஑஧஝ில்

இன௉க்கு.அங்஭஑,ஜ஑஧ஜ஑ப் ஬஛ண்டு஑ள் ஋ன்று ஌ல௅ ஭஘ணம஘஑ள் ஓந்ஙந஘ந இன௉க்கு.அந்஘ச்

ஓநம஠஑ல௃க்கு

஭ங஭ணத்஝ம் ஛஧ர்ண஘ந

2]சு஝ம்ணஞ஧ அம஘ப்

ஜந்த்ஞம்

ணஸ்஘நஞம்

஋ன்று

஭஛஧஠,ணிண஧஦த்ம஘க்

ஜந்த்ஞங்஑ல௃ம்

உண்டு.

உங்஑

3]஬஛ண்ணுக்கு

உ஖ல்

ன௃ஷ்டி

என௉

கூட்டி ணட்டு ீ

ஓ஧ர்த்஘ந

஭஘ணி

஬஛஧ங்஑ல் ஬ஓய்஝ணும்.

ஜந்த்ஞம்

மணக்஑நட மண஘ீ஑மஞக்

இன௉க்கு.

஭ணட

ஓந஠

஬஑஧ண்டு,இந்஘

ஜந்த்ஞங்஑ம஡ ஆ஝ிஞம் ஆவ்ன௉த்஘ந ண஘ம் ீ ஔ஛ம் ஬ஓய்஝ச் ஬ஓ஧ல்஠ணும். ஭ணணும்ச஧..ங஧ட்டு

மணத்஘ந஝ரி஖ம்

஭஛஧஑ணும். அணர் ஭஠஑ந஝ம் ஛ண்஗ிக் ஬஑஧டுப்஛஧ர்.அம஘ச் ஓ஧ப்஛ிட்஖஧ ஛஠ம் ணந்ண௃டும்.

"஑ல்஝஧஗ம்

஬஛ண்ணுக்கு

஬ஞ஧ம்஛

ஙன்ச஧

ங஖க்கும்."

ஓந்஭஘஧தம்.

஭஑ட்டுக்

஘ன்னும஖஝

஬஑஧ண்டின௉ந்஘ ஙல்ண஧ழ்வுக்குப்

஬஛ரி஝ண஧ள் ஙல்ண஧க்கு என்஭ட ஭஛஧ண௃ம் ஋ச ஋ண்஗ிச஧ள். ஏஞ஧ண்டுக்குப் ணிண஧஑ஜ஧஑ந,஘ன்

஛ின்,உ஖ல் ஑஗ணன௉஖ன்

ணந்ண௃,

ஙன்ட஧஑த் ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு

஬஛ன௉க்கு஖ன் ணந்஘சம் ஬ஓய்஘஧ள், ஜ஧ஔந குச்ஓநப் ஬஛ண்.

஭஘டந, ஙன்டநப்

Arul 34: ஥காப்கதரி஦஬ரின் ள஡சப்தற்று - ஥ணி஡ ள஢஦ம் என௉ன௅மட

„஘நன௉ண஧஖மச‟

஋ன்னும்

ஊரி஠நன௉ந்ண௃

஛க்஘ர்஑ள்

கூட்஖ம்

஬஛ரி஝ண஧ம஡த் ஘ரிஓநக்஑ ணந்஘ண௃. ஬஛ரி஝ணர்஑ள் அன்று ஑஧ஷ்஖ ஬ஜௌசம் இன௉ந்஘஧ர். அ஘஧ணண௃, என௉ ஓநறு ஓப்஘ம் கூ஖ ஋ல௅ப்஛஧ஜல், ன௅ல௅மஜ஝஧ச

஬ஜௌசத்஘நல் இன௉ப்஛஧ர். ணன௉஖த்஘நல் என௉ங஧ள் அணர் இப்஛டி ஑஧ஷ்஖ ஬ஜௌசம் இன௉ப்஛ண௃ ண஢க்஑ம். ன௅ப்஛ண௃ ணன௉஖ங்஑ல௃க்கும் ஭ஜ஠஧஑ அணர் ஑ம஖ப்஛ிடித்ண௃ ணந்஘ ண஢க்஑ம் இண௃. என௉ன௅மட, அன்மட஝ ஛஧ஞ஘ப் ஛ிஞ஘ஜர்

஘நன௉ஜ஘ந இந்஘நஞ஧஑஧ந்஘ந ணந்஘ ஓஜ஝த்஘நல்கூ஖ப் ...஬஛ரி஝ணர் ஘ம் ஬ஜௌச ணிஞ஘த்ம஘ ணிட்டுக் ஬஑஧டுக்஑ணில்ம஠. அன்மடக்குத் ஘நன௉ண஧஖மச ஊரி஠நன௉ந்ண௃ ணந்஘நன௉ந்஘ ஛க்஘ர் கூட்஖த்஘நல்

ஓங்஑ஞன் ஋ன்஛ணன௉ம் இன௉ந்஘஧ர். அணர் ஛ிரிட்டிஷ் ஆட்ஓந஝ின்஭஛஧ண௃ ஭஘ஓ ணிடு஘ம஠க்஑஧஑ப் ஭஛஧ஞ஧டி, ஆங்஑ந஭஠஝ர்஑஡ி஖ம் ஘டி஝டி ஛ட்டு, இன௉ ஑ண் ஛஧ர்மணம஝னேம் இ஢ந்஘ணர். ஜ஖த்ண௃ச்

ஓநப்஛ந்஘ந

என௉ணர்,

ணந்஘நன௉ந்஘

஛க்஘ர்

எவ்஬ண஧ன௉ணமஞனேம்

஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு அடநன௅஑ம் ஬ஓய்ண௃மணக்஑, ஬஛ரி஝ணர் ஬ஜௌசஜ஧஑஭ண ஆஓந ண஢ங்஑நக்஬஑஧ண்டு இன௉ந்஘஧ர். ஓங்஑ஞன் ஬ஓய்஘஧ர்

ன௅மட

ணந்஘஭஛஧ண௃,

ஜ஖த்ண௃ச்

ஓநப்஛ந்஘ந.

அணமஞனேம் ஓங்஑ஞமச

஬஛ரி஝ணன௉க்கு ஬஛ரி஝ணன௉க்கு

அடநன௅஑ம் ஌ற்஬஑ச஭ண

஬஘ரினேம். ஓங்஑ஞமசப் ஛஧ர்த்஘ண௃ம் ஬஛ரி஝ணர் உஞத்஘ குஞ஠நல், “஋ன்ச ஓங்஑ஞ஧?

஋ப்஛டி

இன௉க்஭஑?

஬ஓௌக்஑ந஝ஜ஧?

உன்

ஜமசணினேம்

கு஢ந்ம஘஑ல௃ம் ஙன்ச஧ இன௉க்஑஧஡஧? இன்னும்கூ஖ உன்ச஧஠ ன௅டிஞ்ஓ ணமஞக்கும் ஭஘ஓத் ஬஘஧ண்டு ஬ஓஞ்சுண்டு இன௉க்஭஑ ஭஛஧஠நன௉க்஭஑?” ஋ன்று ஭஑ட்டு,

ஆஓனர்ண஘நத்஘஧ர்.

ஓங்஑ஞனுக்கு ஬ஞ஧ம்஛ ஓந்஭஘஧தம். அ஭஘ ஭ஙஞம், ஜ஖த்ண௃ ஓநப்஛ந்஘ந஑ல௃க்கும் ஜற்டணர்஑ல௃க்கும்

஬஛ரி஝

ஆச்ஓரி஝ம்…

ன௅ப்஛ண௃

ணன௉தஜ஧஑க்

஑ம஖ப்஛ிடித்ண௃ ணன௉ம் ஬ஜௌச ணிஞ஘த்ம஘ ன௅டநத்ண௃ ணிட்஖஧஭ஞ ஬஛ரி஝ணர்

஋ன்று! ஋ல்஭஠஧ன௉ம் ஛ிஞஓ஧஘ம் ண஧ங்஑நக்஬஑஧ண்டு

அங்஑நன௉ந்ண௃ அ஑ன்ட ஛ின்ன௃,

ஓநப்஛ந்஘ந஑ள் ஘஝ங்஑நத் ஘஝ங்஑நப் ஬஛ரி஝ணரி஖ம் ஬ஓன்று, “஬஛ரி஝ண஧ ஋ண௃க்஑஧஑ ஬ஜௌச

ணிஞ஘த்ம஘

ன௅டநச்சுட்டீங்஑?

஋ல்஠஧ன௉க்கும்

஬ஜௌசஜ஧

ஆஓந

ண஢ங்஑நசண௃ ஭஛஧஠஭ண இந்஘ச் ஓங்஑ஞனுக்கும் ஆஓந ண஢ங்஑ந஝ின௉க்஑஠஧஭ஜ? இணர்

஋ன்ச

அவ்ண஡வு

஬஛ரி஝

ஆ஡஧?”

஋ன்று

஭஑ட்஖சர்.

஬஛ரி஝ணர் ன௃ன்சம஑த்஘஛டி஭஝, “஋ல்஠஧மஞனேம் ஭஛஧஠ ஓங்஑ஞமச ங஖த்஘க்

கூ஖஧ண௃. இணனுக்குப் ஛஧ணம் ஑ண் ஬஘ரி஝஧ண௃. ஋ன்மசப் ஛஧ர்த்ண௃ ஆஓந ண஧ங்஑ணும்னு ஋ன்மசப்

அவ்ண஡வு

஛஧ர்க்஑

ண௄ஞத்஘ந஭஠ர்ந்ண௃

ன௅டி஝஧ண௃.

ணந்஘நன௉க்஑஧ன்.

ங஧னும்

஬ஜௌசஜ஧

அணச஧ல்

ஆஓனர்ண஧஘ம்

஛ண்஗ி஭சன்ச஧, அண௃ அணனுக்குப் ஭஛஧ய்ச் ஭ஓஞ஧ண௃. ங஧ன் அணமசப் ஛஧ர்த்஭஘ச஧, ஆஓனர்ண஧஘ம் ஛ண்஗ி஭சச஧ன்னு அணனுக்குத் ஬஘ரி஝஧ண௃.

ஜசசுக்குக் குமட஝஧ இன௉க்கும். ணன௉த்஘ப்஛டுண஧ன். இந்஘த் ஭஘ஓத்ண௃க்஑஧஑த் ஘ன்

஑ண்஑ம஡

஘஧சம்

஬ஓஞ்ஓணன்

அணன்.

அணனுக்஑஧஑

ங஧ன்

஋ன்

ஆஓ஧ஞத்ம஘ ணிட்டுக் ஬஑஧டுத்஭஘ன்ச஧ எண்ணும் குடின௅ல௅஑நப் ஭஛஧஝ி஖஧ண௃. அ஘ச஧஠ ஋ண௃வும் குமடஞ்சு஖஧ண௃. அண஭ச஧஖ ஘ந஝஧஑த்ண௃க்கு ன௅ன்ச஧டி ஋ன்஭ச஧஖ ஬஛ரி஝ணர்

ஆஓ஧ஞம் ஬ணறும்

எண்ணு஭ஜ ஓ஧ஸ்஘நஞ

இல்஭஠!”

஋ன்ட஧ர்

ஓம்஛ிஞ஘஧஝ங்஑ம஡

ஙந஘஧சஜ஧஑.

ஜட்டும்

ணடட்டுப்

஛ிடிண஧஘ஜ஧஑ப் ஛ிடித்ண௃க்஬஑஧ண்டு இன௉ப்஛ணர் அல்஠; அ஘ற்கும் ஭ஜ஠஧஑ ஜசி஘஧஛ிஜ஧சத்ம஘,

ஜசி஘

஭ங஝த்ம஘஭஝

ணின௉ம்஛ி஝ணர்;

இந்஘

ணித஝த்஘நல் ஜற்டணர்஑ல௃க்குத் ஘஧஭ஜ என௉ ண஢ந஑஧ட்டி஝஧஑வும் ஘ந஑ழ்ந்஘஧ர் ஋ன்஛஘ற்கு இந்஘ ஙந஑ழ்ச்ஓந ஏர் உ஘஧ஞ஗ம்!

Arul 35: ஡ீரக்ஷ஦ில் மூன்று ஬ரக (Deekshai) ஘ீமக்ஷ஝ில் னென்று ணம஑ உண்டு.

ங஝ச ஘ீமக்ஷ: உத்஘ஜஜ஧ச குன௉ண஧சணர், ஘ன் ஓநஷ்஝ர்஑ம஡ ஜட்டுஜநல்ம஠, ஓ஧ஜ஧ன்஝ஜ஧஑ அணர்஑ல௃ம஖஝ ஘நன௉ஷ்டி஝ில் ஛டும், ணஸ்ண௃க்஑ள் அமசத்ம஘னேம் ஘ன் ஛஧ர்மண஝஧ல் ஑஖஧க்ஷநப்஛ண௃. அந்஘ ஑஖஧க்ஷத்ம஘ உள்ண஧ங்஑நக் ஬஑஧ள்ல௃ம் ஛க்குணம் ஙஜக்கு இன௉க்஑நட஭஘஧ இல்ம஠஭஝஧, அந்஘ ஑஖஧க்ஷ஭ஜ ஘ன் ஭ணம஠ம஝ ஬ஓய்஝ ஆஞம்஛ித்ண௃ ணிடும். ஜீ ன், ஘ன் குஞ்சு஑ம஡ ஛஧ர்மண஝஧஭஠஭஝ ஞக்ஷநப்஛ண௃ ஭஛஧ன்டண௃ ஜ஦஧ன்஑஡ின் ஘நன௉ஷ்டி. அ஘ச஧ல்஘஧ன் ஙம்... கு஢ந்ம஘஑ம஡ ஜ஦஧ன்஑஡ின் ஓன்சி஘஧சத்஘நற்கு அம஢த்ண௃ப் ஭஛஧ணண௃. அக்கு஢ந்ம஘஑ல௃க்கு ஜ஦஧ன்஑ள் ஝஧஬ஞன்று கூ஖ ன௃ரிந்ண௃ ஬஑஧ள்ல௃ம் ஛க்குணம் இன௉க்஑நட஭஘஧ இல்ம஠஭஝஧, அணர்஑஡ின் ஭ஜல் சூழ்ந்ண௃ள்஡ ஭஘஧தங்஑ம஡ ஙநணர்த்஘நக்கும் ஓக்஘ந அந்஘ ஘நன௉ஷ்டிக்கு உண்டு. ஑஧ஞ்ஓந ஜ஑஧஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஆழ்ந்஘ ஛க்஘ந ஬஑஧ண்஖ என௉ ஬஛ண் இன௉ந்஘஧ள். அணல௃ம஖஝ ன௃ன௉தனுக்஭஑஧, ஑஖வுள், ஜ஦஧ன்஑ள், ஭஑஧ணில் ஋ன்று ஋஘நலு஭ஜ ஙம்஛ிக்ம஑ இல்ம஠. அ஘நலும் ஜ஦஧ன்஑ள் ஋ல்஭஠஧ன௉஭ஜ ஙம்மஜ ஭஛஧ல் ஓ஧஘஧ஞ஗ ஜசி஘ர்஑ள்஘஧ன்! ஋ன்ட என௉ ஭஛ம஘மஜ உண்டு. என௉ன௅மட அந்஘ அம்ஜ஧ணின் ணற்ன௃றுத்஘஠நன் ஭஛ரில் ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஘ரிஓசம் ஛ண்஗ எப்ன௃க் ஬஑஧ண்஖஧ர். ஆச஧ல் அணர் ஭஛஧ட்஖ ஙந஛ந்஘மச "ங஧ அங்஑ ணன௉஭ணன். pant shirt ஘஧ன் ஭஛஧ட்டுப்஭஛ன். ஛ஞ்ஓ஑ச்ஓம் ணின௄஘ந ஋ண௃வும் ஬஑ம஖஝஧ண௃. அணமஞ ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஛ண்஗ ஜ஧ட்஭஖ன். உசக்஑஧஑ ண஭ஞன் ஆச஧,அணமஞப் ஛஧க்஑ ஜ஧ட்஭஖ன். ஘ள்஡ி஘஧ன் ஙநப்஭஛ன்". ஛஧ணம் அந்஘ அம்ஜ஧ எத்ண௃க் ஬஑஧ண்஖஧ள். ஭஛஧ச஧ர்஑ள். அணர் ஑஧஠நல் ஭஛஧ட்டின௉ந்஘ த஫மணக் கூ஖ ஑஢ற்டணில்ம஠. அந்஘ அம்ஜ஧ ஜ஧சஓன஑ஜ஧ ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஛ிஞ஧ர்த்஘மச ஛ண்஗ிச஧ள் ஑஗ணன௉க்கு ஙல்஠ ன௃த்஘ந ஭ணண்டி. ஙம்ஜ ஬஛ரி஝ண஧ ஓ஧க்ஷ஧த் ஘஧஝஧ரில்ம஠஝஧? "ஙீ ஛஧க்஑஧ட்஖஧ ஋ன்ச? ங஧ன் என்மசப் ஛஧க்஑஭டன்" ஋ன்று ஬ஓ஧ல்லுணண௃஭஛஧ல், ஭ஜச஧வுக்குள் இன௉ந்ண௃ ஭஠ஓ஧஑ ஋ட்டி அந்஘ ஜனுதமசப் ஛஧ர்த்஘஧ர். அவ்ண஡வு஘஧ன்! ஬஑஧ஞ்ஓ

ங஧ள் ஑஢நத்ண௃ ஑஗ணர் "ண஧஭஝ன்...஭஛஧ய் ஜ஖த்஠ ஸ்ண஧ஜநம஝ ஛஧ர்த்ண௃ட்டு ணன௉஭ண஧ம்". ஓ஧஘஧ஞ஗ ஭ணஷ்டி, தர்ட், ஭஠ஓ஧ச ணின௄஘ந ஑ன ற்று! ஬஑஧ஞ்ஓங஧ள் ஑஢நத்ண௃, ஛ஞ்ஓ஑ச்ஓம், குடுஜந மணத்ண௃க் ஬஑஧ள்஡ ஆஞம்஛ித்ண௃, ங஧ட்஑ள் ஬ஓல்஠ ஬ஓல்஠, அந்஘ அம்ஜ஧மண ணி஖ ஬஛ரி஝ண஧ ஭ஜல் ஛ித்஘஧஑நப் ஭஛஧ச஧ர். ஭ணம஠ம஝ ணிட்஖஧ர். ஬஛ரி஝ண஧ ஛஖த்ம஘ மணத்ண௃க் ஬஑஧ண்டு ஓ஘஧ ஛ஔமச, ஘ந஝஧சம் ஋ன்று ஛ஞஜ ஛க்஘ஞ஧஑ ஜ஧டநணிட்஖஧ர். இ஘நல் ஆச்ஓர்஝ம் ஋ன்ச஬ணன்ட஧ல்.......஬஛ரி஝ண஧ அன்று எ஭ஞ என௉ ஘஖மண அணமஞ ஑஖஧க்ஷநத்஘ண௃஘஧ன்! அப்ன௃டம் என௉ ண஧ர்த்ம஘ ஭஛ஓக் கூ஖ இல்ம஠! ஜ஦஧ன்஑஡ின் ஘நன௉ஷ்டி ஛ிஞ஛஧ணம்!

Arul 36: சளகா஡ரி ரத஦ன் (Charity Begins at home) ஓக்஘ந

ணி஑஖ன்

இங்஭஑,

஬஛஧றுப்஛஧ஓநரி஝ர்

஑஧ஞ்ஓநப்

஬஛ரி஝ணர்

஘நன௉.

ஞணி

ஔ஑த்குன௉

஛ிஞ஑஧ஷ்

கூறு஑நட஧ர்…..

ஓந்஘நஞ஭ஓ஑஭ஞந்஘நஞ

ஓஞஸ்ண஘ந

ஸ்ண஧ஜந஑ள் ஛ற்டநச் ஓஜீ ஛த்஘நல் ஋சக்குத் ஬஘ரி஝ ணந்஘ ஓந஠நர்ப்ன௄ட்டும் ஘஑ணல்஑ம஡ இங்஭஑ ஛஑நர்ந்ண௃஬஑஧ள்஡ ணின௉ம்ன௃஑ந஭டன். உண்மஜ஝ி஭஠஭஝ ஬஛ரி஝ணர் ஬஛ரி஝ணர்஘஧ன்!

ங஧ற்஛ண௃ ஆண்டு஑ல௃க்கு ன௅ன், ஑஧ஞ்ஓநப் ஬஛ரி஝ணரின் ஔன்ஜ ஘நசத்஘ன்று அணமஞச் ஓந்஘நத்ண௃ ஆஓந ஬஛றுண஘ற்஑஧஑ „஑஠மண‟஝ில் ஋க்஑ச்ஓக்஑க் கூட்஖ம் ஘நஞண்டின௉ந்஘ண௃. அப்஭஛஧ண௃ ஍ம்஛ண௃ ண஝ண௃ ஜ஘நக்஑த்஘க்஑ என௉ ங஛ர் ஘ன் ஜமசணி஭஝஧டு,

ஸ்ண஧ஜந஑஡ின்

஘ரிஓசத்ண௃க்஑஧஑

ன௅ன்

ணரிமஓ஝ில்

஑஧த்஘நன௉ந்஘஧ர். அணர் ஑ல௅த்஘நலும், அணரின் ஜமசணி஝ின் ஑ல௅த்஘நலும் ஑஧஘நலும் ஘ங்஑ ஙம஑஑ள் ஌ஞ஧஡ம் ஜநன்சிச. அணர் என௉ ஬஛ரி஝ ஬஘஧஢ந஠஘ந஛ர் ஋ன்஛ண௃ ஛஧ர்த்஘ ஜ஧த்஘நஞத்஘ந஭஠஭஝ ன௃ரிந்஘ண௃. ஬஛ரி஝ணர் ஘ம் அமட஝ி஠நன௉ந்ண௃ ஬ண஡ிப்஛ட்஖ண௃ம், ன௅ன்ச஧ல் இன௉ந்஘ அந்஘த்

஘ம்஛஘ந

ஜீ ண௃஘஧ன்

அணஞண௃

஛஧ர்மண

ணில௅ந்஘ண௃.

஬஘஧஢ந஠஘ந஛மஞ, “஋ப்஛டி இன௉க்஭஑?” ஋ன்று ணிஓ஧ரித்஘஧ர் ஬஛ரி஝ணர்.

அந்஘த்

அ஘ற்கு அந்஘த் ஬஘஧஢ந஠஘ந஛ர், ஘஧ன் ஬ஓய்ண௃ ணன௉ம் ஘஧ச ஘ன௉ஜங்஑ள் ஛ற்டநனேம்,

஬஘஧஖ர்ந்஘஧ற்஭஛஧ல்

ங஧ன்கு

ங஧ட்஑ல௃க்குத்

஘ன்

஬ஓ஧ந்஘ச்

஬ஓ஠ணில் இ஠ணஓஜ஧஑ ஌ம஢ ஛ிஞ஧ஜ஗ர்஑ல௃க்கு „ஓஜஷ்டி உ஛ங஝சம்‟ ஬ஓய்ண௃

மணத்஘ண௃

ம஑஭஝டு஑ம஡ப் ஛஧ர்மண஝ிட்஖

஛ற்டநனேம் ஬஛ரி஝ணரி஖ம்

஬஛ரி஝ணர்,

“ஓரி,

஬ஓ஧ல்஠நணிட்டு, ஑஧ண்஛ித்஘஧ர். இண௃க்஬஑ல்஠஧ம்

அண௃ அம஘ உசக்கு

஬஘஧஖ர்஛஧ச ண஧ங்஑நப் ஋வ்ண஡வு

஬ஓ஠ண஧ச்சு?” ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ர். ஬஘஧஢ந஠஘ந஛ர் ஬஛ன௉ஜந஘ம் ஬஘஧சிக்கும் குஞ஠நல், “ஓந஠ ஠ட்ஓ னொ஛஧ய்஑ள் ஆ஑ந஝ின௉க்கும்” ஋ன்ட஧ர். ஬஛ரி஝ணர் ஓநடநண௃ ஭ஙஞம் ஬ஜௌசஜ஧஑ இன௉ந்஘஧ர். ஛ின்சர், “அ஘நன௉க்஑ட்டும்… ஘நன௉஬ஙல்஭ண஠ந஠ ஘க்ஷந஗஧னெர்த்஘நன்னு என௉ ம஛஝ன் இன௉ந்஘஧஭ச, அணன் இப்஭஛஧ ஋ப்஛டி இன௉க்஑஧ன்?” ஋ன்று ஓன்சஜ஧ச குஞ஠நல் ஭஑ட்டுணிட்டுப் ஛஘நம஠ ஋஘நர்஛஧ஞ஧ஜல் ங஑ர்ந்ண௃ ஭஛஧ய்ணிட்஖஧ர்.

஬஘஧஢ந஠஛஘ந஛ர்

அப்஭஛஧ண௃

அம஖ந்஘

அ஘நர்ச்ஓநக்கு

அ஡஭ண

இல்ம஠.

஘ன்மசக் ஑ட்டுப்஛டுத்஘நக்஬஑஧ள்஡ ன௅டி஝஧ஜல் குன௅டநக் குன௅டந அ஢த்

஬஘஧஖ங்஑நணிட்஖஧ர். அணர் ஜமசணி அணமஞச் ஓஜ஧஘஧சப்஛டுத்஘ ன௅஝ன்றும்

ன௅டி஝ணில்ம஠. அ஘ற்குள் ஛த்஘நரிம஑஝஧஡ர்஑ள் ஓந஠ர் அங்கு கூடி, அணர் ஌ன் அல௅஑நட஧ர் ஋ன்று ணிஓ஧ரித்஘சர்.

அ஘ற்கு அணர், “ங஧ன் அ஭஝஧க்஑ந஝ன்… அ஭஝஧க்஑ந஝ன்..!” ஋ன்று ஘நன௉ப்஛ித் ஘நன௉ப்஛ிச்

஬ஓ஧ல்஠நக்஬஑஧ண்டு

ஓஜ஧஘஧சப்஛டுத்஘ந

இன௉ந்஘஧ர்.

ணித஝த்ம஘க்

அணமஞ

஭஑ட்஖஘ற்கு

அணர்

என௉ண஧று ஬ஓ஧ன்ச஧ர்…

“஋சக்கு என௉ அக்஑஧ உண்டு. அணள் ஑஗ணமச இ஢ந்஘ணள். அணல௃க்கு என௉ ம஛஝ன். அணன் ஬஛஝ர்஘஧ன் ஘க்ஷந஗஧னெர்த்஘ந. அணர்஑ள் இன௉ணன௉ம் ஋ன் ணட்டில்஘஧ன் ீ ஘ங்஑ந ண஡ர்ந்஘஧ர்஑ள். ஛ின்சர் அக்஑஧ ஑஧஠ஜ஧஑நணிட்஖஧ள். அ஘ன்஛ின் அந்஘ப் ம஛஝மச ஋ன் ணட்டில் ீ மணத்஘நன௉க்஑ ணின௉ம்஛஧ஜல், ணட்ம஖ ீ ணிட்டுத் ண௃ஞத்஘ந ணிட்஭஖ன். அ஘ன்஛ின் அணன் ஋ங்஭஑ ஭஛஧ச஧ன், ஋ன்ச ஆச஧ன் ஋ன்று ஋சக்குத் ஬஘ரி஝஧ண௃. „ஊன௉க்஬஑ல்஠஧ம் ஓஜஷ்டி

உ஛ங஝சம் ஬ஓய்ண௃ மணப்஛஘஧ய் ஬஛ன௉மஜ ஭஛சு஑நட஧ய். ஆச஧ல், உன் ஬ஓ஧ந்஘ச் ஓ஭஑஧஘ரி ஜ஑மச ஜடந்ண௃ணிட்஖஧ய். ஙீ ஋ன்று஘஧ன்

஬஛ரி஝ணர்

இப்஭஛஧ண௃

஋ன்மச

஬஛ரி஝ ஘ர்ஜண஧ச஧?‟

ஜமடன௅஑ஜ஧஑க்

஭஑ட்஖஧ர்.

உ஖சடி஝஧஑ அந்஘ப் ம஛஝மசத் ஭஘டிக் ஑ண்டு஛ிடித்ண௃, ஙல்஠ ன௅மட஝ில் ண஡ர்த்ண௃ப் ஬஛ரி஝ணச஧஑ ஆக்஑ ஭ணண்டி஝ண௃ ஋ன் ஬஛஧றுப்ன௃!” ஋ன்ட஛டி ஘ன் ஜமசணினே஖ன் ஑ந஡ம்஛ிச் ஬ஓன்ட஧ர் அந்஘த் ஬஘஧஢ந஠஘ந஛ர்.

Arul 37: Pavathi Kalyanam ஛த்ஜ஧ண஘ந

஛ரி஗஝ம்

ஜஞணக்஑஧டு

ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந

஬஛ண்஑ள், இஞண்டு ஆண் கு஢ந்ம஘஑ள். இ஡ண஝஘நல் ஜ஧஘

஋஘நலும்

ணன௉ஜ஧சத்஘நற்கு

஬ஓய்ணிக்கும்

அக்஑மட

஑஧ட்஖஧ஜல்

உத்஘நஞண஧஘ம்

஛ண்டி஘ர்஑ல௃஖ன்

இல்ம஠.

அய்஝ன௉க்கு,ங஧ன்கு

சுற்டநத் மண஘ீ஑ச்

உ஘ணி஝஧஡ச஧஑ச்

஘நரிந்஘஘஧ல் ஓ஖ங்கு஑ள்

஬ஓல்ண஧ர்.அ஘நல்

஑நம஖க்கும் ஬ஓ஧ற்஛ ணன௉ஜ஧சத்஘நல் குடும்஛ம் ங஖ந்ண௃ ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ண௃.

஛ஞம்஛மஞ஝஧஑

ணந்஘

ணட்டில் ீ

ண஧ஓம்,

ஙல்஠

஭ணம஡஝஧஑

ணட்டு ீ

ண஧஖ம஑ ஛ிஞச்மச இல்ம஠. ஑நஞ஧ஜத்ண௃க்கு

஬ண஡ி஭஝,

என௉

஬஘ன்மச஑ள்.'஘஧ல௃ண்஖..ஙீமஞத்

஘ம஠஝஧஭஠

஬஘ன்சந்஭஘஧ப்ன௃,ன௅ப்஛ண௃ ஘஧ன்

஘நசன௅ம் என௉ ஑஧஠ ஓ஧ப்஛஧டு ஙநச்ஓ஝ம்.. ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧ம஡

ஙஜஸ்஑ரித்ண௃

ணிட்டு

஘ன௉஘஠஧ல்'

஋ல௅ந்ண௃

ஙநன்ட஧ர்.

ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந,ன௅஑த்஘நல் ஭ஓ஧஑ம் அப்஛ி஝ின௉ந்஘ண௃. ஬஛ண்ணுக்கு

"஬஛ரி஝ ணல௃க்கு

இன௉஛ண௃.

஑ல்஝஧஗ம்

னெத்஘ணல௃க்கு ஛஗ம்

இன௉஛த்஘நஞண்டு

஬ஞண்டு

஛ண்஗ிச஧ல் என௉

஭஛ன௉க்கும்

஬ஓ஠வு

ணஞன்

ண஝஘஧஑நடண௃.அடுத்஘ எ஭ஞ

குமடனேம்.அண௃

ஙநச்ஓ஝ஜ஧கும்

஭஘மணப்஛ட்஖ண௃.

ன௅கூர்த்஘த்஘ந஭஠

஬஘ன்சந்஭஘஧ப்ம஛

அம஖த்ண௃க்

ணஞ஭஠,

஑நஞ஝ம்

஭஛ஓந,

஭஛஧ல்

அட்ண஧ன்ஸ் ண஧ங்஑ந, அக்ரி஬ஜன்ட் ஭஛஧ட்஭஖ன்..." ஬஘஧ண்ம஖

எத்ண௃

஬஑஧ண்஖ண௃:஬ஜன்று

இன௉ந்஘ண௃...

ணில௅ங்஑நச஧ர்

"அண்஗஧வுக்குக் ஭஑஧஛ம். அணமஞக் ஭஑ட்஑ம஠஝஧ம். ஛ஞம்஛மஞ ஬ஓ஧த்ண௃: அணன௉க்கும் உரிமஜ உண்஖஧ம்.஭஑஧ர்ட்டுக்குப் ஭஛஧ய் ஸ்஭஖ ண஧ங்஑நட்஖஧ர்..." ஬஛ரி஝ண஧ள்

஍ந்ண௃

ஙநஜநதம்

அணமஞ஭஝

஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்஑ள்.஛ின்சர் ஛ிஞஓ஧஘ம் ஬஑஧டுத்ண௃

஛஧ர்த்ண௃க்

அனுப்஛ி ணிட்஖஧ர்஑ள்.

ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜநக்குப் ஛டு ஌ஜ஧ற்டம்.'஑ணம஠ப்஛஖஧஭஘' ஋ன்று என௉ குடநப்ன௃க் கூ஖ ஬஑஧டுக்஑ணில்ம஠஭஝.

஬஛ரி஝ண஧ள். ஬ண஡ி஭஝ ணந்஘ண௃ம், ஬஛ரி஝ண஧஡ின் அணுக்஑த் ஬஘஧ண்஖ர் ஞ஧஝ணஞம்

஛஧லு

஑ண்஗ில்

஛ட்஖஧ர்.

஬஑஧ட்டித் ஘ீர்த்஘஧ர் ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந.. ஜசசு

"஬஛ரி஝ண஧ ஋ன்

஬ணச்ஓ஧

அண்஗஧வுக்கு

஛஧ர்த்஘஧லும் அப்஛஧ ஋ன்ச஧ல்

஋ன்ச

஋ன்ச

஘சி஝஧஑ப்

உ஘ணி ஬ஓய்஝ப்஛஖஧஘஧?"

஭ஙரில் கூ஖

஛ண்஗

஘ன்

ஆ஘ங்஑த்ம஘க்

஭ணணுஜ஧ச஧லும்

குமடச்ஓல்?

஬ண஡ினைர்஘஧ன்.

ஓநஞ஧ர்த்஘த்ண௃க்குக்

அணரி஖ம்

஬஛ரி஝

஛஧ர்க்஑஭ண ஋ன்மசக்

ன௅டினேஜ஧?

஛ண்஗஠஧ம். ணடு, ீ

஋ப்஭஛஧

ன௅டி஝ட஘நல்஭஠. கூப்஛ி஖ட஘நல்஭஠..

ங஧ன்..஑ஷ்஖ப்஛஖டணன்,

஛஧லு

஭஑ட்஖஧ர்;

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

஬஛ரி஝ண஧

"஬ஓ஧ன்஭ச஭ச1

஬ஓ஧ல்஠ப்஛஖஧஘஧?"

஭஑ட்டுண்஭஖

இன௉ந்஘஧..ணின௄஘ந

஛ிஞ஥஧஘ம் ஬஑஧டுத்஘஧ அவ்ண஡வு஘஧ன்!" ஛஧லுவுக்கும்

ன௃ரி஝ணில்ம஠.

஋ல்஠஧ன௉க்கும்

ஆறு஘ல்

கூறும்

஬஛ரி஝ண஧,ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜநம஝ ஜட்டும் ஌ன் எண௃க்஑ந ணிட்஖஧ர்஑ள்" ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந

஌ம஢஭஝

஘ணிஞ,

஬ஞ஧ம்஛வும்

ஙல்஠ணர்;஛க்஘நஜ஧ன்;

அனுஷ்஖஧஘஧...஬஛ரி஝ண஧ல௃க்குத் ஬஘ரினே஭ஜ" ஬஛ரி஝ண஧

"஑ணம஠ப்஛஖஧஭஘,

஭ஜ஭஠

஛஧ஞத்ம஘ப்

஭஛஧ட்டுட்டு

஭ஜ஭஠ ஑஧ரி஝த்ம஘ப் ஛஧ர்...ணஞட்டுஜ஧" அமஞ

அடி

அ஑஠த்ண௃க்கு

அ஘ற்஭஑ற்ட ஘ங்஑ப்ன௄ண்

ஔரிம஑க்

஑மஞ

஭஛஧ட்஖

அங்஑ணஸ்஘நஞம்,஬஑஧ட்ம஖ப் ஑ட்டி஝

ஓங்஑ந஠ந஝ில்,

஛஧க்கு

ன௉த்ஞ஧ட்ஓஜ஧ம஠,ஙணஞத்஘நசஜ஧ம஠, இஞண்டு

ண௄஝

அங்கு஠

஭ணஷ்டி அ஡ணில்

஍ந்ண௃

஖஝஧

஛வுன்

ஜீ ட்஖ரில்

என௉ ஖஧஠ர்; ஛த்஘நசினேம் இஞண்டு ஓநஷ்஝ர்஑ல௃ம் உ஖ன் ணஞ, ஘ட்டு ஙநமட஝ப் ஛஢ங்஑ல௃஖ன்

஑ம்஛ீஞஜ஧஑

ங஖ந்ண௃

ணந்஘஧ர்.'உ஛ன்஝஧஥

஘ந஠஑ம்

ஜ஧ர்க்஑஛ந்ண௃ ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள். ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் அணன௉க்கு ஋ப்஭஛஧ண௃ம் என௉ ஓலும஑ உண்டு. ஬ணகு ஭ஙஞம் ஭஛ஓநக் ஬஑஧ண்டின௉ப்஛஧ர்஑ள்.ஓ஧஝ங்஑஧஠த்஘நல் என௉ ஜ஗ி ஭ஙஞம் உ஛ன்஝஧ஓம் ஬ஓய்஝ச் ஬ஓ஧ல்ண஧ர்஑ள். ஬஛ரி஝ண஧ள், ஛஧ர்த்ண௃

஬஛ௌஞ஧஗ி஑ர்

ணிட்஖஧ர்஑ள்.ஆச஧லும்

ணந்஘நன௉ப்஛ம஘ அம஘க்

ஏஞக்

஑஧ட்டிக்

஑ண்஗஧ல் ஬஑஧ள்஡஧ஜல்

஝஧ர் ஝஧ன௉஖஭ச஧,஋ன்஬சன்ச஭ண஧ ஭஛ஓநக் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர்஑ள். இன்டக்கு ஋ன்ச,இப்஛டி?

அ஑ந஠

஛஧ஞ஘த்஘நலும்

ன௃஑ழ்

஬஛ற்ட

என௉஬஛ௌஞ஧஗ி஑மஞ

இப்஛டிக்

஑஧க்஑ மணக்஑஠஧ஜ஧? ஞ஧஝ணஞம் ஛஧லு,஬஛ரி஝ண஧ள் அன௉஑நல் ஬ஓன்று,"ஜ஧ர்க்஑஛ந்ண௃ ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள் ணந்஘நன௉க்஑஧ர்"஋ன்று இமஞந்ண௃ ஬ஓ஧ன்ச஧ர். ஬஛ரி஝ண஧ள்

஛஧ர்மண

இணர்

஛க்஑ம்

஘நன௉ம்ன௃஑நட

ஜ஧஘நரி

஛ட்஖ண௃.

஛஢த்஘ட்ம஖ ஓஜர்ப்஛ித்ண௃ணிட்டு,ணந்஘சம் ஬ஓய்஘஧ர் ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள். "஘நன௉ப்஛஘நக்குப்

஭஛஧஝ிண்டின௉க்஭஑ன்.஬ஞ஧ம்஛

அன௄ர்ணஜ஧,

஌஬஢ட்டு

ங஧ள்

஬ஞஸ்ட்.ன௃஭ஞ஧஑நஞ஧ம் இல்஭஠.வ௃சிண஧ஓனுக்கு ஘நன௉க்஑ல்஝஧஗ம் ஛ண்஗ிப் ஛஧ர்க்஑ணும்னு, ஬஛ரி஝ண஧

஛த்஘நசி

ஆமஓப்஛ட்஖஧,

அனுக்ஞ஦த்஭஘஧஖

உ஖஭ச

வ௃சிண஧ஓ

஌டநட்டுப்

஑ல்஝஧஗ம்

஬஛ரி஝ண஧ள்

அணமஞ

஬஑஧டுத்ண௃ப்

஭஛ஓணில்ம஠.஘ரிஓசத்ண௃க்கு

குடி஝஧சணர்஑஡ி஖஬ஜல்஠஧ம் அமஞ

ஜ஗ி

ஆ஝ிற்று.

ன௃டப்஛ட்டுட்஭஖ன். ங஖க்஑ணும்..."

஛஧ர்க்஑ணில்ம஠; ணந்஘

உற்ஓ஧஑ஜ஧஑ப்

"ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள்

ன௅஑ம் ஛஧ட்டி஑ள்

஭஛ஓநச஧ர்஑ள்.

ஙநன்னுண்டுன௉க்஑஧..."

஋ன்று

ஙநமசனைட்டிச஧ர் ஛஧லு. "஦ந......஦ந......ஆஜ஧ம்......஬஛ரி஝ண஧ அனுக்ஞ஦ம் ஛ண்஗னும். வ௃ஙநண஧஥ ஘நன௉க்஑ல்஝஧஗ம்....."அணர் ண஧க்஑ந஝த்ம஘ ன௅டிக்கு ன௅ன் ஓட்஬஖ன்று ஋ல௅ந்஘஧ர்஑ள் ஬஛ரி஝ண஧ள். "ன௅஘ல்஭஠

஛த்ஜ஧ண஘ந

஛ரி஗஝ம்

஛ண்ணுங்஭஑஧...."

உள்஭஡

஭஛஧ய்

ணிட்஖஧ர்஑ள்,஬஛ரி஝ண஧ள்.஋ல்஠஧ன௉஑கும் ஆச்ஓர்஝ஜ஧஑ இன௉ந்஘ண௃. வ௃ஙநண஧஥ ஑ல்஝஧஗ம் ஋ன்ட஧ல்,அண௃ ஛த்ஜ஧ண஘ந ஑ல்஝஧஗ன௅ம் ஘஧஭ச? ஝஧ர்

஭஛஧ய்

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

ணி஡க்஑ம்

஭஑ட்஛ண௃?

஘நன௉ப்஛஘ந஝ில் ஙநமட஝ப் ஭஛ர்஑ள், ஑ல்஝஧஗ம் உற்ஓணம் ஬ஓய்஑நட஧ர்஑ள்.ஙீ, ஘நன௉ச்ஓ஧னூரில் ஛த்ஜ஧ண஘ந ஑ல்஝஧஗ம்

உற்ஓணம் ஬ஓய்' ஋ன்஑நட஧ர்஑஡஧?

"஬஛ரி஝ண஧ ஋ன்ச உத்஘ஞவு ஭஛஧ட்டுட்டுப் ஭஛஧஝ின௉க்஑஧?" ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள் ன௅஑த்஘நல் என௉ ஠நட்஖ர் அஓடு ண஢நந்஘ண௃. ன௅ண௃஑நல் சு஡ ீ஬ஞன்று ஓ஧ட்ம஖஝டி! இஞண்டு ஜ஧஘ங்஑ள் ஑஢நத்ண௃, ன௅஑஬ஜல்஠஧ம் ன௄ரித்ண௃க் ஑ந஖க்஑,஑ல்஝஧஗ப் ஛த்஘நரிம஑ம஝ப்

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

ஓஜர்ப்஛ித்ண௃

ணிட்டு

ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந,஬ஓ஧ன்ச஧ர். "஑ல்஝஧஗ச்

஬ஓ஠வு

ன௅ல௅க்஑

அண்஗஧஭ண

஌த்ண௃ண்டுட்஖஧ர்.

'஑ன்சி஑஧஘஧சம் ஛ண்஗ிக் ஬஑஧டுக்஑நடண௃ ஜட்டும்஘஧ன் உன் ஬஛஧றுப்ன௃. ஜீ ஘ந ஋ல்஠஧த்ம஘னேம் ஋ங்஑நட்஖ ணிட்டுடு'ன்ச஧ர்." "஬஘ன்சந்஭஘஧ப்ன௃ ஭஑ம஥ ண஧஛ஸ் ண஧ங்஑நண்டுட்஖஧ர். "ஓநன்ச ம஛஝னுக்குப் ஛ன்சிஞண்டு

ண஝ண௃.

ன௄ணூல்

஭஛஧ட்டு

஘ன்

ஓநஷ்஝ச஧

஬஑஧ள்ண஘஧஑ச்

மணத்ண௃க்

஬ஓ஧ல்஠நட்஖஧ர்."

"அண்஗஧,இப்஛டி

அனுகூ஠ஜ஧

ஜ஧றுண஧ர்னு

ங஧ன்

஑சவுகூ஖

஑ண்஖஘நல்஭஠...." ஬஛ரி஝ண஧ள்

ண஠க்

஑ஞத்ம஘த்

ண௄க்஑ந

ஆஓநர்ண஘நத்ண௃

஛ிஞஓ஧஘ம்

஬஑஧டுத்஘னுப்஛ிச஧ர்஑ள். ஬ண஡ி஭஝ ணந்஘஧ர் ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந.஋஘ந஭ஞ ஞ஧஝ணஞம் ஛஧லு! "஋ன்ச

ஜஞணக்஑஧டு!

஑ல்஝஧஗ஜ஧?ம஑஝ி஭஠

஑ல்஝஧஗ப் ஑஧஠஗஧

஛த்஘நரிம஑஝஧?

இல்஭஠ன்னு

ன௃த்஘நரிக்குக்

஑ண்஗ ீர்

ணிட்டீ஭ஞ?"

஛த்஘நரிம஑ம஝ப் ஛ிரித்ண௃ப் ஛஧ர்த்஘஧ர் ஛஧லு. "...ஜஞணக்஑஧டு

ஔ஑஘ீஸ்ணஞ

ஓ஧ஸ்஘நரி஑ள்

஬஛ௌத்ரினேம்

஋ன்

இம஡஝

ஓ஭஑஧஘ஞன்

ஓநஞ.ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந஝ின்

஬ஓௌ.஛த்ஜ஧ண஘நம஝.."

ஸீஜந்஘

ணி஭஘஝ன்;ஜ஧ர்க்஑஛ந்ண௃

ன௃த்஘நரினேஜ஧ச

ஓ஧ஸ்஘நரி...

஛஧லுணின்

஑஧ல்஑ள் ஘மஞ஝ில் ஭ணர்ணிட்஖ச. "஛஧லு

அண்஗஧!

அணஓந஝ம்

஬஛஧றுப்஛ி஭஠

஑ல்஝஧஗த்ண௃க்கு

ங஖க்஑நடண௃...உங்஑ம஡ப்

ணந்ண௃஖ணும்...அண்஗஧ ஛஧ர்த்஘஧ல்,அண்஗஧

ஓந்஭஘஧தப்஛டுண஧ர்..." ஘ம஠ம஝ அமஓத்ண௃ணிட்டு,ங஑ர்ந்஘஧ர் ஛஧லு. இஞண்டு ஜ஧஘ங்஑ள் ன௅ன்சர்,஬஛ரி஝ண஧ள் ஬ஓ஧ன்ச ஬ஓ஧ற்஑ள் ஑஧஘ன௉஑நல் ஜீ ண்டும் எ஠நத்஘ச. 'ன௅஘ல்஭஠

஛த்ஜ஧ண஘ந

஛ரி஗஝ம்

஛ண்ணுங்஭஑஧..."

"஋ந்஘ ஛த்ஜ஧ண஘ந" ஘நன௉ச்ஓ஧னூர் ஛த்ஜ஧ண஘ந஝஧? ஜஞணக்஑஧டு ஛த்ஜ஧ண஘ந஝஧? ஞ஧ஜஸ்ண஧ஜந஝ினும஖஝

஬஛ண்஗ின்

஬஛஝ர்

'஛த்ஜ஧ண஘ந'

஋ன்று

஬஛ரி஝ண஧ல௃க்கு ஝஧ர் ஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉ப்஛஧ர்஑ள்?. ஭஘ண

ஞ஑ஓந஝ங்஑஡ில்

஘ம஠஝ி஖

ஙஜக்குத்

஘கு஘ந஝ில்ம஠

ஜஞணக்஑஧டு

஛த்ஜ஧ண஘ந ஑ல்஝஧஗த் ஭஘஘நம஝ ஙநமசவு மணத்ண௃க் ஬஑஧ண்஖஧ல் ஭஛஧ண௃ம்.! ஘நன௉ச்ஓ஧னூர் ஛த்ஜ஧ண஘நக்கு ஙநத்஝ ஑ல்஝஧஗ம்.! ஓங்஑ஞ஧! ஭஛஧ற்டந...஭஛஧ற்டந ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ ஘நன௉ணடி஑ள் ஓஞ஗ம் ஦ஞ ஦ஞ ஓங்஑ஞ ஬ஔ஝ ஬ஔ஝ ஓங்஑ஞ

Arul 38: எச்சில் ள஡ா஭ம் இன்மட஝ ஆந்஘நஞ ஜ஧ஙந஠த்஘நல் உள்஡ ஑஧஠஦ச்஘நம஝ அடந஝஧஘ணர்஑ள் இன௉க்஑ ன௅டி஝஧ண௃ ஛ஞ்ஓன௄஘

ஸ்஘஠ங்஑஡ில்

என்ட஧ச

ண஧னே

ஸ்஘஠ஜ஧ச

இங்கு

ஜம஠஝டிண஧ஞத்஘நல் ஈஸ்ணஞன் ஑஧஠஦ஸ்஘ீஸ்ணஞஞ஧஑ ஭஑஧஝ில் ஬஑஧ண்டுள்஡஧ர் ஓந஠ந்஘ந

ஓர்ப்஛ம்

஝஧மச

஘நன௉஑஧஡஦ஸ்஘ந இவ்ண஡வு

னென்றும்

஋ன்று

ஓநடப்ன௃

ஜநக்஑

இங்கு ன௅க்஘ந அம஢க்஑

஑஧஡஦ஸ்஘நக்கு

஬஛ற்ட஘஧ல்

இத்஘஡ம்

஛டு஑நன்டண௃

ஜ஑஧...

஬஛ரி஝ண஧

.

என௉ன௅மட

஬ஓன்ட஭஛஧ண௃ அங்஑நன௉ந்஘ என௉ ஛க்஘ர் ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஭ணண்டு஭஑஧ள் என்மட ன௅ன்மணத்஘஧ர் என௉ங஧ள்

அந்஘

அணன௉ம஖஝ ஛க்஘ர்

ன௄மஔ

ணடிற்கு ீ அமட஝ில்

ணஞ஭ணண்டும் ஘சண௃

ன௄மஔம஝

஋ன்று

.

ன௅டித்ண௃ணிட்டு

஬ஙய்஭ண஘ந஝ண௃க்஑஧஑ மணத்஘நன௉ந்஘ ஑ல்஑ண்டில் என௉ ஛ிடி ஋டுத்ண௃ ண஧஝ில் அள்஡ி ஭஛஧ட்஖ண௃஘஧ன் ஘஧ஜ஘ம் ஬ண஡ி஭஝ ஝஧஭ஞ஧ ணன௉ம் ஓத்஘ம் ஭஑ட்஖ண௃ ஬ண஡ி஭஝ ணந்ண௃ ஋ட்டி ஛஧ர்த்஘ணர் இன்஛ அ஘நர்ச்ஓந஝ில் ஘நக்குன௅க்஑஧டி ஭஛஧ச஧ர் ஬ண஡ி஭஝ ணந்஘ண௃ ஓ஧க்க்ஷ஧த் ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧ள்

.

ண஧ய் ஙநமட஝ ஑ற்஑ண்ம஖ கு஘ப்஛ிக் ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஘஧ல் அணஞ஧ல் ண஧ய் ஘நடந்ண௃ ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ணஞ஭ணற்஑ ன௅டி஝ணில்ம஠ .஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஛஠ன௅மட ணட்டிற்கு ீ ண஧ன௉ங்஑ள் ஋ன்று ஘஧ம் அம஢த்ண௃ம் ணட்டின் ீ ன௅ன்஭ச ணந்ண௃ ஙநற்கும் அணமஞ ண஧ன௉ங்஑ள் ண஧ன௉ங்஑ள் ஋ன்று அம஢க்஑ ன௅டி஝ணில்ம஠஭஝ ஋ன்ட ஘ணிப்஛ில் ஘த்஘஡ித்஘஧ர்

.

அப்஭஛஧ண௃ ஜ஑஧ன் ங஧ன் ணந்஘ ங஧ள் ன௅஘ல் ஆத்ண௃க்கு ண஧ங்஭஑஧ன்னு ஙீ கூப்஖஧஘ ங஧஡ில்ம஠ , இப்஭஛஧ உங்஑஧த்ண௃க்கு ணந்ண௃ ண஧ஓல்ம஠஭஝ ஙநனுண்டின௉க்஭஑ன் உள்஡ ண஧ங்஑ன்னு ஬ஓ஧ல்஠஧ஜ ஜஓ ஜஓன்னு ஙநக்஑டந஭஝ ஋ன்று ஑ட்஖஡஝ிட்஖஧ர் ஛க்஘ன௉க்கு ஋ன்ச ஬ஓய்ணண௃ ஋ன்று ஬஘ரி஝஧ஜல் ஬஛ரி஝ண஧ அன௉஑நல் இன௉க்஑ ண஧஝ில் இன௉ந்஘ ஑ற்஑ண்ம஖ ஑ன ஭஢ உஜநழ்ந்ண௃ணிட்஖஧ர் ஋ங்஭஑ ஘஧ன் உஜநழ்ந்஘ ஋ச்ஓநல்

ஜ஑஧ன்

஛ண்஗ிட்஭஖ன்

ஜீ ண௃ ,

஛ட்டின௉க்கு஭ஜ஧

அ஛ஓ஧ஞம்

஋ன்று

஛ண்஗ிட்஭஖ன்

஛஘ட்஖ஜம஖ந்ண௃ ஋ன்று

கூடந

அ஛ஓ஧ஞம் ண஧஝ில்

஭஛஧ட்டு஬஑஧ண்஖஧ர் இம஘

.

ன௃ரிந்ண௃஬஑஧ண்஖

இக்஑஧஠஦ச்஘ந஝ில்

ஜ஑஧ன்

இப்஛

஋ன்ச

஑ண்஗ப்஛ங஧஝ச஧ர்

அ஝ிடுத்ண௃

஌ன்

஛஘ற்ட

ஓநண஬஛ன௉ஜ஧னுக்கு ஋ப்஛டி ன௄மஔ

஛ண்஗ிச஧ன்னு ஬஘ரினேஜ஧ ண஧஝ில் ஔ஠ம஘க் ஬஑஧ண்டுணந்ண௃ ஓநண ஠நங்஑த்ண௃க்கு அ஛ி஭த஑ம்

஬ஓய்஘஧ன்

஛ண்஗ிச஧ன்

அணன்

஛஑ண஧னுக்கு ஆஓ஧ர்஝஧ள்

,

ஜ஧ஜநஓத்ம஘

஬ஓய்஘

ண஧஝ில்

஬ஓ஝ல்

அண௃

சுமணத்ண௃

஬ஙய்஭ணத்஘ந஝ம்

஘ணட஧஑

஭஘஧ன்டநச஧லும்

ஙஜக்கு

஘ணட஧஑ ஓநண஧சந்஘

(ஆ஘நஓங்஑ஞர்)

ன௄மஔ஬஝ல்஠஧ம் ஛஧ஞ஧ட்஖஧ஜல்

஬஘ரி஝ணில்ம஠ ஠஦ரி஝ில்

.

ஆச஧ச஛ட்஖ணன்

஑஧ட்டில் ண஧ழ்ந்஘ ஑ண்஗ப்஛ன் ஛க்஘நம஝த்஘஧ன்

஬஛ரிஓ஧ ஬ஓ஧ல்஠ட஧ர் . அப்஭஛ற்஛ட்஖ ஑ண்஗ப்஛ன் ண஧ழ்ந்஘ ஘நன௉த்஘஠ம் இண௃ இங்஑ ஙஜக்கு

஋ச்ஓநல்

஭஘஧தம்

ணஞ஧ண௃

஋ன்ட஧ர்

ஜ஑஧

஬஛ரி஝ண஧

இ஘ற்க்கு ஛ிடகு஘஧ன் அந்஘ ஛க்஘ன் ஓஜ஧஘஧சம் அம஖ந்஘஧ர்

Arul 39: காணல்஢ீ ர்! ஛஧ம஠ணசங்஑஡ில் ஙநமட஝ ஜ஧ன் கூட்஖ங்஑ள் இன௉க்கும். அணற்றுக்கு ஬ண஝ில்

஑஧஠த்஘நல்

„஦஧

஦஧‟

஋ன்று

஘஧஦ம்

஋டுக்கும்.

ஆச஧ல்,

஛஧ம஠ணசத்஘நல் ஔ஠ம் ஑நம஖க்குஜ஧? ஑நம஖க்஑஧ணிட்஖஧ல் ஭஛஧஑நடண௃.

அங்஭஑ ஔ஠஭ஜ ஑நம஖க்஑஧ண௃ ஋ன்஛஘஧ணண௃ ஬஘ரிந்ண௃ணிட்஖஧ல் ஜ஧ன் கூட்஖ம் ஛஧ம஠ணசத்ம஘ ணிட்டு ஬ண஡ி஝ி஭஠ உள்஡ ஙீர் ண஡ன௅ள்஡ ங஧ட்டுக்கு ஏடிணந்ண௃ உ஝ிமஞக் ஑஧ப்஛஧ற்டநக் ஬஑஧ள்஡ ன௅டினேம். ஆச஧ல், இம஘னேம் ஬ஓய்஝ ன௅டி஝஧ஜல் ஔ஠஭ஜ இல்஠஧஘ ஛஧ம஠ணசத்஘நல் ஔ஠ம் இன௉க்஑நட ஜ஧஘நரி என௉ ஌ஜ஧ற்று ஔ஧஠ம் ங஖க்஑நடண௃. அண௃஘஧ன் ஑஧சல்ஙீர் ஋ன்஛ண௃. ப்ஞ஘ந஛ிம்஛ம் (reflection), எ஡ிச்ஓந஘டல் (refraction) „஘ந஝ரி‟஑ம஡க் ஬஑஧ண்டு ஥஝ன்஥நல் ஋ன்ச஬ணன்ட஧ல்,

இம஘

ணி஡க்கு஑நட஧ர்஑ள்.

஛஧ம஠ணசம்

ஜ஧஘நரி஝஧ச

஬ஜ஧த்஘த்஘நல் என௉

இண௃

ணிஸ்஘஧ஞஜ஧ச

஬ண஡ி஝ில் ஬ஞ஧ம்஛வும் உஷ்஗ம் ஌டநப்஭஛஧ய், ஑஧ற்று ப்ஞ஭஘ஓம் இ஭஠ஓ஧஑ந ணிடு஑நட஭஛஧ண௃,

ண௄ஞத்஘ந஠நன௉ந்ண௃

஛஧ர்க்஑நடணர்஑ல௃க்கு

ஔ஠த்஘ந஭஠

ப்ஞ஘ந஛ிம்஛ம் ஬஘ரி஑நடஜ஧஘நரி ஜண்஗ி஭஠஭஝ ஬஘ரி஑நடண௃. ண௄ஞத்஘ந஠நன௉ந்ண௃

஛஧ர்க்஑நட஭஛஧ண௃ ஬ணறும் ஜ஗ற்஛஧ங்஑஧ச ன௄ஜந஭஝ என௉ ங஘ந ஏடு஑நட ஜ஧஘நரி ஬஘ரி

னேம்.

அம஘

஭ங஧க்஑நப்

஭஛஧஑ப்

஭஛஧ய்க்஬஑஧ண்஭஖஝ின௉க்கும்.

஭஛஧஑,

அண௃வும்

஘ள்஡ிப்

இப்஛டிப்஛ட்஖ ஑஧சல்ஙீமஞப் ஛஧ர்த்ண௃ ஜ஧ன்஑ள் ண஧ஸ்஘ணஜ஧ச ஔ஠ம் ஋ன்று

ஙநமசத்ண௃ அம஘த் ஭஘டித் ஭஘டி ஏடி ஑ம஖ஓந஝ில் ஏ஖ன௅டி஝஧ஜல் ஑ம஡த்ண௃, ஬ண஝ி஠நன்

உஷ்஗ம்

஘஧ங்஑஧ஜல்,

஬ஞ஧ம்஛வும்

஛ரி஘஧஛ஜ஧஑

ஔீணமச

இ஢க்கும், ஥ம்ஸ்க்ன௉஘த்஘நல் „ம்ன௉க்‟ ஋ன்ட஧ல் „஭஘டுணண௃‟ ஋ன்று அர்த்஘ம். ஏ஝஧ஜல் ஋ம஘஝஧ணண௃ ஭஘டி ஏடிக்஬஑஧ண்஭஖ இன௉ப்஛ண௃஘஧ன் „ம்ன௉஑ம்‟. ஑஧சல் ஙீமஞத் ஭஘டி ஏடி ஜடிணண௃ ஜ஧ன் ஋ன்ட ம்ன௉஑த்஘நன் ஛ரி஘஧஛ஜ஧ச ஑஧ர்஝ஜ஧஑

இன௉க்஑நடண௃!

஭஠஧஑஬ஜல்஠஧ம்

ஜ஧ம஝

஋ன்று

அத்மண஘

ஓ஧ஸ்஘நஞத்஘நல் ஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉க்஑நடண௃. „அ஬஘ப்஛டி ஜ஧ம஝? ஭஠஧஑ம்஘஧ன் ஑ண்ணுக்குத் ஬஘ரி஑நட஭஘?‟ ஋ன்று ஭஑ட்஖஧ல், „஑஧சல் ஙீர் கூ஖த்஘஧ன் ஑ண்ணுக்குத் ஬஘ரி஑நடண௃. அ஘ச஧ல் அண௃ ஙநஔஜ஧஑நணிடுஜ஧ ? அப்஛டித்஘஧ன் இந்஘

஭஠஧஑ன௅ம்

என௉

஬ஓ஧ல்஠ந஝ின௉க்஑நடண௃. -

ஔ஑த்குன௉

஑஧ஞ்ஓந

஑஧சல்

ஓங்஑ஞ஧ச்ஓ஧ர்஝ ஸ்ண஧ஜந஑ள்

ஙீர்‟

஑஧ஜ஭஑஧டி

஋ன்று

அத்மண஘

க்ஞந்஘ங்஑஡ில்

வ௃ஓந்஘நஞ஭ஓ஑஭ஞந்஘நஞ

ஓஞஸ்ண஘ந

Arul 40 : எரச஦னூர் தாட்டி (Esayanur Patty) ஑஧ஞ்ஓநஜ஖த்஘நல்

஬஛ரி஝ணரின்

ஜீ ண௃

஛க்஘நனேம்

஛஧ஓன௅ம்

஬஑஧ண்஖

அம்மஜ஝஧ர் என௉ணர் இன௉ந்஘஧ர். அணர் ஘஧ன் ஋மஓ஝னூர் ஛஧ட்டி. இவ்வூர் ணில௅ப்ன௃ஞம்

ஜ஧ணட்஖த்஘நல்

உள்஡ண௃.

அணஞண௃

஬஛஝ர்

஭஑஧஑ந஠஧ம்஛஧ள்.

இ஡மஜ஝ி஭஠஭஝ ஑஗ணர் ஜற்றும் கு஢ந்ம஘஑ம஡ இ஢ந்ண௃ணிட்஖஘஧ல், ஑஧ஞ்ஓநஜ஖த்஘நல்

஬஘஧ண்டு

஌ற்றுக்஬஑஧ண்டு ஋மஓ஝னூர்

஛஧ட்டிக்கு

஬ஓய்ணம஘

அங்஭஑஭஝ ஜ஖த்஘நல்

஘ன்

஘சி

ண஧ழ்ங஧ள்

஍க்஑ந஝ஜ஧஑ந ஜ஘நப்ன௃

஠ட்ஓந஝ஜ஧஑

உண்டு.

ணிட்஖஧ர். ஜ஖த்ண௃

ஓநப்஛ந்஘ந஑ம஡னேம் அஞ...ட்டி உன௉ட்டி ஭ணம஠ ண஧ங்குண஧ர். அ஭஘஭ஙஞம், அன்஛஧஑வும் ங஖ந்ண௃ ஬஑஧ள்ண஧ர். அணன௉ம஖஝ அணுகுன௅மட஝ில் ஭ணம஠ ஬ஓய்஝஧஘ணனும் “஌ண்஖஧

ஞ஧ஜனெர்த்஘ந!

஬ஓய்஝த்

இன்சிக்கு

஬஛ரி஝ண஧

஬஘஧஖ங்஑நணிடுண஧ன். ஛ிøக்ஷம஝

ஓரி஝஧

஛ண்஗ிச஧ஞ஧?

஌ன்

஘஧ன்

஌஑஧஘ஓந,

ண௃ண஧஘ஓந,

஛ிஞ஭஘஧தம்

஋ல்஠஧ம்

஭ஓர்ந்஘஧ப்஛ி஠ ணஞ஭஘஧? ஬஘ரி஝ம஠஭஝! ஘ஓஜந ணந்஘஧஭஠ இப்஛டி ங஧லு ங஧ள் ஛ட்டிசி஝஧ ஑஧஝ிட஧஭ஞ! உ஖ம்ன௃ ஋ன்ச஧கும்?” ஋ன்று ஑ணம஠ ஬஑஧ள்ண஧ர் ஛஧ட்டி.

“”஭ணலூர் ஜ஧ஜ஧! ங஧ன் ஬ஓ஧ல்டம஘க் ஭஑ல௃ங்஭஑஧! ஙீங்஑ ஬ஓ஧ன்ச஧த் ஘஧ன் ஬஛ரி஝ண஧ ஭஑ட்஛஧! உ஖ம்ன௃க்கு ன௅டி஝஧஘ ஭ஙஞத்஘ந஠ ஬ணந்ஙீர் ஸ்ங஧சம் ஬ஓய்஝ச்

஬ஓ஧ல்லுங்஭஑஧!”

ணிஸ்ணங஧஘஧!

“”஌ண்஖஧!

஬஛ரி஝ண஧ம஡த்

ண௄ங்஑ணி஖஧ஜ

஋ன்஛஧ர்.

஭஛ச்சுக்

஬஑஧டுத்ண௃ண்஭஖ இன௉க்஭஑!” ஋ன்று அ஘ட்டுண஧ர். இப்஛டி ங஧ள் ன௅ல௅ணண௃ம்

஋மஓ஝னூர் ஛஧ட்டி஝ின் அக்஑மடனே஗ர்வு அவ்ணப்஭஛஧ண௃ ஬ண஡ிப்஛ட்டுக் ஬஑஧ண்஭஖

இன௉க்கும்.

஘நடீ஬ஞன்று

஬஛ரி஝ணமஞத்

ண௄க்஑நச்

஬ஓல்லும்

ஓண஧ரிக்஑஧ஞர்஑஡ி஖ம் ஭஛஧ய், “”ஙீங்஑ள் ஋ல்஠஧ன௉ம் ன௃ண்஗ி஝ ஆத்ஜ஧க்஑ள். ஙன்ச஧ இன௉ங்஭஑஧! இ஘நல் இன௉க்கும் ஛ட்ஓ஗ங்஑ம஡ ஋டுத்ண௃ ஛஑நர்ந்ண௃ ஓ஧ப்஛ிடுங்஭஑஧!”

஋ன்று

அன்஭஛஧டு

஑஧஠ப்஭஛஧க்஑நல்,

஛஧ட்டி

஘ள்஡஧மஜ஝ில்

஭஘மண஝ில்ம஠.

ண஧ழ்க்ம஑஝ில்

உ஛ஓரிப்஛஧ர்.

஘ணித்ண௃ணந்஘஧ர்.

அடிக்஑டி

஬஛ரி஝ணரி஖ம் ஛ிஞ஧ர்த்஘மச ஬ஓய்ண௃ ஬஑஧ள்ண஧ர். “”஬஛஧ன்஭ச஧ ஬஛஧ன௉஭஡஧ ஬ஓய்஭஘ன்.

இப்஭஛஧

஭ணண்஖஭டன்,”

ஙநம்ஜ஘ந஝஧ச

஬஛ரி஝ணன௉ம் ஛஧ட்டி஝ின் ஭஑ட்டுத் என௉ங஧ள்

஬஛ரி஝ணர்

அம஢த்஘஧ர்.

஋ன்ச஧ல்

஋ன்று

ன௅டிந்஘

ன௅டிமண ஛஧ட்டி

ஜட்டும்

உ஖ல்ங஠மச அவ்ணப்஭஛஧ண௃ ஬஘ரிந்ண௃

஘நடீ஬ஞன்று

஘ன்

ஜ஖த்ண௃

஭ஓமண஑ம஡ச் உங்஑஡ி஖ம் ணன௉ந்஘நச஧ர்.

ஓநஷ்஝ர்஑஡ி஖ம்

஬஘஧ண்஖ர்

஬஑஧ள்ண஧ர். என௉ணமஞ

“”஋மஓ஝னூர் ஛஧ட்டிக்கு இந்஘ ண௃஡ஓந ஘ீர்த்஘ ஛ிஞஓ஧஘த்ம஘க் ஬஑஧டு, ” ஋ன்று ஑ட்஖ம஡஝ிட்஖஧ர்.

அண௃஭ண

ஓநடநண௃

஋மஓ஝னூர்

஭ஙஞத்஘நல்

஛஧ட்டி஝ின் ஛஧ட்டி

஑ம஖ஓந

உ஗ண஧஑

இமடணசடி

இன௉ந்஘ண௃.

஭ஓர்ந்ண௃ணிட்஖஧ர்.

஋ந்஘ணி஘ ஜஞ஗ அணஸ்ம஘஭஝஧, ஭ங஧஭஝஧ இல்஠஧ஜல் ஛஧ட்டி ஜமடந்஘ண௃ ஆச்ஓரி஝ஜ஧஑ இன௉ந்஘ண௃. ஜமடவுச் ஬ஓய்஘ந ஭஑ட்஖ ஬஛ரி஝ணர் னென்று ஘நசங்஑ள் ஜவுசணிஞ஘ம் இன௉ந்஘஧ர். ஛஧ட்டி ஭஑ட்஖஛டி஭஝, ஙநம்ஜ஘ந஝஧ச இறு஘ந ன௅டிமணத் ஘ந்஘ண௃ ஬஛ரி஝ணரின் ஆஓந ஋ன்஛ம஘ ஜ஖த்ண௃ ஬஘஧ண்஖ர்஑ள் அமசணன௉ம் உ஗ர்ந்஘சர்

Arul 41: அம்தாபின் தன ரூதங்கள் (Ambalin Pala Roobamkal) ஠஦ரி‟஝ின்

„஬ஓௌந்஘ர்஝

ன௅஘ல்

ஸ்஭஠஧஑த்஘ந஭஠஭஝

அம்஛஧ல௃ம஖஝

அ஛஧ஞஜ஧ச ஓக்஘நம஝ ஆச்ஓர்஝஧ள் ஬ஓ஧ல்஑நட஧ர். (ஓநண:ஓக்த்஝஧ னேக்஭஘஧) “ஓக்஘ந஝஧஑நட அம்ஜ஧! ஛ஞ஭ஜஸ்ணஞ஧ச ஓநணனும் உன்னு஖ன் ஭ஓர்ந்஘நன௉ந்஘஧ல் ஘஧ன்

஑஧ர்஝ம்

஬ஓய்ண஘ற்கு

஘நடமஜ

உள்஡ணஞ஧ண஧ர்.

உன்஭ச஧டு

஭ஓர்ந்஘நஞ஧ணிட்஖஧ல் அணஞ஧ல் ண௃஡ி அமஓண஘ற்கு கூ஖ ன௅டி஝஧ண௃. அ஘ற்஑஧ச ஓ஧ஜர்த்஘ந஝ம், ஓக்஘ந அணன௉க்கு ஑நம஖஝஧ண௃” ஋ன்஑நட஧ர், ஘ன்மச ஘ணிஞ ஭ணறு ஋ண௃வும்

இல்஠஧஘஘஧ல்,஋ம஘னே஭ஜ

஬஘ரிந்ண௃

஬஑஧ள்஡

ன௅டி஝஧ஜல்

இன௉ப்஛ண௃ ப்ஞஹ்ஜம். இன௉ந்஘஧லும்

஭஠஧஑த்஘நல்

இத்஘மச

஘நனுஓ஧ச

அடநவு஑ள்

ணந்ண௃

ணிட்஖ச. ப்ஞஹ்ஜம் ஋ங்குஜ஧஑ ஋ல்஠஧ஜ஧஑ இன௉ப்஛஘஧ல் அண௃ அமஓண஘ற்கு இ஖ம்

஌ண௃?

ஆச஧லும்,

ஙக்ஷத்஘நஞங்஑஡ி஡ின௉ந்ண௃ ணமஞ஝ில்

஋ல்஠஧ம்

஛ிஞம்ஜ஧ண்஖ம்

஬஘஧஖ங்஑ந ஋ப்஭஛஧ண௃

அணுவுக்குள்

஛஧ர்த்஘஧லும்

ன௅ல௅க்஑, இன௉க்஑நட

அமஓந்ண௃

உ஠஑ம், electron

஬஑஧ண்஭஖

இன௉க்஑நன்டச. ஙம் ஜச஭ஓ஧ ஭஑ட்஑஭ண ஭ணண்஖஧ம் – ஋ப்஭஛஧ண௃ ஛஧ர்த்஘஧லும் அமஓவு஘஧ன்!

இத்஘மச

அடநவு஑ல௃ம்,

அமஓவு஑ல௃ம்,

஛ிஞம்ஜத்஘நல் ணந்ண௃ ணிட்஖ ஜ஧஘நரி இன௉க்஑நன்டச! அண௃஘஧ன்

ஜ஧஝஧

஑஧ரி஝ம்;

அல்஠ண௃

஛ிஞம்ஜ

ஓக்஘ந஝ின்

஋ப்஛டி஭஝஧

஛ிஞ஛஧ணம்!

஛ிஞம்ஜத்ம஘ ஓநணன் ஋ன்றும், ஓக்஘நம஝ அம்஛஧ள் ஋ன்றும் ஬ஓ஧ல்஑நட஭஛஧ண௃, இம஘஭஝ ஆச்ஓர்஝஧ள், “அம்ஜ஧! ஙீ஘஧ன் ஓநணமசனேம் ஆட்டி மணக்஑நட஧ய், அமஓ஝ மணக்஑நட஧ய்!” ஋ன்஑நட஧ர். இறு஘ந஝ில் இல்஠஧ஜல் ஭஛஧஑நட ஭஠஧஑ம் அண஡஧ல்஘஧ன் ணந்஘ண௃. ஝஧ஜ஧ – ஌ண௃ இல்ம஠஭஝஧, அண௃஭ண – ஜ஧஝஧. ஙஜக்கு ஜ஧ம஝ம஝ ஭஛஧க்கு஑நடணல௃ம் அணள்஘஧ன்.

ங஧ம் ஛஧ர்க்஑நட னொ஛஬ஜல்஠஧ம் அணள் ஬ஓய்஘ண௃஘஧ன்.ணி஭ஓதஜ஧஑ச் ஓந஠ னொ஛ங்஑஡ில் த்஝஧சித்஘஧ல் ஙம் ஜசசு ஠஝ிக்஑நடண௃.஋ல்஠ னொ஛த்஘நற்கும் இ஖ம் ஘ன௉஑நட அ஑ண்஖ அனொ஛ ஆ஑஧ஓஜ஧஑ இன௉க்஑நஞண஭஡ ஛ிஞ஧஗ ஓக்஘ந஝஧஑, னெச்சு

஑஧ற்ட஧ய் இன௉க்஑நட஧ள்.

அக்சி,

ஔ஠ம்,

ன௄ஜந,

஋ல்஠஧ம்

அணள்

ணடிணம்஘஧ன்.இம஘஬஝ல்஠஧ம் அனு஛ணிக்஑நட ஙம் ஜசசும் அணள்஘஧ன்.

„ஜசஸ்த்ணம்‟

஋ன்஑நட

஬ஓ஧ல்஑நட஧ர்.

ண஖க்஭஑

ஸ்஭஠஧஑த்஘நல்

ஆச்ஓர்஝஧ள்

஦நஜ஧ச்ஓ஠த்஘நல்

஛ர்ண஘

இம஘஬஝ல்஠஧ம் ஞ஧ஔகுஜமஞ஝஧஑ப்

஛ிடந்஘ணள் ஬஘ன்஭஑஧டி஝ில் ஑ண்஝குஜரி஝஧஑ ஙநற்஑நட஧ள். ஜம஠஝஧஡த்஘நல் ஛஑ண஘ந஝஧஑வும், ஑ர்ங஧஖஑த்஘நல் ஓ஧ன௅ண்஭஖ஸ்ணரி஝஧஑வும், ஘ஜநழ் ங஧ட்டில் ஬஘஧ண்ம஖

ஜண்஖஠த்஘நல்

஑஧ஜட்ஓந஝஧஑வும்,

஭ஓ஧஢

஭஘ஓத்஘நல்

அ஑ந஠஧ண்஭஖ஸ்ணரி஝஧஑வும், ஛஧ண்டி஝ ங஧ட்டில் ஜீ ச஧ட்ஓந஝஧஑வும், ஆந்஘நஞ ஭஘ஓத்஘நல்

க஧ச஧ம்஛஧஡஧஑வும்,

஛ண஧சி஝஧஑வும்,

ஜ்ண஧஠஧ன௅஑ந஝஧஑வும், ஛ிஞ஭஘ஓ஘த்஘நல் அஸ்஥஧ஜநல் னொ஛ங்஑஡ில்

ஜ஑஧ஞ஧ஷ்டிஞத்஘நல்

குஔ஧த்஘நல்

஑஧ஷ்ஜீ ஞத்஘நல்

அம்஛஧ஔந஝஧஑வும், க்ஷீஞ

ணிந்த்஝ண஧ஓநசி஝஧஑வும், ஑஧ஜ஧க்஝஧ண஧஑வும்

஭஑஧஝ில்

ணன௉஑நடணள் அண஭஡!

஬஑஧ண்டு

–

஛ஞ்ஓ஧஛ில்

஛ண஧சி஝஧஑வும்,

ணங்஑஧஡த்஘நல்

இப்஛டி

஋ப்஭஛஧ண௃ம்

஭஘ஓம்

ண௃஡ஔ஧ உத்஘நஞ

஑஧஡ி஝஧஑வும்,

ன௅ல௅ணண௃ம்

அனுக்஑நஞ஑ம்

஛஠

஛ண்஗ி

Arul 42: தடித்஡஡ில் க஥ய் சினிர்த்஡து ஓர்ண ஘ீர்த்஘க் ஑மஞ. அங்஭஑ கதரி஦஬ா஑஧ஷ்஖ ஬ஜௌசத்ண௃஠ இன௉ந்஘஧ர்.

உ஖ம்ன௃ எடிஓ஠஧஑, எல்஠ந஝஧஑ இன௉ந்஘ண௃. „கதரி஦஬ா ண௄த்஘ம் (஘ண்஗ ீர்) கூ஖க்

குடிக்஑ம஠‟

஋ச

஬஘ரிணித்஘சர்.

அன௉஑நல்

இன௉ந்஘ணர்஑ள்,

ணன௉த்஘த்ண௃஖ன்

அன்மட஝ ஘நசம், ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞத்ண௃஠஘஧ன் இன௉ந்஭஘ன். ஘நடீர்னு என௉ ஭ஓ஘ந… „கதரி஦஬ா உத்஘ஞவு,

உ஖஭ச

ண஧‟ன்னு

஘஑ணல்.

஛டந்஘டிச்சுண்டுகதரி஦஬ாரபப் ஛஧ர்க்஑ ஏடி஭சன். அன்சிக்கு஘஧ன், ஜ஧஘நரி

ன௃ஷ்஛ங்஑஡஧஠ ஥கா

஛஧ட்டு

கதரி஦஬ாரப அ஠ங்஑ரிக்஑நட

எண்ணு

஛஧ட்ம஖னேம் கதரி஦஬ாளபாடஅம஢ப்ம஛னேம் அங்஭஑ ஭஛஧ய் ஙநன்஭சன்.

஋ல௅஘ந஭சன். ஜசசு஠

அந்஘ப்

ஙநமசச்சுண்஭஖,

„அணமச உள்஭஡ கூப்஛ிடு‟ன்னு கதரி஦஬ாளபாட குஞல் ஙன்ச஧க் ஭஑ட்டுண௃, ஋சக்கு.

உள்஭஡

ண௅ம஢ஞ்சு, காஞ்சி

஥காரணப் ஛஧ர்த்஘ண௃ம்

஋சக்கு

ஆச்ஓரி஝ம், கு஢ப்஛ம், ணி஝ப்ன௃, ஓந்஭஘஧தம், ஛஝ம்னு ஋ல்஠஧ம் ஜ஧டநஜ஧டந

ணர்டண௃. அங்஭஑… ன௃ஷ்஛ங்஑஡஧஠, கதரி஦஬ாரபப் ஛ிஞஜ஧஘ஜ஧ அ஠ங்஑஧ஞம் ஛ண்஗ி஝ின௉ந்஘஧ங்஑. அண஭ஞ஧஖ ஛ீ஖த்ண௃஭஠ன௉ந்ண௃ அணர் ஓநஞசு஠ இன௉க்஑ட ஑நரீ஖ம் ணமஞ, ஋ல்஠஧஭ஜ ன௄க்஑஡஧஠ அ஠ங்஑ரிக்஑ப்஛ட்டின௉ந்ண௃ண௃. ஘஖஧ல்னு ணில௅ந்ண௃ ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஛ண்஗ி஭சன்; ஑ண் ஭஠ன௉ந்ண௃ ஔ஠ம் அன௉ணி஝஧க்

஬஑஧ட்டண௃,

அ஠ங்஑஧ஞத்ம஘, ஙீ

஋சக்கு!

„இப்஭஛஧

஋சக்குப்

஛ண்஗ி஝ின௉க்஑நட

஋ல௅஘ந஭஝ மணச்சுட்டி஭஝! ஜசசுக்குள்஭஡ ஋ப்஛வும்

஋ன்மச஭஝ ஛஧த்ண௃ண்டின௉க்஑ந஭஝஧?!‟னு ஭஑ட்஖஧ர். „அடி஭஝னுக்குக்

஑஧ஜ஧ட்ஓநனேம் கதரி஦஬ாளும் எண்ணு஘஧ன், கதரி஦஬ா‟ன்னு ஬ஓ஧ல்஠நண்஭஖,

஘நன௉ம்஛வும்

ஙஜஸ்஑஧ஞம்

அல௅ம஑ அ஘ந஑ஜ஧஝ின௉ந்஘ண௃ ஋சக்கு.

஛ண்஗ி஭சன்;

஑ஞ஑ஞன்னு

„ஓரி.. ஋ன்ச ஋ல௅஘ந஝ின௉க்஭஑னு ஛டி!‟ ஋ன்று கதரி஦஬ா ஬ஓ஧ல்஠… ஑ண்஑ள் னெடி,

஛ஞணஓத்ண௃஖ன்

அந்஘ப்

இண௃஘஧ன்…

஛஧ட்ம஖ச்

஬ஓ஧ன்஭சன்.

அ஘ன்

அர்த்஘ம்

„஋ந்஘ ஜ஑஧னும஖஝ ஛஧஘஧ஞணிந்஘ங்஑ள் ஑஧ஜ஧ட்ஓந அம்஛஧஡ின் ஓஞ஗ங்஑஡஧஑ ணி஡ங்கு஑நன்டச஭ண஧,

஋ந்஘

ஜ஑஧னும஖஝

ஓரீஞம்

ன௅ல௅ணண௃ம்

எ஭ஞ

ன௃ஷ்஛ஜ஝ஜ஧஑ அ஠ங்஑ரிக்஑ப்஛ட்டு ணி஡ங்கு஑நட஭஘஧, ஋ந்஘ ஜ஑஧னும஖஝

ஓநஞஓநல் ன௃ஷ்஛ ஜகு஖ம் ஭ஓ஧஛ி஘ ஜ஧஑ ணி஡ங்கு஑நட஭஘஧, ஋ந்஘ ஜ஑஧னும஖஝ க஧சப்஛ிஞ஘஧சஜ஧ச

஭஝஧஑

஘ண்஖ம்

ன௅ல௅ண௃ம்

ன௃ஷ்஛த்஘நச஧ல்

சு஢ற்டப்஛ட்டு ணி஡ங்கு஑நட஭஘஧, ஋ந்஘ ஜ஑஧னும஖஝ ஜ஧ர்஛ிசில் ஑஘ம்஛ ஜ஠ர்஑஡஧ல்

ஆச

ஓர்஭ண஧த்஘நன௉ஷ்஖ஜ஧஑ ஛஧஘஧ஞணிந்஘ங்஑ள் க஧சப்

ஜ஧ம஠஑ல௃஖ன்

ண௃஡ஓந,

ணி஡ங்கு஑நட஭஘஧,

ன௃ஷ்஛ஜ஝ஜ஧ச

஛ிஞ஘஧சஜ஧஑ந

சு஬ா஥ிகபின் ஛஧஘஧ஞ

ணிந்஘ங்஑ம஡,

ஜ஧ம஠஑ல௃ம்

஭ஜல்

மணக்஑ப்஛ட்டு

஋ந்஘

஛஧ண௃ம஑஑஡ின்

ணி஡ங்கு஑நட஭஘஧-

ணில்ண

ஜ஑஧னும஖஝

அப்஛டிப்஛ட்஖ காஞ்சி

அடி஭஝சின்

மணத்ண௃க்஬஑஧ள்ண஘நல் ஛ஞஜ஧சந்஘ ஙநம஠ அம஖஑ந஭டன்!‟

ஓநஞஓநல்

஥கா ஓ஘஧

ங஧ன் ஛஧ட்ம஖ச் ஬ஓ஧ல்஠ந ன௅டிச் ஓண௃ம், குணி஝஠஧஑ இன௉ந்஘ ன௄க்஑ம஡க் ஬஑஧ஞ்ஓம் ஋டுத்ண௃த் ஘ன் ஓநஞஓநன் ஜீ ண௃ ண௄ணிக்஬஑஧ண்஖஧ர், கதரி஦஬ா. கதரி஦஬ாளுக்கும்,

அணர்

ன௅஘஠஧சணற்றுக்கும்

஋ப்஭஛஧ண௃ம்

ங஧ன்

மணத்஘நன௉க்஑நட

ணர்஗ித்஘நன௉ந்஘ண௃

஘ண்஖ம் ஭஛஧஠஭ண

அ஠ங்஑ரித்஘நன௉ந்஘சர். ஝஧஭ஞ஧ என௉ ஬஛ண்ஜ஗ி஝ின் ஭ஙர்த்஘நக்஑஖ச஧ம் இண௃!

இப்஛டி஝ன௉

ஜ஠ர்

அ஠ங்஑஧ஞத்஘நல் கதரி஦஬ாள் ஘நன௉க்஑஧ட்ஓந

஘ந்஘ண௃ம்,

அ஘ற்கு ன௅ன்ச஭ஜ஭஝ அப்஛டி஬஝஧ன௉ ஛஧஖ம஠ அடி஭஝ன் ஋ல௅஘ந஝ண௃ம்… வ௃஑஧ஜ஧ட்ஓந஝ம்மஜ஝ின்

஭ண஬டன்ச?! ஥காகதரி஦஬ா஋ன்மச

஬஛ன௉ங்

அம஢த்஘ண௃ம்,

஑ன௉ம஗஝ன்டந

அங்஭஑

ன௃ஷ்஛

அ஠ங்஑஧ஞத்஘நல் ஑஧ட்ஓந ஘ந்஘ண௃ம் ஋ன் ஛஧க்஑ந஝ம்! ஭ண஬டன்ச ஬ஓ஧ல்டண௃?!” – ஬ங஑நழ்ச்ஓநனே஖ன் ஬ஓ஧ல்஑நட஧ர் ஑஧ஜ஧ட்ஓந ஘஧ஓன் ஓனசிண஧ஓன். ஙன்டந – ஓக்஘ந ணி஑஖ன்

Arul 43: Foreign Trip ணம஡கு஖஧ ங஧஬஖஧ன்டநல் ஙநமட஝ ஛஗ம் ஈட்டி஝ ஋ன் ஙண்஛ர் என௉ணர், ஑஧ஞ்ஓந ஬஛ரி஝ணமஞ ண஗ங்஑ப் ஭஛஧஝ின௉ந்஘஧ர்.஬஛ன௉ம் ஬஘஧ம஑ என்மட அணர்ன௅ன் மணத்ண௃ ஌஘஧ணண௃ ஘ர்ஜ ஑஧ரி஝த்ண௃க்கு சுண஧ஜந஑ள். ...

஛஝ன்஛டுத்஘நக்

மண஘ீ஑

஬஑஧ள்஡஭ணண்டும்

ஜஞ஛ில்

஑஖க்஑க்கூ஖஧ண௃

ணந்஘

஋ன்஑நட

அணமஞப்

஋ன்று

஛஧ர்த்ண௃

஘ர்ஜத்ம஘ ஜீ டந

ஙீ

஭ணண்டிக்஬஑஧ண்஖஧ர்.

ஜ஑஧

சுண஧ஜந஑ள்,"஑஖ல்

஭஛஧ய் ஓம்஛஧ரிச்ஓ ஑஧மஓ

ணச்சு ஋ன்மச ஘ர்ஜம் ஛ண்஗ச் ஬ஓ஧ல்டந஝஧..஘ர்ஜத்ம஘ ஜீ டந ணந்஘ ஑஧மஓ மணச்சு

஘ர்ஜம்

஭஑ட்஖஧ர்஑ள்.

஛ண்஗

ன௅டினேஜ஧?"

஋ன்று

஑டுமஜ஝஧ச

குஞ஠நல்

஑஧஠நல் ணில௅ந்ண௃ ஑஘டந஝ ஙண்஛ர் "இப்஛஭ண ஬஛ரி஝ண஧ உத்஘ஞவுன்ச஧ ணம஡கு஖஧

ங஧ட்டு

உத்஘ந஭஝஧஑த்ம஘

ணிட்டு஖஭டன்"஋ன்ட஧ர்.ஓநரித்஘஛டி

஬஛ரி஝ணர்,உ஠஑ப் ஛஖த்ம஘க் ஬஑஧ண்டுணஞச் ஬ஓ஧ல்஠ந ஘மஞ ண஢ந஝஧஑஭ண அந்஘ ங஧ட்டுக்கு ஬஘஧஖ர் ண஢ந உண்டு ஋ன்று ணி஡க்஑ந,"அப்஛டி இன௉ந்஘஧ல் ஭஛஧஑஠஧ம்

குத்஘ஜநல்஠!"

"஑஖ல்஑஖ந்ண௃ அனுஷ்஖஧சம்

஋ன்று

ஓ஧ஸ்஘நஞ

ணி஡க்஑ம்

஭஛஧டண௃ன்ச஧..ன௅ன்஬சல்஠஧ம் ஛ண்ஞண௃..இ஬஘ல்஠஧ஜ

அ஡ித்஘஧ர்஑ள்.

஑ப்஛ல்஘஧ன்..கு஡ிக்஑நடண௃,

ணிட்டுப்஭஛஧஝ிடும்.அ஘ச஧஠

஭ணண்஖஧ம்஛஧..இப்஛ ஋ன்ச னெணு ஜ஗ி஭ஙஞம்஘஧ன்..஭஛஧..஭஛஧..஘ப்஛ில்஠" ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠நச் ஓநரித்஘஧ர்஑ள்.அ஘ற்குப் ஛ிடகு ஬ஓ஧ன்ச ணித஝ம்஘஧ன் ன௅க்஑ந஝ம். "஘ர்ஜம் ஛ண்ட஭஛஧ண௃ ஑஧மஓக் ஬஑஧டுத்ண௃ட்டு எண௃ங்஑நக்஑ந஭டன்ச஧, அண௃ ஘ர்ஜம்

இல்஠..ங஧ஜ

அ஘ச஧ல்

ஙீ஭஝

இன்ண஧ல்வ்஬ஜன்ட் ஭஛஧ண௃ஜ஧...ஙீ஭஝

஬஑஧டுத்஘ ன௅ன்ச

஑஧ஓந஠ ஘ர்ஜம்

஭ணண்஖஧஭ஜ஧..

஬ஓய்..ஙன்ச஧

஘ர்ஜம்

ஙல்஠ண௃.

஛ண்டண௃஘஧ன்

எஓத்஘ந..

ங஖க்ட஘஧ன்னு

஛஧த்ண௃ப்

஑஧சு

஘ர்ஜம்

ங஖ந்஘஧த்஘஧ன்

குடுத்ண௃஖஭டன்

஬ஓய்" ஋ன்ட஧ர்஑ள்.அந்஘ ஙண்஛ர் இன்னும் ஬ஓய்஑நட஧ர்.

என௉

அப்஛டின்ச஧ ஛஧த்ண௃

Arul 44 5: Shri Bodendral Swamigal ஠க்ஷ்ஜநங஧ஞ஧஝஗சின் ஬஛ரி஝ப்஛஧ ங஭஖ஓய்஝ன௉ம் ஬஛ரி஝ண஧ல௃ம் ஘நண்டிணசம் அ஬ஜரிக்஑ ஜநதன் ஛ள்஡ி஝ில் என்ட஧஑ப் ஛டித்஘ணர்஑ள். ஬஛ரி஝ணர் ணில௅ப்ன௃ஞம் ணன௉ம்஭஛஧஬஘ல்஠஧ம், ங஑ஞ ஋ல்ம஠஝ில் உள்஡ ஛஧ப்஛஧ன்கு஡த்஘நல் இன௉க்கும் ஛஧ன௃ஞ஧வ்

ஓத்஘நஞத்஘நல்஘஧ன்

஘ந்ம஘஘஧ன்

஘ங்குண஧ர்.

ன௄ஞ஗கும்஛ம்

஬஑஧டுத்ண௃

஬஛ரி஝ணமஞ ணஞ஭ணற்று,

஠க்ஷ்ஜந

ங஧ஞ஧஝஗சின்

ஓத்஘நஞத்ண௃க்கு

அம஢த்ண௃ச்

஬ஓல்ண஧ர். ஜ஖த்஘நன் ஛ரிண஧ஞத்஘நல் ஝஧மச஑ள், கு஘நமஞ஑ள் ஋ல்஠஧ம் இன௉ந்஘ச. ஓத்஘நஞத்஘நல் அணற்மட஬஝ல்஠஧ம் ஑ட்டிப் ஛ஞ஧ஜரிக்஑ அப்஭஛஧ண௃ ணஓ஘ந இன௉ந்஘ண௃. அப்஛டி என௉ன௅மட, ஬஛ரி஝ண஧ ஛஧ன௃ஞ஧வ் ஓத்஘நஞத்஘நல் ணந்ண௃ ஘ங்஑ந஝஭஛஧ண௃஘஧ன், அணமஞ ன௅஘ன்ன௅மட஝஧஑த் ஘ரிஓநத்஘஧ர் ஠க்ஷ்ஜநங஧ஞ஧஝஗ன். ”஋சக்கு அப்஭஛஧ ஆறு ண஝சு இன௉க்கும். ஋ன் ஬஛ரி஝ப்஛஧ ஋ன்மச ஬஛ரி஝ண஧஑நட்஖ கூட்டிண்டு ஭஛஧ய், ‘஋ன் ஘ம்஛ி ஛ிள்ம஡ இணன். னெ஗஧ங் ஑ந஡஧ஸ் ஛டிக்஑நட஧ன்’ ஋ன்று அடநன௅஑ப்஛டுத்஘நச஧ர். ‘ம஛஝னுக்குப்

ன௄ணூல்

஭஛஧ட்஖஧ச்஭ஓ஧?’ன்னு

ணிஓ஧ரிச்ஓ஧ர்

஬஛ரி஝ணர்.

‘இல்ம஠’ன்னு ஬ஓ஧ன்சண௃ம், ‘ஓரி, ஓனக்஑நஞம் ன௄ணூல் ஭஛஧ட்டுடு. ஸ்கூல்஠ லீவு ஓஜ஝த்஘ந஭஠ இங்஭஑ ஋ன்சண்ம஖ அனுப்஛ி மண’ன்ச஧ர். அண௃க்஑ப்ன௃டம் ங஧லு ணன௉தம் ஑஢நச்சு 1946-47-஠ அ஭஘ ஛஧ன௃ஞ஧வ் ஓத்஘நஞத்ண௃஠ ஜறு஛டினேம்

஬஛ரி஝ண஧

ணந்ண௃

஘ங்஑நச஧.

அண௃க்குள்஭஡

஋சக்குப்

ன௄ணூல்

஭஛஧ட்஖஧ச்சு. ஬஛ரி஝ண஧ ஬ஓ஧ன்ச஧ப்஛஠, ஸ்கூல் லீவ் ஭ஙஞத்ண௃஠ ஜ஖த்ண௃க்குப் ஭஛஧ய் ஬஛ரி஝ண஧ல௃க்குச் ஭ஓமண ஬ஓய்஝ ஆஞம்஛ிச்஭ஓன். அண௃஘஧ன் ஆஞம்஛ம். ணில்ணம் ஆய்ஞ்சு ஬஑஧டுக்஑டண௃ ஘஧ன் ஋ன் ன௅஘ல் டினைட்டி. ஬஛ரி஝ண஧ ஛த்ண௃ ங஧ள் அங்஭஑ இன௉ந்஘஧. ம஦ஸ்கூல் ஬஦ட்ஜ஧ஸ்஖ர் ஬ஔ஝ஞ஧ஜய்஝ர் ஬஛ரி஝ப்஛஧வுக்கு ஓனசி஝ர். அணர் ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ணந்ண௃ ஘ரிஓசம் ஛ண்஗ிச஧ர். ‘ஙீங்஑ ஊன௉க்குள்஡ ணஞணும்’னு ஭஑ட்டுண்஖஧ர்.

‘ஊன௉க்கு

ணந்஘஧

஋ன்ச

஘ன௉஭ண?’ன்னு

஭஑ட்஖஧

஬஛ரி஝ண஧.

‘உன்஭ச஧஖ ணட்ம஖க் ீ ஬஑஧டுத்ண௃஖டந஝஧? ங஧ன் ஛த்ண௃ ஜ஧ஓம் இங்஭஑஘஧ன் ஘ங்஑ப்

஭஛஧஭டன்’ச஧ர். குறும்஛஧ ஭஑க்஑ட஧ப்஛஠ இன௉க்கும்; ஆச஧, அண௃க்குப் ஛ின்ச஧டி ஬஛ரி஝ண஧ ஜசசுக்குள்஭஡ ஬஛ரி஝ ஘நட்஖ம் ஌஘஧ணண௃ இன௉க்கும். ‘஘நசம் ஋ன்ச஧஠ அவ்஭஡஧ ண௄ஞம் ங஖ந்ண௃ ஬஛ண்ம஗஝஧த் ண௃க்குப் ஭஛஧஑ ன௅டி஝஧ண௃. அ஘ச஧஠ ஋சக்கு இங்஭஑஭஝ என௉ கு஡ம் ஬ணட்டிக் குடுக்஑ட஝஧?’ன்னு ஭஑ட்஖஧ ஬஛ரி஝ண஧. ஛஧஗஧ம்஛ட்டுன்னு ஬ஞண்டு ஑ந஭஠஧ ஜீ ட்஖ர் ண௄ஞத்ண௃஠ என௉ ஊர். ஭஘஧ட்஖த்ண௃஠ ஭ணம஠ ஛஧க்஑டண஧ 200 ஭஛ர் ஭ஓர்ந்ண௃ னெணு ங஧ள் ஭஘஧ண்டிசண௃஠, அஞ்சு அடி஝ி஭஠஭஝ ஔ஠ம் ணந்ண௃டுத்ண௃. ஞ஧ஜன௉க்கு அ஗ில் உ஘ணிச ஜ஧஘நரி ங஧னும் இந்஘க் கு஡த் ஘நன௉ப்஛஗ி஝ி஠ ஛ங்஬஑டுத்ண௃க்஑நட்஭஖ன். ன௅ட்டிக்஑஧ல் ஔ஠ம்஘஧ன். ஆச஧, ஸ்஛டி஑ம் ஜ஧஘நரி இன௉ந்ண௃ண௃. அண௃஠ இடங்஑ந ஸ்ங஧சம் ஛ண்஗ிட்டு, ஑ங்஑஧ ன௄மஔ ஛ண்஗ிச஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. ஛த்ண௃ப்

஛஘நமசஞ்சு

ங஧ள்

஭஛஧஝ின௉க்கும்.

என௉

ங஧ள்…

‘இங்஭஑

எண்஗மஞ

஑ந஭஠஧ஜீ ட்஖ர் ண௄ஞத்ண௃஠ ண஖ண஧ம்஛஠ம்னு என௉ ஊர் இன௉க்கு. அங்஭஑ சுப்஛ிஞஜ஗ி஝ ஬ஞட்டி஝஧ர்னு

என௉த்஘ர்

இன௉க்஑஧ர்.

அணமஞக்

கூட்டிண்டு

ண஧ங்஭஑஧’ன்ச஧ர்

஬஛ரி஝ண஧. அணமஞப் ஭஛஧ய்ப் ஛஧ர்த்ண௃ ணித஝த்ம஘ச் ஬ஓ஧ன் ஭ச஧ம். ஬஛ரி஝ண஧ ஙம்ஜம஡ ஋ண௃க்குக் கூப்஛ி஖ட஧னு அணன௉க்கு எண்ணும் ன௃ரி஝஭஠. அணர் ஙல்஠ ணஓ஘ந஝஧சணர். அணர் ணந்ண௃ ஬஛ரி஝ணமஞப் ஛஧ர்த்ண௃, ‘ங஧ன் ஋ன்ச ஬ஓய்஝ணும்?’னு ஭஑ட்஖஧ர்.

‘஘஧ஓநல்஘஧மஞ

அம஢ச்சுண்டு

ண஧ங்஭஑஧’ன்ச஧ர்

஬஛ரி஝ண஧.

அந்஘க்

஑஧஠த்ண௃஠, ஘஧ஓநல்஘஧ர்ச஧ ஑஬஠க்஖ர் ஜ஧஘நரி… அவ்ண஡வு ஛ணர் அணன௉க்கு. ஘஧ஓநல்஘஧ர் ணந்஘஧ர். அணர் கும்஛ ஭஑஧஗த்ண௃ ஛ிஞ஧ஜ஗ர். அணர்஑நட்஭஖ ஬஛ரி஝ண஧, ‘இந்஘

ஊர்஠

஋ன்ச

ணி஭ஓதம்?

ஃ஛ீல்டு

஭ஜப்

இன௉க்கு஭ஜ?

அண௃஠

஛஧த்ண௃

஑ண்டு஛ிடிச்சு ஬ஓ஧ல்லு’ன்ச஧. ஃ஛ீல்டு ஭ஜப்ம஛ ஬ணச்சு அணஞ஧஠ எண்ணும் ஑ண்டு஛ிடிக்஑ ன௅டி஝஭஠! அப்ன௃டம் ஬஛ரி஝ண஧஭஡, ‘என௉ இன௉ணெறு ணன௉தத்ண௃க்கு ன௅ன்ச஧஠ ஬஛ண்ம஗஝஧று இங்஭஑ ண஖ண஧ம்஛஠ம் ஑நஞ஧ஜத்ண௃க் குப் ஛க்஑த்ண௃஠஘஧ன் ஏடிண்டின௉ந்஘நன௉க்கு. ங஧஡஧ணட்஖த்ண௃஠ எண௃ங்஑ந ஬ஞ஧ம்஛ ண௃ஞம் ஘ள்஡ிப் ஭஛஧஝ிடுத்ண௃’ன்ச஧ர்.

‘ண஖ண஧ம்஛஠த்ண௃஠ ன௅ன்஭ச என௉ ஬஛ரி஝ ஓநத்஘ர் இன௉ந்஘நன௉க்஑஧ர். அங்஭஑஘஧ன் ஥நத்஘ந அம஖ஞ்ஓநன௉க்஑஧ர். ஆத்ஜ ஭஛஧஭஘ந்஘நஞ஧ன்னு என௉ ஛ீ஖ம் இன௉ந்஘நன௉க்கு. அம஘ ஋ல்஠஧ம் ஬ணள்஡ம் அடிச்ஓநண்டு ஭஛஧஝ிடுத்ண௃’ன்ச஧ ஬஛ரி஝ண஧. ம஘ ஜ஧ஓம் அஞ்ஓ஧ம் ஭஘஘ந ணமஞ ஑ங்ம஑ அங்஭஑ ணர்ட஘஧ ஍஘ீ஑ம். ஆத்ண௃த் ஘நன௉ணி஢஧ண஧ ஬஑஧ண்஖஧டுண஧. ஓ஧ப்஛஧டு ஋ல்஠஧ம் ஑ட்டி ஋டுத்ண௃ண்டு ஭஛஧ண஧. அந்஘ இ஖த்ண௃஠

ஆத்ஜ

஭஛஧஭஘ந்஘நஞ஧

஑ட்டி஝ின௉க்஑஧஡஧ம். ஭஛஧஑ணும்’ச஧

஘நடீர்னு

஬஛ரி஝ண஧.

ஓஜ஧஘ந

என௉

ஆ஑ந,

ங஧ள்

ங஧ங்஑

஠நங்஑ம்

ஞ஧த்஘நரி,

஬ஞண்டு

஭஛ர்

ணச்சு

‘இந்஘

அ஘நஷ்஖஧சம்

க்ஷ஗஭ஜ

஖஧ர்ச்ம஠ட்

அங்஭஑

஋டுத்ண௃ண்டு

அண஭ஞ஧஭஖஭஝ ங஖ந்ண௃ ஭஛஧஭ச஧ம். ஞ஧த்஘நரி ஬ஞண்டு ஜ஗ி சுஜ஧ன௉க்கு அங்஭஑ என௉ குடநப்஛ிட்஖ இ஖த்ண௃஠ உட்஑஧ர்ந்ண௃ ஔ஛ம் ஛ண்஗ ஆஞம்஛ிச்சுட்஖஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. ணிடி஝ற்஑஧ம஠ ங஧லு ஜ஗ி ணமஞக்கும் ஔ஛ம் ஛ண்஗ிச஧ர். அப்ன௃டம், இன௉ள் ஛ிரி஝டண௃க்கு ன௅ன்஭ச ஊன௉க்குத் ஘நன௉ம்஛ி ணந்ண௃ட்஖஧ர். அப்ன௃டம்,

னெணு

இ஖த்ண௃க்குப்

ஜ஧ஓம்

஭஛஧஭ச஧ம்.

஭஛஧஝ிட்஭஖஧ம்.

஑஢நச்சு என௉

ஜறு஛டினேம் ஬஛ரி஝

஥ர்ப்஛ம்

஛ண்஗஧ண௃.

‘எண்ணும்

஑ந஡ம்஛ி,

என௉

஬஛ரி஝ண஭ஞ஧டு

஋஘ந஭ஞ

ஙநஜநதம்

ணந்ண௃ண௃.

அ஭஘

ஙடுங்஑நப்

ஙநல்லுங்஭஑஧’ன்ச஧ர்

஬஛ரி஝ண஧. அண௃ ஊர்ந்ண௃ ஭஛஧ய் ஜமடஞ்சுடுத்ண௃. ன௅ன்ன௃ ஭஛஧஠஭ண ஬஛ரி஝ண஧ அங்஭஑ குடநப்஛ிட்஖ இ஖த்ண௃஠ உட்஑஧ர்ந்ண௃ ஔ஛ம் ஛ண்஗ிச஧ர். ங஧லு ஜ஗ிக்கு ஔ஛த்ம஘ ன௅டிச்சுண்டு ஋ல௅ந்ண௃ ணந்ண௃ட்஖஧ர். அங்஭஑ அப்஛டி ஋ன்ச ணி஭ஓதம்னு ஋ங்஑ல௃க்கு ஋ண௃வும் ன௃ரி஝஭஠. ஜறு஛டி சுப்஛ிஞஜ஗ி஝ ஬ஞட்டி஝஧மஞ அம஢ச்சுண்டு ணஞச்஬ஓ஧ல்஠ந, அணர்஑நட்஖, ‘஋சக்கு இங்஭஑ ஬ஞண்டு ஌க்஑ர் ஙந஠ம் ஭ணணும். ண஧ங்஑நத் ஘ஞ ன௅டினேஜ஧?’ன்னு ஭஑ட்஖஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. ‘ஆ஑ட்டும்’ச஧ர் ஬ஞட்டி஝஧ர். ஘ஸ்஘஧஭ணஔப ஋ல்஠஧ம் ஬ஞடி ஛ண்஗ி, ஌க்஑ர் 200 னொ஛஧ ஭ஜசிக்கு ஬ஞண்டு ஌க்஑ர் 400 னொ஛஧ய்னு

஛த்஘நஞம்

ண஧ங்஑ஜ஧ட்஭஖ன்னு ஭ணணும்.

ஜறுத்஘஧ர்

இல்஭஠ன்ச஧

ஜ஖த்ண௃஭஠ன௉ந்ண௃ ஬஛ரி஝ணர்.

஋ல௅஘நக்

500

஬஑஧டுத்ண௃ ஬ஞட்டி஝஧ர்.

ங஧ம஡க்கு

னொ஛஧ம஝

ரிஔநஸ்஖ர் ‘இல்஭஠!

என௉

஭஛ச்சு

஬ஞட்டி஝஧ன௉க்குக்

஛ண்஗ி஝஧ச்சு. ஙீங்஑

஛஗ம்

ண஧ங்஑நக்஑த்஘஧ன்

ணன௉ம்’னு

஬஑஧டுக்஑ச்

஬ஓ஧ல்஠ந,

஬ஓ஧ல்஠நட்஖஧ர்

அப்ன௃டம், அந்஘ ஬ஞண்டு ஌க்஑ர் ஙந஠த்ண௃஠ ஭஘஧ண்டிப் ஛஧ர்க்஑ணும்ச஧ ஬஛ரி஝ண஧. அணன௉க்கு ஜ஧ஜ஧ ஛ிள்ம஡ என௉த்஘ர் இன௉ந்஘஧ர். அணமஞனேம் அம஢ச்சுண்டு அந்஘ இ஖த்ண௃க்குப் ஭஛஧஭ச஧ம். என௉ இ஖த்ம஘ ஬ஓ஠க்ட் ஛ண்஗ி, அங்஭஑ ஑஖ப்஛஧மஞ஝஧஠ ஭஘஧ண்டிச஧ர் அணர். ஬ண஡ி஭஝ ஋டுத்஘ப்஭஛஧ ஑஖ப்஛஧மஞ ன௅மச஬஝ல்஠஧ம் ஞத்஘ம்! அணர் அம஘ப் ஛஧ர்த்ண௃ னெர்ச்மஓ஝஧஑ந, அங்஭஑஭஝ ஘஖஧ல்னு ணில௅ந்ண௃ட்஖஧ர். ஋ன்ச ஛ண்டண௃ன்னு ஬஘ரி஝஧ஜ ம஑ம஝ப் ஛ிமஓஞ்சுண்டு ஙநன்஭ச஧ம். அமஞ ஜ஗ி ஑஢நச்சு அண஭ஞ, ‘஋சக்கு எண்ணும் இல்஭஠’ன்னு ஋ல௅ந்ண௃ உட்஑஧ர்ந்ண௃ட்஖஧ர். ஬஛ரி஝ண஧஑நட்஖ அடி஝ி஭஠

என௉

ணித஝த்ம஘ச் ஭஑஧஝ில்

஬ஓ஧ன்஭ச஧ம்.

ன௃ம஘ஞ்சு

‘஛஝ப்஛஖஧஘ீங்஭஑஧!

஑ந஖க்கு.

ங஧ம஡க்குத்

அங்஭஑, ஭஘஧ண்டிப்

஛஧க்஑஠஧ம்’ச஧ர். அப்஛டி஭஝ ஜறுங஧ள் ஭஛஧ய்த் ஭஘஧ண்டிசப்஭஛஧, ன௅ன்஭ச என௉ ஑஧஠த்ண௃஠ அங்஭஑ ஭஑஧஝ில்

இன௉ந்஘ண௃க்஑஧ச

அம஖஝஧஡ங்஑ள்

஬஘ரிஞ்சுண௃.

என௉

ஓநண஠நங்஑ம்

஑நம஖ச்சுண௃. ஬ஞண்டு ஜ஧ஓம் அங்஭஑஭஝ இன௉ந்ண௃, அந்஘க் ஭஑஧஝ிம஠ ஜறு஛டி ன௃ண௃ப்஛ிச் சுக் ஑ட்டிட்டு, ஑஧ஞ்ஓநன௃ஞம் ஘நன௉ம்஛ிட்஖஧ ஬஛ரி஝ண஧. அந்஘ ஭ஙஞத்ண௃஠ ங஧ன் 3, 4 ஜ஧ஓம் ஬஛ரி஝ண஧஭஡஧டு கூ஖஭ண இன௉ந்஭஘ன். அந்஘ச் ஓம்஛ணங்஑ம஡஬஝ல்஠஧ம் இப்஭஛஧ ஙநமசச்சுப் ஛஧ர்க்஑நடப்஭஛஧ ஓந஠நர்ப்஛஧ இன௉க்கு!” ஋ன்று ஬ஓ஧ல்஠ந ஙநறுத்஘நச஧ர் ஠க்ஷ்ஜநங஧ஞ஧஝஗ன்

Arul 45 : ஒழுக்க க஢நிகள்! ஙம்ஜ஡வு ஬ஓௌ஑ரி஝஭ஜ஧, அடந஭ண஧ அ஢஭஑஧ இல்஠஧஘ணர்஑ம஡ப் ஛஧ர்த்ண௃

ங஧ம் ஘஧ழ்த்஘ந஝஧஑ ஙநமசத்ண௃க் ஑ர்ணப்஛஖க் கூ஖஧ண௃. ஑ர்ணம் ஋ன்஛ண௃ ஬ஓ஧டந,

ஓநஞங்கு ஋ல்஠஧ணற்மடனேம்ணி஖க் ஬஑஧டி஝ ஬஛ரி஝ ணி஝஧஘ந ஭஛஧ன்டண௃. ஭஛஧ச ஛ிடணி஝ில் ஙம்மஜணி஖த் ஘ப்ன௃ ஬ஓய்஘஘஧ல் அணர்஑ள் இப்஭஛஧ண௃ ஛஗த்஘நல், ன௃த்஘ந஝ில், அ஢஑நல் ஙம்மஜணி஖க் ஑ன ஢஧஑ இன௉க்஑஠஧ம். ஆச஧ல் ஙஜக்குக்

஑ர்ணம் ணந்஘஧ல், இண௃஭ண அணர்஑ள் ஬ஓய்஘ ஘ப்ன௃க்஑ம஡஬஝ல்஠஧ம் ணி஖ப் ஬஛ரி஝ ஘ப்ன௃. இ஘ச...்஧ல் ங஧ம் அடுத்஘ ஛ிடணி஝ில் இப்஭஛஧ண௃ அணர்஑ள் இன௉ப்஛ம஘ணி஖க்

஑ன ஢஧ச

ஙநம஠஝ில்

஛ிடப்஭஛஧ம்.

இன்னும் ஛஠ணி஘ஜ஧ச அல௅க்கு஑ள் இன௉க்஑நன்டச. ஛ிடர் இல்஠஧஘ ஭஛஧ண௃ அணர்஑ம஡ப் உங்஑ல௃க்கு சுண஧ஞஓந஝ம்

஛ற்டந

஭஑஠ந஝஧஑஭ண஧,

஋ண்஗ம்

஭஛஧஑஭ண

இன௉க்஑நட஭஘

ஙநந்ம஘஝஧஑஭ண஧

கூ஖஧ண௃.

஋ன்஛஘ற்஑஧஑

இப்஛டிப்

஭஛சுண஘நல்

஭஛சுண஘நல்

இ஘நல்

என௉

ஈடு஛஖க்கூ஖஧ண௃.

என௉ணசி஖ம் ஘ப்ன௃த் ஬஘ரிந்஘஧ல், அம஘ ஭ஙரில் ஙல்஠஛டி஝஧஑, ங஝ஜ஧஑, அன்஛஧஑

அணசி஖஭ஜ

ஜற்டணர்஑஡ி஖ம்

஬ஓ஧ல்஠

஭ணண்டு஭ஜ

஬ஓ஧ல்஠ந

எ஢ந஝,

அந்஘த்

ஓந்஭஘஧தப்஛டுணண௃

஘ப்ம஛ ஬ணறும்

஭஑஧ம஢த்஘சம்஘஧ன். இப்஛டிப் ன௃டங்கூறு஑நட஭஛஧ண௃ அங்஭஑ அந்஘ப் ம஛஝ன் இல்஠஧஘நன௉க்஑஠஧ம் – ஆச஧ல் ஋ங்஭஑னேம் உள்஡ ஸ்ண஧ஜந அங்஭஑னேம் இன௉க்஑நட஧ர். ஋ன்மடக்஭஑஧ என௉ ங஧ள் அணர் ஘ண்டித்ண௃ ணிடுண஧ர். அ஘ற்கு ஝஧ன௉ம்

஘ப்஛

ன௅டி஝஧ண௃.

஬஛஧ய், ஛஝ம், ஬஛஧ட஧மஜ, ஙநந்஘மச ஆ஑ந஝ அல௅க்கு஑ம஡ப் ஭஛஧க்கு஑நட ஭ஓ஧ப்ன௃, ஓன஝க்஑஧ய், அஞப்ன௃, ண஧ஓமசப் ஬஛஧டி ஜ஧஘நரி ஓத்஘ந஝ம், ம஘ரி஝ம், ணிட்டுக் இப்஛டி஭஝

஬஑஧டுக்஑நட ஙம்

ஜச

இன௉ந்஘஧லும்கூ஖,

சு஛஧ணம்,

இன்஬ஓ஧ல்

அல௅க்ம஑ப்

஭ண஬ட஧ன௉

஭஛஧க்கு஑நட

ஔ஠ம்

ஆ஑ந஝ச ஙல்஠

இன௉க்஑நன்டச. கு஗ங்஑ள்

இல்஠஧ணிட்஖஧ல்

இந்஘

஛஠

ஙல்஠

கு஗ங்஑ள் ஜ஧த்஘நஞம் ஙஜக்கு ஜசத்ண௄ய்மஜம஝க் ஬஑஧டுக்஑ ஜ஧ட்஖஧. அந்஘ ஔ஠ம்஘஧ன் ஬஘ய்ண ஛க்஘ந. ஋ல்஠஧ அல௅க்கு஑ல௃ம் ஙீங்குண஘ற்கு, ஑ங்஑஧ ஸ்ங஧சஜ஧஑

இன௉ப்஛ண௃

ஸ்ண஧ஜந஝ி஖ம்

஬ஓய்஑நட

஛ிஞ஧ர்த்஘மச஘஧ன்.

-

ஔ஑த்குன௉

஑஧ஞ்ஓந

஑஧ஜ஭஑஧டி

வ௃

ஓந்஘நஞ஭ஓ஑஭ஞந்஘நஞ

ஓஞஸ்ண஘ந

ஓங்஑ஞ஧ச்ஓ஧ர்஝ ஸ்ண஧ஜந஑ள்

Arul 46: கா஡ில் ஬ி஫ள஬ இல்ரன஦ா"? (Kathil vizhalaya) ஘஑ணல்

"

஑஧ஞ்ஓந

ஜ஑஧ன்

ஞ஧ ஭ணங்஑஖ஓ஧ஜந

அன௉஡ி஝

அற்ன௃஘

அனு஛ணங்஑ள்

"

஑஧ஞ்ஓந ஜ஑஧சின் ஑ன௉ம஗க்கு ஋ல்ம஠஭஝ இல்ம஠ . ஘சண௃ அத்஝ந்஘ ஛க்஘ர்஑ள் ஘ன்மச ஋ந்஘ ஭ஙஞத்஘நல் அம஢த்஘஧லும் அணர்஑ல௃க்கு அன௉஡஧ஓந

ண஢ங்஑஧ஜல் இன௉ந்஘஭஘ இல்ம஠ . ஘நன௉

ஞ஧ஔ஭஑஧஛஧஠நன்

ஜமசணி

஑ன ஘஧

஛஠ணன௉஖ங்஑ல௃க்கு

ன௅ன்ன௃

஬ஓன்மச஝ில் ணஓநத்ண௃஬஑஧ண்டின௉ந்஘ ஓஜ஝ம் , ஜ஑஧சி஖ம் ஬஛ன௉ம் ஛க்஘ந , அணன௉க்கு

ஜட்டுஜல்஠

அணஞண௃

஬஘ய்ணஜ஧஑ ண஗ங்஑ந ணந்஘சர் .

குடும்஛஭ஜ

ஜ஑஧மச

஑ண்஑ண்஖

என௉ ஓஜ஝ம் ஑ன ஘஧ணின் ஘ந்ம஘க்கு உ஖ல் ங஠ம் ஓரி஝ில்ம஠ ,

஋ல்஠஧

ணி஘ஜ஧ச ஜன௉த்ண௃ண ஓந஑நச்மஓனேம் ஑நம஖க்஑஬ஓய்ண௃ ஜஓந஝஧஘ அந்஘ ஭ங஧ய் அணமஞ ஛டுத்஘ ஛டுக்஑஝க்஑ந ணிட்஖ண௃ ஜன௉த்ண௃ண ங஧஡ில்ம஠

ஓந஑நச்மஓ ,

஬஘஧஖ர்ந்஘஧லும்

இன௉ப்஛ினும்

஭ஜ஧ஓஜ஑ந஬஑஧ண்டு

ணஞ

,

என௉

஑ன ஘஧

஘ந்ம஘஝ின் ங஧ள்

அணர்

ஜ஑஧சி஖ம் உ஖ல் னெச்சு

஭ணண்஖஧஘

ங஧ல௃க்கு ணி஖஭ண

ங஧ள் ஜந஑வும்

ஓநஞஜப்஛ட்஖஧ர் , அந்஘ ஙநம஠ ஙீடித்஘஧ல் ஓந஠ ஜ஗ி ஭ஙஞங்஑஡ில் அணர் உ஝ிர் ஛ிரி஝ ஭ஙன௉ம் ன௄மஔ அமடக்கு ஭஛஧ய் ஜ஑஧சின் ஛஖த்஘நன் ன௅ன் ணில௅ந்ண௃ ஙஜஸ்஑ரித்ண௃ணிட்டு " இ஘மச ங஧஡஧஑ ஋ன் குமடம஝ ஘ீர்த்ண௃ மணனேங்஑ள்" ஋ன்று

஑஘டநக்஬஑஧ண்டு

ணி஢஭ண இல்ம஠஝஧ ,

இன௉க்஑நன்஭ட஭ச

஬஛ரி஝ண஧

உங்஑ள்

஑஧஘நல்

஑஧஘நல் ணி஢஭ண இல்ம஠஝஧ ஋ன்று ஑ம஖ஓந஝஧஑ ண஧ய் ணிட்டு ஑஘டந஝ ஭஛஧ண௃

ணட்டின் ீ அம஢ப்ன௃ ஜ஗ி எ஠நத்஘ண௃ அங்஭஑ ஬ஓன்று ஑஘மண ஘நடந்஘஭஛஧ண௃ "

஑ஞ்ஓந ஜ஖த்஘நல் இன௉ந்ண௃ ணன௉஑நன்஭ட஧ம் ஜ஑஧ ஬஛ரி஝ண஧ இந்஘ ஛ிஞஓ஧஘த்ம஘ உங்஑஡ன்ண்஖ ஬஑஧டுக்஑ ஬ஓ஧ன்ச஧ர்" ஋ன்டசர் ணந்஘ணர் ஑஧஘நல்

ணி஢஭ண

இல்ம஠஝஧

஋ன்ட

குஞல்

஭஑ட்஑஧ஜ஠஧

இந்஘

஛ிஞஓ஧஘ங்஑ம஡ அனுப்஛ி இன௉க்஑நன்ட஧ர் , ஑ண்஑஡ில் ஙீர் ஬஛ன௉஑ ஑ன ஘஧ அணஓஞ

அணஓஞஜ஧஑ வ௃ ஜ஖த்஘நல் இன௉ந்ண௃ ணந்஘ ஘ீர்த்஘த்ம஘ ஘஧ன் ஘ந்ம஘஝ின் ண஧஝ில் ஊற்ட , அணஞண௃ னெச்சு ஘ந஗டல் ஙநன்டண௃ , அ஘ன் ஛ிடகு அணர் ஘ந்ம஘ ஙீண்஖ங஧ள்

சு஑ஜ஧஑ ண஧ழ்ந்஘஧ர் ஋ன்஛ண௃

ணித஝ம் ஜ஑ன்

஘ன்

஛க்஘ர்஑ம஡

இன௉஑நன்ட஧ர் "஑஧஘நல்

஛ற்டந

அல்லும்

ணி஢ணில்ம஠஝஧

஬஛ல் ஓப்஘ம் ஭஑ட்஖ண௃ ஋ப்஛டி

஋ன்று

஘஧ன் ணி஝ப்஛ிற்குரி஝

஛஑லும்

ஙநமசக்஑஧ஜ஠஧

஭஑ட்஖வு஖ன்

஑஧஠நங்

Arul 47 : Gajana anaGaGanesh Chandrasekar and Kalyanasundaram Ramachandaran என௉ன௅மட ஑஧ஓந஝ி஠நன௉ந்ண௃ ஘நன௉ம்ன௃ம் ண஢ந஝ில் ஬஛ர்஦஧ம்ன௄ரில் ஓ஧ண௃ர்ஜ஧ஸ்஝ அனுஷ்டிக்கும்஭஛஧ண௃ ஬ஙடுங஧ட்஑ள் சுத்஘ உ஛ண஧ஓஜநன௉ந்஘஧ர் ஬஛ரி஝ண஧. அம஘னேம் ஜ஖த்஘நசன௉க்஭஑ ஬஘ரி஝஧ஜல் ஬ஞ஧ம்஛ ஞ஑ஓந஝ஜ஧஑ ஬ஓய்஘஧ர். ஜ஖த்ண௃ ஑ஔ஧ச஧மண ஙநர்ண஑நத்ண௃ ணந்஘ ஞ஧ஜச்ஓந்஘நஞ ஍஝ன௉க்கு ஋ப்஛டி஭஝஧ ஞ஑ஓந஝ம் ஬஘ரிந்ண௃ ணிட்஖ண௃. ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம்

஬ஓன்று

உ஛ண஧ஓத்ம஘

ணிடுஜ஧று

஭ணண்டிச஧ர்.

அணன௉ம் உ஖஭ச ஛ிமக்ஷ ஘஝஧ரித்ண௃ ஬஑஧ண்டின௉ந்஘ ஛஗ி஝஧஡மஞ கூப்஛ிட்டு, ஜறு஘நசம் ஘ஜ...் உ஗ணில் இன்ச இன்ச ஭ஓர்க்கும்஛டி கூடநச஧ர். "஑ஔ஧ச஧" ஓந்஭஘஧தம் ஋ல௅ந்஘ண௃.

஘஧ங்஑஧ஜல்

஘நன௉ம்஛ிச஧ர்.

அன்ச஘஧ச

"ஆச஧சப்஛ட்஖

஭ணண்டு஭஑஧ல௃க்கும்

ஜஓந஝஧஘

஘நன௉ம்஛ி஝஛ின்

அணன௉க்கு

ஓநணன்

஬஛ரி஝ண஧஡஧

ஙம்

ஓந்஭஘஑ம்

஭஛஧ன்டணர்஑஡ின்

஭஑஧ரிக்ம஑க்கு

இத்஘மச

சு஠஛ஜ஧஑ ஜஓநந்ண௃ ணிட்஖஧ர்?" ஋ன்ட ஓந்஭஘஑ம். ஛ிமக்ஷ ஘஝஧ரிக்கும் ஛஧ரித஘ரி஖ம் ஭஛஧ய் கும஖ந்஘஧ர். அணன௉ம஖஝ ஓந்஭஘஑ம் ஓரி஝஧ச஭஘ ஋ன்று ஙநனொ஛஗ஜ஧஝ிற்று. "ஙீங்஑

அந்஘ண்ம஖

஭஛஧சண௃஭ஜ

ஓஜ஧஘஧சஜ஧டண௃஑க்஑஧஑த்஘஧ன் ஜடந்ண௃டு"ன்ச஧ர்"

஋ன்று

அப்஛டி

அந்஘

஬஛ரி஝ண஧, ஬ஓ஧ன்஭சன்.

஛஧ரித஘ர்

ஙநஔத்ம஘

"அணர் அம஘ ஑க்஑ந

ஜசசு அடி஭஝஧஖ ணிட்஖஧ர்.

"஑ஔ஧ச஧" ஜறு஛டி ஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ம் ஭஛஧ச஧ர். ஛஠ ன௅மட ஭஛஧ச஧ர். அச஧ல் அணர் ண஧ம஝ ஘நடக்஑஭ண ஬஛ரி஝ண஧ இ஖ம் ஬஑஧டுக்஑஧ஜல் அடி஝஧ர்஑ள், ஓநப்஛ந்஘ந஑ள், ஛ண்டி஘ர்஑ள் ஋ன்று ஋ணமஞ஭஝னும் சுற்டநலும் மணத்ண௃ ஬஑஧ண்டு ஬ஞ஧ம்஛வும் ஓனரி஝ஓ஧஑ ஌஘஧ணண௃ அ஠ஓந ஬஑஧ண்டின௉ந்஘஧ர். இப்஛டி ஛஠ ங஧ட்஑ள் ஏடிச. ஑டும் உ஛ண஧ஓன௅ம் ஬஘஧஖ர்ந்஘ண௃. ஑ம஖ஓந஝஧஑ என௉ங஧ள் இஞவு 10 ஜ஗ிக்கு ஭ஜல் ஬஛ரி஝ண஧

"஑ஔ஧ச஧"ணி஖ம்

஛ிடி஛ட்஖஧ர்.

சுக்ஞண஧ஞ

ன௄மஔ

ஓற்று

஘ள்஡஧ட்஖த்ண௃஖஭ச஭஝ ன௅டித்ண௃ணிட்டு, ஏய்வுக்கு ஬஛ரி஝ண஧ ஓ஧ய்ந்஘ ஓஜ஝த்஘நல் ஑ஔ஧ச஧

அணமஞ

஛ிடித்ண௃

ணிட்஖஧ர்.

"ங஧ம஡க்கு ஬஛ரி஝ண஧ ண஝ிட஧ஞ ஛ிமக்ஷ ஛ண்஗஭஠ன்ச஧ ங஧ன் ஜ஖த்ம஘ ணிட்஭஖ ஭஛஧ய்஖஭டன்"

஋ன்று

ன௅ஞண்டு

஬ஓய்ண௃

஛஧ர்த்஘஧ர்

஑ஔ஧ச஧.

அண௃வும் ஛஠நக்஑ணில்ம஠. ன௅஑஬ஜல்஠஧ம் ஓநரிப்஛஧஑ ஬஛ரி஝ண஧ "ஙீ இல்஠஧ட்஖஧ ஜ஖ம்

ங஖க்஑஧஭஘஧?" இந்஘

"அப்஭஛஧

஭஠஧஑த்ம஘

ஆ஭ணஓத்ண௃஖ன்

ணிட்஭஖

஬ஓ஧ல்஠ந

஋ன்ட஧ர்.

஭஛஧ய்஖஭டன்" அல௅஭஘

஋ன்று

஘ம்மஜ

ணிட்஖஧ர்

ஜீ டந஝

஑ஔ஧ச஧.

"ஓரி! ஛ிமக்ஷ ஛ண்஗஭டன். ங஧ம஡க்கு ஋ன்ச? இப்஛஭ண ஛ண்஭டன். ண஝ிட஧ஞ ஛ண்஗னும்சி஭஝

஛ண்஭டன்,

஛ண்஗ி

மணக்஑மட஝஧?"

஋ன்ட஧ர்

஬஛ரி஝ண஧

"஑஧த்ண௃ண்டு இன௉க்஭஑ன்" ஋ன்று ஑ஔ஧ச஧ ஙஜஸ்஑஧ஞம் ஬ஓய்஘஧ர். அந்஘ இஞவு ஭ணம஡஝ில் ஬஛ரி஝ண஧ ஛஧லும் ஛஢ன௅ம் ஘ணிஞ ஋ண௃வும் உட்க்஬஑஧ள்஡ஜ஧ட்஖஧ர் ஋ன்று ஙநமசத்஘஧ர். ஬஛ரி஝ண஧ உட்஬஑஧ள்ல௃ம் அ஡வு ஬஘ரிந்஘ ஛ிமக்ஷ ஛஧ரித஘மஞ கூப்஛ிட்஖஧ர். "அணமச

஌ன்

கூப்஛ி஖஭ட?

஬ஓ஧ன்஭சன்? "அ஡வு "அ஡வு

஬஘ரி஝஧஘஘஧஠ ஬஘ரி஝஧ட்஖஧

என்மச஭஝஘஧஭ச

஛ிமக்ஷ

ஙீனேம் அணமச ஋ன்ச?

஛ண்஗ி

஬ணக்஑

எப்ன௃த்ண௃ண்ம஖஭஝!"

஭஑ட்டுக்஑஠஧ம்னு....." இன௉க்஑டம஘

஑ஔ஧ச஧ ஔ஧஖஧

இல௅த்஘஧ர். ஬஑஧ண்஖஧"

"ஓரி

ங஧ம்

஛஢க்கூம஖஑ள்,

஘ட்டு஑ள்

஝஧வும்

஬஑஧ண்டு

ணந்ண௃

மணப்஭஛஧ம்.

஬஛ரி஝ண஧஭஡ ஭ணண்டி஝ம஘ ஋டுத்ண௃ ஬஑஧ள்஡ட்டும்" ஋ன்று ஑ஔ஧ச஧ ஙநமசத்ண௃ அவ்ண஧஭ட

஬ஓய்஘஧ர்.

அ஘ந஝஧ச்ஓரி஝ஜ஧ச மங஭ணத்஝ம் ஑ஔ஧ச

஑ட்஖ம஡

஬ஓ஧ஜ்ஔந,

ஏ஭஖஧டி஭஛஧ய்

஬஛ரி஝ண஧஡ி஖ஜநன௉ந்ண௃ சுண்஖ல்

஬஛ரி஝

஬ஓ஧ஜ்ஔநம஝னேம்,

஬஛ரி஝

஋ங்஭஑? ஛த்஘நஞங்஑஡ில்

஛ிடந்஘ண௃

"சுக்ஞண஧ஞ

஬஑஧ண்஖஧

ஓட்னு"

ஙநமட஝஭ண

சுண்஖ம஠னேம்

இன௉ந்஘

ஓஜர்ப்஛ித்஘஧ர்.

"அ஘ந"க்கும் ஭ஜற்஛ட்஖ ஆச்ஓரி஝ம் ஙந஑ழ்ந்஘ண௃. ஬஛ரி஝ண஧ அவ்ண஡மணனேம் ஬ணகு ணிமஞணில் உட்஬஑஧ண்டு ஛஧த்஘நஞங்஑ம஡ ஑஧஠ந ஬ஓய்஘஧ர். "இவ்ண஡வு஘஧ச஧?" ஋ன்று

஭ணறு

஛ன்சிஞண்டு ஋ல்஠஧ம்

஘நன௉஭ண஧஗ம் உணப்஛ன்

"இன்சம்

ணில௅ங்஑நட்டு

ஆழ்ண஧ர்

஭஑ட்஖஧ர்.

ங஧ன்"

஭஛஧ந்ண௃

அட்஭஖ன்; ஋ன்று

ஙநன்ட஧ன்!............஋ன்று

஛஧டி஝ண௃

஬ஓ஧ல்஠ந

ஆய்ச்ஓந

஬ஜ஧஢ந஝஧஑

உண்மஜ஝஧஝ிற்று.

஛஢க்கூம஖னேம் ஓடு஘ந஝ில் ஑஧஠ந஝஧஝ிற்று "இன்னும் ஋ன்ச இன௉க்கு" ஋ன்று ஭஑ள்ணி ஑ஔ஧ச

஬ண஠஬ண஠த்ண௃

஭஛஧ச஧ர்.

"ண஝ிட஧ஞ ஛ண்஗஭டன்னு எப்ன௃ண்டு ஛ஓநம஝ ஑ந஡டநட்டி஭஝! உஓநர் ஭஛஧ட஭஘!" ஋ன்ட ஬஛ரி஝ண஧஡ின் ண஧ர்த்ம஘ம஝ ஘஧ங்஑஧ஜல் என௉ ஬஛ரி஝ கூஔ஧ ஛஧ம஠ ஘நன௉ன௅ன் மணத்஘஧ர். ஑஖஑஖஬ணன்று அம஘னேம் ஬஛ரி஝ண஧ ஑஧஠ந ஛ண்஗, ஘஖஘஖஬ணச ஑ஔ஧ச஧ ஑ன்சத்஘நல் ஭஛஧ட்டு஬஑஧ண்டு அணஞண௃ ஛஧஘த்஘நல் ஘஖஧஬஠ச ணில௅ந்஘஧ர். "஬஛ரி஝ண஧ க்ஷஜநக்஑ணும். இசி஭ஜ என௉ங஧ல௃ம் ஬஛ரி஝ண஧ம஡ ஬஘஧ந்஘நஞவு ஛ண்஗ ஜ஧ட்஭஖ன்"

஋ன்று

ணிக்஑நச஧ர்.

கு஢ந்ம஘஝஧஑ ஓநரித்஘ ஬஛ரி஝ண஧, "இசி஭ஜ ஋ன் ணம்ன௃க்கு ணஞஜ஧ட்டி஭஝஧ல்஭஝஧?" ஋ன்று ம஑ ண௄க்஑ந ஆஓநர்ண஘நத்஘஧ர்

Arul 48 : ஡ி஦ாணம் (Dnanam) ganaஜசம஥ அ஖க்஑நசணன்஘஧ன் ன௅சி. „ன௅சிணசின் கு஗ம் ஋ண௃஭ண஧ அண௃஘஧ன் ஬ஜௌசம்‟

஋ன்஛஭஘

அந்஘

஭஛ஓ஧ஜ஠நன௉ப்஛ண௃஘஧ன்

ண஧ர்த்ம஘க்கு

஘ம஠

இன௉ந்஘நன௉ப்஛஘஧ல்஘஧ன்

அர்த்஘ம்.

ஓநடந்஘ண௃

஋ன்று

஋ன்ட஧ல்

„஬ஜௌசம்‟

ன௅சிணசின்

கு஗த்஘நல்

஬஛஧ண௃க்

„஭஛ஓ஧ஜ஠நன௉க்஑நடண௃‟

஑ன௉த்ண௃ ஋ன்று

ஆ஑நணிட்டின௉க்஑நடண௃. ஜசம஥ அ஖க்஑நசணசின் ஘ன்மஜ ஋ன்ட஧லும், அண௃஭ண ஙம் ஜ஧஘நரி

ஜசஸ்

அ஖ங்஑஧஘ணர்஑ள்

அந்஘

ஙநம஠ம஝

அம஖ண஘ற்கு

உ஘வுண஘஧஑வுஜநன௉க்஑நடண௃. ஛ிஞம்ஜக஧சி஝஧ச ன௅சிணச...் ஬ஜௌசம், ஬ஜௌசஜ஧஝ில்஠஧ஜ஠நன௉ப்஛ண௃ ஋ன்ட இஞண்ம஖னேம் ணிட்டு ணிடு஑நட஧ன் ஋ன்று உ஛ ஙநதத் ஬ஓ஧ல்஑நடண௃. ன௅஘஠நல் ஛டித்ண௃ப்

஛ண்டி஘ச஧஑ந,

஘த்ணத்ம஘த்

஬஘ரிந்ண௃

஬ஞ஧ம்஛வும்

ண஧஘ங்஑ள்

஬஑஧ள்஑நட஧ன்.

ஓர்ச்மஓ஑ள்

அப்ன௃டம்

஛ண்஗ி

஛஧ண்டித்஝ம்,

஥த்஝ ஭஛ச்சு

஋ல்஠஧ணற்மடனேம் ணிட்டு ணிட்டு எ஭ஞ ஙநஷ்ம஖஝ில் ஭஛஧ய் ணிடு஑நட஧ன். அப்ன௃டம் ஛ிஞம்ஜ

க஧சி஝஧஑நட஭஛஧ண௃

஬ஜௌசத்ம஘னேம்

ணிட்டு

ணிடு஑நட஧ன்,

஬ஜௌசஜநல்஠஧மஜம஝னேம் ணிட்டுணிடு஑நட஧ன் ஋ன்று உ஛ஙநதத் ஬ஓ஧ல்஑நடண௃. இப்஛டிச் ஬ஓ஧ன்ச஧ல் அண௃ ஋ப்஛டி ஥஧த்஝ம்? என்று ஭஛ச்மஓ ணிட்டு ஬ஜௌசஜ஧஑ ஭ணண்டும்; அல்஠ண௃ ஬ஜௌசத்ம஘ ணிட்டுப் ஭஛ஓ ஭ணண்டும். இஞண்ம஖னே஭ஜ ணிடுணண௃ ஋ன்ட஧ல் ஋ப்஛டி ன௅டினேம்? அந்஘ க஧சி஝ின் ஙநம஠க்குப் ஭஛஧ச஧ல்஘஧ன் இண௃

ன௃ரினேம்.

அணனுக்குப் ஭஛ஓ ஭ணண்டும் ஋ன்஭ட஧, ஭஛ஓ ஭ணண்஖஧஬ஜன்஭ட஧ ஋ந்஘ ஬ஓ஧ந்஘ அ஛ிப்ஞ஧஝ன௅ம் ஆமஓனேம் இன௉க்஑஧ண௃. ஭஠஧஑஧ண௅க்ஞ஦த்ண௃க்஑஧஑ அணன் னெ஠ம் உ஛஭஘ஓஜ஧஑ப் ஭஛ச்சு ணந்஘஧லும் அணன் ஘஧ன் ஭஛சுண஘஧஑ ஙநமசக்஑ ஜ஧ட்஖஧ன். அம஘ணி஖ப் ஬஛ரி஝ ஬ஜௌச உ஛஭஘ஓத்஘நல் ஘க்ஷந஗஧னெர்த்஘ந ஜ஧஘நரி அணமசப் ஛ஞ஧ஓக்஘ந உட்஑஧ர்த்஘ந மணத்஘நன௉ந்஘஧லும் „ங஧ம் ஬ஜௌச ணிஞ஘ம் ஋ன்று என்று அனுஷ்டிக்஑ந஭ட஧ம்‟ ஋ன்று அணன் ஙநமசக்஑ ஜ஧ட்஖஧ன். இம஘த்஘஧ன் ஬ஜௌசம்,

அ஬ஜௌசம்

இஞண்ம஖னேம்

ணிட்஖

ஙநம஠

஋ன்஛ண௃.

- ஔ஑த்குன௉ ஑஧ஞ்ஓந ஑஧ஜ஭஑஧டி வ௃ஓந்஘நஞ஭ஓ஑஭ஞந்஘நஞ ஓஞஸ்ண஘ந ஓங்஑ஞ஧ச்ஓ஧ர்஝ ஸ்ண஧ஜந஑ள்

Arul : Periyava’s order –To send money to Poor Man in Calcutta Once he suddenly called the agent of the Mutt and ordered him to send by telegraphic moneyorder a sum of five hundred rupees to one poor man at Calcutta. After some months had elapsed, one fine day a poor fellow rushed to His Holiness sobbing and fell down at his feet saying that Sri Mutt's money order was received in time when his father expired and that he was able to do the last rites for him. His father was once connected with Sri Mutt Camp and he served by sorting Vilva leaves for Pooja.

Arul: Blessed a poor man with Gold for Thiru mangalyam Another instance is: a man rushed to His Holiness praying that he had settled his daughter's marriage but could not manage to find sovereigns for Thirumangalyam as was demanded by bridegroom's parents. His Holiness told him that as a sanyasi he did not have sovereigns but directed him to the temple of Sri Kamakshi and pray for the same. Meanwhile some gentlemen of High respectability from Bombay arrived to have Darshan of His Holiness and placed before Him some sovereigns as offering along with huge money. After they left, the poor man after praying to Sri Kamakshi came to His Holiness, who said to him that his prayer was heard and that he had the ten sovereigns.

Arul: Paul Brunton I think it'd be better if the dialog between Mr. Paul Brunton and Periyava is in this doc, always referenceable, not lost in the wall and in one single piece. Paul Brunton, the British person looking for enlightenment, comes and visits various places. He pens about them in the book, "In Search of Secret India" in the 1930s. He mention there being more pseudo saints than true ones and then visits various sidha purshaas. He is somehow sent back by each one of them, he then befriends a sidha purushar in Adyar, Chennai. Another person talks about his Guru in Arunachala. Mr.Brunton refuses to entertain that person. The next day, another friend comes to him and tells him about this Peethathipathi of Kanchi (in Kumbakonam then) who is camping in the outskirts of Chengalpet. Mr. Brunton is in Madras. He leaves for Chengalpet and reaches Periyava's vaasasthalam. The people there say that Periyava has not seen any foreigner before and there is little chance that he will do so now. Mr. Brunton was half expecting this and turns back when his friend asks him to wait, goes inside and seeks an audience with Periyava. Periyava accedes and I shall reproduce Mr. Brunton's meeting with Periyava here which comes in the chapter titled, "With the Spiritual Head of South India."

Paul Brunton: "We through a tiny door way and enter a bare ante room. At the far end, there is a dimly lit enclosure, where I behold a short figure standing in the shadows. I know well that Shri Sankara is no Pope, for there is no such thing in Hinduism. He is a Teacher and the inspirer of a religious flock of vast dimensions. The whole of South India bows down to his tutelage. I look at him in silence. This short man is clad in the ochre colored robe of a monk and leans his weight on a friar's staff. I have been told his age is on the right side of 40, hence I am surprised to find is hair quite grey. His noble face, pictured in grey and brown, takes an honored place in the long portrait gallery of my memory. That elusive element the French termed spirituel is present in this face. His expression is modest and mild, the large dark eyes being extraordinarily tranquil and beautiful. The nose is short, straight and classically regular. There is a rugged little beard on his chin and the gravity of his mouth is most noticeable. Such a face might have belonged to the Christian saints who graced the Church during the Middle Ages, except that this one possesses the added quality of intellectuality. I suppose we of the practical West would say he has the eyes of a dreamer. Somehow, I feel in an inexplicable way that there is more than just mere dreams behind those heavy lids. "Your Holiness has been very kind to receive me," I remark, by way of introduction. He turns to my companion and says something in vernacular, the meaning of which I am able to guess correctly. "His Holiness understands your English, but is too afraid that you might not understand his own. So he prefers to have me translate his answers." He asks about my personal experiences in the country; he is very interested in ascertaining the exact impressions which Indian people and institutions make upon a foreigner. I give him my candid impressions, mixing praise and criticism freely and frankly. The conversation then flows into wider channels and I am much surprised to find that he regularly reads English newspapers, and that he is well informed upon current affairs in the outside world. Indeed, he is not unaware about what the latest noise in Westminster is about, and he knows also through what painful travail the troublous infant of democracy is ing through in Europe. I my friend's firm belief that he possesses prophetic insight. It touches my fancy to press for some opinion about the world's future. "When do you think that the political and economical conditions everywhere will begin to improve?"

"A change for the better is not easy to come by quickly," he replies. "It is a process that must need take some time. How can things improve when nations spend more each year on the weapons of death?" "There is nevertheless much talk of disarmament today. Does that count?" "If you scrap your battleships and let your cannons rust, that will not stop war. People will continue to fight, even if they have to use sticks!" "But what can be done to help matters?" "Nothing but spiritual understanding between one nation and another, and between rich and poor, will produce goodwill and thus bring real peace and prosperity." "That seems far off. Our outlook is hardly cheerful then?" His Holiness rests his arm a little more heavily upon his staff. "There is still God," he remarks gently. "If there is, He seems very far away," I boldly protest. "God has nothing but love towards mankind," comes the soft reply. "Judging by the unhappiness and wretchedness which afflict the world today, He has nothing but indifference," I break out impulsively, unable to keep the bitter force of irony out of my voice. His Holiness looks at me strangely. I immediately regret my hasty words. "The eyes of a patient man see deeper. God will use human instruments to adjust things at the appropriate hour. The turmoil among nations, the moral wickedness among people and the sufferings of miserable millions will provoke, as a reaction, some great divinely inspired man to come to the rescue. In this sense, every century has its own saviour. The process works like a law of physics. The greater the wretchedness caused by spiritual ignorance, materialism, the greater will be the man who will arise to help the world." "Then do you expect someone to arise in our time, too?" "In our century," he corrects. "Assuredly. The need of the world is so great and its spiritual darkness so thick, that an inspired man of God will surely arise." "Is it your opinion then, that men are becoming more degraded?" "No I do not think so," he replies tolerantly. "There is an indwelling divine soul in man which, in the end, must bring him back to God." "But there are ruffians in our Western cities who behave as though there are indwelling demons inside them," I counter, thinking of the modern gangster.

"Do not blame the people so much as the environments into which they are born. The surroundings and circumstances force them to become worse than they really are. That is true of both the East and the West. Society must be brought into tune with a higher note. Materialism must be balanced by idealism; there is no other real cure for the world's difficulties. The troubles into which countries are being plunged are really the agonies which will force this change, just as failure is frequently a sign post pointing to another road." "Would you like people to introduce spiritual principles into their worldly dealings, then?" "Quite so. It is not impracticable, because it is the only way which will satisfy everyone in the end, and which will not speedily disappear. And if it were more men who found spiritual light in the world, it would spread more quickly. India, to its honor, s and respects its spiritual men, though less so than in former times. If all the world were to do the same and take its guidance from men of spiritual vision, then all the world would soon find peace and prosperity." Our conversation trails on. I am quick to notice that he does not decry the West to exalt the East, as so many in his country do. He its that each half of the globe possesses its own set of virtues and vices, and that in this way, they are roughly equal! He hopes that a wiser generation will fuse the best points of Asiatic and European civilizations into a higher and balanced social scheme. I drop the subject and and ask permission for some personal questions. It is granted without difficulty. "How long has Your Holiness held this title?" "Since 1907. At that time, I was only 12 years old. Four years after my appointment, I retired to a village on the banks of Cauvery, where I gave myself upto meditation and study for 3 years. Then only did my public work begin." "You rarely remain at your headquarters in Kumbakonam, I take it?" "The reason for that is I was invited by the King of Nepal in 1918. And in all those years of my journey up north, I have not been able to advance by more than a few hundred miles, because the tradition of my office requires that I stay in every village and town I through or which invites me, if it is not too far off. I must give a spiritual discourse in the local temple and some teaching to the inhabitants." "I would like to meet someone with higher attainment in Yoga and who can give me some sort of proof or demonstration of them. Am I asking for too much?" The tranquil eyes meet mine. There is a pause for a whole minute. His Holiness fingers his beard. "If you are seeking initiation into real Yoga, then you are not seeking too much. Your earnestness will help you, while I can perceive the strength of your determination; but a light is beginning to awaken within you which will guide you to what you want, without doubt."

I am not sure i correctly understand him. "So far I have depended on myself for guidance. Even some of your ancient sages say that there is no other God than that which is within ourselves," I hazard. And the answer swiftly comes: "God is everywhere. How can one limit Him to one's self? He s the entire universe." I feel I am getting out my depth and immediately turn the talk away from this semi-theological strain. "What is the most practical course for me to take?" "Go on with your travels. When you have finished them, think of the various holy men and Yogis you have met; then pick out the one who makes the most appeal to you. Return to him, and he will surely bestow his initiation upon you." I look at his calm profile and ire its singular serenity. "But You Highness, suppose no one makes sufficient appeal to me. What then?" "In that case, you will have to go alone till God Himself initiates you. Practice meditation regularly; contemplate the higher things with love in your heart; think often of the soul and that will help to bring you to it. The best time is to practice in the hour of waking; the next best time is the hour of twilight. The world is calmer during those times and will disturb your meditation less." He gazes benevolently at me. I begin to envy the saintly peace that dwells on his bearded face. Surely, his heart has never known the devastating upheavals that have scarred mine? I am stirred to ask him impulsively: "If I fail, may I then turn to you for assistance?" Shri Sankara gently shakes his head. "I am at the head of a public institution, a man whose time no longer belongs to himself. My activities demand almost all my time. For years, I have spent only 3 hours in sleep each night. How can I take personal pupils? You must find a master who devotes his time to them" "But I am told real masters are rare and a European is unlikely to ever find them." He nods his head in assent to my statement but adds: "Truth exists. It can be found." "Can you not direct me to such a master, one who is competent to give me proofs of the higher reality of Yoga?" His Holinees does not reply till after a protracted gap of silence. "Yes I know only two masters in India who could give you what you wish. One of them lives in Benares, hidden away in a large house, which is itself hidden among spacious grounds. Few

people are permitted access to him; and certainly no European has yet been able to intrude upon his seclusion. I could send you to him, but I fear that he may refuse to it a European." "And the other? My interest is strangely stirred-" "The other man lives in the interior, farther South. I visited him once and know him to be a high master. I recommend that you go to him." "Who is he?" "He is called Maharishee. His abode is Arunachala, the mountain of the Holy Beacon, which is in the territory of North Arcot. Shall I provide you with full instructions so that you may discover him?" A vision flashes across my mind. "Many thanks You Holiness. But I have a guide who comes from there." "Then will you go there?" I hesitate. "All arrangements have been made for my departure from the South tomorrow," I mutter uncertainly. "In that case I have a request to make." "With pleasure." "Promise me that you will not leave South India before you have met the Maharishee." I read in his eyes a sincere desire to help me. The promise is given. A benign smile crosses his face. "Do not be anxious. You shall discover what you seek." A murmer from the crowd in the street penetrates into the house. "I have taken too much of your time. I am indeed sorry." I apologize. Shri Sankara's grave mouth relaxes. He follows me and my companion and whispers something inside his ear. I catch a reference to my name. "You shall always me and I shall always you." And so, hearing these cryptic and puzzling words, I reluctantly withdraw from this interesting man whose life has been dedicated from childhood to God. He is a pontiff who cares not for worldly power, because he has renounced all and resigned all. Whatever material things he is given, he at once gives it again to people who need them. His beautiful and gentle personality will sure linger in my memory.

I wander about Chengalpet, exploring its artistic old-world beauty and before leaving, wish to catch a glimpse of His Holiness. I find him in the largest temple in the city. This slim, modest, yellow robed figure is addressing a huge concourse of men, women and children. Utter silence prevails among the large audience. I cannot understand his vernacular words, but I can see that he is holding the deep attention of all those present there. I do not know, but I hazard the guess that he speaks on the profoundest of topics in the simplest manner, for such is the character I read in him. Paul Brunton then comes home and goes to sleep. He witnesses something strange while sleeping. He mentions: The next thing I of is suddenly awakening. The room is totally dark. I feel my nerves strangely tense. The atmosphere around me seems like electrified air. I pull my watch from under the pillow and under its radium lit dial, find the time to be a quarter to three. It is then that I become conscious of a bright light at the foot of my bed. I immediately sit up and look straight at it. My astounded gaze meets the face and form of Shri Sankara. It is clearly and unmistakably visible. He does not appear to be an ethereal ghost, but rather a solid human being. There is a mysterious luminosity around the figure which separates it from the surrounding darkness. Surely the vision is an impossible one? Have I not left him at Chengalpet? I close my eyes tightly to test the matter. There is no difference and I still see him quite plainly! Let it suffice that I receive the sense of a benign and friendly presence. I open my eyes and regard the kindly figure in the loose yellow robe. The face alters, for the lips seem to smile and utter the words: "Be humble, and you shall find what you seek." Why do I feel that a living human being is addressing me thus? Why do I not feel it is a ghost at least? The vision disappears as mysteriously as it has come. It leaves me feeling exalted, happy and unperturbed by its supernormal nature. Shall I dismiss it as a dream? What matters it? There is no more sleep for me this night. I lie awake pondering over the day's meeting, the interview with His Holiness Shri Sankara of Kumbakonam, the Heirarch of God to the simple people of South India. --

Arul: Sri Sreedhara ayyawal Sri Shridhara Venkatesa, known as Sri Shridhara Ayyaval, was born as the only son of Sri Lingaarya. Sri Lingaarya was a great scholar and was respected by the King of Mysore. The king, who was much impressed with Sri Lingaarya‟s scholarship, rewarded him with a high post in the court and huge wealth. As the only child of Sri Lingaarya, Sri Shridhara Venkatesa was the sole inheritor of all these riches. Even as a child Sri Shridhara Ayyaval cherished great devotion towards Lord Shiva and spent most of his time in chanting the Divine Names of Lord Shiva. He learnt all the scriptures and became an expert at a very young age. At an appropriate age Sri Lingaarya found a good bride

for his son from a good and devout family. She too proved to be a fitting match for Sri Shridhara Ayyaval and his devotion. After his father‟s ing away, Sri Shridhara Ayyaval was offered the post of „Divan‟ in the Kingdom of Mysore. A personification of dision that Sri Sridhara Ayyaval was, he declined the offer as he considered any material comfort trifling compared to the wealth of bliss attained in worshipping Lord Shiva. Days ed in loving worship of Lord Shiva. One day, Sri Shridhara Ayyaval decided to move from Mysore. His mind could find no rest in residing in the same place. He could easily sense the divine call guiding him to move around in this world and spread the divine message of true devotion and Nama Kirtan. This meant quitting his well-furnished home which was nothing less than a palace. Quitting the comforts that he had hitherto enjoyed was by no means, a tough decision for Sri Shridhara Ayyaval. But in the intent of knowing his wife‟s and mother‟s heart, he ran it by them, only to hear back that they were only too happy to follow him. Happily the family decided to leave the city that very moment. On knowing his decision, the king and people of Mysore gathered at his doorstep. Saddened at heart and overwhelmed with sorrow, they pleaded with him to stay back even if he does not want to accept the post in the court. But who can stop the one who is guided by a Divine force to move on? Addressing the loving crowd, Sri Shridhara Ayyaval said, “These riches belong to me no more! Anyone can walk in and take whatever he/she wants without any restriction. Everybody has a right on this wealth from now!” Saying so, Sri Shridhara Ayyaval walked out of his mansion followed by his devoted wife and loving mother, while the King and the people watched on helplessly. After leaving the city of Mysore, Sri Shridhara Ayyaval ed through many cities and villages. He had taken to „Unchchavriti‟ way of life wherein one goes on the streets singing the Divine Names of the Lord, accepting things offered as alms and partaking of the same after offering it to the Lord. He would stop for a day or two in each village and teach the mass the essence of the scriptures. He would chant the Divine Names of the Lord and speak of its glory and ease of chanting it. After winning the hearts of the people there and hearing them chant with devotion, he would continue his journey. Thus, moving about, Sri Shridhara Ayyaval reached the town of Tirichirapalli in Tamil Nadu, South India. He continued spreading his message of Nama Kirtan by discoursing in a simple language which helped people comprehend the profound truth with ease. His discourses emphasized devotion towards both Lord Vishnu and Lord Shiva without bias. Every evening he visited the temple of Lord Shiva and spent the afternoons in chanting divine names and reading scripture. The king of Tirichirapalli was a devout Vaishnavaite (devotee of Lord Vishnu). A few people, who had heard the discourses of Sri Shridhara Ayyaval felt that he had more leaning towards Lord Shiva than Lord Vishnu. They voiced their opinion to the king and wanted him to test the devotion of Sri Shridhara Ayyaval towards Lord Vishnu. The king, who was a great devotee himself, did not like the idea of testing a saint and also feared that it might bring downfall to him and his kingdom. However, the desire to know the heart of this saint sprouted in him and hence he decided to test Sri Shridhara Ayyaval without malice and hit upon a plan. He ordered the priests to dress up Sri Mathrubhuteshwara, Lord Shiva in Tirichirapalli as Lord Krishna and take Him in procession. He thought that Sri Sridhara Ayyaval‟s reaction would indicate his bias, should he have any. When the procession ed through the home of Sri Shridhara Ayyaval, he was meditating on Lord Shiva. Once out of his trance, he came out of his home hurriedly and

finding Lord Krishna there spontaneously prayed to Lord Krishna “Oh! Lord Krishna! When will I spend every moment of my life in meditating on your Lotus Feet by reminding myself of the transitory nature of this world, being humble, knowing my deficiencies, turning blind to other‟s faults, being comionate towards all living beings, being a servant of the devotees of the Lord and eyeing both joy and sorrow alike?” He thus composed 12 verses known as „Krishna Dwadasa Manjari‟. In a few verses in this, he did not hesitate to sing that Lord Krishna‟s vision was not easy for Lord Shiva Himself! Hearing this, the king was relieved and the people who had induced him to test fell at Sri Shridhara Ayyaval‟s feet and apologized for their ignorance and arrogance. Knowing Sri Shridhara Ayyaval to be a great saint of uncommon devotion and glory, the king wanted him to stay in his city forever. He spoke his mind to Sri Shridhara Ayyaval at an appropriate time. But when Sri Shridhara Ayyaval came to know of this, he decided to leave the city that very night. He knew that if he chose to stay in one place forever, then his mission of spreading the divine message to the world would not materialize. He left Tirichirapalli that very night. The king could not console himself when he came to know of Sri Shridhara Ayyaval‟s departure. Perplexed and worried, the king felt very restless, for he felt he had offended the saint by with his request. Sri Shridhara Ayyaval appeared in the king‟s dream that night in the form of Lord Shiva and said, “Oh! King! Do not worry yourself. I have incarnated to spread the Divine Name in this world. I have left the city with this very purpose in mind.” It was only then that the king realized Sri Shridhara Ayyaval to be Lord Shiva Himself. Recounting the rare fortune of having been in the Lord‟s presence all this while, he considered himself blessed. After leaving Tirichirapalli, Sri Shridhara Ayyaval ed through many cities and villages before reaching the city of Tanjavur. During the course of his journey, his mother attained the Feet of the Lord. The King of Tanjavur, Shahaji, hearing the scholarship and devotion of Sri Shridhara Ayyaval, visited him and felt blessed by his darshan. Though Sri Shridhara Ayyaval stayed for a while in the city he could not stand the bustle of city life for long. He wished to reside in a more serene and peaceful atmosphere and was in search of a suitable place. When he reached the village of Tiruvisainallur, he realised he had found the place he had desired and decided to reside there. Among all the great scholars who lived there, Sri Shridhara Ayyaval was the most accomplished and revered. King Shahaji had tremendous devotion and love for Sri Shridhara Ayyaval and so visited him quite often. Sri Shridhara Ayyaval also loved the king for his devotion and sincerity. Sri Shridhara Ayyaval did not hesitate to give proper counseling to the King whenever it was essential. He had such deep affection for the king that he even accepted the seat of 'Divan' in his court. During this period, Sri Shridhara Ayyaval wrote many great literary works. As days ed, Sri Shridhara Ayyaval, who was naturally inclined towards a simple and devout life felt the need to give up the association with king and his worldly affairs. However, the king would not permit this. One day, while Sri Shridhara Ayyaval was pondering over this a messenger from the king arrived. Looking at Sri Shridhara Ayyaval the messenger asked, "Oh Bhagavata (Devotee of the Lord)! Is the Divan in?" As soon as Sri Shridhara Ayyaval heard this question, his face bloomed with joy and he sent a reply in writing stating-"The Divan is dead. Only the Bhagavata remains." When Shahaji saw the reply, he thought Sri Shridhara Ayyaval to be dead and could not contain his sorrow. Weeping, he reached the hut of Sri Shridhara Ayyaval only to find him alive and happy. He enquired as to why Sri Shridhara Ayyaval had written 'The Divan is dead'. Sri Shridhara Ayyaval said, "Since I got the epithet of 'Bhagavata', which is a higher

post in the kingdom of God than that of Divan in your kingdom, I replied so!" Shahaji understood the heart of Sri Shridhara Ayyaval and did not compel him to continue as the Divan. His respect for Sri Shridhara Ayyaval grew more than ever before. Sri Shridhara Ayyaval was an embodiment of humility. For the sake of uplifting man he composed many works. Bhagavan Nama Bhooshanam, Aakya Shashti, Dayashatakam, Stuti Paddhathi, Shiva Bhakti Kalpalatha, Shiva Bhakta Lakshanam, Achyutaashtakam, Dola Navaratna Malika etc. are a few to name. Though titled differently, all these works were primarily about the greatness and glory of the Divine Names of the Lord. Sri Bhagavan Nama Bodendra Swamigal was a contemporary of Sri Shridhara Ayyaval. Sri Bodendra Swamigal had deep reverence for Sri Shridhara Ayyaval. They used to meet often and enjoy the bliss of talking about the glory of the Lord. Though Sri Shridhara Ayyaval saw no difference in the prowess of Lord Shiva's name and Lord Vishnu's name he loved chanting the names of Lord Shiva. Similarly, Sri Bodendra loved the name of Rama more than anything. When Sri Bodendra Swamigal read the work of Sri Shridhara Ayyaval named 'Aakya Shashti', which primarily talked only about the greatness of Lord Shiva's names in sixty verses, he said, "You could have named this work as 'Shivaakyashashti' instead of 'Aakya Shashti'! Though all the names of the Lord are equally sweet and powerful, you have chosen to sing the greatness of only one of them! Why is it so? Don't you like singing the divine Name of Lord Rama?" The moment Sri Shridhara Ayyaval heard this from the great saint, he replied in a beautiful verse emphasizing the greatness of the Divine Name of Lord Rama. "While Lord Shiva, the glory of whose name I have sung in these sixty verses, himself does not cease to chant the Divine Name Rama even for a moment out of such taste and love for that name, how can I dare to describe the beauty and glory of the Divine Name of Rama?" Sri Bodendra Swamigal shed tears of joy hearing this verse. Sri Bodendra Swamigal and Sri Shridhara Ayyaval spent many such wonderful moments of divine bliss. Sri Sadashiva Brahmendra, another great Saint of the same time, also used to Sri Shridhara Ayyaval and Sri Bodendra Swamigal in their discussions. A few learned scholars of the city envied Sri Shridhara Ayyaval for the place he had found in the heart of the king. Once, they had arranged for the celebration of Janmashtami festival with much pomp and show. Sri Shridhara Ayyaval did not relish the worship that was devoid of devotion. Therefore, he did not participate in the function. The people who conducted the function carried a picture of Lord Krishna in procession. When Lord Krishna's procession came to the door of Sri Shridhara Ayyaval, the priests and scholars refused to accept the offerings of Sri Shridhara Ayyaval. Reprimanding Sri Shridhara Ayyaval for not taking part in the festival because of pride, they said, "Why feign devotion when you totally lack devotion?Keep away. Our Lord Krishna hardly needs your worship." Sri Shridhara Ayyaval smilingly replied, "Lord Krishna knows who His devotees are!" Cut to quick by these words, the priests and scholars said, "Well! In that case, why don't you call Lord Krishna? If you are indeed a great devotee, let us see if Lord Krishna accepts your invitation!" Without a moment's hesitation, Sri Shridhara Ayyaval composed and sweetly sang the names of Lord Krishna in a beautiful verse. While Sri Shridhara Ayyaval stood on, the priests ordered the procession to move on. Sri Shridhara Ayyaval too went inside his humble home. When the procession reached the next house, the priests and scholars found the image of Lord Krishna missing in the photograph! Trembling with fear, they ran to the house of Sri Shridhara Ayyaval to beg his pardon. Sri Shridhara Ayyaval was putting Lord Krishna to sleep. He

composed the 'Dola Navaratna Maalika' on Lord Krishna that night. The priests and scholars who had offended Sri Shridhara Ayyaval, out of ignorance, now understood the glory of Sri Shridhara Ayyaval and his steadfast devotion and love for the Lord. To absolve themselves of the sin incurred by offending a great devotee and with a hope to develop the kind of love for the Lord which Sri Shridhara Ayyaval had they too spent the entire night with Sri Shridhara Ayyaval, singing the Divine Names of the Lord. Sri Shridhara Ayyaval used to visit the Temple of MahaLinga, Lord Shiva, in the nearby city of Madhyarjuna. Rain or shine, he would not miss visiting the temple. He preferred to see the Lord when there was not much crowd and so chose the early hours of the morning for the visit. Once, Lord Shiva intended to test the love and devotion of Sri Shridhara Ayyaval. That day, Sri Shridhara Ayyaval was on his way to the temple as usual. He had to cross the river Kaveri in order to reach the temple. On reaching the banks of Kaveri he found the river flooded. Boatmen refused to ferry the boat across the river. Sri Shridhara Ayyaval could not bring himself to return home without seeing His Lord in the temple. Gazing at the tower of the temple on the other shore, Sri Shridhara Ayyaval stood with tear-filled eyes. He felt he must have offended the Lord in some way and that sin acted as a block to the darshan of His Lord. He composed a soulful prayer called 'AarthiHara Stotra' in which he prayed, "Oh Lord! Please bestow your loving and comionate glance on me, who is suffering from the pangs of separation from you! You have the untarnished fame of relieving the one who merely chants your Divine name from the clutches of sorrow! How is it that though I have sought refuge in You, I am agonized? Did you not bestow your grace on the hunter who, on death bed, chanted your divine name 'Hara Hara Hara' unintentionally, while teaching his son the way to hunt-'Prahara, Aahara, Samhara'(attack, bring, kill)? Such being your comion, how can you turn your face away from me who am piteously praying- 'Save me Lord Shiva!' While Sri Shridhara Ayyaval was lamenting thus a priest of the Shiva Temple, who was known to him, came to him and gave Vibhoothi Prasada (Sacred ashes). He said to Sri Shridhara Ayyaval, "I did not find you in the temple today. Knowying that you would be saddened at not being able to cross the river and have the vision of the Lord I decided to come and give you the sacred ashes." Transported to Bliss Sri Shridhara Ayyaval prostrated before the priest and accepted the sacred ashes with reverence. While Sri Shridhara Ayyaval moved towards his home, shedding tears of joy thinking of the love of the Lord towards His devotees, the question 'how did the priest manage to cross the flooded river?' arose in him. From his memory he recalled that the priest was not a bit wet and the sacred ashes smeared on his body were not sumdged! Sri Shridhara Ayyaval wondered if it was Lord Shiva himself who had come in the garb of the priest. Next day, the flood subsided and Sri Shridhara Ayyaval went to the temple and found the same priest there. Sri Shridhara Ayyaval thanked the priest for his kindness and said that his mind was at peace only after receiving the sacred ashes from him the previous day. The priest was utterly confused hearing this. He said, "Sir! I never came to the other shore! Indeed, who could have dared to cross the flooding river?" On hearing this, Sri Shridhara Ayyaval was moved beyond words. He realized it was Lord Shiva himself who had taken pity on him and come to give the sacred ashes. With a grateful heart he sang the glory of the comion of the Lord in the hymn 'Dayashatakam'. In this hymn, he sings, "Oh! The Comion of the Lord! One is cleansed of all his sins the moment you cast your glance on him! When will you bless me so that I will always be immersed in the bliss of chanting the Divine names like 'Madhava', 'Murari', 'Kaamaarey', 'Shiva', 'Mahadeva', 'Govinda' and 'Purahara'! Be pleased to bestow two boons on me! That my mind may always be established

in the Divine Form of Lord Shiva and that my tongue may always chant the Divine Names! In my last breath, let me chant the Divine Name 'Shiva'!" Sri Shridhara Ayyaval, who composed 100 such verses glorifying the comion of the Lord, was none other than Lord Shiva himself! Needless to say, he was an epitome of comion! He could not bear to see anyone suffer. He considered even liberation a trifling matter as compared to comion to all beings. One day, Sri Shridhara Ayyaval was on his way to River Kaveri for a bath. It was a day of 'Sraardha' (annual death rites for ancestors) in his home and all food offerings were ready. On the way he found a poor man belonging to a low caste fallen down in an unconscious state due to hunger. Unable to bear the sight of the suffering of the poor man Sri Shridhara Ayyaval rushed back to his home and returned with the food prepared for the ceremony. He gave it to the man. Sri Shridhara Ayyaval , who saw the Lord in all, neither had a second thought about doing this nor was he bothered about the sin he might incur. He knew that by appeasing the hunger of this man he would be pleasing the Lord. After giving him food Sri Shridhara Ayyaval went back home and cleaned the entire place. He cooked fresh food for the priests and invited them for performing the ceremony. The priest who were to perform the ceremony were a jealous lot who envied Sri Shridhara Ayyaval and chose this as the right moment to create trouble for him. They picked up an argument with him on this matter. Sri Shridhara Ayyaval quoted scriptures to show the greatness of timely help and said it was in no way sinful to feed a hungry man. However, the priests were adamant and refused to accept any explanation. They all walked out of the house and proclaimed Sri Shridhara Ayyaval as an outcaste. Sri Shridhara Ayyaval accepted this too as the divine will of Lord and continued the ceremony without the help of the priests. The Trinity -Lord Shiva, Lord Vishnu and Lord Brahma -- themselves appeared at the home of Sri Shridhara Ayyaval and participated in the ceremony! They partook of the food cooked by Sri Shridhara Ayyaval with pleasure. What will the Lord not do for His loving devotee? Though the ceremony was performed in this manner that year, the following year Sri Shridhara Ayyaval, very comionate, requested the priests to participate in the ceremony. The arrogant priests refused the invitation bluntly. Sri Shridhara Ayyaval pleaded with them to accept his invitation and said that he would carry out any atonement that they prescribed for the sin incurred. The priests then said, "Take a dip in the Holy Ganga. That is the only atonement for the terrible sin incurred." Sri Shridhara Ayyaval replied, "The Holy Ganga is up in north and I am already old. I do not think I can travel that far. Instead, I shall bring the Holy Ganga to me in the well here my backyard." Hearing this, the priests said, "How preposterous of you to speak so! Of course, there are some verses in the scriptures which exalt the Holy Name of Ganga by saying that if one takes a dip in any water chanting the name of Ganga, he would gain the merit of having taken a dip the Holy River Ganga. But these are nothing but exaggerations! Just as you exaggerate the glory of Divine Names!" and laughed out. "Don't even imagine that you can trick us and become one among us again!" Sri Shridhara Ayyaval humbly replied, "I do not intend to cheat anybody. I shall bring the Holy Ganga right here." Saying this, he prayed to Holy Ganga through eight verses of Gangashtakam composed by him then. And lo! The Holy River Ganga gushed out of the well in the backyard of Sri Shridhara Ayyaval's home! The priests were terrified to witness this miracle. Now they were alarmed to see the river gush out to the roads! They ran and fell at Sri Shridhara Ayyaval's feet and begged his pardon. They requested Sri Shridhara Ayyaval to send the river back! Sri Shridhara Ayyaval invited all of them to take a dip in the river. The panicked mass insisted he send it back and refused to take a dip. Sri Shridhara Ayyaval then prayed to Mother Ganga to stay in his well in the backyard of his home for ever.

The Holy River Ganga paid heed to his prayer and subsided into the well. This incident occurred on the new moon day in the month of 'Karthika'. Till this day, many pilgrims travel to Tiruvisainallur to take a dip in this well every year on the new moon day of the Karthika month. Sri Shridhara Ayyaval ed Sri Bodendra Swamigal in spreading the message of chanting the Divine Names as the easiest means to gain both material and spiritual benefits. One day, while Sri Shridhara Ayyaval was on his way to visit the temple of Lord Shiva he discoursed to his devotees emphasizing the glory of divine names and love for the Lord. Sri Shridhara Ayyaval looked unusually bright and lustrous that day. In the sanctum sanctorum of the Lord, with tears in his eyes, he prayed to the Lord through many verses. Overwhelmed by the pangs of separation from the Lord and unable to stand it any longer, Sri Shridhara Ayyaval rushed to the Sanctum of the Lord in order to embrace Him. While the priests attempted to stop him Sri Shridhara Ayyaval ran and disappeared into the Sanctum of the Lord. The Lord, in the form of Linga, shone brightly like a sun for some time. The awestruck devotees stood looking on, as this wonderful incident happened, and shed tears. Sri Shridhara Ayyaval spent every moment of his life striving to uplift the mass by spreading the nectarine Divine Names of the Lord. Let us all pray to Sri Shridhara Ayyaval to bless us all with a taste for the Divine Names of the Lord. RamRam

Arul : "Sri Subrahmanyaya Namaste" Kanchi Mahaperiyava's exposition of "Sri Subrahmanyaya Namaste"

In June 1961, Paramacharya was camping at Devakottai (in Pudukkottai district of Tamil Nadu). He was in deep penance for several weeks, not talking or even communicating by gesture. One could not know if he even heard the devotees' words. One morning, some people from nearby Ariyakkudi („Nagarathar‟) had their darshan of Him, and in the course of their talks, it came out that Ariyakkudi Ramanuja Iyengar, the famous carnatic musician, and known simply as „Ariyakkudi‟, was currently in Karaikkudi. To the surprise of every one, Paramacharya signaled to them, asking if they can bring Ariyakkudi over to meet Him. They agreed and left. That afternoon by three o'clock, Ariyakkudi was at the camp. He was so excited and tense, as Paramacharya had asked to meet him in the midst of his 'kashta mounam' (vow of rigorous silence). Is not Paramacharya known for His simplicity? So His accommodation at the camp was very simple. His room was on the garden side of a small house. Devotees had to have His darshan through a small window, after ing through dirt and bushes. May be that was His way of onishing those of us who have grown used to the luxuries of life. On being informed that Ariyakkudi had arrived, Paramacharya signaled to bring him to the rear window. He came, and paid obeisance by falling full stretch at His feet. That was it. To every one's joy, Paramacharya opened His mouth and started talking in a torrent. "Heard of your receiving the Rashtrapathi award. You would have walked on a red carpet, and been honored in a gathering of eminent persons. But me, I have made you walk on stones and

bush and made you sit in a dinghy room. "Why I called you is, I long have had a desire to listen to 'Shri Subrahmanyaya namasthe' rendered perfectly. On hearing you are around, the desire has re-surfaced. Perfect rendition means both the music and the lyrics (sangeetham and sahityam). Many people disfigure the words of Sanskrit and Telugu kirtanas to the extent that we wish they never sang. "The music part (swaras), the rhythm part and the 'sahitya chandas' – what is called 'chandam' in Tamil - would be given for most songs. The proper way to split and combine words would also be given. The musician has to take care to synchronize the music, rhythm and chandas and split and combine the words correctly so as not to spoil the meaning. The compositions of good composers definitely allow this (padham pirichu padaradhu) but many musicians simply concentrate on the music and rhythm, and ignore the meaning, sometimes leading to ridiculous meanings!

"Even in this song 'Shri Subrahmanyaya namasthe', we have a line 'guruguhayagnana dwanta savithre'. This must be split as 'guruguhaaya agnana dwanta savithre' i.e. 'the one who is the sun for the darkness of ignorance'. Some sing it as 'guruguhaya..... gnana dwanta savitre', ' one who is the sun for the darkness of knowledge'!

"I do not know if you sing the kriti 'Sankaracharyam' (Sri Subbarama Sastri's Sankarabharanam kriti), but Veena Dhanamma's family, Semmangudi Seenu, MS sing this. There is a line 'paramadvaita sthapana leelam' – means 'one who so easily, like a game, founded the great advaita philosophy' - it is to be sung with stress on the 'A' of 'Advaita' (Paramacharya sings this line) to give the intended meaning. If we really cared, we can, even without proper training, sing with proper meaning. Those I mentioned above also sing properly. But those who do not care, stretch the 'parama' and then sing 'dwaita sthapana leelam', converting the Advaita Acharya to Dwaita Acharya! (laughs heartily for a long time)

"No doubt, in music, there is no Dvaita - Advaita difference. Only music is important. And music makes the mind of the singer into unison with the song - the protagonist of the song. That is why, 'Shri Subrahmanyaya namasthe' is attached to you - a Vaishnavite - or you are attached to it! I have heard you sing that song. I do not have to say anything about your musical ability; and the sahitya part too you do correctly. Which is why I have called you here. "In my dharbar there is only stones and bushes. There is no accompaniment, not even sruti. But please do sing that kriti for me, in spite of all these.” When Paramacharya stopped his torrent, Ariyakkudi was in tears. He prostrated once again, and said "there is no other prestige for me than to be asked by 'periyava' to sing, and singing for periyava. I have no words to express the magnanimity of Periyava, considering me as somebody and giving me this chance. Periyava‟s grace has to fill in for the sruti and accompaniment and enable me to sing to the level I am expected to” and readied himself to begin the song. Paramacharya asked "the raga of this kriti is said to be Kambodhi, but the name given in books is Kambhoji, right?" When Ariyakkudi said yes, Paramacharya continued, "Many of us know Kambhojam is Cambodia (in S E Asia), and that Bharat culture had taken deep roots there. If we

inferred that Kambhoji is a raga 'imported' from that place, researchers like Sambamurthy (the late Prof P Sambamurthy) disagree. Cambodians might have imported many things from us, but not we, far advanced in civilization, from them; definitely not in music, where we were much advanced whereas they had mostly folk music. Then why the name 'Kambhoji'? "I have a thought here - there is another place called 'Kambhojam along India's northern border. Kalidasa, no ordinary poet and quite knowledgeable too, tells Yasha to go this way and that in his 'megha sandesam' – good enough to plot a map! In his Raghuvamsam, describing Raghu's invasions and victories, he has mentioned one 'Kambhojam', beyond the Indus and along the Himalayas. From this, we deduce that, within the extended India (akand Bharat), there was one Kambhojam near the Hindukush mountains. May be our Kambodhi raga was from this place? "Many ragas are named after places, right? Sourashtram, Navarasa kannada, even Kannada, Sindhu Bhairavi, Yamuna Kalyani, like this Kambodhi might have come from Kambhojam region. "Researchers say ragas like Mohanam and Kambhoji have been around in most civilizations from time immemorial. Later, may be the raga was given the name of the place that 'polished' it well. “Kedaram is a place in the Himalayas - you know Kedarnath. Gowla – Gowda region - Bengal. We have ragas in both names, and even Kedaragowla. But all three ragas have been in South Indian music - how? May be the names came from musicans who 'specialized' in these ragas and came from those regions? People in general, musicians in particular, are referred to with their native places. For instance Ariyakkudi means you! From this, can we say that some of these rags - Kedaram, Gowla, Kannada, Kambhoji etc. - were popularized by musicians from these regions? "Are you interested in research into ancient music?" Ariyakkudi replied "Not much". "But you have set Tiruppavai to tune! But unlike for Devaram songs, tunes have not been specified for Tiruppavai songs, and those whose who recited, did not use a tune. Since only Brahmins have been reciting Divyaprabhandham songs, they have recited only with a kind of up-down delivery (Ethal-Irakkal prasam). “You set the tune for Tiruppavai according to your manodharma (imagination)?"

"To the best of my little ability" replied ariyakudi.

"But it has become the standard and accepted and sung by other vidwans as well! It seems our ancient ragas have been preserved in their original form (roopam) only in the Devaram songs. Just as the Vedas have been preserved to a note by the Vaidikas through generations, the Odhuvamurthis have preserved Devaram songs - not just the lyrics, but the tunes too. What was a service to devotion, has also been a service to music! The ragas Sankarabharanam, Neelambari, Bhairavi etc. have all been identified as different 'pann's. This list includes Sowrashtra, Kedaragowla, Kambodhi also. Kambodhi used to be called 'ThakkEsi' or something like that.

Kambodhi is not a mela raga?" "No. Harikambhoji is the mela raga; Kambhoji is its janya raga" "But Kambodhi is more famous! Just like the son being more famous than the father. Some other janya ragas too are like this?" "Yes, Bhairavi is a janya raga, derived from Natabhairavi"

"OK, you sing. I have been wasting time in useless chat preventing you from doing what you came for!"

Ariyakkudi rendered the song "ShrI subrahmanyAya namasthE" - a rare musical feast. Even without sruti or accompaniments, it still was wholesome. Paramacharya listened to the song with full concentration, eyes closed. Then, "Only because you sang alone (no sruti/accompanists) the song came out with all its beauty. And the words were crystal clear. I say 'thrupthOsmi' (Totally satisfied). Please sing once more - you know why? I will give you the meaning line by line, you stop after every line. Not that you do not know; but let me have the pleasure of dissolving my mind in Sri Dikshitar's lyrical beauty for some more time! More over, others here can also learn the meaning and beauty behind the creations of geniuses."

Ariyakkudi sang one more, this time line-by-line and our Paramacharya gave detailed commentry on the Dikshitar Kriti “Sri Subhramanyaya Namaste”.

Paramacharya further tells Ariyakkudi and the gathering at large, "I'm happy to see that you, coming from a good guru-sishya parampara, are preserving good music. You must also bring up good disciples and keep the tradition going. A Brahmin, having learnt Veda, has a compulsory duty to teach atleast one more person (athyApanam). This can apply to other sastras and arts too. "One more point about musicians. You should sing the Telugu and Sanskrit kirtanas fully aware of their meaning. It is not fair to say that Tamil songs alone are enough. Great composers in this country have created hundreds of Telugu and Sanskrit songs of much musical and lyrical beauty. If we ignore them, the loss is ours. Do not defend by saying, 'I do not understand them!' if only we desire, do we not spend time and energy on all sorts of useless things? If musicians dedicate themselves to pure music and proper rendition of words without losing the 'osandha artha visEsham', language can not be a barrier. Now that you are #1 in the music world, do your best towards this. May Subrahmanya's Grace be with you in this endeavor." Source: Net Search on Kanji Mahaa Periyavaa. Thank you

Arul: Anju pradishinam An early morning, many years ago. It was slightly drizzling. Maha Periyavaa was seated in solitude at Kanchi Sri Sankara maTham. After the bhaktas had darshan of him, Swamiji arose to go to his room. Just then an old grandma and a young woman came running and prostrated to the sage. Swamiji sat down again, looking a bit keenly at them. With happiness crawling on his face, Swamiji said, "adede! is it Meenakshi Paatti? What a wonder you have come in the morning time? Who is near you? Your granddaughter? What name?"

Meenakshi Paatti said, "Periyavaa! I am coming to the maTham to have your darshan for ever so many years. Till today I haven't informed SwamigaL about me. There was no such opportunity. But then, it has come now. This girl standing by my side is my granddaughter born through my daughter. Since she was born in this town, we named her Kamakshi. I had only one daughter, and she closed her eyes twelve years ago, leaving this girl to my care. Some disease she had. Her husband also died before her due to a heart attack. "Since then I am plodding on alone with this girl. I put her in a school. Study didn't get into her head. So I stopped it with her fifth grade. Now she is fifteen years old. My duty will be over once I give her hand to a man!" AcharyaL listened to her patiently. "I understood when I saw you come here and stand before me in the early morning itself, that you who used to bring pArijAta puS^pam for Chandramouleesvara puja every morning around ten o' clock, have come to me now with a purpose. What is the news?" he said. Hesitating at first, Meenakshi Paatti began: "Nothing, Periyavaa. A suitable alliance has come up for this girl. The boy is also from this place. School teacher. Sixty rupees salary. Good family. No demand-and-take harassments. They say that both the horoscopes match well. Somehow only you should perform this marriage, Periyavaa!" Paatti prostrated to him. AcharyaL's tone showed some heat as he chided her: "What? I should perform the marriage? What are you talking?" Within moments he cooled down and said, "Alright, what do you expect me to do?" Paatti was happy. "It's like this, Periyavaa! I have somehow managed to save five thousand rupees for her marriage. I can complete the marriage within that amount. But then the boy's mother has said compulsively, 'Paatti, whatever or however you do it, you must present a double-stringed, eightsovereign gold chain for the neck of your granddaughter!' I couldn't do anything big by way of jewels-and-bolts for her within my income. I have arranged just a bangle of one sovereign each for each hand of this girl. Only that is possible for me. Where can I go for an eight-sovereign doublestringed chain, Periyavaa? Only you--" Before she could finish, Swamiji asked her with some anger: "Tell me, you want me to provide her with a doublestringed chain in eight-sovereigns?" Meenkshi Paatti prostrated to him and rose. Patting her cheeks loudly, she said, "apacAram, apacAram, Periyavaa. I am not coming to say that. A number of rich and big people come for your darshan daily. Could you not gesture to any of them to arrange for the eight-sovereign double-stringed chain?" Paatti asked him longingly. "What? To gesture to the big people who come for a darshan? There is no such practice. If you want, you seek some other alliance where they don't demand eight or ten sovereigns! Only that is better for you." Swamiji got up. Meenakshi Paatti said anxiously, "I pray that Periyavaa shouldn't leave me with such advise! This is a very good alliance, Periyavaa. The boy has a sanguine temperament. They got their own girls married with a gift of an eight-sovereign double-stringed chain each. Therefore they desire that the girl coming as their daughter-in-law should also come with a double-stringed chain. Nothing else, Periyavaa. Only you should provide me with guidance in the matter!" Paatti begged the sage. AcharyaL, who had got up, sat down again. He was immersed in deep thoughts for sometime. Then he started talking with comion: "Will you do something I suggest now?" "I will do it definitely. Please tell me what!" Paatti was excited. "Go to the Kamakshi Amman temple tomorrow with your granddaughter. Both of you pray to Her, 'This marriage should take place grandly with the required eight-sovereign double-stringed chain provided. Only You should arrange it, Amma!' and do pradakSiNa of the sannidhi five times. Prostrate before ambAL five times and go home. Pray this way for five days. Kamakshi will arrange the things as you have desired in your mind." AcharyaL blessed them smilingly. As

she prostrated and got up, Meenakshi Paatti said, "What is it Periyavaa, you suggest everything five times!" She asked with eagerness, "If I do it that way, AmbaL Kamakshi will surely arrange my granddaughter Kamakshi's marriage?" "I am not suggesting the five-times requirement myself. AmbaL has the adulation panca saMkhyopacAriNi. She grants favours happily when she is worshipped in multiples of five." Swamiji said, "I told you only that, nothing else!" "When do we start this, Periyavaa?" Swamiji smiled. "It has been said shubhasya shIghram. Today is Friday. Why, you start today itself." He said and bid them farewell. With her granddaughter beside her, Paatti walked towards Kamakshi Amman temple. Since it was Friday, there was a heavy rush in the temple. Mother Kamakshi dazzled in full splendour due to special adornments of that day. Both of them closed their eyes and prayed as advised by Periyavaa. Paatti had an arcanA performed in her granddaughter's birth star and secured the prasAdam. Then they both prayed to Amman about the eight-sovereign double-stringed chain and went around the inner courtyard clockwise five times. Then they prostrated to AmabaL five times as Swamiji had suggested. With faith in heart, they went back home. On Saturday morning, Paatti started from her house with her granddaughter. Collecting the coral-jasmine flowers, she hurried to Sankara maTham. There was a heavy rush in the maTham. Meenakshi Paatti was standing in the queue some twenty or thirty bhaktas behind. She heard what the person before her was telling his neighbour with concern. 'Today is the day of the anushA star. PeriyavaL's birth star. So Swamiji has taken up a vow of silence today. He wouldn't talk to anybody. Only mukha darshan.' Anxiety got hold of Meenakshi Paatti. She worried, 'I thought of reminding Periyavaa about the eight-sovereign double-stringed chain, but it seems that won't be possible now.' When they got near Periyavaa, they prostrated to him. That para brahmaM was sitting with no sign of life in him. Paatti paused, yearning that he would ask something about the chain. Swamiji's assistant told her a bit sternly, "Paatti, move away please! Periyavaa adopts a vow of silence today. He won't talk. See, how many people are waiting behind you!" She made her way towards Kamakshi Amman temple, along with her granddaughter. As advised by Periyavaa, they performed the pancasaMkhyopacAra worship on that day and got back home. Maha Swamiji continued the vow of silence on the following two days also. Paatti and her granddaughter could only have a darshan of the sage at the maTham. Paatti started worrying, 'Four out of five days has gone by since Periyavaa's advice but nothing happened! Will Mother Kamakshi open her eyes and bless me or not?' She could only grieve within herself. It dawned on Tuesday. Sri Kanchi maTham was very brisk on that day. A bhajan troupe from Arani was immersing the maTham in bhaktic ecstasy. AcharyaL came and sat in his usual place. There was such a maha tejas in his face! He had dissolved his vow of silence. There was a large crowd waiting for PeriyavaL's darshan. A middle-aged maami in the queue prostrated to Swamiji happily as her turn came. Happiness was writ on her face. She submitted the things she had brought--a large bunch of rastaLi bananas, un-shorn coconuts, sweet lemons, oranges, pumpkins, and chubby raw-bananas--and prostrated again. Swamiji smiled to himself as he glanced at the items kept before him. Then he narrowed his eyes and looked keenly at the woman. "Aren't you Ambujam, wife of Needamangalam landowner Ganesa Iyer? You came two months back. Told me something, feeling sad. Looking at the way you have come now with a large banana bunch, it seems that your problems would have been solved by the grace of Kamakshi, right?"

Ambujam prostrated again and said, "True, Periyavaa. My only daughter Mythili was made to stay away from her husband's home for the last three years. Two months back I came running to you, reported this humiliation and wept. It was you who advised me to do five circumambulations and five prostrations for five days and perform ablution and worship in the Kamakshi Amman temple of this town. I completed them with extreme care, and what a wonder, fifteen days back, my son-in-law Radhakrishnan who works in Jamshedpur Tata Steel Plant came over himself and took his wife Mythili back with him. It's all that Kamakshi's grace and your blessings, Periyavaa!" Tears of joy filled her eyes as she spoke. Swamiji said, "Besh, besh, very glad. Let the dampati rest in prosperity! By the way, where did you get such a big bunch of bananas? Looks massive!" Swamiji's laughter rolled by like thunder. Ambujam said smilingly, "This bunch was harvested from our own banana bed, Periyavaa; which is why it is so big!" She spoke with humility. Showing happiness, Swamiji ordered her, "Alright, only Amma Kamakshi has reed your daughter and son-in-law. So you offer this big banana bunch to Her and distribute the fruits to the bhaktas who visit the shrine." Ambujam said, "No no, Periyavaa. Let it remain in this sanctum. I have an identical bunch to offer to AmbaL. Now I seek your leave to have a darshan of AmbaL, complete my prayers and get back here." She prostrated. "BeshA! After completing your prayers you must take food in the maTham and then only should get back to your place. it!" Swamiji gave her his consent to leave him. There was not much crowd in Kamakshi Amman temple on that day. It was eleven in the morning. As it was later than usual, Meenakshi Paatti hurried to the temple with her granddaughter. She halted at the shop selling arcane packs, and told her granddaughter, "Hey Kamakshi! Today is the day of completion. So we shall do everything in five numbers as told by AcharyaL. What you do, get five arcanA packs with five coconuts, five bananas, betel leaves, nuts, etc. and come back running!" and gave her the required money. The granddaughter bought the things as ordered. Paatti performed the arcanAs to AmbaL and prayed Her with tearful eyes, 'Amma Kamakshi, I am completely depending on You only! I have no refuge except You and SwamigaL. Only You should arrange for the eight-sovereign double-string chain and complete my granddaughter's marriage in a fitting manner.' As Paatti sobbed, her granddaughter was also moved and wept. Then they started going round the inner couryard from left to right. They were on their fourth round. "Paatti... Paatti... Paattee!" Meekakshi Paatti looked back at the loud call from her granddaughter and chided her angrily, "Why do you cry so loud? What have you lost to raise such a noise?" "Nothing lost Paatti, but something gained! Please come here, I shall show you!" She took her grandma to a corner, opened her right palm and showed her something. It was a severed, double-stringed chain with a front. "Where did you find that?" Paatti asked with surprise. Her granddaughter said, "As I was coming behind you with a bowed head, my eyes chanced on this chain. I took it at once, and no one had noticed me! This chain is severed Paatti. Check if it is original or just a coated one." Paatti took the chain in her hands to guess its weight. She said, "Looks like sovereign, Kamakshi! May be eight or eight-and-a-half sovereigns. This has been granted to us by Kamakshi Herself backed by the blessings of Periyavaa. Alright, let us go out first!" She packed

the chain inside the edge of her sari and hurriedly came out, forgetting to complete her fifth circumambulation. It was one in the afternoon. Four or five people were waiting for the darshan of AcharyaL in the maTham. Meenakshi Paatti prostrated to the sage with her granddaughter and got up. Swamiji looked at her and laughed. She was confused whether to tell Swamiji about the chain or not. Swamiji forestalled her. "Today you should have completed your pancasaMkhyopacAra pradakSiNa in order. But then it was not completed because of a vastu that came to the hand of your granddaughter! That sudden delight did not allow you to do more than four pradakSiNas. You came hurriedly, thinking that Kamakshi has given you Her pUrna anugrahah. What, am I right?" Paatti was shocked. She became insensate, and swallowed her words as she spoke: "SwamigaL shouldn't mistake me. Once that (object) came to the hand of my granddaughter, I assumed that AmbaL Herself had dropped it for my granddaughter to take. In that sudden delight I totally fogot that I had to make one more pradakSiNa." Periyavaa said relentlessly, "Only that you forgot. You did not forget to get the vastu weighed at Rangu Patthar's shop. Or get the severed portion melted in the furnace to re." He clinched his talk with the words, "Let it go. When you weighed it, was it exactly eight sovereigns?" Paatti and her granddaughter were stunned. "All you said now is satyam, Periyavaa!" said Paatti. Swamiji asked her calmly, "Tell me in fairness. To whom does that padArthaH belong?" "To AmbaL Kamakshi." "Tell me yourself, can you take it secretly and pack it inside the edge of your sari?" "A mistake... nothing else but a mistake! Should excuse me. I have done it inadvertently." Paatti was genuninely repenting. She placed the doublestringed sovereign chain on the brass plate that was found before Swamiji, her hands shaking. Swamiji laughed. It was now two in the afternoon. Swamiji asked Meenakshi Paatti and her daughter to sit before him. It was at that time that Ambujam AmmaL, wife of Needamangalam Ganesa Iyer, who had taken leave in the morning, came back full of sorrow and prostrated to the sage. Her eyes were shedding tears profusely. Swamiji saw this and said affectionately, "adAdA, why do you shed tears Amma?" Ambujam Ammal wiped her tears and replied, "It is like this, Periyavaa. Two months ago when I did the five days seva in the Kamakshi Amman temple I prayed to AmbaL earnestly that I would offer Her my eight-sovereign doublestringed chain if she united my daughter and son-in-law, who were then separated. AmbaL has united them. I went to the temple to offer my chain. It slipped from my neck and fell down somewhere. I searched everywhere anxiously but the chain could not be found. What can I do now, Periyavaa?" She started wailing. Swamiji turned his face to Meenakshi Paatti and looked meaningfully. Paatti prostrated to him and got up briskly. She took the double-stringed sovereign chain from the brass plate before the sage in her hand. She turned to Ambujam and said holding up the chain, "Amma Ambujam. Check if this is the double-stringed chain you lost."

Ambujam took the chain from her hand and checked. "The same, the same chain, Paatti. How did it come here? Looks very wonderful!" Paatti narrated everything that happened to them in the same breath. Ambujam Ammal hugged Meenakshi Paatti. "Paatti, you don't worry at all! I am informing you this before our AcharyaL. I shall arrange for a new doublestringed chain in eight sovereigns for your granddaughter! Her marriage will be performed grandly. This double-stringed I have prayed to offer to AmbaL.This evening I shall take you and your granddaughter Kamakshi to the jewellery shop in this down and get her an eight-sovereign double-stringed chain. In addition, I shall give you five thousand rupees for the marriage expenses." Swamiji was sitting as the prat^yakSa kAmAkshi, witnessing this scene. Everyone prostrated to AcharyaL. He looked at Meenakshi Paatti and said, "Today you and your granddaughter did not do the five pradakSiNas. Go in the evening, do five pradakSiNas and five prostrations, and have a darshan of AmbaL." Saying this he bid them farewell. It is not possible to narrate in words the happiness and ecstatic shiver that Meenakshi Paatti and her granddaughter experienced at that time.

Arul : Display of Bakthi by Dog he incidence of the a sheep worshipping the deities, immediately brought back to my mind, an incidence narrated by a Muslim woman sometime during November/December 2004 in a public meeting.

The Muslim woman is a functionary of an organization taking care of animals, especially GoSamrakshanam and the organization consists of many Muslim . She and the visit Kamakoti Matam and ...used to have Acharyls’ Darshan. Once there was meeting at a village called Ezhuchur, near Chennai, in connection with Go-Samrakshnam. Our Great Acharya was to grace the occasion. The assembly of people were eagerly waiting for the arrival of Acharyal. Among the eager devotees was a dog, waging his tail and moving here and there expressing happiness and eagerness in his own way, as we do before the arrival of a VIP. Acharyal arrived at the venue and people started chanting “Jaya Jaya Shankara Hara Hara Shankara” and took Him inside with due honours. The dog which was moving around the area, suddenly left place and went to a nearby pond, went inside, dipped himself into the pond. He took a bath and cleaned himself and came running to the venue and stood at a distant place watching the proceedings and having Darshan of the Acharyal from a distance. He wanted to be a “madi” yana dog, while having His Darshan. The Muslim lady (unfortunately I don’t her name) remarked that even a dog was able to understand the importance and greatness of the Acharyal. She also brought out that whenever she visited the Mutt, a group of young women also used to accompany her and added that there would not have been a safer place than our Kanchi Mutt for them. Pranams to the Great Acharyal, the present Sage of Kanchi, who is an embodiment of Ahimsa and comion.

Arul : The value of Annadhanam It was the time when Kanchi Maha SwamigaL was staying in Kalavai, many years before. It was a Sunday. A large crowd had gathered for darshan. One by one the devotees prostrated to the sage, received his blessings and moved away. A middle-aged couple prostrated to AcharyaL and stood up with folded palms. Keenly looking at them, SwamigaL said, "adede... who (is this)... Palu...r Gopalan! You came a year back. That time you spoke about some problems. Aren't you fine now?" and laughed. That Palur Gopalan replied, "We are very fine Periyavaa. As directed by you, from the time we started feeding an atithi in the noon time everyday, only good things are happening, Periyavaa! Good harvest in (my) fields. The cows don't die as before! The money that dripped out of hands without control for expenses stays in hands now. All that is (due to) the greatness of the atithi bhojana you have asked us to do, by your anugraha. I am doing it daily. Nothing else (is the reason for the prosperity)." Tears filled his eyes as he spoke. His wife who was standing by his side was also in tears of joy. AcharyaL said, "besh, besh. It is fine if you have understood that good things happen due to the act of atithi bhojana. Alright. Today both of you have come over here. There in Palur--who will do the atithi bhojana?" AcharyaL inquired worriedly. Gopalan's wife replied promptly, "We have made alternative arrangements for that Periyavaa. atithi bhojana will not be missed even for a day." Maha SwamigaL was very happy to hear it. "That's the way you should do it. You must have a resolution to feed the hungry. Doing atithi upacAra will give such an anugraha and safeguard the family! One day SAkSAt Parameshvara himself will come in the form of an atithi, will sit and eat, you know that?" It is a maha puNya dharma that could lead to mokSa! Author: Sri S. Ramani Anna . Source: Sakthi Vikatan .

Arul: Bodhendral There were a couple in Kancheepuram by name Kesava Pandurangan and Suguna. They did not have a kid for quiet some time. They prayed to their guru, Vishwadikendhra Saraswathi, who was then the pontiff of Kanchi mutt. He blessed them that they would have a child very soon and they returned happily. They then had a male child born to them shortly. They named him Purushothaman. Purushothaman was a very bright kid. They performed his upananyanam (sacred thread ceremony) and took him to their guru Vishwadikendhra Saraswathi. Their guru enquired

who the kid was and they replied that it was the Guru‟s kid. The guru then asked Kesava Pandurangan if he would give the kid to the mutt if he really meant that he was his kid. Kesavan then told his Guru that he would check with his wife and let him know. He then stepped back to speak to his wife. They knew that if they give him to the mutt he would become a sanyasi and that their lineage can not continue as he was their only son. Suguna was now crying and when her husband asked her the reason, she said that she was crying for the only reason that he had told their guru that he would check with her and then give their son. She then said that she and the kid belonged to him and that he belonged to his guru, and there was no need to ask her for permission. Kesava Pandurangan then happily gave Purushothaman to Vishwadikendhra Saraswathi. The guru arranged for a teacher who would teach Purushothaman all the Vedas and sastras. Purushothaman studied along with another boy called Gyanasakaran. He finished all his studies when he was only 18. The only thing left to be learned was Bhramavidhyai and he wanted to learn this from his Guru and Vishwadikendrar had also promised that he would teach him Bhramavidhyai personally. However Vishwadikendrar had gone on a yatra and was now in Kasi. Purushothaman and Gyanasakaran had to go by walk from Kanchi to Kasi. One day they started their journey to Kasi to meet their guru. Gyanasakaran was good in astrology and knew that he would die on the way to Kasi. As they were close friends he told Purushothaman that if something happens to either one of them the other should perform their death ceremony and then give up his life in the Ganges so that both of them can be together even after death. They had only covered half the distance and Gyanasekaran suddenly fell ill and ed away. After performing his death ceremony Purushothaman continued his journey to Kasi. On reaching Kasi he met his guru prostrated to him and told him what had happened to them on their way. He then asked his guru‟s permission to give up his life in the Ganges. The guru felt bad as he had planned to make Purushothaman as the next pontiff of the mutt. He then told Purushothaman that if he has do what he promised to his friend and also do what he wanted him to do there was a solution and asked him if he would agree to it. Purushothaman immediately replied that he would agree to his Guru‟s words. The Guru then said that getting in to Sanyasa ashram was like having a new birth. This way he would keep up the promise made to his friend and also keep him happy by becoming the next pontiff of the mutt. Vishwadikendrar then gave him sanyasa and named him as Bagavannama Bodhendrar. He then stayed in Kasi and learnt everything from his guru. His guru then asked him to go back to south India and do Nama pracharam and show the power of Bagavan Nama. There was a great saint called Lakshmidharar in Puri, who had written a book called Bagavannama kowmudhi which was a nama siddhantha grantham. Vishwadikendrar had also instructed Bodhendrar to collect this book on his way back and wanted him to master that that book too. He then came to Puri had darshan of Lord Jagannath and then went to Lakshmidharar‟s house. Lakshmidharar had ed away and his son Jagannatha Pandit was there. It was evening and the house was locked from inside. Bodhendrar not wanting to disturb them sat down outside the house and started meditating. A few days earlier an event had happened there. A couple from south India had come on a yatra to Kasi. One night when they were staying in that village the husband woke up the next morning and found that his wife was missing. He searched for her the next morning and could not find her. He then told the villagers about this and they said that some Muslims would come in the night and kidnap any women they find and take them to be with them as their mistress. The husband felt very bad hearing this but dint want to stop his Kasi yatra because of this.

He completed his yatra and was returning back through the same village that day. He was performing his rituals in the river and a Muslim lady seeing him came running to him and started crying to him. He then realised that it was his wife. When he asked her what had happened, she told him that there was no time now and that they have to escape now and promised to tell him what happened later. They then ran through the forest and came to a safer place. The lady then told him that they had kidnapped her in the night by tying her mouth with a cloth and ravished her. She then asked her husband to save her from them and asked him to have her as maid if not as a wife. The husband then told her that if the sastras allowed this he would take her. They then decided to come to see Jaganatha Pandit to check with him on what the Dharma sastras say. The couple reached Jaganatha Pandit‟s house the same night to ask him what the Dharma Sastras say. Bodhendrar was meditating outside the house and they knocked the door to wake up Jaganatha Pandit. When he opened the door they told him their story and feel on his feet asking him to give them a solution. Hearing this he asked her to say Rama Rama Rama and after that they could live together. As he said this his mother who was seated inside asked him why he degraded the power of Rama Nama by asking them to say it 3 times and told him that his father would ask even the biggest sinner to utter Rama only once and that would take care of removing all his sins. Bodhendrar who was sitting there now stood up and asked Jaganatha Pandit if there was any proof for what he was saying. Jaganatha Pandit then said that his father‟s book had the proof for the same. Bodhendrar then asked him to show the book. Bodhenrar finished reading the book the same night with the help of a small lamp. The next day he called the couple and Jaganatha Pandit and said that the sastras were true and that his father had mentioned very clearly what he told yesterday, but the outside world wouldn‟t believe this. Bodhendrar then asked the couple to go to the river and take a dip after chanting Rama nama. He then said that though she is now wearing a Muslim dress once she takes a dip after chanting Rama nama she will get back to her old attire and become as pure as how she was before she left her husband. The entire city gathered on the river bank to see this event. The lady came and prostrated Bodhendral and he asked her if she believes that by saying Rama nama all her sins would go away. The lady said that she doesn‟t know about Rama nama but she believes him and considers him as her guru. She then said Rama and took a dip in the river. As she came out she had flowers in her head, kumkum in her forehead and turmeric applied all over her body. On seeing this everyone started chanting Rama nama and she happily went to her husband. The couple then prostrated to Bodhendral and took his blessing. Bodhendral then continued his yatra to south India. On reaching Kanchi he wrote several books as desired by his guru. Some of them that are available today are Bagavannama Rasodhayam, Bagavannama Rasarnavam, Bagavannama Rasayanam. Our guru Sri Krishna Premi Maharaj has translated Bagavannama Rasodhayam in Tamil and the same is now available for people who don‟t know Sanskrit. Botherndral was waiting for his guru to come back so that he could show his books to him. Vishwadikendhra Saraswathi finished his yatra and came back to Kanchi. Vishwadikendhra Saraswathi was very happy with his work and asked him to preach the importance of Bagavan Nama. Bodhenral then travelled across India and made everyone chant Rama nama and also preached that the only way to attain god in this Kaliyuga was chanting the name of god. Sridhara Ayyaval, of Tiruvisanallur was a contemporary to Bodhendral. He was elder to Bodhendral. They happened to meet each other once and after that they would go together to the villages to do Nama pracharam. They would go to a village and initiate everyone in the village with Rama nama. Once done they would move to the next village. Bodhendral once came to a

village called Perambur. One day he was invited by a person to his house for Biksha (lunch). His son was dumb (incapable of speaking). Bodhendral would go to places only where people chanted Rama nama. So he initiated him with Rama nama and also asked him to ask his wife to chant the name of Rama while cooking. When Bodhendral came to his house for lunch he felt very bad that there was no way for his son to say Rama nama as he was dumb. He then felt that his nama siddhantam could not help people like him to reach god. After the lunch when the family prostrated to Bodhendral he was filled with tears in his eyes for the boy. On seeing this, the man said that it was his destiny to be born like this and asked him not to be worried about him. Bodhenral then told him that he was only worried about how he would attain god and not because he is dumb. The man immediately told him that now he knew that his son will definitely reach god as there is a guru who is bothered about him. He also said that his guru kripa will help him attain god. After that the kid automatically started chanting Rama nama in his mind. Forever he would be with Bodhendral and do service to him. Bodhendral was about to leave Perambur after 4 months and the kid started crying as he could not bear the detachment from his guru. Bodhendral then gave him his Sri Padukas and left. Bodhendhral made the Nawab of Arcot as his disciple. Arcot was hit by plague once and there was no treatment for this. The Nawab was also attacked by plague and it so happened that Bodhendral was there in Arcot then. The people in the city went and told their problem to Bodhendral who then asked them to get together and chant Rama nama. Once they did this everyone were cured and there was no trace of plague in the city. The Nawab then gave some land to his mutt and became his follower. During his yatra Bodhendral once went to a village called Thirukokarnam for nama pracharam. He was initiating everyone in that village with Rama nama. A dassi came there to him and asked if she could also chant Rama nama and if he would initiate her. Bodhendral initiated her with Rama nama without any hesitation. Those days sanyasi‟s were not even allowed to speak to women and when he directly initiated a women that too a dassi, the villagers started speaking ill about him. After some days Bodhendral left the village. The dassi was chanting Rama nama religiously and would chant though out the day. Bodhendral happened to come back to that village after some time. By the time Bodhendral came back she had finished chanting crores of Rama nama. The dassi came to have a darshan of Bodhendral and after prostrating to him she left this world through Kabala moksham(spirit leaving the body, opening the top of her skull at her own will) in front of her guru like how a yogi leave this world. The villagers were surprised seeing this and realised their mistake. One day kids were playing in the banks of Kaveri. They would keep their feet in the mud and close it with mud and then remove the disappeared leg from the sand. Bodhendral had now planned to leave this world, so he went to the children and said that he would come out if they buried him inside the sand. Taking this for true the kids dug a pit and asked him to get inside. They then closed him completely with sand while he was meditating. Next day people in the village were searching for Bodhendral and they couldn‟t find him. The kids then told them that he is buried under the sand and that he had asked them to do that. The villagers were now frightened. They then decided to start digging there and all of a sudden there was a voice saying that he was in Samadhi here and that no one should disturb him. After a few years the exact location of his Samadhi was forgotten as they had not build an Adhishtanam. After 100 years of his Samadhi, Maruthanallur Sadguru swamigal decided to find his Samadhi and build an Adhishtanam around it. He searched for the exact location in Govindapuram. He would tie his legs and crawl on the river bank as he did not want to accidentally touch the

Samadhi on his feet. At one place he could hear Rama nama being chanted and he immediately found out that it was the location where Bodhendral had attained Samadhi. He then went to Maharashtrian king who was then ruling Thanjavore and with his help built the Adhishtanam there.

Arul: Blessed with Kids.. - Mahaswamigal's Grace : P.Chennarayudu I would like to state my personal experience with Sri Chandrasekharendra Saraswathi Varu of Kanchi Kamakoti Peetham. In about February, 1939, while I was working as a teacher in sulurpet, Nellore District, the Swamiji camped in a house exactly opposite of mine, on His return from Benares. His Diwanji and his wife camped in my residence while the Nadaswara Vidwan of the Kamakoti Peetham stationed himself in the verandah of my house. I was witness to a miracle that evening. The Nadaswara Vidwan had been demanding increment in his salary but the Swamiji did not sanction it. So that morning he informed the Swamiji that he was leaving the services and going home. The Swamiji bade him play the Mangalaharati at the end of the Puja that day and leave. At about 3 p.m. at the end of the Puja, he tried in vain to produce a note on his Nadaswaram. The music eluded him. In desperation he ran to the Swamiji, prostrated before Him and begged His pardon. Then He got back his powers to play the music as usual. Next day my wife and I prostrated before Paramacharya and begged for His blessings for a child. We had been married for about 6 years and my wife had three miscarriages in the stages of advanced pregnancy. His Holiness pleaded that He had no readymade mantram to oblige us and advised my wife to do Puja daily and pray to God. He presented her a silver image of the Goddess and two balls of sandal paste to be worshipped. On the day of His departure, I was standing with a number of my friends in my verandah watching the grandeur of the Swamiji's departure with His vast retinue. He was seated in His palanquin. Someone came to me and said that the Swamiji was calling me. I did not believe it and did not go. He came again and asked me if I had not met the Swamiji the previous day with my wife seeking His blessings for a child and he repeated the call. I immediately ran to the palanquin. When I stood beside the palanquin, He didn't even look at me. The palanquin started. I stood there motionless. The Diwanji, standing by, advised me to run with the palanquin since He had sent for me. I obeyed. I ran behind the palanquin for about two furlongs till we came to the middle of the river Kalangi, flowing by the side of Sulurpet. He stopped the palanquin and allowed me a few minutes to regain my breath. Then He talked to me in chaste English for about twenty minutes. He enquired about the condition of the Brahmins at the village and asked why they had not offered him Bhiksha. I explained that it was due to their small number and poverty. In the end He referred to my prayer the previous day and said "Tell your wife that you will have three sons late in your life, and that they'll be boys of whom any parent can be proud. See me at Kanchi when you chance to visit madras." Seven years later, I had my first son in 1946, my second son in 1948 and the third in 1953. My eldest son is a Chartered ant, the second and Engineer and the third is a Bank Manager. I am reaping the fruits of His blessings. I am proud of my sons as the Swamiji predicted. I met Him again on two occasions and He could me. He also enquired about my children.

Arul: Pushpa Alankaram Four or five baskets of lush rose flowers were offered to SriMaTham one day. The assistants thought that Sri ChandraMauleesvara puja vimAnam (puja construct dome) would get a wonderful puSpAlaNkAram (flowery decoration). A group of school children came. Giving them darshan, the Grandpa of grace ordered the baskets of roses to be brought to him. 'Why this unusual custom of distribution of flowers t...o the children today?'--The attendants could not understand. Our Gurunathan made them understand from the mouth of the children themselves. "What is special about today?" he asked them. "Nehruji's birthday", they said in one voice. "What is his most favourite?" "The rose flower!" "In his memory, one rose flower for each of you!" Thus our Maha Periyavah who is a ripe fruit of grace, according to the saying 'the child and the God are one', distributed the flowers that his assistants thought were meant for the puja, to the children in the bud of their youth.

Arul: Rama Nama Mahima Shri Bodendra Saraswati Swamigal while camping at Kanchipuram, went to Tirukokarnam for observing Chaturmasya Vrata. To some scholars, he was expounding sutra bhashya; so some he was expounding veda rahasyas and to some mandAdhikArIs, he was initiating into “rAma nAma”. Among them was one untouchable lady who asked the Swamigal if she could chant “rAma nAma” being an outca...ste. Swamigal immediately with affectionate tone said that he would initiate her in “rAma mantram”. And saying so, initiated that untouchable lady into rAma mantra. This lead to repercussions among the orthodox scholars and started speaking ill of Swamigal saying that how an orthodox brahmin being a muttadhipati of Sankara Mutt could initiate an untouchable that too a lady into the mantra japa.

Swamigal didn’t care all this and left that place. After several years, again, Swamigal visited that same place for observance of Chaturmasya Vrata. The moment swamigal came to the village, the same untouchable lady, who became old by them, came to have the darshan of the saint and fell at his feet. On being asked by Swamigal about the progress in rAma mantra anushtAna, she said that she had already finished 1 crore of rAma nAma. Saying so, she sat cross legged in pasana posture, uttered rAma nAma with kumbhaka, held her breath, raised the kundalini and piercing all the 6 chakras alongwith Brahmarandhra at Sahasrara Chakra, shed her mortal coil. Her spirit left the body from Sahasrara thereby achieving Kapala Moksha. Swamigal blessed her by performing the antya samskaras

Arul: Purandara Kesavalu Once His holiness Shri Kanchi Maha Swamigal started on a divya darshana Yatra along with his entourage to Srisailam (Also called Dakshina Kailayam). Yatra reached Karnool. Acharyal was given a rousing reception at the town entrance. He stayed in a Bhajan mandapam there and gave a lecture on Sanatana Dharma and gave prasadams to all and resumed his yatra.

On the way, a drizzle started and intensified into a very heavy downpour. There was no place to take shelter. The devotees requested Acharyal to sit inside the Pallanquin. Acharyal refused and continued his journey till they reached a Shiva temple. Acharyal was given a poorna kumba reception there. Everyone changed into dry clothes, worshipped in the temple and the Yatra resumed. A short distance away from Kurnool, on the way they thro a fertile village. All the village folk with their children welcome Acharyal at the village entrance. The zamindar of that village requested „You should honour our village, by gracing it with your holy feet. There is a big choultry for your entourage, which also has a pond nearby. „ The entire crowd along with the Zamindar fell at Acharyal‟s feet and paid their respects. Moved by this gesture, Acharyal told them that he will stay there for 21 days. The whole village was rejoiced at this. Next day, the village wore a festive look. Preparations were on in the choultry for Shri Chandra mouleeswara Pooja. Acharyal went to the pond for bathing. The mutt secretary in a concerned voice asked the of the entourage „You have all organized a

huge quantity of flowers for the pooja. But I do not see any Vilva leaves in it. How will Acharyal perform Sahasra nama archana without it? Anyone who knows Telugu, please request the villagers for Vilva leaves and also tell them to bring it every day till Acharyal stays here‟. The went to the village and requested for urgent help as Acharyal wil start pooja immediately after bathing. The villagers clearly said that there are no Vilva tree anywhere in the village. Acharyal returned after bath and after looking at the pooja arrangements asked „Have you organized for Vilva leaves?‟. The secretary was hesitant in his reply. Acharyal asked „Why” what is the matter? Did you ask the villagers?‟. The secretary said „Yes. We asked and the villagers have said that there are no Vilva trees in this village‟ It was 10.30 AM in the morning and Acharyal went to the rear yard of the choultry into the Go shala (Cow shed)‟. He sat on a granite stone and closed his eyes in meditation. The message went to the Zamindar who sent all his men to look around for Vilva tree / leaves. They all returned empty handed after an hour. The mutt secretary was in tears that the Chandra mouleeswara pooja and Acharyal‟s Bikshavandanam will be affected because of this. Everyone was standing in total silence near the go shala. Periyava in meditation looked like Sakshat Parameswaran in Kailaya parvatham. Suddenly one of the mutt youth walked into the hall of the choultry with a bamboo basket full of Vilva leaves. His face was full of joy and surprise. Acharyal opened his eyes and asked the Secretary „Have the Vilva leaves arrived. Let us all start the pooja‟ and entered into the hall and looked at the bamboo basket with Vilva leaves. He took those fresh green leaves in his hand and told the secretary „Some one has plucked the leaves with great care. None of them are damaged. How come the villagers said that there are no vilva trees nearby? Who brought it here?‟. The mutt youth said, I happened to go to the front entrance and found this basket placed at the foot of one of the legs of the pandal (Temporary shelter). Acharyal asked „That is OK. Did you ask who brought it‟? The mutt youth said „I asked periyava. No one knows who brought it here.‟ Smilingly Acharyal looked around and asked „Who could have brought it? Was it Shri Chandra mouleeswara himself?‟

Acharyal started the pooja and that day Acharyal performing Sahasra nama pooja with those lush green Vilva leaves was a great spectacle. Prasadams were distributed and in the evening Acharyal gave a discourse on Ramayana in Telugu. The whole village was happy. Next day morning local Bhajan group in the village performed bhajans and Acharyal went to the pond with a few mutt for bathing. The mutt secretary asked the mutt youth who identified the Vilva basket the previous day „Hey, you seem to have some luck. Look for Vilva leaves today also.‟ He ran to the entrance and was surprised to see the Vilva leaves in a bamboo basket again. He told the secretary „It was there in the same place. I do not know who brought it here‟ The secretary wondered „Why are the leaves being placed in the same place without anyone‟s knowledge‟. Acharyal returned after bath and looked at the Vilva leaves and looked at the Secretary. The secretary said „Yes periyava. Today also the basket was there full of Vilva leaves in the same location. Again nobody knows who brought it‟. Periyava completed the pooja, Bikshavandanam and was sitting alone. He called the secretary and told him „Tomorrow morning, you should wake up early, go to the front side and stand in an un-noticeable place and observe as to who is placing this basket. Bring that person to me and do not ask any questions‟. That day evening also Acharyal continued his Ramayana lecture. The whole village came and happily listened to it. Third day…Early morning the mutt secretary took a vantage position near a banyan tree and was observing. On the eastern side a boy emerged from a nearby mangrove. He was carrying a bamboo basket in his head and was dressed in a dirty dhoti. He looked around and after ensuring that no one is watching he moved in, placed and basket and was about to turn back, when the mutt secretary came out and stood before him. On seeing him, the boy‟s legs were shivering and he fell at the feet of the secretary. The secretary asked him „Are you the one who brought the Vilva leaves for the last two days also? The boy nodded his head in affirmation. Secretary told him „OK.OK. You go, have a good bath, apply the sacred ash in the fore head and come again in the afternoon. I will take you to the big saint‟. The boy nodded and ran away. The secretary briefed Acharyal on the same. Acharyal said „Good, Good. He is doing a big help for the last two days. We will give him prasadams and bless him‟ and moved on to take bath.

Evening 3‟o‟clock, the boy came as told and was hesitantly standing in a corner. Acharyal looked at him and asked him to come near him. He came, fell at the feet of the Acharyal and stood with his hands folded across his chest. Acharyal smilingly looked at him. He was well bathed, had applied sacred ash liberally in his forehead and all over

his body and was wearing a bright white dhoti. Acharyal asked him to sit and he did not. Acharyal asked him in Telugu ‟What is your name?‟ He replied in chaste Tamil „Purandara kesavalu‟. Acharyal said „Oh! You know Tamil. Good Good. By the way what is the name you said.‟ He repeated „Purandara kesavalu‟ and said in a tearful voice „You should kindly hear my story‟ Acharyal encouragingly said „Oh sure sure. Come on tell me‟ Purandarakesavalu started in a native tone „My native is Usilampatti village near Madurai. Within two years of my birth my mother dies of sickness. My father only brought me up. When I was six years of age, he came here for livelihood along with me. He got the job of grazing the cattle here in this Zamin. I have never gone to school. All my education was from my father. He (My father) used to sing very well. He loved the songs of Purandara dasar and Thyagaraja swamigal. That is why named me as Purandara kesavalu. He has taught me also. I will sing well. But he is not alive now. Two years before he went to moksha. Since then I am grazing the cattle. Now I am twelve. Here they feed me and also give money.‟ Acharyal was moved. He said „Ok. I was told that there is no Vilva tree nearby. How come you are able to get so much every day?‟ Purandarkesavalu obediently and respectfully said „A few miles from here at the foot of a hill, there is a lot of grass. My father used to take the cattle there for grazing. There are three Vilva trees there. My father used to tell me „It is great punya to offer these leaves to Shiva.‟ I ed this leaf, when your mutt came into the village three days ago and showed a sample leaf while asking for it. Then I ran to the tree and plucked them. If you had known that it was brought by a “cattle grazing boy”, you may not use it. That is why I did it clandestinely. Upon god this is the true reason and nothing else‟ A greatly moved Acharyal was silent for some time and asked him „Purandara kesavalu – Tell me what you like and what you want. I will ask the mutt officials to fulfill it,‟ Purandarkesavalu said „Shiva Shiva, My father has told me “Purandara Purandara, In this world you should not have desire for anything. But you should desire for one important thing alone”. I have two desires now. If you permit me I will tell one now and the IInd one I will tell when you are leaving from here.‟ Thus saying he fell at the feet of the Acharyal and tears were flowing from his eyes. Acharyal who melted like a candle at this said „Tell me tell me. What is your desire‟?

Hesitatingly he said „Nothing samy. My father has taught me a lot of songs of Purandara dasar and Thyagaraja. I want to sing them in front of you and sek your blessings‟.

Acharyal was immensely pleased and said „Purandara, You should definitely sing and I will surely listen. Every day evening come at 3 „o‟ clock come here. You must sit and sing. You will have the blessings of Shri Chandra mouleeswara.‟ Purandara kesavalu was very happy. Acharyal did not leave at that. „Purandara, you said you have a second desire. Tell me. I want to hear that.‟ Purandara kesavalu respectfully said „Samy. I will tell you on the day you leave from this village‟ A smiling Acharyal asked the secretary to give him prasadams and Thulasi mala. Purandara kesavalu was rejoiced at this and received them wore them and left after falling at the feet of Acharyal. Next day, exactly at three „o‟ clock, he came in, sat and sang the kirtanas. Acharyal personally sat thro listened and enjoyed it. His voice was very sweet. Whenever he made mistakes, Acharyal corrected him. It continued till the 21st day. Acharyal finished his Shri Chandra mouleeswara pooja and Bikshavandanam and was about to leave from the village. He came out of the choultry, met the people who were waiting for him and gave them his blessings. Acharyal started walking away from the choultry. As if ing something he suddenly stopped and looked around and saw Purandara holding onto one of the legs of the shelter and weeping uncontrollably. Acharyal called him. He came running and fell in the sand at the feet of the Acharyal. The Parabrahmam smiled him full of love. Acharyal said „For the love and shraddha you displayed, you will live with all blessings. OK… You said that you will tell me your second desire on the day I leave this village. Tell me now‟ Purandara kesavalu said, „When I used to graze the cattle along with my father, he used to tell “Purandara, do you know what to ask god in your prayer? “‟God..God, I do not want next birth. I should go to moksha loga. You must bless me for that.”‟ You must live with truth and dharma always. Whenever you see great saints you must ask only this”. Samy, will you now give me this moksha‟.

The Parabrahmam was surprised at the words coming out of this 12 year old boy. He said smilingly „Do not worry. At the right time Bhagavan will bless you with this‟. Then he called the Zamindar separately and told him that mutt should be informed of any event connected to Purandara and left the village to Sri Sailam.Years roll by. One day in the afternoon two „o‟ clock, Acharyal was talking with devotees in the mutt. Suddenly he got up and went out of the mutt and was walking quickly. The devotees rushed behind him. He went to the pond inside the Kamakshi Amman temple. He entered the water, closed his eyes and started some Japa. After about an hour, he took bath and again started the Japa. Like this he repeated about seven to eight times. Then Acharyal climbed out of the pond and sat in the steps, when a mutt employee rushed inside the temple. Acharyal enquiringly looked at him and he said ‟There is a telegram from Kurnool with a message “Purandara kesavalu is serious”. We do not know who this Purandara kesavalu is‟. Acharyal looked at the devotees around him and said „Purandara kesavalu is not alive now. He ed away a short while ago. When I left from his village he asked me “You should get me moksha”. I told him that Shri Chandra mouleeswara will bless him for that. He had a sudden fever. He was suffering, but thinking only of Moksha. If he has to go to moksha in the routine manner, then he has to undergo six more births. I prayed that he should get moksha somehow. Purandarakesavalu is a good athma.‟ Thus saying Acharyal started walking towards the mutt.

Arul : Discovery of Atma-bhodendral Adhistanam Vg Krishnamurthy – Sage of Kanchi Group in FB Share details about Acharya Atma Bhodendra on 22nd Oct 2011: Oct 23rd 2011 is 58th Acharya Atma Bhodendra's Aradhana, his adhishtanam is located in Vadavambalam near Villupuram... Sri Atma Bodhendra Saraswati , the 58th Acharya of Sri Kanchi kamakoti Peetam, was a native of Vruddhachalam, Tamilandu and born in the year 1586. His pre-sanyasa name was Visvesvara. He toured extensively and stayed at Benares for a long time. He wrote a Bhasya on the Sri Rudram. It was Atma Bodha who directed Sadasiva Brahmendra to write the Gururatna Malika. Sri Atma Bodhendra Saraswathi Swamiji attained mukti on the banks of the river South Pinakini, known in Tamil as Then Pennai on Krishna Ashtami in the month of Tula of the cyclic year Eswara (1638 AD). The Adhistanam of Sri Atma Bodhendra Saraswathi Swamiji is located at the place, now known as Vadavambalam, near Panrutti. The Adhistanam was discovered by the directions of His Holiness Pujyasri Mahaswamiji (details of which are painted on the walls of the adhistanam) and was consecrated on 17 January 1927. Jeernodharana Ashtabandana Kumbabhishekam was performed on 17 January 1981. Discovery of Atma-bhodendral Adhistanam

In the year 1926 while on padayatra Mahaperiyava was crossing Vizhupuram. Periyava got a divine call and suddenly entered a Village called “Vadavambalam” along with his sishyas. Mahaperiyava then enquired the elderly people in that village whether they know about any Sannyasi who lived in that village? Unfortunately no one was aware of any such sannyasi. However one old person in the crowd came forward and told Periyava that he heard that some few hundred years back there lived a Sannyasi who later attained samadhi in that Village but unfortunately there is no trace available currently about the exact place where the Sannyasi attained Samadhi. Paramachrya realized that is the place, where the 58th Pontiff of Kanchi Kama Koti Peetam Sri Atma Bodhendra Saraswati who was the Guru of Bhodendra Saraswati Swamigal of Govindapuram, must have attained samadhi. He then wandered the entire village and while crossing a plaintain field He sensed some thing different and told one of his sishya who accompanied him to dig one particular spot. One Kumaramangalam Sambamoorthy Shastrigal was supervising the activity. When the digging was in progress suddenly there was a huge crying voice from Sambamoorthy Shastrigal “Don’t Dig…. Don’t Dig” and fell unconscious on the filed. The sishya who was was digging shocked and stopped digging. He then gave water to Shastrigal who woke up to reality after a long gap. Shastrigal then told the following which is breathtaking. “ I saw one Sannyasi in front of me. He was standing from earth to sky wearing rudraksha, having kamandal in his hands, wearing saffron dress, wearing vibhuthi in his forehead and about thousands of vedic brahmins were chanting vedas, then that Sannyasi uttered “Don’t dig, Don’t Dig” and then that big figure reduced to a small size and vanished. Later I heard somebody chanting “Sadasivam! Sadasivam!”. Then I don’t know what happened to me”. Hearing above Mahaperiyva confirmed is guess that is place where Sri Atma Bhodendra Saraswati would have attained Samadhi. Later in the year 1927 on January 17th Periyava conscreated a Shivaling on the Spot and constructed a Brindhavana to Atma Bhodendral. Now the aradhana to atma bhodendral happens every year there in Vadavambalam near Vizhupuram. Let us workship Mahaperiyva and Atmabhodendral who initiated bhodendral to establish nama siddantha

Arul Ananda Vikatan Deepavali Malar Sage of Kanchi 311 : Shri.Bharanidharan : 1961.work was in full swing for Ananda Vikatan Deepavali malar when the assistant editor Shri.gopalakrishnan called me to his office and said ' get Maha Periyava's message and blessings for the malar'. Normally, i would have jumped in joy. But now,my heart was heavy, the beat was fast and i was sweating. Well, there was a valid reason for my feeling so. only about 4 weeks ago, i had criticized Upanyasa Chakravarthy Shri.Sengalipuram Anantharama Dheekshitar for a few unwanted references in his discourse, in AV which drew a lot of appreciation and criticism and i came to know later, through a few ardent devotees of Maha Periyava, that HE was upset and angry with me about the review.

But, this was duty. So, i finally gathered courage, said to myself that in any case I have to face HIM one

day and with Shri.S.S.Krishnamurthy, left for Ilayathangudi, near Karaikudi, where HE was then camping. He was a good photographer and was with me when Maha Periyava stayed in Samskrit college, Chennai. It was around 5 am. Maha Periyava was talking to an old man in Chandramouleeswara sannidhi. the place was dim lit with a ghee lamp. i kept as much away from HIM as possible, but, Maha Periyava, indicated me and asked the elderly man 'ivan yaru theriyuma'. the old man came near, looked at me and said 'yes, he does political cartoons in AV and his name is Sridhar. he used to come to the mutt in Chennai often and i have seen him there'.

'you know him only as the cartoonist Sridhar. do you know that he writes articles under the name Bharanidharan ?'. i froze. I even wished that HE would ask me directly. every moment was like a yug. the old man said 'oh, i have read them, but did not know that it was him'. luckily he did not say anything about the review. in my heart i wished him to live 100 years ! then, Maha Periyava turned to us and asked ' did you come for darshan?'. ' no, we came for your message for AV deepavali malar'. Maha Periyava kept quiet, turned to the old man, assigned him some work and retired to HIS room. I was perplexed. 'So, no message this year and all this due to me'. SSK must have read my mind and said ' do not worry. HE will give us HIS message and blessings'. It was 8 am and still no word from HIM. We went to the 'kulakarai' where HE was having bath and asked HIM again. 'this year you write the message'. blood drained out of my system. so, like i thought, no message this year. then HE called an youngster and said 'they are from Madras and have the habit of drinking coffee. give them coffee'. that relaxed me a bit. Again i went to HIM and stood silently. 'have you written?'. no ans from me. 'why are you quiet?'.'don't know what to write?'. 'write something'. that came as a thunderbolt. but, SSK laughed it off and said 'do as HE said and show it to HIM'. 'i cannot write even a word'. 'meditate on HIM and start writing tomo morning'. Next day early morning Maha Periyava asked me again 'have you written?'. there was a train of thoughts, but i kept quiet. 'you gave you coffee y'day?'. i told HIM. then HE said ' go to the kitchen in the mandap. there is a huge Pillayar, behind which a group is making coffee. go and drink coffee there'. under the supervision of Mayavaram Visu (now, Rameswaram Visu) a group was indeed making coffee. they asked ' who told you about this?' 'Maha Periyava'. blood drained from their face 'aiyayoo, Maha Periyavalukku epdi therinchuthu?'.After coffee SSk encouraged and enthused me.

I got 3 or 4 white sheets from the mutt manager and started writing. thoughts came in a nice flow and i was filling the pages rapidly and i thought that we could leave in the evening itself.

At 6.30p, we went and met HIM. there was a small kutthu vilakku near HIM. He asked me ' have you written?'. 'yes'. 'come near to the lamp and read. there is not enough light where you stand'. As i started to read, i was trembling and sweating and it took me a few minutes to regain my composure. Maha

Periyava understood and waited, but now, the voice deteriorated. then, Maha Swami started singing and it was melodious. I lost myself in that and also thought 'my writing is not good enough, HE is not listening'. I was quite relieved as i read the last sentence and it was a huge burden off my heart. 'where did you write this'. 'in the athishtanam of Sri Maha Devendra Saraswathi Swamigal' (the 65th pontiff of the mutt). 'So, HE HIMSELF has written it on your behlaf !'. Tears were welling up in my eyes as HE added 'Akshara laksham perum. Publish as it is. no changes !!'. My heart did 1000 crore namaskarams to HIM.'take prasad tomo morning and leave'. the next day. 'you know why i made you stay for 2 days?'. 'its 'cos its quite sometime you came to the mutt !!". my heart was light during the return journey. Sri Maha Periyava Thiruvadigal Saranam. Hara Hara Sankara, Jaya Jaya Sankara.

Arul: Solace in Faith Solace in faith Mrs. Rajalakshmi Sastry, M.A., B.ed., God is watching you in all that you do. Whatever you do, be conscious of His presence. I ed these words of His presence. I ed these words of Mahaswamigal, in the midst of my crying. It was nearly 17 years ago in Madras. I was crying from my heart leaning on a wall in that small room in my in-law's house in Madras. We, and my husband, arrived there only the previous day. I had brought with us plenty of homemade sweets and savouries and gifts for my in-laws. Everything was going on in that house cheerfully till that fateful morning. All of us had our morning tea and I was helping my mother-in-law in arranging flowers for puja. We were happily talking about the household matter. My sisters-in-law were also ing in our conversation now and then in the middle of their cooking chores. Suddenly my father-in-law entered the room, where we were sitting, and looked at me very angrily, turned towards my mother-in-law and asked "why is she arguing with you, Lakshmi? She has no right to argue with anybody in this house". We were all taken aback. We could not understand the reason for his unnecessary anger towards me. Of course, he was an advocate, who could create "reasons". "We are not arguing, we talking", I said, standing up from my seat. "You shut up. Don't argue with me" he shouted at me. My husband, who cold have heard clearly everything from the next room, came to my rescue. But no use; the old man made the ugliest comment one can make in this earth about a married woman. "She is barren, She is a runaway woman..." This was too much for me. It was true that I was "childless" even after seven years of our marriage, but to call me a "runaway woman"! No doctor had declared me as a barren and I was praying God Almighty to bless me with a healthy child all these seven years. I burst out when I heard these harsh comments from my own father-in-law. My mind and heard bled with an endless pain. I felt like running away to a place where I would get mental solace. But where? Where? To whom, to whom? I did not know. A sudden numbness, a sudden emptiness, as if I was left alone in an island with no affection, no love, no sympathy .... Oh God; but where is God! Where to go? Where? Where? Suddenly, something in me whispered "Kanchi". Yes, I got the answer. My numbness vanished, I ed the words of Mahaswamigal. "God is watching you. In all that you do, be conscious of His presence". I opened my eyes. My mother-in-law and sisters-in-law tried to console me. They asked me to eat and drink something. I didn't talk to anybody, I didn't eat anything. I packed my suitcase, took some money from my husband's purse and got ready to go out of that house. "Where are you going?" my husband asked. I answered softly "To Kanchi. I want to see Mahaswamigal". "I am also coming with you to Kanchi" he said. He stuffed his dress and other necessary things in my suitcase. Then my mother-in-law rushed towards us "Please don't go anywhere, please. I am sorry, come inside, in the name of God". I turned and answered weeping, but firmly, "Yes. I am going to see God in Kanchi, the living God. With His blessing I will get a child within one or two years and come inside this house." They were stunned. Alas! At Kanchi we came to know that the Mahaswamigal was out of station. We got the "Darshan of Sri Jayendra Sarasvathi Swamigal. When I was standing in the queue for the darshan I was mentally praying to Mahaswamigal for his blessings since I had read somewhere that `prayers' were granted by the Living God even from a distance. When my turn came, I stood before Sri Jayendra Sarasvathi Swamigal and bowed before Him. I cried silently and said softly, "Please bless me. I want a child, a healthy intelligent baby...." I could not say anything more, I was sobbing. All that time I was silently putting my wish before the Mahaswamigal in my mind. Sri Jayendra Sarasvati Swamigal did not say anything, but raised His hands and blessed with a smile. He smiled with an expression of "I know everything"... I felt suddenly the utmost faith and tranquillity in my mind. I mentally placed all my worries in the `lotus feet' of the Mahaswamigal. We returned to Hyderabad. One year ed. What a wonder! I got a lovely son. I named his `Karthikeyan', since he was the gift of Lord Siva. He was the product of the blessings of the Sankaracharya, the Living God of this Yuga. My son is now 16 years old.

Arul 29 What did Kanchi SwamigaL Say to VinAyaka? By SriSri MuraLidhara Swamiji The divine set up where Parvati-Parameshvara are sitting with Skanda on their lap is known as the form of SomAskanda. In the SivAsthAna Alayam (Tenambakkam) near Kanchipuram, however, we can see SomagaNapati. That is, on the lap of ParvatiParameshvara, instead of Skanda, Ganapati would be sitting. Kanchi Maha PeriyavaaL was ...staying here for sometime. One night, Maha PeriyavaaL was lying on a bed of darbha grass, spreading it out like a mat. Some devotees were also with him. At that time the sound of firecrackers being exploded was heard. "What for is that noise of firecracker explosion?" asked maha PeriyavaaL, as if he knew nothing about it. "Kamakshi Amman is coming in a procession in her car", they said. "That's why the noise of crackers." Saying, "AmbaaL is coming in bhavani in her car. Should we not have darshan of her?" Maha PeriyavaaL got up and prepared to leave the place. Those with him said, "It is over ten o' clock now. PeriyavaaL's health is also giving problem. Further, it would take time to reach Periya Kanchipuram from here. By this time, AmbaaL would have come near the Kacchabesvara temple. It is the custom that only there the vANa vEDikkai (festivities of firecracker explosions) is held on a large scale. Within the next half hour, AmbaaL would have gone inside the temple." PeriyavaaL did not receive any of that into his ears. Before moving away from there, he went to the small PiLLaiyAr at the Tenambakkam temple known as the SivAsthanam. Keeping one hand folded over his eyes, he bowed to PiLLaiyAr and said something in rahasya (private). Then he moved away. Maha PeriyavaaL was walking silently. As they reached the bigger Kanchipuram, it was a surprise for those who came with Maha PeriyavaaL. They learnt that Kamakshi Amman's car was standing near the Kacchabesvara temple for hours together! As they sighted Maha PeriyavaaL, some of the people assembled there came running and prostrated to him. They informed him, "For whatever reason not known to us, the elephant which came smoothly until this far, is adamant now against further movement.

If the car is pulled, it blares as if it has gone mad. If the car is kept still, it is also calm and silent." After having darshan of AmbaaL, Maha PeriyavaaL came near the elephant. Then, keeping a hand on its body, he said, "We can go." That was all! The elephant started moving, with its own majesty, faning its ears. Everyone who saw this was surprised. Only now the people who came with him understood why Maha PeriyavaaL talked in rahasyam to that SivAsthAnam Small PiLLaiyAr.

Arul: Karunai to Old Patty - By Ra.Ganapathi It is not clear to my mind if this incident happened at the SriMaTham camp in Trichy National College High School campus, or Madurai Sethupathi High School campus. The darshan queue was stopped from moving because of some important deliberation that was going on inside the SriMaTham camp. An old woman was standing in the queue. She can be described as the old woman of old women! She could have be...en over a hundred years old, standing bent at a rightangle, a staff in her hand that she was holding shakily. She was crying with all the tiredness of her soul: "Sankara, my Sankara! I was agitated if I would see you, or leave this world without seeing you. You came seeking this place! Since you have come, I came to have your darshan, but you have stopped me (nirutthi vecchu-tiyedaa) Sankara!" Sri Sambha Murthi SastrigaL was going inside the camp, ing the old woman on his way. He was the pUrvAshrama younger brother of Maha PeriyavaL. He was of a kind heart, true to the family blood that coursed his veins. No sooner he heard the old woman's wail of yearning than he hastened his steps towards the interior. As he entered, he told Sri CaraNar who was immersed in an important delibration, "Outside--a Paatti--of a hundred or hundred and twenty or whatever age. Stands yearning and wailing for Periyavaa's darshan." Before the last words were out of his mouth, PeriyavaaL stormed outside! "Why have you stopped me, Sankara?" The Paatti was wailing repeatedly. He went to her, stood very near to her and said, "PaattI, here your Sankaran has come. Look! Without knowing that you have come, I was busy with something inside. And as I came to know it, here I have come running." The Ruler of Grace spoke the words of nectar, which came up as the essence of his love. "Vanduttiya, Sankara (so you have come, Sankara)!", said Paatti and held his hands tightly! The hands that were held by his mother Mahalakshmi AmmaL, were held today by another person, after a span of about 55 years! As she raised her face and looked at the holy visage of Sri CaraNar, the vRiddhAmbikA (the good old mother) said, "Though you have come running for my sake and stand before me, I cannot look at you

properly with my dim eyesight! ennappA (my son), only you should give me some good sight for a good darshan." It was the time of a hot sun. There was a narrow, thatched roof over the heads of the people in the queue. At Paatti's words, the bhakta parAdhIna jumped aside the shelter of the roof and stood in the hot son, barefooted! "Is the vision better now, Paatti?" he said. "It shows up very well ennappA, it shows very well!" Paatti patted her cheeks loudly. PeriyavaaL gave her a complete darshan of his person, letting sunlight fall well on his face, tilting it, lifting it, and turning it in many angles, even turning his whole body giving her a darshan of his back. In a torrent of emotion, without knowing what she spoke, the old woman stuttered and lisped, cried profusely and was very happy! Sri CaraNar came near her again and said, "Have you seen me well Paatti! Can I go?" "Yes, I have seen you very well (PAtthuNtempa), my son! Even for this anAmadeyam (nonentity), KaruNAmurti, you have given your darshan. I was holding my soul just to see you. I have seen you know. Take me now my son, take me!" The parama bhakta prayed to him. "PaattI! When the time comes, let us take it. I shall ask you now to be dropped in your place. Go there and remain in Swami smaraNa (remembrance of God). Don't come running again to see me! I shall always be with you without leaving you aside for a moment!" The kRupA varSA (shower of comion) gave her his words. Is there anything that matches the bhAgyam of the Paatti who received such words of assurance from Sri CaraNar who out of his modesty uses words only sparingly when he gives his abhayam to the bhaktas?

Arul: Mahaswamigal and Chandra Grahanam Panchanathan Suresh Mahaswamigal and Chandra Grahanam -- Dr Kalyanaraman, the eminent Neuro Surgeon's experience ================================================== Mahaswamigal was suffering from some pain in the back of His neck. Dr Badrinath who had just operated on Him for cataract suggested that Dr Kalyanaraman examine Him for suspected spondylosis and its treatment. One afternoon Dr Kalayanaraman arrived at His camp in Sholapur. After lunch he was taken to His presence and was told that He was suffering from high fever in addition to the neck pain.

Swamigal gave him permission to examine Him. Dr Kalyanaraman did a namaskaram first. He asked him why he did a namaskaram. He replied, “Before I examine every patient in my clinic, I perform namaskarams mentally to You and pray that the patient should be cured. When You Yourself are my patient now, to whom can I pray, except You, that I should be successful in my treatment?” Swamigal smiled and said, “Go ahead”. After completing the examination, he found that His temperature was 105 degrees fahrenheit. He hesitatingly told Him, “Periyavaal is having high fever. Will it be possible to avoid cold water bath for a day or two until the fever subsides?”. Swamigal replied, “How can that be done? Yesterday was Chandra Grahanam and I performed Grahana Snanam last night at the time of eclipse with the same fever”! Dr Kalyanaraman was shocked at His reply and said, “ Iswara, how can Periyavaal’s physical system withstand such strain?” HH asked, “Do you know how Grahana Snanam is performed?” “ I do not know”, said the Doctor. HH said, “ You have to hold your nostrils and take a dip in the river till the whole head is fully immersed in the water”. The Doctor was aghast and stunned to hear this. Then Mahaswamigal added, “Not once da, but 108 times!”. (oru thadavai ille da, 108 thadavai) (I sort of cried and imploded on hearing this the first time, I am crying now also) The Doctor nearly fainted and said, “What treatment can a mere mortal like me give You! Only Lord Shiva, whose incarnation You are, is protecting Your body despite 108 head dips in the river with a

temperature of 105 degrees. I can only pray to Lord Shiva to keep You in good health for our sake, for many more years to come”. (((Please let me know if someone does not understand Tamil, I can translate this.)))

Arul: Making a kid talk… As with the world-famous Adi Sankara, the world would also know well about the greatness of Sri Chandrasekharendra Sarasvati, the sixty-eightth PiThAdhipati of Sri Kanchi KamakoTi PiTham. At those times, the world is in a position to know about the divinity of sages. Through those incidents we can realize that they are deivAmsa sambMbhUta (made of divinity), that they are avatAra puruShAs. In tha...t way, it is the fortune aDiyEn (myself) received through Sri MahaSwamigaL's anugraham--the miracle of making the inarticulate child of mine speak. The time I was working in All India Radio Station, Puduvai (Puducherry). Pondicherry Gopala Aiyar was the one who helped, by taking me to Sri MahaSwamigaL and making me have the darshana bhAgyam of the sage. During the years 1969 and 1970, Sri MahaSwamigaL was in his blessing stance in the SivAsthAnam at Tenambakkam. My second daughter Santhalakshmi was inarticulate though she completed three years of age. Even the words 'Amma, Appa' did not come out of her mouth. Since it happened in birth, the doctors told that it was an impossible task to make her talk. They said no treatment could be effective since it is 'genetically predetermined'. They (also) said that only by a miracle happending through the divine power of Vaidhyanatha Swami or Lord Sri dakSiNAmUrti, would it be possible to make my child talk. My wife prompted me to take the child to Sri MahaSwamigaL and pray for his anugraham! I took the child to the sannidhi of Sri MahaSwamigaL. On that way, there was not much crowd near Sri SwamigaL. Disciples like Sri Balu, Sri Ramamurthy, Sri SrikaNTan, Sri Kumaresan were with him. "Chary has come!"--Sri Balu supplicates to MahaSwamigaL. "Who is this child?"--Sri MahaSwamigaL's question. "Adiyen's child. She can't talk. With Periyavaa's anugraham she must talk. My ahamuDayAAL (wife) asked me to pray to you..." "Why, you don't have that desire?" Knowing nothing to reply, I looked stupid. "She will talk well, and she will talk much, go!" Sri MahaSwamigaL blossomed his holy mouth and spoke the words of grace. "All Periyavaa anugraham", I said, prostrated, and returned home.

Once we reached home, the child ran inside, brought her dining plate and spoke, "ammA, mammu poDu (Mommy, give me food!)!" What a wonder! The inarticulate child talks! Our bodies were shivering in ecstasy. The miracle that happened by the divine power of Sri Acharya's favour. No words to express it. Thinking about the supreme comion of that walking God, and holding on to his holy lotus feet in mind, we adored him and felt happy. What can the graha balam (power of the planets) do, only the Acharya's anugraha balam is the power, we realized and started adoring the Guru's grace. Since it was already night time, we met Sri MahaSwamigaL on the next day, prostrated and told him the miracle of the child talking. I supplicated to him, "By Periyavaa anugra mahima, speech has come to the child." nannA pEsuvA; nannA iruppA! she will talk well; she will be prosperous!", said Sri MahaSwamigaL. BY SRI T.V.R.Chary, Kanchipuram Source. Maha PeriyavaL - Darisana AnubhavangaL vol. 2.

Arul : Paramacharya’s boundless concern Paramacharya's boundless concern - J. Sudha When I, a graduate in Computer Engineering, try to recollect those precious events that happened some fifteen years ago, I get a strange feeling of both bliss and perplexity, bliss because not every one gets a chance to have that experience and perplexity because I was too young then to fully understand the significance of the experience. I was doing my fourth standard in a local school at Madurai, My father, a professor of Sanskrit, had prepared a dramatised version of Bhagavad-Gita and had trained two of us in enacting it. On repeated practice, I also got trained in mono acting the same. We came to know that His Holiness Sri Paramacharya was camping at Pandarpur in Maharashtra for Chaturmasya. My father suddenly decided to go to Pandarpur for a holy darshan of the Paramacharya along with Sri A. Kuppuswamy, one our well wishers, an ardent devotee of His Holiness and presently engaged in Swamiji's services at Kancheepuram.

We landed at pandarpur one fine morning. Paramacharya's Ashram was on the bank of the river Chandrabagha. The town was heavily crowded for a local festival and we could not hire a room in any lodge. After a bath, we went to the Ashram with our luggage. The Mahaswami was talking to some local visitors. When my father got a chance to talk with His Holiness he informed Him about the dramatised version of Bhagavad-Gita and asked him to enact it. When I was doing so, I could see the accordance

with the dialogue. I too was aware of the meaning and when I saw someone as great as His Holiness Himself enjoying my action I felt encouraged to do my part better. Paramacharya then called one of His disciples to look at the action and with a unique expression of bliss and interrogation, had a talk with the latter. Later we came to understand that His Holiness had planned to make a banner of that particular verse of Bhagavad-Gita the same expression with which uttered it, Everyone was astonished by the coincidence. On the same day, I had the privilege of enacting the drama three or four times in the august presence of His Holiness. After the lunch there were no visitors. I was busily engaged in gathering pebbles and His Holiness was there, quite nearby, alone, watching me. He was going on questioning me and I was replying very casually. I could not understand how privileged I should have been get that chance, but now I realise the greatness and kindness of His Holiness in devoting His precious time to talk with such a little girl as I. Suddenly Paramacharya called one of His disciples and enquired in a caring tone "Kuzhandai saappitaalaa?" (Did the child take meal?) Doesn't this one question reveal the soft sympathetic nature of His Holiness who is as anxious about every living being as a mother? Later on I learnt from my father that all including him were very much moved by that enquiry. Afternoon ed off in such conversations. Then came the evening. There were many local people for darshan. In the afternoon itself, I told His Holiness that I was learning Hindi. In the evening, when I was still enjoying myself collecting shells, Paramacharya called me and put to me a few questions in Tamil. How happy I was then! As a small girl, I was overwhelmed with joy on the importance given to me and I did not realise Swamiji's intentions. Though nothing is unknown to Him, the way His Holiness makes others feel their importance and responsibility it does not matter if it were only a girl of 7 years, is a true mark of His greatness. That night we were asked to stay in the Ashram itself. Usually no girl is allowed to stay there but Paramacharya's kindness permitted us, as otherwise, we had no other place in the town to go to. Next morning also I had the chance of enacting the drama. After the lunch, with a heavy heart, we left for Madurai. That was the festival day at Pandarpur and we could not enter the temple of Lord Panduranga. But our hearts were so filled with happiness that we had the satisfaction of having a very peaceful darshan of the Mahaswami who was none other than the Lord Panduranga Himself. It is because of His Holiness's unfathomable grace and unfallible blessings. I am what I am. I prostrate at the lotus feet of His Holiness and pray that the entire humanity gets the share of His blessings.

Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself Maha Periyavar once visited Madurai. He was staying in a school in the North Masi Street. It was raining heavily, and the rains lasted for three days! ThamizhVeL P.T. Rajan, who was a resident of Madurai, had

the desire to take Maha Periyavar to the Meenakshi Amman temple. He brought the car he had purchased recently and parked it in front of the building where Periyavar was staying. "It is rainin...g heavily. If you get inside the car you may go and alight near the temple. I have great happiness to take you (in the car)." P.T. Rajan told the sage politely. Periyavar asked him, "A new car?" "Yes, but no other person has sat inside; only you should sit first!" Periyavar smiled at these words. Then he called his disciple who stood nearby and said, "Go and have a look at the path that leads to the Meenakshi Amman temple." That disciple carefully walked over the path to the temple and came back. "How is the path?" asked the Mahaan. "It is all dirt and mud, and bear the tyre marks of the vehicles that went to and fro." He continued, understanding the purport of Periyavar's question, "And in that mud, creatures such as worms and snails are crawling unsteadily." Periyavar said, "A sannyAsi (ascetic) has three dharmas. The first dharma is that he should have no possessions; that is, he should not keep anything for himself. The second is brahmacharya (celibacy). He should know how to control and rule over his senses. And the third dharma is ahimsA. He should ensure that no jIvarAsi (living being) suffers because of him. In the present situation, if I go on foot or either in the car, there would be countless jIvarAsis that would be trodden over. Hence there should be no temple program for the time being. Postpone it. We will go later." Thus Periyavar avoided going to the Meenakshi Amman temple at that time.

Later, when the rains had stopped completely and the situation improved, he went on foot for darshan at Meenakshi Amman temple; and that with ThamizhVeL P.T. Rajan! In Kanchi Mahaan's Shade of Mercy... Compiler: Raa. Venkatasamy Source: Sakthi Vikatan

Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself C.N. Kuppuswamy Sir Isaac Newton, said that he seemed to have been all his life gathering a few pebbles on the shore, whilst a boundless ocean of truth still lay beyond. Who can, on this earth, attempt even feebly to scale the immeasurable, matchless mighty and the majestic Himalayan glory and the grandeur of the Maha purusha, who occupied and animated the whole century. I am honest fact an alpathma with a limited knowledge, endeavoring to pay my humble obeisance to a Paramatma, based on direct and intense personal experience.

Way back in 1972 to say precisely, on 8th January, I proceeded to Kanchi to received the blessings of Maha Periyaval, for the sathabishekam of my father-in-law and my mother-in-law accompanied me. On the way near walajabad a small town my father-in-law, wanted to relax and I escorted him to the other side of the highway. My second daughter who was only 4 years old then, sneaked out of the car and darted across to reach me, like an arrow released from the bow.

Being a highway a vehicle was coming at a great speed and my daughter was knocked down and crushed under the wheels. Every one saw the accident and was stupefied in sheer horror at the tragic accident. As a result, my daughter sustained skull injury and her head was drenched in blood. Virtually it was like potato mash. She was bleeding profusely through her nostrils, ears indicating severe and serious head injury. Her pelvis cracked, left leg fractured, left jawbone gave way and was dangling down. Her left eye ball got stuck up leaving a red blood streak. To crown all these external injuries she sustained multiple internal injuries. My wife who was in the advanced stage of pregnancy saw the accident and she swooned, portending deleterious impact on her health. The child was rushed to the Govt. Hospital at Kanchipuram and a team of doctors who attended on her emphatically declared that her life was ebbing away. The child was then brought back to Madras, without Mahaperiyaval's darshan and itted in the General Hospital.

Even here the specialist, Neuro surgeons unanimously said that the child would not survive. It was a measureless shock to me, at the drastic medical verdict on her condition. Immediately my wife dispatched her brother to Kanchi to convey the news of the accident to Paramacharya. Her intense faith in his blessings and grace remained un-wavered and unshaken.

After patiently hearing the report of the accident, the great sage closed his eyes for a few seconds, picked out an apple from a nearby bamboo tray anointed it with holy water from his kamandalam performed pooja to it and gave it to my brother-in-law directing him to keep it by the side of the child in the hospital. He assured that the child would survive the crisis through the grace of the Jaganmatha Devi Kamakshi. The child was not responding to any treatment. The doctors were much worried. The apple blessed by Paramacharya was kept near her bed. In a week's time miracle took place. My child recovered fully baffling the Doctors. She started telling me and others that a small child with extraordinary beauty defying description, wearing rich habiliments, with a golden crown on her head displaying divine smile was guarding her day and night. Lord Tennyson said that "More things are wrought by prayers than this world dreams of". Here no prayer was offered but the infinite mercy and the grace of Mahaperiaval saved my daughter from death.

The second incident was after she fully recovered, I took her to Mahaperiaval. Though he was laid up with high temperature he gave me darshan, and enquired the health of my daughter. I burst into a tempest of tears for his mercy, comion, kindness and divine blessings. He then instructed me to perform Sahasra Aavrti (1000) Gayatri Japa, every Sunday and avoid discussing politics which would invariably involve turning the mind away from things spiritual. He said that my performance of Gayatri Japa alone would repay my indebtedness. For some months afterwards I obeyed his command with implicit faith and earnestness and switched over doing Gayatri Japa every day instead of only on Sundays

Main Contribution from : Sage of Kanchi – FB Group Mahaperiyavah – FB Group Varagooran Narayanan Gn Krishnaswamy Krishnamurthy Krishnaiyer Ajitha Anandan Vidya Raju Vasan Srini Kalyanasundaram Ramachandran

Venkataraman Subramaniyan Mantri Ratnam A.R.Seshiah Sastrigal:

Photos: Ramesh Natarajan Vasan Srini